✿ Chocolate Brownie || Fic Prince of tennis ✿
คนอะไรไร้มารยาท นั่นคือสิ่งที่เธอคิดตอนเจอหน้าเขาครั้งแรก... เธอเป็นคนหลงทางง่ายมาก แต่หารู้ไม่...ชีวิตในญี่ปุ่นกับ 'เขา' จะทำให้เธอหลงเขามากกว่าหลงทาง [THE END]
ผู้เข้าชมรวม
12,524
ผู้เข้าชมเดือนนี้
110
ผู้เข้าชมรวม
12.52K
อัปเดตล่าสุด : 19 เม.ย. 63 / 16:40 น.
แท็กนิยาย
prince of tennis lu fuji kaido tezuka takashi momoshiro ryouma takamina shusuke sakuno love cute brownie chocolate
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
CHOCOLATE BROWNIE
{ Advice is like snow }
The softer it falls the longer it dwells upon,
and the deeper it sinks into, the mind.”
and the deeper it sinks into, the mind.”
{ คำแนะนำเหมือนหิมะที่โปรยปรายลงมา }
ยิ่งบางเบาเพียงใดก็ยิ่งแตะเพียงเปลือกนอก
และยิ่งหนักหนาเท่าใดก็ยิ่งลึกถึงความรู้สึกเท่านั้น
– Samuel Taylor Coleridge –
✘ S T A T U S ✘
Now : RE-UP :) ✓
| About Chocolate Brownie : สวัสดีค่ะ ใครที่แอดแฟนไว้ตั้งแต่เเรกก็คงได้อ่านตั้งแต่เวอร์ชั่นก่อนรีไรท์แล้วเนอะ เป็นฟิคชั่ววูบมากจริงๆ เกิดจากความบ้าฟูจิคุงนี่แหละค่ะ แล้วก็เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งด้วย ต้องรีไรท์อะไรเยอะแยะเลย เพราะความไม่สมเหตุสมผลอันมากมาย(หรอ) และด้วยความอยากลองรีไรท์ด้วย แง มีแต่คนไม่อยากรีไรท์ นี่ดันอยากลอง5555 ขอให้สนุกกับเวอร์ชั่นใหม่เนอะ! เวอร์ชั่นเก่าก็...ใครชอบก็อย่าลืมละกันเนอะ อิอิ PS. มีเรื่องอื่นในเซ็ตด้วยนะคะ เปลี่ยนชื่อเซ็ตเป็น Chocolate Recipes Project นะคะ ขอบคุณชื่อจากพี่เป็ดมากๆเลยค่ะ รวมถึงคำปรึกษาทุกเรื่องเลย About Writer MPL : เเนะนำตัวกันนิดนึง ชื่อเอ็มนะคะ อายุสิบสี่ปี จะขึ้นมอสามแล้วค่ะ คาดว่าน่าจะไปทำตัวยุ่งๆอีกทีตอนเข้าเอก #ผิด ยุ่งๆอีกทีตอนขี้เกียจ#นี่ก็ผิด คุยเมาท์มอยเรื่องฟิคกันตามสะดวกค่ะและสิ่งที่เอ็มอยากจะขอเล็กน้อยจากนักอ่านทุกท่านคือ...คอมเม้นค่ะ ไม่ใช่คอมเม้นทวง คอมเม้นบอกให้อัพไวๆนะคะ แต่เป็นคอมเม้นให้กำลังใจหรือพูดคุยกับฟิค ครั้งก่อนเอ็มไม่ได้ตอบเม้นเพราะไม่รู้ตอบตรงไหน เพิ่งหัดเล่นก็งี้ 5555555 ผ่านไปสักพักก็เริ่มเรียนรู้แล้วค่ะ คราวนี้จะตอบมันทุกเม้นเลย! ขอความร่วมมือจากรีดเดอร์ทุกท่านด้วยนะคะ^^ |     |
