ม่านเสน่หา
ทรัมมัย ประธานบริษัทผลิตอาหารกระป๋องและเจ้าของธุรกิจส่งออกผู้มากความสามารถ เขาภูมิใจนักหนากับเลขาฯ คนนี้ แต่ไม่รู้ว่าทำไมหลัง ๆ มานี่เธอถึงมีบางอย่างผิดปกติไป ไม่ใช่ว่าแอบรักเขาหรอกใช่ไหม? ถ้าใช่ล่ะก็...คงมีเรื่องต้องตักเตือนกันยาววว
ปัณฑารีย์ เจ้าของฉายาเลขาฯแม่ชีที่แสนมีประสิทธิภาพ ต่อให้เจ้านายสั่งไปตายก็ยังได้ เพื่อค่าจ้างสูงลิ่วเธอย่อมไม่เกี่ยง แต่ถ้าเธอเผลอไปขโมยอสุจิของเจ้านายเข้าอย่างไม่ตั้งใจล่ะ เธอจะโดนหักเงินเดือนไหมหรือจะโดนไล่ออกหรือเปล่า หรือทำเนียน ๆ ไปไม่มีใครมานั่งนับหรอกว่าตัวดุ๊กดิ๊กนั่นจะหายไปกี่ตัว!
เฌอรีญา เธอคือหญิงสาวแสนน่ารักท่ี่ใคร ๆ ต่างพากันปกป้อง หรือแท้ที่จริงคือคนที่ทุกคนต้องระวังตัว
ฝากติดตามด้วยนะคะ โหวต เม้นต์ แอดเรื่องนี้ด้วยนะจ๊ะ
ปล. งานขายค่ะ ฝากนิยายของจินห์จุฑา กนกนุชทุกเล่ม ในรูปแบบE-bookด้วยจ้า
กติกาจ้า
1. เรื่องนี้อัพ 60-70 เปอร์เซ็นต์ตามที่เราเคยทำกันเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้เนอะ
2. ห้ามก๊อปห้ามคัดลอก ห้ามทุกอย่างที่เป็นการทำซ้ำ ทำใหม่นะจ๊ะ เรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของกนกนุช, จินห์จุฑาคนเดียวเท่านั้น
3. เรื่องนี้ผู้เขียนเขียนจากจินตนาการ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใด ๆ ทั้งสิ้น
4. รบกวนสักนิดกดแอด หรือเม้นต์ หรือโหวตให้ไร้ท์ด้วยเนอะ จะได้เป็นกำลังใจปั่นเรื่องอื่น ๆ และอัพให้อ่านเรื่อย ๆ
สุดท้ายนี้ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม และให้กำลังใจไรท์ กราบบบบที่อกงาม ๆ จ้า ^^
ฝากนิยายที่ผ่านมาด้วยนะจ๊ะ
| กุหลาบเปื้อนฝุ่น | จินห์จุฑา | www.mebmarket.com | ท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ”“คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์ แต่รออีกนิดนะฟ้าลดา ผมจะเอาสิทธิ์ที่คุณถามหามาปาใส่หน้าคุณให้ได้”“ฉันไม่ต้องการ”“แต่ผมต้องการ! ต้องการมาก ๆ เลยล่ะ ขึ้นไปนอนซะ ผมสัญญาว่าจะรีบเอาตำแหน่งที่เหลือมาให้คุณแน่ อย่าสติแตกลาออกไปซะก่อนล่ะ อย่าคิดจะหนีอีก เพราะถ้าผมหาคุณไม่เจอเรื่องมันคงใหญ่โตกว่าที่คิดแน่”... |
|
|
| รักโดยเจตนา | จินห์จุฑา | www.mebmarket.com | “ไม่ ผมไม่ให้มันทำได้หรอก คุณนอนพักนะ ผมให้เอมเอาเสื้อผ้ามานอนเฝ้าคุณแล้ว รอผมกลับมานะ ผมไปแป๊บเดียว” เขาชะโงกหน้าจุมพิตหน้าผากมนไล่ลงมาที่ปลายจมูกและมาจนถึงริมฝีปากอิ่ม ตอนนี้มีเพียงสิ่งนี้ที่จะช่วยให้คนบนเตียงกว้างลืมความทุกข์ไปได้ คีติกายอมเปิดปากรับจุมพิตจากธาวินอย่างเต็มใจ ทุกการสัมผัสเหมือนยาที่รักษาบาดแผลลึกในใจเธอไปได้ ความกลัวความอ้างว้างถูกปัดกวาดไปด้วยสัมผัสทะนุถนอมและปลอบประโลมใจจากเขา “แค่นี้ก่อนคนดี” ธาวินบอกยิ้ม ๆ เมื่อมือเรียวทำท่าจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาเพราะถูกการจู่โจมของเขาทำให้อารมณ์แตกกระเจิง “ผมแก้ปัญหาได้ถูกจุดจริง ๆ” เย้ายิ้ม ๆ ก็ได้เห็นใบหน้าสวยขึ้นสีระเรื่อน่ามองกว่าตอนก่อนหน้านี้เป็นไหน ๆ “ใครใช้ให้จูบขนาดนั้นล่ะคะ” “ก็ถ้าอยู่บ้านคงไปต่อแล้ว แต่นี่รอก่อนนะครับ”*ขอบคุณทุกการติดตามและทุกยอดดาวน์โหลดนะคะ : จินห์จุฑา / กนกนุช | |
