วันวานแห่งทรงจำ

ข้อมูลเบื้องต้น

วันวานแห่งทรงจำ"
"วันวานแห่งความทรงจำจะเป็นอย่างไรเด็กนนักเรียนทุนม.4ที่มีนามว่า นามี ผู้แสนจะโดดเดี่ยวที่โดนทางครอบครัวบังคับไปเรียนที่โรงเรียนอินเตอรืสุดหรูค่าเทอมนั้นหลักแสนซึ่งเป็นการเริ่มให้เธอมาพบกับชายหนุ่มสุดฮอตประจำโรงเรียนที่หญิงทั้งโรงเรียนหมายปองและเค้ายังมีนิสัยเพบอยด์อีกด้วยเค้ามีนามว่า ไนท์ เค้าสองคนจะเป็นอย่างรัย จะก่อความวุ่ยวายขนาดไหน"

เนื้อเรื่อง

วันวานแห่งความทรงจำ1

วันเปิดเรียน

 ฉันมีชื่อ นามี อยู่ ม.4 เป็นนักเรียนทุนที่สามารถสอบชิงทุนได้โรงเรียนนี้ ชื่อของโรงเรียนนี้มีชื่อว่าโรงเรียนอินเตอร์นพเก้า ซึ่งเป็นโรงเรียนนานาชาติที่มีค่าเทอมเเพงที่สุด แพงขนาดไหนนะหราไม่ต้องพูดถึงก็เกือบๆหลักเเสน
"กริ๊ง !!!! " 
เสียงออดโรงเรียนดังขึ้น นักเรียนทุกคนก็ต่างพากันไปเข้าเเถวซึ้งเป็นธรรมเนียมของทุกโรงเรียน ทันใดก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเธอสวยมากและน่ารักมาก เดินมาเข้าแถวข้างฉัน แถมเธอยังเป็นกันเองกับฉันมาก เธอทักทายฉันว่า

"สวัสดีจร้า ฉันชื่อ หมิวนะ แล้วเธอละชื่ออะไรหรอ?"
"หวัดดีฉันชื่อ นามี ยินดีที่ได้รู้จักนะ หมิว"
เราทั้งยิ้มให้กัน หลังจากทำกิจกรรมเสร็จฉันก็เลยเดินกลับมาอย่างห้องเรียน
ทันใดนั้นก็มีคนเข้ามาในห้องเรียน ซึ่งเป็นอาจานย์ประจำชั้น ม.4/1 ซึ่งฉันเองก็เรียนยุในห้องนี้เอง
"สวัสดีจร้านักเรียน ครู มีชื่อว่า ครูหนิง เป็นครูประจำชั้นของพวกเธอ ในวันเปิดเรียนวันแรก ครุไม่มีอะไรจะพูดมาก อ่ะ เรามาเลือกหัวห้องกัน"
"ซึ่งครูมีตัวแทนในใจของครูแล้ว"
"คนแรก หมิว  จ๊ะ" ไม่น่าเชื่อผู้คนที่ทักทายเราใรแถว็อยู่ห้องเดียวกับเราด้วย
"คนที่สอง อุ้ม จ๊ะ "
"ใครเลือกเลือก หมิว 1 2 3 4 .....38 อะ 38 คน"
"ใครเลือก อุ้ม จ๊ะ 1 2 อ่ 2 คน เป็นที่เรียบร้อยแล้วนะค่ะ คนที่ได้เป็นหัวหน้าห้องในปีนี้  คือ หมิวนะจ๊ะ"
"อ่ะ นี้ ก็หมดเวลา โฮมรูมแหละ เจอกันคาบเรียน ภาษาอังฤษกนะจ๊ะ"
........เวลาพักเที่ยง.........
หมิวทักฉันขึ้น
"อ้าว!! นามี วันนี้ไปกินข้าวเที่ยงกับใครหรา"
ฉันเลยตอบหมิวไปว่า
"ฉันไม่มีเพื่อนอ่ะฉันเพิ่งย้ายมาใหม่อ่ะ "
"อ่องั้นเอางี้ไปกินข้าวกะฉันดิ"ฉันก็เลยตอบรับหมิวไป
ขณะที่เราสองคนเดินไปที่โรงอาหาร ก้อมีเสียงกรีส ดังขึ้น เหมือนกะเจอดารา
ฉันก็เลยไม่สนใจเลยบอกหมิวให้รีบๆไปกินข้าว
ทันใดนั้นฉันก้อเลย เหมือกะว่ารางกายของฉันเดินไปกระแทรกอะไรสักอย่าง ฉันเลยเงยขึ้นไปดู
เห็นผู้ชายหน้าตาหล่อเอาการ ฉันก็เลย
"ฉันขอโทษ"
"ที่หลังเธอก็หัดดูตาม้าตาเรือหน่อยสิ"ผู้ชายคนตะคอกเส็ดเค้าก็เดินหนี้
อารมณ์ของฉันตอนนั้นโมโหมากแทบฆ่าคนตาได้
ฉันเลยถาม หมิวว่าผู้ชายคนนั้นคือคัย
หมิวเลยตอบว่า
"อ่อ คนนั้นหราเค้าชื่อ ไนท์ ม.4 ห้องโปรแกรมอังกฤษก อ่ะ เค้าเป็นหนุ่มฮอตประจำโรงเรียนนี้ เค้าเจ้าชู้มาก ครอบครัวของเค้าเป็นบริจาคเงินให้กับโรงเรียนปีละหลายล้านอยู่เหมือนกันนะ"มิน่าละลุกคนรวย เบื่อชะมัดทำผิดแล้วยังไม่ขอโทษแต่กลับด่ากลับมันน่าจับไปขังลืมโลกสะให้เขร็ดเลย"
หมิวเลยซ่ายหน้าพร้อมกัยหัวเราะเบาๆ
.......เข้าเรียนต่อตอนบ่าย......
หมิว ก้อทำหน้าที่ตัวเอง
"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ"
"สวัสดีค่ะนักเรียน   คาบนี้ เป็นคาบเรียน วิชาภาษาอังฤษก"
ฉันก็ก้เหยีบหนังสือวิชานี้ขึ้นมาเรียนตามปกติ     
ฉันมีเรียนทั้งหมดทั้งวัดก็ตกวันละ 8 คาบ และ มีเรียนเสริมอีก 1 คาบ เฮ้อ!! จะเป็นลม
.........เวลาเลิกเรียน......... 
ฉันก็เลยกำลังจะกลับบ้าน แต่ดูกับว่าโลกมันจะกลมหรือบังเอิญกันแน่ ฉันเห็นอีตาไนท์ 
"โอ๊ยยยย   วันนี้วันอะไรว่ะเนี้ย"

