องค์ชาย...ท่านหรือคือสวามีข้า

องค์ชาย...

ท่านหรือคือสวามีข้า

 

จ้าวเฟิ่นเหริน

อี้หลินซิน 

สตรีที่นอนนิ่งค่อยๆ ขยับเปลือกตาขึ้น ดวงตาสีดำขลับดั่งนิลเนื้องามล้ำค่าพร่าเลือนไปชั่วขณะ รู้สึกไม่ค่อยสะดวกใจในการถูกจ้องมอง พลันนั้นรู้สึกว่าที่ศีรษะของนางมีอะไรบางอย่างรัดตรึงไว้ สองมือของนางก็ยกขึ้นลูบคลำ เข้าใจว่าคือผ้าผืนยาว แต่เอามาพันที่หัวนางทำไมนั้นก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนัก แล้วคนผู้นี้คือใคร นางก็ยิ่งจำไม่ได้ใหญ่ “ท่านเป็นใคร”

องค์ชายห้าจ้าวเฟิ่นเหรินกะพริบตามองนางด้วยความไม่เข้าใจเช่นกัน พระชายาที่ไม่เคยร่วมหอเหตุใดถึงเอ่ยคำเช่นนั้นออกมา นางโกรธเคืองที่เขาต้องออกศึกในวันวิวาห์เช่นนั้นใช่หรือไม่ แต่จากสีหน้าและแววตาของนางดูจริงใจยิ่ง ไม่เหมือนผู้ที่จงใจกลิ้งกลอก

“เจ้าจำข้าไม่ได้หรือ”

“ข้าต้องจำท่านได้หรือ แล้วท่านเป็นใครกัน” นางถามกลับแล้วพยุงกายขึ้นมานั่ง มองคนที่ยังคงนั่งนิ่งที่ริมเตียงด้วยความสงสัย คนผู้นี้แสดงท่าทีว่าเป็นคนใกล้ชิดแต่กลับไม่ช่วยประคองนางแต่อย่างใด ไม่สอดคล้องกับคำกล่าว วีรบุรุษช่วยหญิงงามโดยแท้

********************************

หมายเหตุที่หนึ่ง... หากมีข้อผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

หากใครมีคำชี้แนะโปรดกล่าวมาได้เลยนะคะ (ออกแนวไปทางสำนวนจีน อิอิ)

ขอบพระคุณสำหรับการติดตามค่ะ

หวังว่านักอ่านจะชื่นชอบและเมตตานักเขียนตัวน้อยๆ นะคะ ^_^

หมายเหตุที่สอง...ไม่ว่าจะด้วยเนื้อหา ชื่อตัวละคร ชื่นสถานที่ การดำเนินเรื่องราว ล้วนอิงจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้คิดกล่าวพาดพิงถึงผู้ใด เป็นการสมมติขึ้นมาตามเหตุการณ์ในนิยายเท่านั้นนะคะ ต้องกราบขออภัยหากไปพาดพิงถึงใครค่ะ

***นิยายที่แต่งไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์จีน ไม่ได้อิงจากหลักความเป็นจริงของราชวงศ์ต่างๆ และไม่ได้อิงเนื้อหาตามความถูกต้องของจีนนะคะ 

ใครชอบ ใครนิยม ใครพึงพอใจ 

กดแอดเป็นแฟนพันธุ์แท้ไว้ได้เลยค่ะ 

กราบขอบพระคุณงามๆ ค่ะ