|
กุหลาบเปื้อนฝุ่นจินห์จุฑาwww.mebmarket.comท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ” “คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์ แต่รออีกนิดนะฟ้าลดา ผมจะเอาสิทธิ์ที่คุณถามหามาปาใส่หน้าคุณให้ได้” “ฉันไม่ต้องการ” “แต่ผมต้องการ! ต้องการมาก ๆ เลยล่ะ ขึ้นไปนอนซะ ผมสัญญาว่าจะรีบเอาตำแหน่งที่เหลือมาให้คุณแน่ อย่าสติแตกลาออกไปซะก่อนล่ะ อย่าคิดจะหนีอีก เพราะถ้าผมหาคุณไม่เจอเรื่องมันคงใหญ่โตกว่าที่คิดแน่” ... คล้องใจภรรยา (ตอนพิเศษ) กนกนุช
www.mebmarket.comเห็นหน้าเธอแบบนั้นผมก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ “ยังไม่เข้าใจอีก วันนั้นที่สระน้ำของมหา’ ลัย ผมเป็นคนลากคุณขึ้นจากน้ำ” ผมบอกแล้วมองหน้าเธอตาไม่กระพริบ “แล้วก็เป็นสามีคุณคนนี้แหละที่ก้มลงเป่าปากคุณครั้งแล้วครั้งเล่า นวดหัวใจให้สลับกันจนคุณสำลักน้ำออกมา สรุปแล้ว...ผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณไว้นะที่รัก ดังนั้นต่อไปอย่าได้บังอาจมาชมมันต่อหน้าผมอีกเด็ดขาด” ผมมองหน้าเธอด้วยสายตาท้าทาย แต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่ค่อยมีสติสตังสักเท่าไหร่ ผมลองขยับไปใกล้สะกิดไหล่เธอที่นั่งเหม่อเหมือนวิญญาณออกจากร่างไปแล้วเบา ๆ “ที่รัก การเสียหน้าไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรสักหน่อย” และการพูดแบบนั้นพร้อมรอยยิ้มร้าย ๆ ของผมก็ทำให้เธอได้สติอย่างรวดเร็ว “คุณ...คุณร้ายกาจที่สุดเลย!” ขอให้นักอ่านที่รักมีความสุขกับตอนพิเศษของพี่หมอช้างและหนูน้ำนะคะ
สามีตัวร้ายกนกนุชwww.mebmarket.com“ฉันหิวน้ำ” ประโยคที่ไม่ควรเกิดขึ้นในบรรยากาศที่คนสองคนแทบฆ่ากันตายแบบนี้ผุดขึ้นมาได้อย่างไรไม่รู้ แต่แก้วเจ้าจอมยอมโดนด่าว่าทุกอย่างในตอนนี้ เพราะเธอคอแห้งไปหมดแล้วจริง ๆ ทว่าแทนที่เขาจะตอกหน้าเธอด้วยถ้อยคำเจ็บแสบ แต่เขากลับก้มหยิบขวดน้ำเปล่าที่พราวหยดน้ำขึ้นมา จากนั้นก็แกะพลาสติกที่ปากขวดออกแล้วยื่นให้เธอแก้วเจ้าจอมรับมาดื่มด้วยท่าทางงง ๆ “ดื่มช้า ๆ เดี๋ยวก็สำลักหรอก” คีรีบอกจากนั้นก็เดินไปที่หัวเรือแล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ เขาไม่ได้สนใจแก้วเจ้าจอมอีก เพราะมั่นใจว่าอีกฝ่ายไม่มีทางกระโดดหนีเขาไปตอนนี้แน่ ดูก็รู้ว่ากลัวตายแค่ไหน! เขาตั้งหน้าตั้งตาขับเรือให้ถึงเกาะ พอไปถึงที่นั่นเขาจะได้ทำอะไร ๆ สะดวกขึ้น ตอนนี้ก็ให้คนคิดหนีดีใจไปก่อน ถึงเกาะแล้วแก้วเจ้าจอมจะได้รู้ไว้ว่า อย่าคิดจะหนีเป็นรอบสองอีกเด็ดขาด!