Special Thanks :)
เพลงชื่อ Raindrop ของ IU ค่ะ
รูปไอคอนนิยายจาก Loststar07 และรูปโปสจาก พี่เป็ด Peddadee ค่ะ
โค้ดสเตตัสและสองคอลัมน์ จาก
โค้ดขอบภาพมน จาก
แลกแบนเนอร์
(เม้นบอกหรือส่งข้อความลับมาก็ได้ค่ะ :) )
แบนเนอร์เพื่อนบ้าน
ผลงานอื่นๆ ของ MPL✿/Teletubbies ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ MPL✿/Teletubbies
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"จากพี่เป็ดถึงน้องเอ็ม 1"
(แจ้งลบ)ห่างหายจากการเขียนคำนิยมไปนานมากพอสมควร ผิดถูกอะไรยังไงก็อย่าถือสากันเลยเนาะ 5555555 ได้ฤกษ์กลับมาเขียนคำนิยมหลังน้องเอ็มบอกว่ารีไรท์เสร็จแล้ว เป็นการคัมแบคที่ดี ฮาาา เข้าสู่เนื้อหาสาระเถอะ (ถึงตัวพี่จะไม่ค่อยมีสาระก็ตามที) พี่เจอฟิคเรื่องนี้ครั้งแรกตอนต้นปี น่าจะปลายๆมกราคมนี่แหละ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่พี่หาแรงบันดาลใจกับแรงกระตุ้นให้กลับไปร ... อ่านเพิ่มเติม
ห่างหายจากการเขียนคำนิยมไปนานมากพอสมควร ผิดถูกอะไรยังไงก็อย่าถือสากันเลยเนาะ 5555555 ได้ฤกษ์กลับมาเขียนคำนิยมหลังน้องเอ็มบอกว่ารีไรท์เสร็จแล้ว เป็นการคัมแบคที่ดี ฮาาา เข้าสู่เนื้อหาสาระเถอะ (ถึงตัวพี่จะไม่ค่อยมีสาระก็ตามที) พี่เจอฟิคเรื่องนี้ครั้งแรกตอนต้นปี น่าจะปลายๆมกราคมนี่แหละ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่พี่หาแรงบันดาลใจกับแรงกระตุ้นให้กลับไปรีไรท์กับเขียนฟิคของตัวเองต่อพอดี แล้วมาลงล็อกกับฟิคนี้ ที่จริงก็มีฟิคอื่นๆที่ลองหาอ่าน แต่ไม่รู้ทำไมเลือกกดเฟบฟิคน้องเอ็มไว้ก่อน ส่วนเรื่องอื่นก็กดปิดมองผ่านไป พี่เป็นคนที่เลือกอ่านฟิคมาก ภาษาไม่ถูกใจ เนื้อเรื่องไม่โอเค ก็ไม่อ่าน เป็นรีดเดอร์ที่เรื่องมาก แถมชอบจับผิดโน่นนี่นั่นกับไรท์เตอร์อีก... (ใช้คำว่าจับผิดมันก็แรงไป จริงๆต้องบอกว่าติชมมากกว่า 55555) ฟิคนี้เป็นฟิคแรกที่น้องเอ็มเขียนเนอะ ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้น ตอนพี่เริ่มเขียนฟิคครั้งแรกบอกเลยว่าพี่เขียนได้ไม่ดีขนาดนี้ คำผิดคำพูดชื่อตัวละครผิดถูกไม่ว่ากัน