อย่าทิ้งฉันเลยน่ะคนดี

เนื้อเรื่อง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กล่าวถึงความทรงจำที่เพิ่งจะเกิด และ มันมีอิทธิพลต่อตัวฉันมากมายเหลือเกิน
ฉันคือ สาวน้อยคนหนึ่งที่ไม่เคยเค็ดหลาบกับคำว่ารัก เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ ฉันเล่นเอ็ม เล่นมานานจนมาเจอ ผู้ชายคนหนึ่ง
เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนฉันเอง(อย่างงล่ะ) ในวันที่เราเจอกันครั้งแรก เค้าคุยกันฉันทางเอ็ม เค้าบอกชื่อตัวเอง และบอกว่ามีแฟนแล้ว
เค้าหลอกถามว่าถ้าแฟนของเค้าเป็นอย่างี้ อย่างงั้นเค้าจะทำไงดี ฉันก็ตอบปเท่าที่ฉันรู้ และเค้าก็ถามอะไรต่างๆนานาเพิ่ที่จะได้คุยกันนาน
เราคุยกันจนเกือบ ตี 1 พอวันที่สองเค้าก็มาคุยอีก แต่คราวนี้มันออกจะออกนอกหน้าว่าอยากรู้จักฉันให้มากกว่านี้ และเค้าก็โทรมาหาฉัน
เค้าบอกว่า เค้าน่ะชอบฉันมาก และขอเป็นเพื่อนกันก่อน แล้วค่อยๆพัฒนาก็ได้ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร เค้าเริ่มโทรมาหาฉันบ่อยมาก
และแต่ละครั้งมันก็นานพอที่เราจะทำความรู้จัก และสนิทกันมาขึ้นเรื่อยๆ เราตกลงกันว่าเราจะเป็นเพื่อนที่รู้ใจกันที่สุด มันเป็นอย่างงี้
อยู่ประมาณ 2 - 3 เดือน เค้ากับฉันก็เป็นแฟนกัน เค้าโทรมาบอกรักฉันทุกคืน ให้กำลังใจกันทุกวัน จนฉันเริ่มใจอ่อนกับเค้าเข้าแล้ว
และฉันก็ถามเค้าว่าถ้าฉันน่าเกลียด ฉันไม่น่ารักล่ะ เค้าจะรักฉันไหม เค้าตอบมาว่า รักสิคับ ผมรักคุณที่ใจ ไม่ใช่หน้าตา เป็นคำตอบที่ทำ
ให้ฉันใจอ่อนเพิ่มมากขึ้น เราโทรหากันทุกวัน จนมาถึงวันเกิดของเค้า ฉันส่งข้อความ SMS ไปอวยพรให้เค้า และโทรไปอวยพรอีกครั้ง
เค้าบอกว่าอยากได้ยินคำว่ารักจากปากของฉัน ฉันจึงบอกรักเค้าไป(เหมือนผู้หญิงใจง่ายเลย)และวันที่ฉันไปบ้านย่า เพื่อไปหาเค้าครั้งแรก
มันเป็นจุดเปลี่ยนความรักของเรา เราเจอหน้ากัน และ เค้าบอกว่าฉันก็น่ารักดี แต่ที่จริง เค้าน่ะ มีคนอื่นที่อยู่ที่นั่นอยู่ด้วย พร้อมกับที่คบฉัน
(มันคือการหลอกลวงกันชัดๆ) เพื่อนของเค้าพยายามให้เราคุยกัน แต่เค้าไม่พยายามคุยกับฉัน เราไม่ได้ติดต่อกันประมาณ 2-3 วัน
เค้าก็ส่ง SMS มาบอกเลิกฉัน ว่า งั้นเราจบกับแค่นี้น่ะ ไม่ต้อง ไม่ต้องโทรมาหาอีก จำเอาไว้ นี่เป็นข้อความฉบับสุดท้ายที่เค้าส่งมา
คืนนั้นมันเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าบอกว่ารัก มันไม่เคยมีประโยชน์ มันสูญเปล่า ความห่างไกลได้แสดงออกมาว่า
สามารถเอาชนะ ความรักของเราได้ หรือบางทีเค้าไม่เคยรักฉันเลยก็ได้
มาวันนี้ เราสองคนต่างคนต่างอยู่ แต่ฉัยก็ยังรักและพร้อมให้อภัยเค้าเสมอ ที่จริงมันคือความโง่ต่างหากที่จะยอมให้เค้ากลับมาทำร้ายฉัน
ตอนนี้คงไม่มีใครรับรู้ถึงความรู้สึกเหงาที่มีอยู่มากมาย พร้มหยดน้ำตาของฉัน มันไม่เคยลดลงเลยมันจะมีแต่เพิ่มขึ้น และทวีคูณ
ฉันอยากให้เค้ารู้จริงๆเลยว่า ฉันยังเฝ้ารอ และ รัก เป็นห่วง แม้เค้าจะไม่เห็นฉันไม่มีค่าอีกแล้วในสายตาของเค้า
ฉัยอมรับว่า ฉันไม่อยากให้เค้าทิ้งฉันไปเลยจริงๆ คนดีที่ฉันรัก ฉันยังเฝ้าคอยเธออยู่น่ะ