คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : [ผลตรวจรายงาน l อาจารย์พ้อยท์โตะ] คณิกาพยศรัก
ในที่สุดก็เสร็จจนได้สำหรับงานนี้นะคะ คราวนี้แอบขี้เกียจนิดหน่อย ดองทิ้งไว้ไม่ได้อ่านตั้งหนึ่งวันเต็มๆ เช่นเคยนะคะการวิจารณ์นี้จะไม่มีคะแนน เป็นการอธิบายความเห็นแบบยาวๆตามประสานักอ่านคนหนึ่งเท่านั้นค่ะ
เริ่มกันเลยกับชื่อเรื่อง คณิกาพยศรัก ชื่อน่าสนใจทีเดียวค่ะ เพราะคำว่า คณิกา มีความหมายว่าหญิงงามเมือง แถมยังพยศรักอีก ถ้าใครชอบอ่านแนวประมาณนี้ คงจะต้องสนใจกดเข้ามาดูอยู่บ้างล่ะค่ะ
ตรงพื้นที่เล่าเรื่องย่อๆแบบจำกัดคำของเด็กดี ตรงนี้นี่ ก็เหมือนที่เคยบอกไปแล้วว่าว่า ถ้าเป็นคอนิยายแนวๆนี้คงกดเข้ามาอ่านแน่นอน แต่ถ้าไม่ใช่ คงขอบายเหมือนกัน ที่พูดถึงตรงนี้ไม่ใช่อะไรค่ะ มีพิมพ์ผิดอยู่คำหนึ่ง เป็นแค่แบบพิมพ์ตกหล่นผิดคำไปเฉยๆ แต่อยากเตือนหลายๆท่านเอาไว้เหมือนกัน ว่าพื้นที่ตรงนี้ถือว่าสำคัญมาก ควรเช็คดูให้ละเอียดสุดๆเลยว่าไม่มีคำไหนผิด เพราะบางคนเจอคำผิดนิดเดียว อาจไม่ชายตาแลเรื่องนี้อีกเลยก็ได้ พื้นที่ตรงนี้นิดเดียว ถ้าแค่นี้เก็บคำผิดไม่ได้ ในเรื่องทั้งเรื่องมันจะมีคำผิดมากขนาดไหนกันล่ะ บางคนเขาคิดอย่างนี้ได้นะคะ //อันนี้อยากพูดเฉยๆ แต่ไม่รู้จะไปพูดที่ไหน... คำที่ผิดไปของเรื่องนี้คือ ขายตัวและกับเศษเงิน เปลี่ยนและเป็นแลกนะคะ //ความจริงผิดแบบนี้เขาคงไม่คิดมากหรอกค่ะ แต่ถ้ามีวิบัติโผล่มาตรงนี้ค่อยคิดหนักหน่อยว่าจะอ่านดีไหม
ต่อมา คำโปรยของเรื่อง ตรงนี้นี่นี่ควรแก้ไขก่อนคือคำผิดค่ะ แถมหาคำผิดมาเลยตรงนี้ค่ะ ตกหลุดรัก เดือดดาด ละก็(ต้องเป็น ล่ะก็) ถึงไม่มาก แต่ก็สำคัญ อย่างที่บอกไปล่ะค่ะ ต่อมาคือ การใช้คำว่าแต่กับก็ค่ะ ยกตัวอย่างประโยคนะคะ แต่ทว่าเขาขอให้เธอเลิกทำงานกลางคืนแต่เธอไม่ยอม ดูเยอะๆใช่ไหมคะ แล้วในคำโปรยสั้นๆนี้มีคำว่าแต่กับก็รวมกันถึง11คำ เวลาอ่านแล้ว มันจะขัดๆน่ะค่ะ ตรงนี้จะยังไม่พูดเรื่องการใช้ภาษามาก เพราะเดี๋ยวเอาไปรวมกับหัวข้อถัดไปนะคะ
มาพูดถึงเรื่องย่อที่จับใจความได้จากเรื่องนี้กันดีกว่าค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของคณิกา หญิงสาวน่าสงสารที่ต้องเลี้ยงยายและหลานที่น้าสาวเอามาทิ้งไว้ให้ด้วยตัวเองลำพัง เธอจบปริญญาตรีแต่ยังหางานทำไม่ได้ จึงมาเป็นสาวเสิร์ฟและเด็กนั่งดริ๊งที่ร้านแบรนดอน แล้วคืนหนึ่ง คณิกาก็ได้เจอกับแขกวีไอพีชายต่างชาติที่ชื่อมาร์ลอน แล้วก็จีบกันนู่นนี่นั่น จนในที่สุดก็ได้คบกัน โดยมาร์ลอนนั้นใช้อิทธิพลของตนเองมาช่วยให้คณิกาไม่ต้องถูกไล่ออกด้วยกฎที่ว่า พนักงานห้ามคบกับแขก แล้วยายของคณิกาก็ป่วยเป็นโรคร้าย ต้องเข้าโรงพยาบาลค่ารักษาหลานแสน คณิกาจึงต้องไปทำงานกลางคืนที่ล่อแหลมกว่าเดิม จนมาร์ลอนเข้าใจผิดว่าเธอนอกใจเขา
