ม่านปรารถนารักร้าย

เป็นนิยายค้างสต๊อก ที่ยังไม่ได้จัดเก็บหรือรีไรท์ ยังมีแค่ไม่กี่สิบตอน พอกู้คืนจากไฟล์ที่หายได้บางส่วนค่ะ จะทยอยอัปเก็บไว้ให้เพื่อนได้อ่านก่อน ระหว่างที่ยังทำงานค้างอยู่หลายเรื่อง จะอัปไปและจะซ่อนตอนในภายหลังนะคะ งานที่เอามาแจกอ่านจะยังไม่ได้รีไรท์และเกลาด้านภาษาค่ะ มีคำผิดเยอะมากๆ เป็นไฟล์ดิบที่เขียนไว้นานแล้วและยังไม่เคยอัปเว็บใดมาก่อน 

เนื้อหาสาระ  : ไม่มีสาระ และปราศจากแหล่งอ้างอิง เป็นนิยายสไตล์ตามใจฉัน //

 ขอบคุณกับการติดตามนะคะ

      ทยิดา แกรนด์

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ 

"เรื่องที่แล้วมาก็ให้แล้วไปเถอะ ผมไม่ถือสา ..."

หางตานั้นตวัดมองใบหน้าคมเข้มทว่ากระด้างแข็งทื่อปราศจากความรู้สึกใดๆที่แสดงออก

 แต่แววตานั้นกลับมองอย่างซับซ้อน มุมปากจะยิ้มก็ไม่เชิง เสียงถอนหายใจก็เบาบางเหมือนคนขี้เกียจแม้แต่จะพูด ใบหน้านั้นมองดูมีความร้ายกาจอยู่หลายส่วน มุมปากของเขากระตุกเล็กๆ

 หากไม่เห็นรอยวิบวับในกลุ่มดาวจากแววตาทั้งสองข้างคู่นี้ เธอคงคิดว่าคนๆนี้คงจะกำลังข่มขู่เธอแน่นอน 

มือใหญ่แข็งแรงพลันเอื้อมมาดึงแขนของเธอเข้าใกล้ ดวงหน้านั้นโน้มมาพอให้เห็นแววตาที่มีประกายเจิดจ้าท้าทายคู่นี้ชัดเจนมากขึ้น น้ำเสียงที่เอ่ยมานั้นแผ่วเบาพอได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น

"...ชาติก่อนก็เป็นชาติก่อน ขอแค่ชาตินี้เป็นเรื่องของเราสองคนก็พอ"

ยิ่งเมื่อเห็นริมฝีปากหยักของเขาขยับกว้างเป็นรอยยิ้มก็ยิ่งตกใจจนผมแทบร่วงไปแล้ว..

แม้ใจจะตื่นตระหนก 

     แต่..มีหรือคนตรงหน้าจะอ่านมันออก

 เขาเพ่งอยู่นานแล้ว มองเห็นแค่เปลือกตาบางที่หลุบลงต่ำเท่านั้น 

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