Sword art online the Parallel ท่วงทำนองแห่งดาบ:เส้นขนานแห่งความตาย [Fic SAO]

อ่ะจริงสิ” 

โยอิจิโร่สะดุ้งเหมือนนึกอะไรได้ เขาพยายามหาของบางอย่างจากข้างในกระเป๋านักเรียนและคว้าเอากล่องพลาสติกคล้ายกล่องซีดีสีฟ้ารูปทรงสี่เหลียมผืนผ้าออกมาแล้วยื่นมาทางผม 

“ยินดีด้วยนะ ในที่สุดก็เข้ารอบตัดสินระดับประเทศแล้วสินะ”

“อ่า" 

จู่ๆก็มาแสดงความยินดีกันแบบนี้ ผมเองก็แอบเก็บอาการไม่อยู่เหมือนกัน 

"เหนื่อยกว่าที่คิดนะนั้นน่ะ แต่ว่ายังไงก็ขอบคุณนะ” 

ผมยิ้มและรับกล่องนั้นมาพลิกดู ซะ--- <ซอร์ด อาร์ท ออนไลน์(Sword Art Online)>งั้นหรอ! ผมคิดว่าบางทีตอนนั้นที่ผมได้รับมันมา ผมเองคงช็อคมากจนตื่นเต้นไม่ออก 

ต้องขออธิบายก่อนว่า <เนิร์ฟเกียร์(Nervegear)> เป็นอุปกรณ์แสดงผลผ่านคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่ทำงานผ่านสมองของเราโดยตรง หรือก็คือแทรกแทรงการรับรู้ของข้อมูล หมายความว่า ทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นในเกมส์ก็จะเหมือนกับว่าตัวเราอยู่ตรงนั้นจริงๆ ไม่ใช่แค่นั่งอยู่ในห้องแล้วควบคุมตัวละครผ่านคอนโทลเลอร์อีกต่อไป

ราวๆเดือนมิถุนายน หรือก็คือ1เดือนหลังจากที่ Nervegear วางจำหน่ายก็มีข่าวประกาศว่าจะมีเกมส์อย่าง Sword Art Onlineหรือเรียกย่อๆว่าSAO โดยทางผู้พัฒนาประกาศกร้าวว่า ตัวเกมส์นั้นจะเป็นแบบ <ฟูลไดรฟ(Full drive)> หรือก็คือสัญญาณประสาททั้งห้านั้นจะถูกตัดเพื่อเข้าสู่เกมส์ทั้งหมด การมองเห็น การได้ยิน รส เสียง หรือแม้แต่การสัมผัสก็สามารถรู้สึกได้ทั้งหมดอย่างแท้จริง

ผมเองในฐานะที่เป็นเกมส์เมอร์เดนตายก็อยากที่จะได้ลิ้มลองมันเหมือนกัน แต่ช่วงที่เกมส์มีการรับสมัครผู้ทดลองหรือBeta tester ผมที่ต้องเตรียมตัวในการแข่งขันคาราเต้ก็ต้องยอมถอดใจไปอย่างน่าเสียดาย แต่ว่าในที่สุดเมื่อตัวเกมส์กำลังจะเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการ แม้ผมจะพลาดโอกาสในการซื้อตัวเกมส์ที่มีวางจำหน่ายเพียง10,000ชุดเท่านั้น สุดแล้วก็ได้มาเพราะเพื่อนที่ชื่อ นาคามูระ โยอิจิโร่ คนนี้นี่แหละ 

ไม่นานหลังจากที่อาการผมฟื้นตัวจากเหตุการณ์รุมทำร้ายร่างกายเมื่อสองปีก่อน คุณพ่อได้แต่งงานใหม่กับนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่ง ตัวผมเองที่เป็นลูกติดก็ไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใดในเรื่องนี้ คิดว่ายังไงก็คงดีกว่าปล่อยให้ท่านอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิตที่เหลือ

คอนโดหรูที่ดูยังไงก็ไม่น่าจะต่ำกว่า200ล้านเยนกลายเป็นบ้านหลังใหม่ของผม ดูเหมือนว่าจะเป็นการออกเงินร่วมกันคนล่ะครึ่งระหว่างคุณพ่อและคุณแม่คนใหม่ของผม ท่านเป็นคนที่น่ารักและปฏิบัติตัวกับผมเหมือนพี่สาวคนหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเลยว่าใบหน้าที่ดูสาวขนาดนั้นจะแก่กว่าคุณพ่อผมถึง4ปี หรือก็คืออายุน่าจะประมาณ40ต้นๆ

ที่ห้องนอนของผมนั้นไม่มีอะไรมาก ที่นอกเหนือจากของทั่วไปก็เป็นอุปกรณ์สำหรับออกกำลังกาย เครื่องเล่นเกมส์ และสิ่งที่ดูเหมือนหมวกกันน็อคสีฟ้าอันใหม่เอี่ยมที่ได้เป็นของขวัญจากคุณแม่คนใหม่ของผม— แต่ว่าความจริงแล้วมันคืออุปกรณ์เล่นเกมส์ล้ำยุคที่ชื่อว่า <เนิร์ฟเกียร์(Nervegear)>

อา 6 พฤษจิกายน 2022 เวลา 17.30

ผมคิดว่าบางทีเสียงด่าทอของผู้ชมในสเตเดียมที่เต็มไปด้วยความผิดหวังและเกรี้ยวกราด เพราะพวกเขาต่างก็รอคอย <การกลับมา(comeback)> ภายหลังการรักษาร่างกายอันยาวนานถึง2ปีของผม นั้นหมายถึงความคาดหวังของชาวญี่ปุ่นที่จะได้เห็นการดวลกันระหว่าง<ดาวหาง>กับ<อรุณรุ่ง>เสียที การแข่งขันที่ควรจะเริ่มต้นขึ้นในเวลา 17.30นาทีตามเวลาญี่ปุ่น ก็ถูกเลื่อนออกไปเรื่อยๆ แม้เวลาจะผ่านไปนานถึงครึ่งชั่วโมง ตัวผมก็ไม่ได้มาปรากฏตัวที่สนามแข่งและไม่มีใครติดต่อผมได้เลย กลับกันตัวผมกลับติดอยู่ในคุกลอยฟ้านามว่าไอน์แครด