แค่รัก...เท่าฟ้า

โปรยปราย

เดี๋ยวมาอัพให้นะค้าาาาาา

กติกาจ้า

1. เรื่องนี้อัพ 60-70 เปอร์เซ็นต์ตามที่เราเคยทำกันเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้เนอะ

2. ห้ามก๊อปห้ามคัดลอก ห้ามทุกอย่างที่เป็นการทำซ้ำ ทำใหม่นะจ๊ะ เรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของกนกนุช, จินห์จุฑาคนเดียวเท่านั้น

3. เรื่องนี้ผู้เขียนเขียนจากจินตนาการ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับใคร หรือสถานที่ หรือเหตุการณ์ไหนทั้งนั้น

4. รบกวนสักนิดกดแอด หรือเม้นต์ หรือโหวตให้ไร้ท์ด้วยเนอะ จะได้เป็นกำลังใจปั่นเรื่องอื่น ๆ และอัพให้อ่านเรื่อย ๆ

สุดท้ายนี้ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม และให้กำลังใจไรท์ กราบบบบที่อกงาม ๆ จ้า ^^

ฝากนิยายด้วยนะคะ บางเรื่องกดดูในลิงก์เนื้อหานะคะ พอดีระบบไม่แสดงนิยายทุกเล่มจ้า

กุหลาบเปื้อนฝุ่น

จินห์จุฑา

www.mebmarket.com

ท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ”“คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์ แต่รออีกนิดนะฟ้าลดา ผมจะเอาสิทธิ์ที่คุณถามหามาปาใส่หน้าคุณให้ได้”“ฉันไม่ต้องการ”“แต่ผมต้องการ! ต้องการมาก ๆ เลยล่ะ ขึ้นไปนอนซะ ผมสัญญาว่าจะรีบเอาตำแหน่งที่เหลือมาให้คุณแน่ อย่าสติแตกลาออกไปซะก่อนล่ะ อย่าคิดจะหนีอีก เพราะถ้าผมหาคุณไม่เจอเรื่องมันคงใหญ่โตกว่าที่คิดแน่”...

คล้องใจภรรยา (ตอนพิเศษ) กนกนุช www.mebmarket.com เห็นหน้าเธอแบบนั้นผมก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ “ยังไม่เข้าใจอีก วันนั้นที่สระน้ำของมหา’ลัย ผมเป็นคนลากคุณขึ้นจากน้ำ” ผมบอกแล้วมองหน้าเธอตาไม่กระพริบ “แล้วก็เป็นสามีคุณคนนี้แหละที่ก้มลงเป่าปากคุณครั้งแล้วครั้งเล่า นวดหัวใจให้สลับกันจนคุณสำลักน้ำออกมา สรุปแล้ว...ผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณไว้นะที่รัก ดังนั้นต่อไปอย่าได้บังอาจมาชมมันต่อหน้าผมอีกเด็ดขาด” ผมมองหน้าเธอด้วยสายตาท้าทาย แต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่ค่อยมีสติสตังสักเท่าไหร่ ผมลองขยับไปใกล้สะกิดไหล่เธอที่นั่งเหม่อเหมือนวิญญาณออกจากร่างไปแล้วเบา ๆ “ที่รัก การเสียหน้าไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรสักหน่อย”และการพูดแบบนั้นพร้อมรอยยิ้มร้าย ๆ ของผมก็ทำให้เธอได้สติอย่างรวดเร็ว“คุณ...คุณร้ายกาจที่สุดเลย!”ขอให้นักอ่านที่รักมีความสุขกับตอนพิเศษของพี่หมอช้างและหนูน้ำนะคะ

เจ้าสาวเบอร์รอง กนกนุช www.mebmarket.com    “คิดว่าฉันอยากแต่งกับเธอนักหรือไง ที่ทำนี่ก็เพราะไม่อยากให้ผู้ใหญ่เสียหน้า เดี๋ยวฉันจะไปบอกช่างแต่งหน้าส่วนเธอก็อยู่ในนี้รอ”     กาสะลองมองคนที่พูดจากห่างเหินกับเธอในรูปแบบที่ไม่ใช่แค่ ‘ผม’ กับ ‘คุณ’ ด้วยแววตาไหววูบ ในอกปวดแสบปวดร้อน ทั้งคำพูด น้ำเสียง และแววตาไม่เหมือนกลินท์เมื่อสิบกว่าปีก่อนสักนิด ตอนนั้นเขายังเป็น ‘พี่โต’ สำหรับเธอและน้องสาว แต่เมื่อไหร่กันที่เขาเป็น ‘พี่โต’ สำหรับแก้วเจ้าจอมคนเดียว...      กาสะลองสะบัดแขนจนหลุด เธอพุ่งไปที่ประตูหมายจะคว้ามันเปิดออก แต่ยังไม่ทันได้ทำก็ต้องเผลอกรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อร่างเธอปลิวหวือเข้ามาในอ้อมกอดของกลินท์ เธอไม่ทันได้พูดอะไรออกมากลินท์ก็ก้มหน้ามาชิดและประกบปากปิดกลืนเสียงหนวกหูของเธอไว้ทันที