แต่ภาษาที่ใช้เขียนนี่ของพี่ตอนนั้นเรียกได้ว่าอย่างกาก เอาเป็นว่าโดยรวมแล้วทุกอย่างอยู่ในระดับโอเคนะ อย่างที่บอกว่าพี่เป็นคนเรื่องมาก เลือกมากในการอ่านฟิค เพราะงั้นอาจเป็นโชคดีหรือร้ายของน้องเอ็มก็ได้ที่มาเจอนักอ่านเรื่องมากจู้จี้อย่างพี่ 5555555 พี่ก็ไม่ได้แต่งฟิคดีนะ เอาจริงๆคือยังคิดว่าตัวเองง่อยอยู่ตลอดๆ เราสองคนก็ต่างคุยแลกเปลี่ยนกันแหละเนอะ พี่ได้แรงบันดาลใจจากเรา เราได้คำแนะนำจากพี่ ตอนกลับมาพีคการ์ตูนเรื่องนี้อีกครั้งพี่ไม่คิดนะว่าจะได้คุยกับไรท์เตอร์หรือว่าได้น้องสาวพี่สาวหรือเพื่อนที่สนิทๆจากการอ่านฟิค ไรท์เตอร์บางคนอาจจะเห็นว่าการจู้จี้ของพี่คือการจับผิด แต่น้องเอ็มไม่ ซึ่งพี่ดีใจมาก 5555555 เวลาเม้นฟิคพี่เม้นไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราว ส่วนมากเหมือนการสกรีมเนื้อหาให้น้องเอ็มอ่านมากกว่า แต่ทุกเม้นของพี่นี่ออกมาจากใจทั้งนั้นเลยนะ (ถึงจะบ้าๆบอๆไร้สาระตามฉบับของพี่ก็เถอะ) ช่วงแรกๆที่อ่านฟิคนี้พี่อาจจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก แถมอ่านช่วงที่กำลังเครียดๆ เม้นเลยออกแนวแบบอะไรไม่รู้กว่านี้อีก หลังๆมาเริ่มจูนตัวเองกลับมาปกติได้เม้นก็เลยไร้สาระเวิ่นเว้อเช่นเคย มาถึงตรงนี้รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้เขียนอะไรเกี่ยวกับฟิคเลย บ้าจริง... เริ่มใหม่... ก็สำหรับฟิคนี้ เหมือนเป็นการสตาร์ทอะไรหลายอย่างให้พี่อีกครั้งหนึ่ง ทำให้พี่นึกถึงสมัยพี่อยู่มัธยมที่เริ่มแต่งฟิคปริ้นซ์ออฟเทนนิสอีกครั้ง เหมือนแรร์ไอเทมของพี่ที่พี่หามันเจอ ถ้าไม่มีฟิคน้องเอ็มพี่ก็คงไม่รู้จักน้องเอ็ม (ยังไงเนี่ย) แล้วก็ได้ร่วมโปรเจคกันด้วย พี่ดีใจนะที่น้องเอ็มให้ความไว้วางใจพี่ขนาดนั้น จริงๆพี่ก็ไม่เก่งขนาดนั้นหรอก 5555555 เป็นฟิคที่ดีนะ พี่หาฟิคนอร์มอลฟูจิไม่ค่อยจะเจอหรอก ส่วนมากจะเจอแต่เรียวมะ ไม่คู่ซากุโนะก็คู่คนอื่น แล้วพี่ก็ดันไม่ได้พีคเรียวมะอีก (แต่จะรับเขียนเรื่องเรียวมะเนี่ยนะ ไปบิ้วตัวเองก่อน 1) ที่สำคัญอย่างที่บอกว่าถ้าภาษาที่ใช้เขียนไม่ถูกใจพี่ก็ไม่อ่าน นั่นแหละ เป็นฟิคที่ลงตัวจริงๆ ตอนก่อนรีไรท์ที่พี่อ่านจบไปพี่ก็จำได้แค่รางๆ มีประเด็นหลายประเด็นที่ยังคาราคาซัง เห็นน้องบอกว่าปรับคราวนี้จะทำให้โอเคขึ้น