ช้ำให้พอ (มี e-book)
"ในเมื่อคุณเลือกเดินเข้าหากับดัก ผมก็จะรับบทเป็นนายพรานผู้ใจร้าย เฉือนเนื้อหวาน ๆ กินทีละนิดละน้อยจนหมดคามือเลยแล้วกัน"
ผู้เข้าชมรวม
5,106
ผู้เข้าชมเดือนนี้
995
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายใหม่
ช้ำให้พอ
โดย โมริน
คำโปรย...
ถึงคราวที่ตมิศวราเข้าตาจน ทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายตัวเอง ก้าวขากลับเข้ามาในโลกของศัสตรา แววตาไร้เยื่อใยมองหญิงสาวเหมือนลูกนกปีกหักซมซานกลับรังหลังจากบินหนีไปหลายปี เขายินดีอ้าแขนรับเธอแต่ก็มีข้อแม้
“โกรธมิมากเหรอคะคุณศัลย์”
“ผมต้องโกรธคุณเรื่องอะไร” สายตาคมกริบจ้องเขม็งอย่างเย็นชา
“มิทำให้คุณเสียใจ รู้ว่าวันนั้นตัดสินใจพลาดมาก มิเอาแต่ใจตัวเอง และมิมันไม่ดีเอง”
“หยุดโทษตัวเองเถอะ ทำอย่างนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้คุณเป็นคนดีขึ้นมานักหรอก” ความขุ่นเคืองสะท้อนออกมากับน้ำเสียงชัดเจน รังสีเย็นยะเยียบดุดันทิ่มแทงถูกผิวกายเธอจนรู้สึกเจ็บ
“ถ้าคุณศัลย์อยากเอาคืน มิจะไม่หนี มิจะยอมทุกอย่าง จะแก้แค้นยังไงก็ได้ มิจะไม่อ้อนวอนให้คุณปรานีอย่างเด็ดขาด”
ตมิศวราระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ ข่มกลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ก่อนเข่าทั้งสองจะทรุดลงไปอยู่ในท่านั่งคุกเข่า
ศาสตราย่อตัวชันเข่าข้างหนึ่งขึ้น มือใหญ่ยกขึ้นลูบผมคล้ายปลอบประโลมคนน้ำตาเอ่อคลอพร้อมจะร่วงไหลได้ทุกเมื่อ
“มิเชื่องเหมือนหมาเลย” เขายิ้มเยาะเย้ยพลางลดมือลงมาแตะพวงแก้ม ใช้หลังมือหยอกเย้ากับหยาดใสร่วงผล็อยหน้าเนียนของหญิงสาว
“คุณศัลย์…” น้ำเสียงเจือสะอื้นเอ่ยตัดพ้อ แต่ก็เก็บคำพูดของตนที่ติดในลำคอแห้งผากเอาไว้ก่อนกลืนมันลงไป
“งั้นผมจะรับคุณไว้ในฐานะสัตว์เลี้ยงแสนรู้อีกตัวก็แล้วกันนะมิ” น้ำเสียงเรียบเรื่อยมีความอันตรายกรุ่น ๆ สีหน้าเขาแฝงโทสะขึ้งเครียดจากการข่มใจเอาไว้
“ในเมื่อคุณเลือกเดินเข้าหากับดัก ผมก็จะรับบทเป็นนายพรานผู้ใจร้าย เฉือนเนื้อหวาน ๆ กินทีละนิดละน้อยจนหมดคามือเลยแล้วกัน”
สวัสดีค่า วันนี้เอาเรื่องใหม่มาประเดิม
แนวพระเอกใจร้าย หลัวเลว แนวโบ้หอนฉ่ำ แซ่บ ๆ ค่า
ฝากติดตาม กดหัวใจ กดเข้าชั้น ให้โมด้วยน้าาาาา
อีบุ๊กมาเดือนนี้ค่า
ผลงานอื่นๆ ของ โมริน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ โมริน
ความคิดเห็น