โครงเรื่อง การดำเนินเรื่องเป็นไปเรื่อยๆ เอื่อยๆตามสถานการณ์ในช่วงแรกๆ จนเมื่อพระนางคบกันและมีการตัดฉากไปหกเดือน เนื้อเรื่องที่เข้มข้นจึงเริ่มขึ้น เริ่มจากตอนที่ยายสายป่วยจนถึงตอนที่มาร์ลอนเข้าใจผิด ส่วนเรื่องความสมเหตุสมผลไม่มีอะไรมากค่ะ ถึงจะขัดใจที่เข้าใจผิดกันง่ายเสียเหลือเกิน แต่ในเรื่องก็พอมีเหตุผลรองรับอยู่ ที่เรื่องนี้ขาดไป คือความแปลกใหม่ น่าสนใจค่ะ คือพล็อตแบบนี้ตลาดมากๆ พระนางรักกัน เข้าใจผิดเรื่องนอกใจ นางเอกหนีไป พระเอกรู้ความจริง แล้วก็จะไปตามหา (อันสุดท้ายนี่ไม่รู้นะคะ เนื้อเรื่องยังดำเนินไปไม่ถึง) ซึ่งเป็นอะไรที่อ่านบ่อยจนชิน และเบื่อ เรื่องนี้ควรเพิ่มปม เพิ่มอะไรที่มีความน่าสนใจเข้าไปอีกค่ะ เพราะถ้าเนื้อเรื่องมันมีแค่นี้จริง ก็ค่อนข้างที่จะน่าเบื่อไปหน่อย ยังไงก็ตาม แน่นอนว่าคนที่พร้อมอ่านแนวนี้ยังมีอยู่เสมอค่ะ มีเยอะเลยด้วยซ้ำไป เพิ่มเติม อีหนิดด ที่ว่าพระเอกชอบตรงที่นางเอกไม่เหมือนคนอื่นที่คบเขาเพราะเงิน ตรงนี้งงนิดหน่อย ก็นางเอกไม่รู้ส่าเขามีเงินนี่นา พระเอกแน่ใจได้ยังไงว่านางเป็นคนดีจริง
ตัวละคร
คณิกา เป็นนางเอกที่น่ารักค่ะ เลี้ยงน้อง(ที่เรียกเป็นลูกนั่นล่ะ) ทำงานเก่ง แต่ใสซื่อไปนิดนะคะ 555+ ตอนนี้คิดว่านางยังจืดไปหน่อย ไม่มีนิสัยที่ทำให้นางน่าสนใจเท่าไหร่ค่ะ แต่ถ้าจะเชียร์นางเอกคนนี้ ก็เพราะความใสซื่อ นี่ล่ะค่ะ 555+
มาร์ลอน นี่ก็ช่างเป็นพระเอกแบบที่เกิดมาคู่กับนางเอกแบบคณิกาจริงๆ เจ้าเล่ห์ หื่นนิดๆ และแสวงหารักแท้ที่ไม่ได้มองเราที่เงิน แต่ช่วงหลังๆ ฮีก็เถื่อนไปนิดเหมือนกันนะคะ คือคบกับนางเอกอยู่ แล้วตัวเองก็ไปนอนกับคนอื่นหน้าตาเฉยเหมือนกัน จะเรียกว่านอกใจก็คงได้นะความจริง
เรนนา ขอพูดถึงคนนี้สักหน่อย ส่วนตัวชอบนิสัยตัวละครตัวนี้ค่ะ ไม่อ่อนต่อโลกเกินไป รู้จักระวังตัว รักเพื่อน เป็นห่วงเพื่อนสุดๆ นี่ถ้าบทมากกว่านี้อีกนิด แทบจะเด่นพอๆกับนางเอกเลยนะคะ
โดยรวมเรื่องนี้ตัวละครแต่ละตัวก็มีเอกลักษณ์ของตัวเองค่ะ ที่บอกว่านางเอกจืดๆ ก็คือนั่นเป็นความเป็นตัวเองของนางเอกนะ ไม่ใช่จืดแบบที่จะกลืนหายไปกับเรื่องแต่อย่างใด
การใช้ภาษา ต้องระวังเรื่องคำซ้ำนิดนึงค่ะ บทแรกๆมีคำซ้ำบ่อยๆอยู่บ้าง แล้วก็การใช้ไม้ยมกในประโยคนี้ที่ว่าพระเอกมาหาซื้อที่ดินผิด ประโยคนี้ค่ะ แต่มันก็ติดตรงที่ๆดินที่จะทำนั้น บรรยายแปลกก็มีบ้าง เช่น ใบหน้าเล็กหวานตัดกับผิวสีขาวๆดุจดั่งหิมะใบหน้าเล็กตัดกับผิวขาว ไม่น่าใช่นะคะ ตัดกับผิวขาวส่วรใหญ่น่าจะพูดถึงสีตา สีผมมากกว่า จุดอื่นที่แปลกๆก็มีอยู่บ้างนิดหน่อยค่ะ เพิ่มเติมเรื่องการเว้นวรรคหน่อย บทแรกๆเว้นแปลกๆนะคะ อ่านแล้วขัดมาก เพราะเวลาอ่านเหมือนออกเสียงในหัว พอเจอเว้นวรรแปลกๆก็เหมือนนิยายเรื่องนี้ติดอ่างยังไงพิกล...