พี่รออ่านอยู่นะ ช่วงนั้นคงเรียนซัมเมอร์พอดี 555555 น่าจะมีเวลาว่างพอสมควร (ถ้าไม่รับจ๊อบ) คนเราต้องมีการพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ พี่ก็ไม่หยุดที่จะพัฒนาสกิลการเขียนฟิคของตัวเองเหมือนกัน จะเห็นได้ว่าเป็นคนที่รีไรท์ฟิคบ่อยมาก แก้คำผิดแล้วแก้คำผิดอีก เป็นโรคจิตที่จะไม่ยอมให้มีคำผิดหรืออะไรในตอนหรือฟิคตัวเองเด็ดขาด รีดเดอร์บางคนบอกไม่ซีเรียสกับคำผิด แต่พี่คนเดียวนี่แหละที่ซี 555555 พี่เชื่อว่าถ้าน้องเอ็มอยากเขียนฟิคจริงๆหรือเขียนนิยายจริงๆ น้องทำได้แน่นอน ทำได้ดีด้วยแหละ สมัยนี้จะหาเด็กที่มานั่งแต่งนิยายแต่งฟิคด้วยพล็อตเรื่องที่ตัวเองคิดเองมันหาไม่ค่อยจะได้นะ พี่ค่อนข้างตกใจนิดหน่อยที่เราบอกว่าอายุสิบสี่ (ถึงพี่จะเขียนฟิคครั้งแรกตอนสิบสาม แถมให้เพื่อนช่วยเขียนด้วย หลังๆก็เขียนเองคนเดียว ฮาา) แต่ก็นะ...เขียนเป็นงานอดิเรก อย่าให้เสียการเรียนนะ 555555 อย่างพี่ที่เอาเวลาปั่นโปรเจคต์จบมาเขียนฟิคนี่อย่านะ ตัวอย่างนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีอย่างแรง 555555555555555555 ค่อยๆเขียนไปเรื่อยๆ เขียนเพื่อคลายเครียด เขียนด้วยใจรัก ไม่ว่าออกมาแบบไหนคนอ่านสามารถสัมผัสได้ถึงความตั้งใจในการเขียนได้แน่นอน เหมือนที่พี่สัมผัสได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่กดเข้ามาในหน้าฟิคนี้ตอนปลายเดือนมกราคมคราวนั้น ฟิคนี้เป็นฟิคที่พี่เลือกในตอนนั้น แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆที่ได้ตามอ่านจนจบจนน้องเอามารีไรท์อีกรอบและแต่งเรื่องอื่นๆไว้ด้วย ได้เห็นพัฒนาการในการเขียนของน้องเอ็มค่อนข้างเยอะพอสมควร จากนี้ไปมาพัฒนาไปด้วยกันเนอะ งานอดิเรกชิ้นนี้ยังไงก็ไม่เสียหายอยู่แล้ว พี่ว่ามันเป็นประโยชน์ด้วยซ้ำเพราะไหนจะช่วยฝึกทำให้พิมพ์เร็วแล้วยังฝึกเรื่องการใช้ภาษาเขียนบรรยายอีก ประโยชน์มากมายไม่ไร้สาระซักหน่อยนะ 5555555 (ว่างๆเดี๋ยวพี่ไปเขียนคำนิยมของเก๋ให้ ตอนนี้คิดแก๊กไม่ออก 5555555) ถึงต่อไปจะเรียนหนักหรืออะไรก็ตาม มีปัญหาปรึกษาพี่เป็ดได้ทุกเมื่อนะจ๊ะ ถ้าว่างตอบก็จะตอบนะ 5555555 สุดท้ายละ (พล่ามมาตั้งนานเกี่ยวกับฟิคตรงไหนเนี่ย) ก็...รู้จักกันแล้วคงไม่แคล้วกัน พี่จะติดตามฟิคของเราไปเรื่อยๆ จนกว่าที่จะเลิกบ้าปริ๊นซ์ออฟเทนนิสนั่นแหละเนอะ (ซึ่งคิดว่าวันนั้นคงไม่มีแน่ๆ ขนาดวกไปติ่งเกาหลีสุดท้ายยังกลับมาตายรังกับการ์ตูนเรื่องนี้ ฮือ) อ่านน้อยลง
