คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คำชี้แจงก่อนอ่าน ด้วยรักที่ไม่เคยเลือนราง ค่ะ
สวัสดีค่ะ
โมรินเอง มาแนะนำตัวเพราะห่างจากการเขียนเรื่องยาวดราม่าน้ำตาแตกครึ่งปีเลยทีเดียวค่ะ
เรื่องนี้ต้องบอกว่าค่อนข้างทารุณกรรมจิตใจ ถ้าใจแข็งชอบในลายเซ็นต์ของโม
น่าจะอ่านสบาย ๆ เลยค่ะ เดี๋ยวต้องเกริ่นก่อนทำไมพูดงั้น
อธิป พระเอกของโม คือผู้ป่วยโรคซึมเศร้าค่ะ
มีอาการทางจิตจนถึงขั้นบ้าควบคุมสติตัวเองไม่อยู่ ชอบทำร้ายตัวเองอยู่บ่อยครั้ง ว่าง่าย
ๆ ก็ควบทั้งโรคซึมเศร้าและจิตเภทเข้าด้วยกัน ช่วงวัยเด็กครอบครัวมีปัญหา
คุณพ่อแอบไปมีบ้านเล็ก และทุก ๆ วันจะต้องได้ยินเสียงพ่อกับแม่ทะเลาะกัน
จนอายุได้สิบห้าปี
ต้องมาเห็นภาพและเหตุการณ์ที่ไม่ควรเจอและไม่ควรเกิดขึ้นกับตัวเอง
นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้อธิปคลุ้มคลั่งและจิตไม่ปกติ
แย่ไปกว่านั้น
น้องเคธี ลูกสาววัยห้าขวบเพียงคนเดียวของอธิปมีความบกพร่องทางสติปัญญา
เป็นเด็กออทิสติกค่ะ อธิปเคยแต่งงานมีลูกและภรรยามาก่อน
แต่หย่าร้างกันไปจึงพาลูกกลับมาอยู่เมืองไทย
แล้วมาเจอ
ปาลิดา นางเอกของโมค่ะ เป็นเด็กในบ้าน เป็นลูกคนสวนมาหลายปีอธิปก็ไม่เคยสนใจ
กว่าจะมอง กว่าจะรู้หัวใจก็แทบต้องเสียไป
(ดาร์กนะคะ
ไหวกันไหม ไหวนะ)
มาว่ากันต่อ
สำหรับนิยายเรื่องนี้ อย่างแรกเลยคือเขียนสนองความต้องการตัวเองล้วน ๆ ค่ะ
เรามันสายดราม่า พระเอกคนดี๊คนดีคือไม่เข้าทาง เขียนแล้วรอดค่อนข้างยาก เรามันสายกด
สายทุบ สายโยก ทรมานนางเอก แฮ่ ๆ
‘แต่ถึงจะร้าย ก็ไม่เท่ารักที่มากล้นในหัวใจ’
อธิปรู้สึกอย่างนั้นอยู่ในใจเสมอ
ไปลุ้นด้วยกันว่าเหตุการณ์ในวันนั้นคืออะไร
อธิปจะหายป่วยหรือมีจุดจบแบบไหน เปิดหน้าต่อไปได้เลยค่า
ป.ล. นิยายเรื่องนี้จบสุขนิยมค่ะ
โมริน
3 สิงหาคม 2565
ด้วยรักและรักตลอดไป
อีบุ๊ก แพลนไว้ว่าจะมา ตุลาคม 65
เล่มจะเปิดจองหลังจากที่เขียนจบ น่าจะปลายเดือนนี้ค่ะ
ขอบพระคุณมาก ๆ เลยนะคะ
ความคิดเห็น