Alisia Farwronel

เนื้อเรื่อง

 

รูป :

ชื่อ : Alisia Farwronel (อลิเซีย ฟาร์วโรเนล )

ชื่อเล่น : อลิส

เผ่าพันธุ์ :  ครึ่งมนุษย์ครึ่งภูตดอกไม้

เพศ / อายุ : 14

ส่วนสูง : 165
น้ำหนัก : 49

สีตา / สีผม : ผมสีมุก ตาฟ้าน้ำทะเล กลิ่นกายหอมเหมือนดอกราตรี

นิสัย : อลิสเป็นสาวนิ่งๆ เงียบๆ เรียบร้อย พูดจาไพเราะ ดูเชื่องช้าเพราะชีวิตไม่เคยต้องเสี่ยงอีนตรายอะไร ใจอ่อน ขี้สงสาร มีนิสัยของน้องสาวคนเด็กตลอดเวลา 

ประวัติคร่าวๆ : อลิสเกิดที่มหาสมุทรหญ้า ทางตอนใต้ของกิลด์วีนิค เป็นลูกสาวคนเล็กจากทั้งหมด 17 คน (แหะๆ ลูกเยอะเว่อร์บ้านนี้) พ่อเป็นหัวหน้ากองทหารจากกิลด์ แม่เป็นภูตดอกไม้อาศัยอยู่ที่มหาสมุทรหญ้า ทั้งสองเจอกันเมื่อยี่สิบปีก่อนเมื่อพ่อของอลิสออกเดินทางเพื่อค้นหาเส้นทางของสายแร่ แต่แล้วเขาก็ต้องหลงกับพรรค์พวกในมหาสมุทรหญ้าแล้วมาเจอกับแม่ของอลิสทั้งคู่แต่งงานและมีลูกด้วยกันสิบเจ็ดคน(ภูตดอกไม้ท้องครั้งละสามเดือน) จนเมื่อเร็วๆนี้พ่อของอลิสได้ค้นพบทางออกจากมหาสมุทรหญ้าจึงได้ลาแม่ของอลิสกับพี่ๆเพื่อเดินทางกลับเข้าเมืองโดยพาอลิสมาด้วย ทำให้อลิสมีโอกาศเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกิลด์ตั้งแต่นั้น

ความสามารถพิเศษ : มีความสามารถในการยิงธนูได้ไกลกว่ามนุษย์ปกติถึงห้าเท่า และมีสายตาที่แหลมคมสามารถมองและคาดคะเนสิ่งที่อยู่ในระยะไกลได้อย่างแม่นยำ

อาวุธ : ธนู (ขนาดแล่งยาวสองเมตร) ท่าไม้ตายคือ เก้าเกาทัณฑ์ (การยิงธนูออกไปพร้อมกันเก้าดอก เล็งเป้าหมายในแนวระนาบ กระจายได้180 องศา)

บทที่ต้องการ : สาวน้อยผู้หลงรัก เจสัน ข้างเดียวจึงตามเจสันไปช่วยค้นหา ศิลาฟ้าสมุทรด้วย

บทสัมภาษณ์ (ทรงออริมาตอบเลยค่ะ >_O)

"อะแฮ่ม สวัสดี ข้าชื่อ... เอ่อ ข้าลืมไปแล้วล่ะ ขอโทษนะ ว่าแต่เจ้าชื่ออะไรเหรอ"

ข้าชื่ออลิเซีย ฟาร์วโรเนล ค่ะ ชื่อเล่นชื่ออลิส

:

"อย่างงั้นหรอ... เจ้านี่หน้าตาดีนะ ข้าขอจูบเจ้าสักครั้งได้ปะ" (ยื่นหน้าไปใกล้ๆ)

อย่าเลยค่ะท่าน (ถอยห่างออกมาหนึ่งก้าว) กายและใจของข้านั้นมีไว้เพื่อท่านเจสันคนเดียวค่ะ

:

"อ๊ะ ข้าขอโทษ ข้าล้อเล่น หืม... ว่าแต่เนื้อของเจ้าก็น่ากินแฮะ ท่าทางจะนุ่มนิ่มน่าดู ถ้าไม่ว่าอะไร... ข้าขอกัดเนื้อเจ้าไปเคี้ยวเล่นสักคำสองคำได้มั้ยอะ" (จ้องมองอย่างกระหาย)

อ๊ะ!! ไม่ได้นะคะ คนที่จะแตะต้องข้าได้ต้องเป็นชายที่ข้ารักและจะมอบชีวิตให้เขาเท่านั้น  

:

"เอ่อ... ข้าความจำเสื่อมด้วย ข...ข้า... ข้าขอไปพักอาศัยที่บ้านเจ้าจนกว่าความทรงจำของข้าจะกลับมาได้มั้ย?" (อ้อนด้วยสายตาลูกหมาหิวนม)

ท่านไปพักที่บ้านของข้าไม่ได้หรอกค่ะ เพราะท่านพ่อของข้าไม่ยินดีต้อนรับชายคนใดทั้งสิ้น แต่ถ้าท่านต้องการจริงๆข้าจะไปขอร้องนายองครักษ์ของข้า ขอให้ท่านไปอาศัยอยู่ด้วยนะคะ

:

"เจ้าว่าอย่างงั้นหรือ? อืมๆ ช่างเถอะ ข้าว่าข้าต้องไปแล้วล่ะ มารดาแห่งกระป๋องปลาทูได้เรียกตามหาข้าแล้ว ลาก่อน..." (ทำหน้าเอ๋อๆ ก่อนเดินจากไปอย่างมึนๆ)

ขอให้ท่านเดินทางโดยปลอดภัยนะคะ (โบกมือลาแบบงงๆ)

:

คำถามถึงผู้ปกครอง

สวัสดีค่า! ไรท์ชื่อนับสองนะคะ! แล้วท่านชื่ออะไรหว่า :

ไอเหมียวขอรับ =^_^=

ถ้าไม่ติดจะรับกลับหรือรับบทอื่นดีคะ T^T :

ไม่กลับขอรับ ต่อให้ไล่ก็ไม่ไปขอรับ ข้าน้อยขอฝากน้องให้รับบทอื่นขอรับ

ขอบคุณที่มาสมัครเรื่องนะเออว์!!! :

ยินดีเป็นอย่างยิ่งขอรับ มิ้ว  =^_^=