★- Peddadee | 2 พ.ค. 59
-
3
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"จากพี่เป็ดถึงน้องเอ็ม 1"
(แจ้งลบ)ห่างหายจากการเขียนคำนิยมไปนานมากพอสมควร ผิดถูกอะไรยังไงก็อย่าถือสากันเลยเนาะ 5555555 ได้ฤกษ์กลับมาเขียนคำนิยมหลังน้องเอ็มบอกว่ารีไรท์เสร็จแล้ว เป็นการคัมแบคที่ดี ฮาาา เข้าสู่เนื้อหาสาระเถอะ (ถึงตัวพี่จะไม่ค่อยมีสาระก็ตามที) พี่เจอฟิคเรื่องนี้ครั้งแรกตอนต้นปี น่าจะปลายๆมกราคมนี่แหละ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่พี่หาแรงบันดาลใจกับแรงกระตุ้นให้กลับไปร ... อ่านเพิ่มเติม
ห่างหายจากการเขียนคำนิยมไปนานมากพอสมควร ผิดถูกอะไรยังไงก็อย่าถือสากันเลยเนาะ 5555555 ได้ฤกษ์กลับมาเขียนคำนิยมหลังน้องเอ็มบอกว่ารีไรท์เสร็จแล้ว เป็นการคัมแบคที่ดี ฮาาา เข้าสู่เนื้อหาสาระเถอะ (ถึงตัวพี่จะไม่ค่อยมีสาระก็ตามที) พี่เจอฟิคเรื่องนี้ครั้งแรกตอนต้นปี น่าจะปลายๆมกราคมนี่แหละ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่พี่หาแรงบันดาลใจกับแรงกระตุ้นให้กลับไปรีไรท์กับเขียนฟิคของตัวเองต่อพอดี แล้วมาลงล็อกกับฟิคนี้ ที่จริงก็มีฟิคอื่นๆที่ลองหาอ่าน แต่ไม่รู้ทำไมเลือกกดเฟบฟิคน้องเอ็มไว้ก่อน ส่วนเรื่องอื่นก็กดปิดมองผ่านไป พี่เป็นคนที่เลือกอ่านฟิคมาก ภาษาไม่ถูกใจ เนื้อเรื่องไม่โอเค ก็ไม่อ่าน เป็นรีดเดอร์ที่เรื่องมาก แถมชอบจับผิดโน่นนี่นั่นกับไรท์เตอร์อีก... (ใช้คำว่าจับผิดมันก็แรงไป จริงๆต้องบอกว่าติชมมากกว่า 55555) ฟิคนี้เป็นฟิคแรกที่น้องเอ็มเขียนเนอะ ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้น ตอนพี่เริ่มเขียนฟิคครั้งแรกบอกเลยว่าพี่เขียนได้ไม่ดีขนาดนี้ คำผิดคำพูดชื่อตัวละครผิดถูกไม่ว่ากัน แต่ภาษาที่ใช้เขียนนี่ของพี่ตอนนั้นเรียกได้ว่าอย่างกาก เอาเป็นว่าโดยรวมแล้วทุกอย่างอยู่ในระดับโอเคนะ อย่างที่บอกว่าพี่เป็นคนเรื่องมาก เลือกมากในการอ่านฟิค เพราะงั้นอาจเป็นโชคดีหรือร้ายของน้องเอ็มก็ได้ที่มาเจอนักอ่านเรื่องมากจู้จี้อย่างพี่ 