แก่นเรื่องนะคะ เท่าที่มองตอนนี้ คิดเองเออเองว่าน่าจะเป็นเรื่องความเชื่อใจกัน การคิดก่อนทำ และความระมัดระวังนะคะ
เชื่อใจ คิดก่อนทำ เป็นสิ่งที่พระเอกควรมีมากกว่านี้ต้องเชื่อใจนางเอก ต้องคิดก่อนว่านางเอกเป็นคนแบบนั้นจริงหรือ ก่อนที่จะตัดสินใจกล่าวว่า หรือทำร้ายนางเอก ส่วนเรื่องความระมัดระวังนี่ของนางเอกเลยค่ะ ไปทำงานกลางคืนแล้วไม่ระวังเอาซะเลย...
เอาล่ะ จบแล้ว ขอชมผู้เขียนนะคะว่ามีพัฒนาการที่ดีมากเลย บทแรกๆดูมีนู่นนี่ขัดตาอยู่บ้าง แต่บทหลังนี่แทบไม่มีเลยค่ะ ขอให้ท่านประสบความสำเร็จในการเขียนนะคะ
อื่นๆ
แถมประโยคแปลกและคำผิดค่าา
แต่มันก็พอที่จะส่งตัวเองเรียนให้จบและเลี้ยงน้องและยายได้ และซ้ำค่ะ เปลี่ยนเป็นคำอื่นได้
เรนนาเป็นคนที่กลัว กลัวหมดทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นคนหรือผี น่าจะเป็น ขี้กลัว
เคร่งคัด เคร่งครัดค่ะ
ปรด ปลด
เล่นมาถามแบบนี้เธอก็เขินเป็นนะ ไม่มีเลยซักครั้งที่แขกจะมาถามอะไรแบบนี้ ทำงานแบบนี้ อย่างน้อยน่าจะมีแขกเคยถามบ้างสักคนนะคะ
เขามองใบหน้าที่หวานแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน หรืออาจเป็นเพราะเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงเอเชียบ่อย ไม่เคย น่าจะเป็น ไม่ค่อย มากกว่านะคะ
ทุกวันเธอและเรนนาจะดูแลลูกค้าโต๊ะเดียวกัน บางวันก็จะได้ดูแลโต๊ะใกล้ๆกัน ทุกวัน แล้วเป็นบางวันมาได้ไง น่าจะเปลี่ยนทุกวัน เป็นปกติ หรืออื่นๆค่ะ
ส่วนกลางร้านจะเป็น...อะไร...ตรงนี้เหมือนจะหายไปนะคะ
หลังจากที่เรียนจบปริญญาตรีเธอก็ออกหางานทำ เธอทำงานประจำอยู่ที่ร้านแบรนดอนนี่แหละ น่าจะเปลี่ยนเป็น เธอได้งานประจำอยู่ที่...
เสียงหวานพยายามสะบัดมือหนาออก อ่านแล้ว เหมือนเสียงสะบัดมือออกได้อ่ะค่ะ
อันนี้หามาจากบทที่หนึ่งเป็นตัวอย่างนะคะ อาจตกหล่นไปบ้าง
แบบฟอร์มรับงาน
ชื่อ :
บทวิจารณ์เป็นอย่างไรบ้าง :
ให้เครดิตโรงเรียนเราด้วยได้ไหม :
ขอบคุณที่ไว้ใจ ให้อาจารย์ตรวจรายงาน หวังว่าจะมีโอกาสได้ตรวจให้ใหม่นะ :
BANNER
ความคิดเห็น