สุดแค้นแสนเจ็บ (มี e-book แล้วค่ะ )

สุดแค้นแสนเจ็บ

(ภาคต่อ หวงแหนแสนรัก)

เรื่องนี้ไม่ดราม่า มีแต่เรื่องอย่างว่าให้ฟินสุด ๆ 

เน้นความฟิน ไม่เน้นความสมจริง

มารู้จักพระเอกคลั่งรักของโมกันเถอะค่า ทุกคนขาาาา

คำโปรย... 

“กับการที่เธอหอบลูกหนี ไม่คิดว่าตัวเองเล่นแรงไปหน่อยเหรอ ย้ำนะว่าที่หอบไปตกระกำลำบาก...ในท้องของเธอมีหัวใจตั้งสองดวงเชียว ให้ย้ำอีกไหมว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องยังไงกับเด็กสองคนนั้น ทำไมจะให้ย้ำกับอะไรแบบนี้ไม่เข้าใจเลย”

เมลดาเงียบ หลุบมองก้มต่ำไม่ยอมสบตาคนหน้านิ่งที่สูงกว่าจ้องเธอด้วยความโกรธปนเป็นห่วง

“ถ้าก้าวขาเดินฉันหนีไปอีกก้าวเดียว ฉันจะแทงเธอให้จมเตียงเลยคอยดู ! ” 

ใบหน้าของคนที่จะก้าวขาไปร้อนผ่าวขึ้นมาดื้อ ๆ แล้วก็ยังยืนนิ่งไม่แม้แต่จะขยับ เธอรู้ว่าเขาทำจริง ๆ ไม่เคยขู่เลยสักครั้งตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา

“เธอคงรู้นะ ว่าสิ่งที่ฉันจะแทงเข้าไป มันไม่ใช่มีด”

---------

“ดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่า” เขาเตือนด้วยความหวังดี “นอนเฉย ๆ ฉันจะจัดการเธอเอง”

“จะฆ่าเมเหรอคะ” 

“ใช่ ฆ่าให้ตายแล้วไปเกิดบนสวรรค์ชั้นหกสิบเก้า”

“คุณเต” 

“หรือไม่เคย” เขายั่ว มองคนที่เม้มปากไม่ยอมพูด 

----------

ตัวอย่าง...

“ทำไมต้องเดินไปที่เตียง” เมลดาโพล่งถามออกมาทันที

“หรือจะเอาที่ระเบียงล่ะ ? ” เขาก้มหน้าถาม แต่ไม่ได้หยุดฝีเท้า ก้าวขาจนไปถึงเตียงนอนก็วางเมลดาลงอย่างนุ่มนวลจนมั่นใจว่าเธอปลอดภัยดีก็ยืนเต็มความสูง มือข้างขวา ข้างซ้ายยกขึ้นมาสลับกันปลดกระดุมข้อมือ 

“เมท้องแก่ขนาดนี้คุณยังจะรังแกเชียวเหรอคะ”

“รังแก ? เธอให้นิยามการมอบความสุขของฉันเป็นคำนั้นได้ยังไง ถ้าทำอย่างนั้นจริงเธอไม่ได้มานั่งค้อนหน้าคว่ำอย่างนี้หรอกเม แล้วก็ไม่ได้มาปากดีใส่ฉันด้วย”

เขาร่ายยาว จนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวถึงเม็ดสุดท้าย เปิดสาบเสื้อเล็กน้อยหรี่ตาให้แคบลงมองเมลดาที่เชิดหน้าตามฉบับของเธอ

“อีกสองวันจะต้องกลับสิงคโปร์นะ ฉันต้องไปบ่อน” 

“ไปเถอะค่ะ เมจะอยู่กับลูกของเม น้องโมจิกับมิริน”

“สักเสี้ยวตัวอักษรก็ไม่มีของพ่อเลยนะ” เตโชบ่นทำหน้าไม่พอใจ เดินเข้าไปอาบน้ำ “อย่าคิดหนีนะ บอกก่อนเพราะเธอจะเหนื่อยเปล่าน่ะ” 

“อย่าคิดว่าเมจะไม่หาทางอีก” 

“งั้นก็อย่าคิดว่าเธอจะรอดพ้นสายตาฉันไปได้”

“คอยดู”

“ดูอยู่แล้ว มานี่ ดื้อนักก็มาพยศให้สาแก่ใจเดี๋ยวนี้เลย” 

------------

เข้ามาแล้ว ฝากกดหัวใจ กดเข้าชั้น กดติดตามด้วยน้าาา

อ้อน ๆ 

E-BOOK มา 1 มีนาคม 66 นะคะ

รักสุด ๆ

จากโมริน