ปิ้งรักซาตานขนมหวาน(Love Love)

เรื่องนี้มันเกิดปิ้งๆอยากเขียนขึ้นมา เพราะเห็นรูปแล้วมันปิ้งเลยอ่ะ ป๋าคิระเลยอยากเขียน ตอนนี้ป๋าอาจลงช้านะ เพราะป๋าคิระเขียนนิยายเรื่องหลักส่งก่อน(เขาจะด่าเอาได้)ดองมาสี่ห้าวันเขาเริ่มถามแล้ว

เรื่อง ปิ้งรักซาตานขนมหวาน(Love Love)

มารูปจักตัวละครกันก่อนนะ

 ซาริ พี่ชายของเซริเป็นรุ่นพี่ปีสอง เป็นเพื่อกับนาคิน และยังเป็นคู่ปรับกับอาจารย์สอนขนมฝรั่งเศส

นิสัยรักน้องชาย แต่ปล่อยให้เพื่อนแกล้งได้ (เอะรักยังไงหว่า)เป็นมุ่งมั่นที่ทำฝันให้เป็นจริง

“ตาแก่นี่ ทำไมต้องหาเรื่องกันด้วยว่ะ เดี๋ยวเอาขนมยัดปากเลย”

นาคิน รุ่นพี่ปีสองที่เป็นเหมือนพี่เลี้ยงให้เซริเพราะเป็นเพื่อนกับพี่ชายของเซริ และยังเป็นคนที่เก่งการทำช็อกโกแลตกว่าใคร นิสัย เป็นคนซาดิสต์ ชอบแกล้งเซริ จริงในการทำงาน รักจริง

“นายกำลังทำขนมหรือไถนากันแน่เซริ”

เซริ เด็กน้อยลูกครึ่ง นิสัย หยิ่ง อวดดี ชอบพิสูจน์ตัวเอง(ชอบเถียง)เป็นเด็กน้อยปีหนึ่งที่ได้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนทำขนมของไซเซนต์โรงเรียนทำขนมชื่อดังของเมือง

“ผมทำดีที่สุดแล้วนะ คุณจะเอาอะไรกับผมอีก ไอ้รุ่นพี่บ้า”

โซรอน ครูสอนทำขนมฝรั่งเศส ชอบแกล้งซาริและยังหาเรื่องลวนลามซาริอยู่เป็นประจำ เพราะอายุที่ห่างกันไม่มาก โซรอนเป็นอัจริยะด้านขนมฝรั่งเศส นิสัย ร่าเริง ชอบแกล้งนักเรียน และยังกินเด็กอีกเพียบ

“มาเป็นของพี่นะหนูน้อย พี่จะสอนทำขนมอร่อยๆ”

เรื่องย่อนะ

ผมเซริเด็กหนุ่มน่ารัก ต้องการจะเป็นเชฟทำขนมที่เก่งที่สุด ผมได้ออกแข่งขันกับเรียนด้านขนม จนอายุครบพอจะเข้าไปเรียนที่เดียวกับพี่ชาย ซาริเป็นพี่ชายที่ผมรักและอยากอยู่ด้วยที่สุด แต่ผมต้องอยู่กับไอ้บ้านาคิน ที่มันดันเก่งทำช็อกโกแลตที่ผมชอบ แต่ผมเกลียดมัน นอกจากจะป่าเถื่อนมันยังชอบลวนลามผม แกล้งผมอีก แล้วแบบนี้ผมจะเป็นเชฟอันดับหนึ่งได้ไง ช่วยเป็นกำลังใจให้เซริเป็นเชฟอันดับหนึ่งให้ได้นะ

บทสนทนาเล็กๆก่อนเข้าเรื่อง

“พี่ครับผมกำลังจะกลับไปเรียนที่เดียวกับพี่นะ”เสียงใสๆของเซริเด็กนักเรียนนอกที่กำลังจะกลับจากการแข่งขันทำขนมกับเรียนพิเศษ

“มาถึงยังพี่ให้เพื่อนไปรับนะ เพราะพี่กำลังจะตีกับตาแก่สอนขนมอยู่”เสียงนุ่มๆเอ่ยก่อนจะวางสายไป

“แล้วใครจะมารับผมละพี่”เสียงใสๆเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินหาคนที่พี่ชายให้มารับ

“จะยื่นเน่าอีกนานไหม ฉันต้องทำงานต่อ”เสียงเย็นเอ่ยขึ้นให้เซริหันมอง ผู้ชายที่ถือว่าหล่อใช้ได้ แต่ดูโหดไม่น่ารู้จักกับซาริจนเซริต้องเอ่ยถาม

“คุณเป็นใคร”

“ถ้าไม่มาก็นอนมันที่นี่แหละ ฉันต้องทำขนมส่ง ไอ้ซาริใช้งานอย่างกับทาส ไอ้งี่เง่า”เสียงเย็นบ่นพึมพำก่อนจะเดินนำเซริไป

ไมนะ พี่ชายรู้จักกับไอ้บ้านี่ได้ไง ไม่จริง

ณ โรงเรียน

“ตาแก่จะสอนได้หรือยัง ฉันไม่มีเวลามานั่งรอ ให้แกอ๊อฟเด็กหรอกนะ ฉันอยากเรียนทำขนม”เสียงตะโกนดังให้ตาแก่หันมองหน้า

“ก็ไปอบพายให้กินสักชิ้นสิ ถ้าอร่อยพอฉันจะสอนให้ แต่ถ้าไม่อร่อยฉันจะกินเธอแทนนะเด็กน้อย”เสียงนุ่มเอ่ยขึ้นก่อนจะกินที่อยู่ในอ้อมแขน

“ตาแกไปตายซะ ฉันจะฆ่าแก พายใช่ไหมเดี๋ยวเอามาให้”

เรื่องนี้เป็นแบบผู้เอกบรรยายนะ ลองเขียนดูเห็นเพื่อนขอร้องให้เขียนแบบนี้ดู เลยเอาใจเพื่อนหน่อย ไม่เคยเขียนแบบตัวเอกบรรยายนะ ถ้าพลาดกราบเท้างามๆคราฟ

   *นิยายเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับบุคคลใดๆเลยนะ เกิดจากแรงจิตนาการของเลือดวายล้วนๆ ทั้งรูปภาพ ทั้งชื่อ สถานที่ อื่นๆเป็นอะไรที่เลือดวายสั่งให้เขียนนะจ๊ะ ขออนุญาตเจ้าของภาพนะครับ*

งั้นฝากนิยายทุกเรื่องทุกแนวด้วยนะคราฟ อย่าลืมหรือหายจากป๋าคิระไปไหนนะ

อย่าลืมคนบ้าๆบอๆ ขี้แย คนนี้ด้วยนะครับ