จุดกำเนิดของหมากเก็บ

เนื้อเรื่อง

             แม้จะพูดและเคลื่อนไหวไม่ได้ แต่ 'ก้อนหิน' ก็มีจิตใจ ก้อนหินแม่   มาสั่งเสียร่ำลาก้อนหินลูกๆ ทั้ง 5 ของเธอ 
"นายช่างผู้มีพระคุณกำลังจะปลูกบ้านใหม่ แม่ต้องไปผสมอยู่ในปูนก่อกำแพงของท่าน" ก้อนหินแม่สื่อสารกับก้อนหินลูกด้วยจิต
"แม่ก็ต้องตายสิจ๊ะ" ก้อนหินลูกก้อนใดใน 5 ก้อนส่งจิตตอบ 
เวลาก้อนหินคุยกัน ถ้าไม่สังเกตดีๆ จะไม่รู้เลย เพราะพวกมันคุยกันนิ่งมาก
"เราเกิดมาเป็นก้อนหินนี่จ๊ะลูก ก้อนหิน ถ้าไม่ถูกวางทิ้งไว้ เฉยๆ ก็ต้องถูกเอาไปสร้างบ้าน สร้างเมือง...แม่ไม่อยาก เป็นก้อนหินที่ไร้ค่า"
"แต่แม่แก่แล้ว"
"แม่อยู่ตรงนี้มานาน"
"แม่เป็นส่วนหนึ่งของตรงนี้นะ"
"ถ้าแม่จากไปตรงนี้ก็จะเป็นรูโบ๋น่ะสิ"
ก้อนหินลูกๆแย่งกันอธิบายเหตุผล
"นายช่างท่านให้ที่อยู่เลี้ยงดูพวกเรามาอย่างดี แม่อยากมีอะไรตอบแทนบุญคุณท่านบ้างสักครั้ง ... "
"งั้นพวกเราจะตอบแทนบุญคุณคุณนายช่างแทนแม่เองจ้ะ"
"แต่ลูกๆยังเล็กอยู่"
"พวกเราเป็นส่วนหนึ่งของแม่ การที่พวกเราตอบแทนบุญคุณนายช่าง ก็เหมือนแม่ได้ตอบ แทนบุญคุณเช่นกัน และที่สำคัญ... พวกเราก็ได้ตอบแทนบุญคุณแม่ด้วยไงล่ะครับ"
ก้อนหินแม่ลูก กอดร้องไห้กัน ... ก้อนหินลูกๆ ทั้ง 5 ถูกตักใส่เครื่องบดผสมปูน รวมกับก้อนหินครอบครัวอื่นๆ
"ชาติหน้าพวกเราอยากเกิดเป็นอะไรดีล่ะ"
ประเด็นสนทนาขณะกำลังไหลเขย่าไปตามท่อผสมปูน
"ฉันอยากเป็นอะไรที่บินหรือลอยได้อยู่บนฟ้า คงสบายน่าดู"
"ฉันอยากอยู่บนพื้นดิน ฉันจะอยู่เฉยๆทั้งวันเลยล่ะ"
"ฉันอยากอยู่บนฟ้าบ้างบนพื้นดินบ้าง"
"ฉันอยากให้มีเด็กๆมามองดูพวกเราอย่างมีความสุข"
"ไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไร ฉันอยากให้พวกเราทั้ง 5 ก้อน อยู่ด้วยกันตลอดไป"
ด้วยอานิสงส์อันประเสริฐ ก้อนหินทั้ง 5 จึงได้ไปเกิดเป็น...หมากเก็บ