พ่ายรักเจ้าบ่าวกนกนุช
www.mebmarket.com“คุณไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม” “...” “ผมขอคุยกับคุณสักห้านาทีได้ไหมแล้วจะกลับ” ปริญญาต่อรองไม่สนใจสายตาโกรธเกลียดของกรินทร์ “...” “ผมพูดกับดาแล้ว เขาไม่เอาเรื่องคุณ...” “เอาเรื่องอะไร! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักอย่าง ไปสิ กลับไปปลอบใจเธอสิ หึ คิดว่าฉันรักฉันแคร์คุณมากถึงขั้นยอมให้ผู้หญิงของคุณมาทุบตี ใส่ร้ายฉันแบบนี้หรือไง ไปเลยมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย ฉันเกลียดคุณ!” พูดจบก็วิ่งขึ้นบันไดไปทั้งน้ำตา เธอหวังแค่ว่าเขาจะมาเยี่ยมด้วยความเป็นห่วง แต่กลับมาตอกย้ำว่าเธอเป็นคนผิด คนแบบนี้เหรอที่เธอสมควรจะรัก...
| แค่รัก...เท่าฟ้า | จินห์จุฑา | www.mebmarket.com | ปราณชลส่งยิ้มให้สาวน้อยในชุดทูพีชสีส้มสดใส “พอดีมีธุระอยากปรึกษาพี่สาวของน้องแยมนิดหน่อยครับ”‘พี่สาวของน้องแยม’ สะดุ้งโหยง แต่พอเงยหน้ามองสบตากับปราณชลแล้วไม่พบความผิดปกติใด ๆ เธอก็ลอบถอนหายใจออก “คุยกับฉันเรื่องอะไรคะ” กว่าจะหาลิ้นตัวเองเจอก็นานพักหนึ่งเลยทีเดียว แต่ถึงจะถามไปแบบนั้นก็ยังพยายามทำตัวนิ่ง ๆ อยู่ในน้ำต่อไปให้น้ำใสแจ๋วอำพรางร่างกายของตัวเอง แม้จะช่วยอะไรแทบไม่ได้แต่ก็ยังดีกว่าขึ้นจากสระตอนนี้อย่างแน่นอน“เราจะยืนคุยกันอย่างนี้จริง ๆ หรือครับ”“คุณช่วยเข้าไปรอในบ้านก่อนได้ไหมคะ เดี๋ยวฉันกับแยมจะตามไปค่ะ”ปราณชลพยักหน้าและหันหลังทำท่าจะเดินเข้าบ้าน แต่เสียงกรีดร้องตามด้วยเสียงตู้มที่ดังอยู่ด้านหลังทำให้ต้องหันขวับไปมอง สิ่งที่เห็นคือทยิดากำลังตะเกียกตะกายจากน้ำที่น่าจะลึกไม่เกินหนึ่งเมตรครึ่ง ซึ่งใกล้กันนั้นปนิตากำลังว่ายมาช่วยพี่สาวของตัวเองอย่างทุลักทุเล... | |
|
โอบใจจันทร์กระจ่างฟ้าจินห์จุฑา
www.mebmarket.com“อยากให้พี่พูดเรื่องที่เธอทำหรือไง” “คะ?” ใจเธอกระตุกวาบ “กลับมานอนบ้านตั้งแต่วันนี้เลย ไม่งั้นพี่จะบอกพ่อของเธอแน่ว่าเธอกับพี่สาวทำอะไรบ้าง” “พี่ปุณณ์!” เธอสังหรณ์ใจแต่แรกแล้วว่าเขาอาจจะรู้ แต่ไม่คิดว่าเขาจะนิสัยแบบนี้ แกล้งเธอสนุกนักหรือไง แล้วนี่รู้ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย เห็นเธอเป็นตัวตลกเหรอ? “ไม่ต้องมาขึ้นเสียงใส่พี่ ง่วงก็ง่วงยังต้องมาทำให้เป็นห่วงอยู่อีก” “ห่วงทำไมล่ะคะ ก็น่าจะรู้ว่านี่ข้าวหอมไม่ใช่ข้าวฟ่าง ไม่ใช่หมอขิมด้วย!” พูดจบก็ตัดสายทิ้งทันทีโดยไม่รีรอให้คนเป็นพี่ต้องข่มขู่อะไรได้อีก เขาคิดว่าเธอจะเชื่อฟังจนยอมกลับไปโดยง่ายสินะ หึ! ขอบคุณทุกการติดตามนะคะจินห์จุฑา
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น