ช้ำให้พอ (มี e-book) - นิยาย ช้ำให้พอ (มี e-book) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ช้ำให้พอ (มี e-book)

    "ในเมื่อคุณเลือกเดินเข้าหากับดัก ผมก็จะรับบทเป็นนายพรานผู้ใจร้าย เฉือนเนื้อหวาน ๆ กินทีละนิดละน้อยจนหมดคามือเลยแล้วกัน"

    ผู้เข้าชมรวม

    9,862

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5,751

    ผู้เข้าชมรวม


    9.86K

    ความคิดเห็น


    11

    คนติดตาม


    90
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  77 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 พ.ย. 67 / 07:47 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     นิยายใหม่

    ช้ำให้พอ 

    โดย โมริน

     

    คำโปรย...

    ถึงคราวที่ตมิศวราเข้าตาจน ทำให้เธอต้องกลืนน้ำลายตัวเอง ก้าวขากลับเข้ามาในโลกของศัสตรา แววตาไร้เยื่อใยมองหญิงสาวเหมือนลูกนกปีกหักซมซานกลับรังหลังจากบินหนีไปหลายปี เขายินดีอ้าแขนรับเธอแต่ก็มีข้อแม้

    “โกรธมิมากเหรอคะคุณศัลย์”

    “ผมต้องโกรธคุณเรื่องอะไร” สายตาคมกริบจ้องเขม็งอย่างเย็นชา

    “มิทำให้คุณเสียใจ รู้ว่าวันนั้นตัดสินใจพลาดมาก มิเอาแต่ใจตัวเอง และมิมันไม่ดีเอง”

    “หยุดโทษตัวเองเถอะ ทำอย่างนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้คุณเป็นคนดีขึ้นมานักหรอก” ความขุ่นเคืองสะท้อนออกมากับน้ำเสียงชัดเจน รังสีเย็นยะเยียบดุดันทิ่มแทงถูกผิวกายเธอจนรู้สึกเจ็บ

    “ถ้าคุณศัลย์อยากเอาคืน มิจะไม่หนี มิจะยอมทุกอย่าง จะแก้แค้นยังไงก็ได้ มิจะไม่อ้อนวอนให้คุณปรานีอย่างเด็ดขาด”

    ตมิศวราระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ ข่มกลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ ก่อนเข่าทั้งสองจะทรุดลงไปอยู่ในท่านั่งคุกเข่า

    ศาสตราย่อตัวชันเข่าข้างหนึ่งขึ้น มือใหญ่ยกขึ้นลูบผมคล้ายปลอบประโลมคนน้ำตาเอ่อคลอพร้อมจะร่วงไหลได้ทุกเมื่อ

    “มิเชื่องเหมือนหมาเลย” เขายิ้มเยาะเย้ยพลางลดมือลงมาแตะพวงแก้ม ใช้หลังมือหยอกเย้ากับหยาดใสร่วงผล็อยหน้าเนียนของหญิงสาว

    “คุณศัลย์…” น้ำเสียงเจือสะอื้นเอ่ยตัดพ้อ แต่ก็เก็บคำพูดของตนที่ติดในลำคอแห้งผากเอาไว้ก่อนกลืนมันลงไป

    “งั้นผมจะรับคุณไว้ในฐานะสัตว์เลี้ยงแสนรู้อีกตัวก็แล้วกันนะมิ” น้ำเสียงเรียบเรื่อยมีความอันตรายกรุ่น ๆ สีหน้าเขาแฝงโทสะขึ้งเครียดจากการข่มใจเอาไว้

    “ในเมื่อคุณเลือกเดินเข้าหากับดัก ผมก็จะรับบทเป็นนายพรานผู้ใจร้าย เฉือนเนื้อหวาน ๆ กินทีละนิดละน้อยจนหมดคามือเลยแล้วกัน”

     

     

    สวัสดีค่า วันนี้เอาเรื่องใหม่มาประเดิม 

    แนวพระเอกใจร้าย หลัวเลว แนวโบ้หอนฉ่ำ แซ่บ ๆ ค่า

    ฝากติดตาม กดหัวใจ กดเข้าชั้น ให้โมด้วยน้าาาาา 

    อีบุ๊กมาเดือนนี้ค่า 

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น