5555555 พี่ก็ไม่ได้แต่งฟิคดีนะ เอาจริงๆคือยังคิดว่าตัวเองง่อยอยู่ตลอดๆ เราสองคนก็ต่างคุยแลกเปลี่ยนกันแหละเนอะ พี่ได้แรงบันดาลใจจากเรา เราได้คำแนะนำจากพี่ ตอนกลับมาพีคการ์ตูนเรื่องนี้อีกครั้งพี่ไม่คิดนะว่าจะได้คุยกับไรท์เตอร์หรือว่าได้น้องสาวพี่สาวหรือเพื่อนที่สนิทๆจากการอ่านฟิค ไรท์เตอร์บางคนอาจจะเห็นว่าการจู้จี้ของพี่คือการจับผิด แต่น้องเอ็มไม่ ซึ่งพี่ดีใจมาก 5555555 เวลาเม้นฟิคพี่เม้นไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราว ส่วนมากเหมือนการสกรีมเนื้อหาให้น้องเอ็มอ่านมากกว่า แต่ทุกเม้นของพี่นี่ออกมาจากใจทั้งนั้นเลยนะ (ถึงจะบ้าๆบอๆไร้สาระตามฉบับของพี่ก็เถอะ) ช่วงแรกๆที่อ่านฟิคนี้พี่อาจจะยังจับต้นชนปลายไม่ถูก แถมอ่านช่วงที่กำลังเครียดๆ เม้นเลยออกแนวแบบอะไรไม่รู้กว่านี้อีก หลังๆมาเริ่มจูนตัวเองกลับมาปกติได้เม้นก็เลยไร้สาระเวิ่นเว้อเช่นเคย มาถึงตรงนี้รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้เขียนอะไรเกี่ยวกับฟิคเลย บ้าจริง... เริ่มใหม่... ก็สำหรับฟิคนี้ เหมือนเป็นการสตาร์ทอะไรหลายอย่างให้พี่อีกครั้งหนึ่ง ทำให้พี่นึกถึงสมัยพี่อยู่มัธยมที่เริ่มแต่งฟิคปริ้นซ์ออฟเทนนิสอีกครั้ง เหมือนแรร์ไอเทมของพี่ที่พี่หามันเจอ ถ้าไม่มีฟิคน้องเอ็มพี่ก็คงไม่รู้จักน้องเอ็ม (ยังไงเนี่ย) แล้วก็ได้ร่วมโปรเจคกันด้วย พี่ดีใจนะที่น้องเอ็มให้ความไว้วางใจพี่ขนาดนั้น จริงๆพี่ก็ไม่เก่งขนาดนั้นหรอก 5555555 เป็นฟิคที่ดีนะ พี่หาฟิคนอร์มอลฟูจิไม่ค่อยจะเจอหรอก ส่วนมากจะเจอแต่เรียวมะ ไม่คู่ซากุโนะก็คู่คนอื่น แล้วพี่ก็ดันไม่ได้พีคเรียวมะอีก (แต่จะรับเขียนเรื่องเรียวมะเนี่ยนะ ไปบิ้วตัวเองก่อน 1) ที่สำคัญอย่างที่บอกว่าถ้าภาษาที่ใช้เขียนไม่ถูกใจพี่ก็ไม่อ่าน นั่นแหละ เป็นฟิคที่ลงตัวจริงๆ ตอนก่อนรีไรท์ที่พี่อ่านจบไปพี่ก็จำได้แค่รางๆ มีประเด็นหลายประเด็นที่ยังคาราคาซัง เห็นน้องบอกว่าปรับคราวนี้จะทำให้โอเคขึ้น พี่รออ่านอยู่นะ ช่วงนั้นคงเรียนซัมเมอร์พอดี 555555 น่าจะมีเวลาว่างพอสมควร (ถ้าไม่รับจ๊อบ) คนเราต้องมีการพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ พี่ก็ไม่หยุดที่จะพัฒนาสกิลการเขียนฟิคของตัวเองเหมือนกัน