เกลียวรักภักดิ์ดวงใจ
รัก...คำเดียวที่ทำให้เธอยอมแต่งงานกับเขาตามคำขอของแม่บุญธรรม และเพราะรักคำเดียวจึงทำให้เธอต้องทนทั้งที่รู้ว่าเขายอมแต่งงานเพื่อให้แม่ของเขาตายใจและยอมให้เขาแต่งสะใภ้คนใหม่ในอนาคต...
ผู้เข้าชมรวม
29,545
ผู้เข้าชมเดือนนี้
85
ผู้เข้าชมรวม
กนกนุช จินห์จุฑา วัสสา เกลียวรักภักดิ์ดวงใจ พี่ธี นิยายรัก ภรรยา แอบรัก รักต้องห้าม รักวัยเด็ก เลี้ยงต้อย นิยายแนวโคแก่ นิยายน่ารัก
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ให้พี่ช่วยอะไรไหม” เขาถามพลางขยับเท้ามาใกล้
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยววัสสาจัดการเองได้ค่ะ”
“ก็ดีงั้นพี่นอนก่อนเลยนะ แต่เดี๋ยวก่อน”
“คะ?” วัสสามองหน้าสามีหมาด ๆ อย่างสงสัย
“หันหลังมาหน่อยพี่ขอดูหน่อยว่าชุดนั่นแก้ยากไหม ไม่งั้นเราคงไม่ได้นอนทั้งคืน”
วัสสาจำเป็นต้องทำตามเมื่อเขาจับไหล่เธอให้หันหลัง ขนกายลุกซู่เมื่อเขาแตะปลายนิ้วที่แผ่นหลังทั้งที่ก็เพียงแค่ช่วยจัดการกับชุดที่ค่อนข้างยุ่งยากในการถอด
”พี่คลายปมเชือกให้แล้ว เข้าไปอาบน้ำเถอะ เชือกแกะยากอย่างกับอะไรยังมีหน้าจะไปจัดการเองอีก พี่จะนอนแล้ว ปิดไฟด้วยล่ะ”
ได้ยินเขาพูดแบบนั้นวัสสาก็โล่งอก เธออยากยกมือไหว้ขอบคุณที่เขาช่วยเหลือ แต่ไม่มีมือว่างพอ เพราะต้องคอยจับชุดไว้ไม่ให้เลื่อนหลุด “ขอบคุณค่ะ” เอ่ยแค่นั้นก็เดินปรี่เข้าห้องน้ำไปทันที กลับมาอีกทีก็เห็นว่าสามีหมาด ๆ ของเธอหลับไปแล้ว
เธอปีนขึ้นเตียงสามีหลังปิดไฟเรียบร้อย จากนั้นก็ซุกตัวใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน เว้นระยะห่างพอสมควรเพื่อไม่ให้แตะต้องเนื้อตัวคนหลับไปก่อนจนเขาต้องตื่นขึ้นเพราะรำคาญ
พยายามทำตัวให้นิ่งและข่มตาหลับ ไม่นานก็เคลิ้มหลับไปในที่สุดเพราะเหนื่อยกับการรับแขกมาทั้งวัน รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่มีอะไรมารัดช่วงเอว วัสสาฝืนลืมตา ในความง่วงงุนนั้นก็ยังพอจะรู้ว่าสาเหตุของความอบอุ่นนี้มาจากใคร
“นอนต่อเถอะ” เสียงนุ่มงึมงำเหนือศีรษะของวัสสาพร้อมกระชับแขนโอบกอดเอวคอดแน่นเข้า
วัสสาเองก็ง่วงเกินกว่าจะขัดใจ เธอซบหน้าลงบนแผ่นอกกว้างนอนฟังเสียงหัวใจของเขาเต้นคล้ายเจตนาขับกล่อมเธอให้เคลิ้มหลับอีกครั้งจนกระทั่งหลับไป...
กุหลาบเปื้อนฝุ่น |
จินห์จุฑา |
www.mebmarket.com |
ท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ”“คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์ แต่รออีกนิดนะฟ้าลดา ผมจะเอาสิทธิ์ที่คุณถามหามาปาใส่หน้าคุณให้ได้”“ฉันไม่ต้องการ”“แต่ผมต้องการ! ต้องการมาก ๆ เลยล่ะ ขึ้นไปนอนซะ ผมสัญญาว่าจะรีบเอาตำแหน่งที่เหลือมาให้คุณแน่ อย่าสติแตกลาออกไปซะก่อนล่ะ อย่าคิดจะหนีอีก เพราะถ้าผมหาคุณไม่เจอเรื่องมันคงใหญ่โตกว่าที่คิดแน่”... |
|
|
|
|
|
|
ผลงานอื่นๆ ของ จินห์จุฑา,กนกนุช ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ จินห์จุฑา,กนกนุช
ความคิดเห็น