ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รอยมารราคีซาตาน [E-BOOK วางจำหน่ายแล้วค่ะ]

    ลำดับตอนที่ #2 : ตัวอย่างที่ ๒ รอยมารราคีซาตาน

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ย. 63


    ตัวอย่างที่ ๒


    เสียงหัวเราะของปัณณวีร์ก็ดังขึ้นอย่างเย้ยหยัน

    ถ้าอยากหางานหาเงินที่ได้เร็วขนาดนั้น เธอคงต้องไปให้ไอ้พวกเสี่ย ๆ มันออฟแล้วล่ะ พวกนั้นมันเห็นเด็กไม่ได้ จ่ายหนักกันทั้งนั้น

    นั่นสิ เธอหัวเราะ ขอบคุณที่แนะนำนะคะ งานดี เงินดีแบบนั้นคงหาไม่ได้อีกแล้วล่ะค่ะ

    เขาขบกรามแน่น เธอต้องการเท่าไหร่

    เท่าไหร่มันไม่สำคัญ ประเด็นอยู่ที่ว่าณุดาต้องการกับใครมากกว่ากันก็เท่านั้น

    ร่าน เขาต่อว่าเธอให้เจ็บช้ำ ลับหลังฉันเธอทำบ่อยใช่ไหม เธอถึงท้องโอเอ้ไม่มีคนรับผิดชอบมาแบบนี้

    ณุดาก็บอกแล้วไง ถ้าไม่อยากรับผิดชอบ หรืออยากได้เขาเป็นลูกก็ไม่ต้องพูด ลูกณุดา เลี้ยงได้ก็แล้วกัน

    เธอจะมีปัญญาเลี้ยงได้ยังไง ในเมื่อวันนี้เธอยังไม่มีปัญญาหาเงินมาจ่ายค่าเช่าห้อง ไม่มีเงินจะซื้อกิน และอย่าอวดดีทั้ง ๆ หมดตัวเธอมีเงินติดตัวแค่ไม่กี่บาท

    ใช่ เขาพูดถูก อย่างเธอมันไม่มีปัญญาทำอะไรได้หรอก

    นี่ไม่ได้จะดูถูก ทางที่ดี เธอลองคิดทบทวนว่าไปนอนกับใครมาบ้างแล้วไปบอกพ่อของลูกซะ ถ้าคิดจะเก็บเด็กเอาไว้ ก็หาพ่อให้มันซะนะ

    ปัณณวีร์กำลังจะเดินออกไป

    ณุดายังยืนยันคำเดิม ว่าเขาเป็นลูกของคุณปุ๊

    เท้าทั้งสองชะงัก แล้วหันมามองตาขวาง

    ลูกฉัน? เขาทวนถาม ฉันนอนกับผู้หญิงมาเป็นร้อย ๆ คน ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะพลาด จะมีก็แค่พวกที่อยากจับฉัน เอาเรื่องลูกมาอ้าง โมเมว่าเป็นลูกฉัน สุดท้ายผลลัพธ์ก็คือเงิน จ่ายให้คนละแสนเพื่อออกไปจากชีวิตของฉัน ท้องกับใครนี่ก็ไม่รู้

    กุลณุดาแอบปาดน้ำตา

    เรามาทำข้อตกลงกันไหม ปัณณวีร์ถาม ถ้าผลตรวจออกมาว่าไม่ใช่ลูกของฉัน เธอต้องหอบไอ้มารหัวขนที่อยู่ในท้องออกไปให้ไกลจากชีวิตฉัน

    ได้ค่ะ แต่ถ้าใช่ขึ้นมา จำเอาไว้เลยนะคะ ว่าคุณปุ๊จะไม่มีสิทธิ์ได้ใช้คำว่าพ่อกับลูก ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เพราะลูกก็คงจะไม่ต้องการมีพ่อแบบนี้

    ฉันจะถือว่าเป็นสัญญาใจระหว่างเราสองคนก็แล้วกัน ผลตรวจออกมาเมื่อไหร่ คงรู้กัน ไม่ฉันก็เธอที่คิดผิด

    ขออีกอย่าง…” เธอเดินเข้าไปใกล้ ๆ เขา อย่าลืมไปนะคะว่าคุณพูดอะไรไว้กับณุดาบ้าง จำเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน อย่าลืมว่าวันนี้คุณปุ๊ไม่ต้องการลูก วันข้างหน้าก็อย่าได้หวัง

    ฉันจะจำเอาไว้ เขาบอกแล้วเดินออกไป ปิดประตูเสียงดังโครม! พร้อมกับที่กุลณุดาทำนบน้ำตา ทรุดลงไปนั่งที่พื้น

    ถ้าในวันนี้เราจะอ่อนแอไปบ้าง ร้องไห้ไปบ้าง

    คงจะไม่ผิดใช่ไหม

    เพราะไม่มีใครที่จะแกร่งได้ตลอดเวลา ทุกคนมีมุมอ่อนไหวกันทั้งนั้น และยิ่งมาเจอเรื่องราวเลวร้ายแบบนี้

    กุลณุดา เธออยู่คนเดียวมาโดยตลอด ไม่ได้มีอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของใคร ไม่ได้มียาใจที่คอยอยู่เคียงข้าง

    เธอมีแต่ความอ้างว้าง เดียวดาย และก็ความเจ็บปวดเท่านั้น

    /////////////////////////////////

     ลงนิยายเรื่องนี้ตอนแรก วันที่ ๑ ตุลาคม ๖๓ นะคะ


    E-BOOK คาดว่าจะวางขาย 1 พฤศจิกายน 63
    รูปเล่ม เปิดจอง ปลาย ๆ เดือนตุลาคม นะคะ

    ฝากติดตามพี่ปุ๊ด้วยนะคะ
    คนเฬว ร้าย เอาใจสายหน่วง ดราม่า (เลิฟซีนก็มีนะคะ แต่อาจจะไม่หวือหวา เรียกเลือดพอประมาณจ้า)

    แล้วพบกันค่า^^
    รัก
    โมริน

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×