จะเห็นได้ว่าเป็นคนที่รีไรท์ฟิคบ่อยมาก แก้คำผิดแล้วแก้คำผิดอีก เป็นโรคจิตที่จะไม่ยอมให้มีคำผิดหรืออะไรในตอนหรือฟิคตัวเองเด็ดขาด รีดเดอร์บางคนบอกไม่ซีเรียสกับคำผิด แต่พี่คนเดียวนี่แหละที่ซี 555555 พี่เชื่อว่าถ้าน้องเอ็มอยากเขียนฟิคจริงๆหรือเขียนนิยายจริงๆ น้องทำได้แน่นอน ทำได้ดีด้วยแหละ สมัยนี้จะหาเด็กที่มานั่งแต่งนิยายแต่งฟิคด้วยพล็อตเรื่องที่ตัวเองคิดเองมันหาไม่ค่อยจะได้นะ พี่ค่อนข้างตกใจนิดหน่อยที่เราบอกว่าอายุสิบสี่ (ถึงพี่จะเขียนฟิคครั้งแรกตอนสิบสาม แถมให้เพื่อนช่วยเขียนด้วย หลังๆก็เขียนเองคนเดียว ฮาา) แต่ก็นะ...เขียนเป็นงานอดิเรก อย่าให้เสียการเรียนนะ 555555 อย่างพี่ที่เอาเวลาปั่นโปรเจคต์จบมาเขียนฟิคนี่อย่านะ ตัวอย่างนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีอย่างแรง 555555555555555555 ค่อยๆเขียนไปเรื่อยๆ เขียนเพื่อคลายเครียด เขียนด้วยใจรัก ไม่ว่าออกมาแบบไหนคนอ่านสามารถสัมผัสได้ถึงความตั้งใจในการเขียนได้แน่นอน เหมือนที่พี่สัมผัสได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่กดเข้ามาในหน้าฟิคนี้ตอนปลายเดือนมกราคมคราวนั้น ฟิคนี้เป็นฟิคที่พี่เลือกในตอนนั้น แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆที่ได้ตามอ่านจนจบจนน้องเอามารีไรท์อีกรอบและแต่งเรื่องอื่นๆไว้ด้วย ได้เห็นพัฒนาการในการเขียนของน้องเอ็มค่อนข้างเยอะพอสมควร จากนี้ไปมาพัฒนาไปด้วยกันเนอะ งานอดิเรกชิ้นนี้ยังไงก็ไม่เสียหายอยู่แล้ว พี่ว่ามันเป็นประโยชน์ด้วยซ้ำเพราะไหนจะช่วยฝึกทำให้พิมพ์เร็วแล้วยังฝึกเรื่องการใช้ภาษาเขียนบรรยายอีก ประโยชน์มากมายไม่ไร้สาระซักหน่อยนะ 5555555 (ว่างๆเดี๋ยวพี่ไปเขียนคำนิยมของเก๋ให้ ตอนนี้คิดแก๊กไม่ออก 5555555) ถึงต่อไปจะเรียนหนักหรืออะไรก็ตาม มีปัญหาปรึกษาพี่เป็ดได้ทุกเมื่อนะจ๊ะ ถ้าว่างตอบก็จะตอบนะ 5555555 สุดท้ายละ (พล่ามมาตั้งนานเกี่ยวกับฟิคตรงไหนเนี่ย) ก็...รู้จักกันแล้วคงไม่แคล้วกัน พี่จะติดตามฟิคของเราไปเรื่อยๆ จนกว่าที่จะเลิกบ้าปริ๊นซ์ออฟเทนนิสนั่นแหละเนอะ (ซึ่งคิดว่าวันนั้นคงไม่มีแน่ๆ ขนาดวกไปติ่งเกาหลีสุดท้ายยังกลับมาตายรังกับการ์ตูนเรื่องนี้ ฮือ) อ่านน้อยลง
★- Peddadee | 2 พ.ค. 59
-
3
-
0
ความคิดเห็น