คล้องใจภรรยา กนกนุช www.mebmarket.com “ไปอาบน้ำ เสื้อผ้าเอาของผมไปใส่ก่อน”“ฉันจะกลับ” เธอปรี่ไปที่ประตูทันทีทว่ากรินทร์เร็วกว่า เขายึดข้อมือบางไว้แน่น “มีเหตุผลหน่อยสิคุณ ไปอาบน้ำไป ลูกอยากพักผ่อนแล้ว”“ฉันเกลียดคุณที่สุดเลย!” ธาราเค้นคำพูดออกมาในที่สุด ยิ่งรักมากก็ยิ่งเจ็บปวดมาก เขาพาเธอมาบ้านราวกับว่าต้องการพาเธอมาให้คนในครอบครัวยำให้เละ เหอะ! ไม่เห็นอยากมีเลย บ้านหลังใหญ่ คนเต็มบ้านแต่กลับจิตใจคับแคบ!“เอาเถอะ ผมก็ไม่ได้ชอบคุณหรอก คุณก็ท่องไว้ว่าเพื่อลูก ๆ”

สามีตัวร้าย กนกนุช www.mebmarket.com “ฉันหิวน้ำ” ประโยคที่ไม่ควรเกิดขึ้นในบรรยากาศที่คนสองคนแทบฆ่ากันตายแบบนี้ผุดขึ้นมาได้อย่างไรไม่รู้ แต่แก้วเจ้าจอมยอมโดนด่าว่าทุกอย่างในตอนนี้ เพราะเธอคอแห้งไปหมดแล้วจริง ๆ ทว่าแทนที่เขาจะตอกหน้าเธอด้วยถ้อยคำเจ็บแสบ แต่เขากลับก้มหยิบขวดน้ำเปล่าที่พราวหยดน้ำขึ้นมา จากนั้นก็แกะพลาสติกที่ปากขวดออกแล้วยื่นให้เธอแก้วเจ้าจอมรับมาดื่มด้วยท่าทางงง ๆ “ดื่มช้า ๆ เดี๋ยวก็สำลักหรอก” คีรีบอกจากนั้นก็เดินไปที่หัวเรือแล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ เขาไม่ได้สนใจแก้วเจ้าจอมอีก เพราะมั่นใจว่าอีกฝ่ายไม่มีทางกระโดดหนีเขาไปตอนนี้แน่ ดูก็รู้ว่ากลัวตายแค่ไหน!เขาตั้งหน้าตั้งตาขับเรือให้ถึงเกาะ พอไปถึงที่นั่นเขาจะได้ทำอะไร ๆ สะดวกขึ้น ตอนนี้ก็ให้คนคิดหนีดีใจไปก่อน ถึงเกาะแล้วแก้วเจ้าจอมจะได้รู้ไว้ว่า อย่าคิดจะหนีเป็นรอบสองอีกเด็ดขาด!

พ่ายรักเจ้าบ่าว กนกนุช www.mebmarket.com “คุณไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม”“...”“ผมขอคุยกับคุณสักห้านาทีได้ไหมแล้วจะกลับ” ปริญญาต่อรองไม่สนใจสายตาโกรธเกลียดของกรินทร์“...”“ผมพูดกับดาแล้ว เขาไม่เอาเรื่องคุณ...”“เอาเรื่องอะไร! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักอย่าง ไปสิ กลับไปปลอบใจเธอสิ หึ คิดว่าฉันรักฉันแคร์คุณมากถึงขั้นยอมให้ผู้หญิงของคุณมาทุบตี ใส่ร้ายฉันแบบนี้หรือไง ไปเลยมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย ฉันเกลียดคุณ!” พูดจบก็วิ่งขึ้นบันไดไปทั้งน้ำตา เธอหวังแค่ว่าเขาจะมาเยี่ยมด้วยความเป็นห่วง แต่กลับมาตอกย้ำว่าเธอเป็นคนผิด คนแบบนี้เหรอที่เธอสมควรจะรัก...

หวามหวาน กนกนุช