ตอนที่ 2 ความรู้สึกแปลกๆ
 

"ฉันเกลียดอีตานี่ที่สุด"
ในระหว่างฉันเดินกลับบ้านนั้นก้อมีรถเก๋งคนหนึ่งหรูมากมาปาดหน้าฉัน ฉันเลยไม่สนจัยฉันเลยเดินต่อ จากนั้นก้อมีเสียงผู้ชาย
"นิ เธอ ยาย ซุ้มซาม"ฉันเลยหันไปมอง ปราฏว่าเป็นอีตาไนท์บ้า
"นิ นาย วางมากหรืองัยถึงได้มาแกล้งคนอื่นแบบนี้ ไอ็บ๊อง เอ๊ย"
"นิเธอว่าฉันบ๊องหรา ยัยตัวแสบ"
"ใช้ทำมัย ไอ๊บ๊อง"หลังจากนั้นฉันก้อเดินกลับบ้าน ปล่อยหัยนายไนท์ยืนโกดยุคนเดียว แต่ไม่กี่นาที นายไนท์วิ่งมาอุ้มตัวฉัน
"ยัยตัวแสบ "
"กรีส!!! นินาย นายจะทำอารัยอ่ะ ปล่อยนะ"เค้าเลยอุ้มฉันไปขึ้นรถ
"นินาย นายจะทำบ้าอารัยอ่ะ"
"เธอต้องการแบบนี้ให้ฉันอุ้มเธอมิใช้หรา"
"นายจะบ้าหรา ปล่อยฉันลงจากรถเดียวนี้น่ะ"
"แล้วใครใช้หัยนายมาทำกับฉันแบบนี้ แล้วคัยต้องการหัยนายมาอุ้ม"
"บ้านเธอยุเเถวไหนฉันจะไปส่ง"
"ฉันจะกลับเอง"
"อย่าดื้อได้มัย"
หลังจากฉันพยายามที่จะที่จะออกจากรถของนายไนท์ ฉันก็อหยุด
"บ้านฉันหรายุ แถวประเวศ"ไม่นานก้อถึงบ้านฉัน
"ขอบคุณนะที่มาส่ง"พอฉันพูดเส็ดฉันก็เดินออกจากรถฉันก็เข้าไปในบ้านโดยไม่สนจัยนาย ไนท์
"เฮ้อ!!! อีตาบ้า ไนท์" พอฉันบ่นเส็ดก้อมานั้งทำการบ้านวิชาภาษาไทย
"ทำมัยมันยากจัง โอ๊ยยยยย"
"นอนดิกว่า พรุ้งนี้ค่อยไปถามหมิว"
วันรุ่งขึ้น.......
"หมิว!!!!!! ข้อนี้ทำงัยอ่ะ "
"นามี  แต่งประโยคเองนะ  ง่ายๆๆ  ง่ายหรา"
และแล้วหมิวก้ออธิบายหัยฉันเข้าจัย(ปกติฉันก้อว่าฉันเก่งภาษาไทยน่ะ ทำไมถึงทำมัยไม่ได้ เฮ้อ!!!งง กะ ตัวเองจริงๆ)
หลังจากเรียนเส็ด ฉันก้อเดินกลับบ้าน ตามเคย 
"จะเอ๊!!!!"  ทายสิว่าคัย ถูก นายไนท์
"นายจะมาแกล้งอารัยฉันอีกเนีย!!!!"
"ปะ!!!"
"ไปไหนอ่ะ"
"กลับบ้านเธองัย"
"หะ! กลับบ้านฉัน มิทราบว่าฉันได้ขอร้องนายหัยไปส่งงัย"
"ไม่กลับด้วยก้อตามใจ"
พอเค้าพูดจบเค้าขับรถอกไป ฉันก้อไม่ได้สนจัยอารัยมาก พอฉันถึงหน้าบ้านเท่านั้นแหละ"รถคัยมาจอดไว้หน้าบ้านฉันเนีย  เท่โครตๆๆเลย แต่ว่ามันคุ่นๆๆแฮะ" ฉันก้อไม่ใสจัยอารัยมาก ฉันก่อเลย เข้าในบ้าน
"สวัสดีค่ะแม่ "
"อ้าว!!! นาย!!! นายมันทำมัยบ้านฉัน"
"ฉันอยากมาฉันก้อมา  ฉันมาไม่ได้งัย ไม่ได้ติดป้ายนิว่าไม่หัยฉันมาบ้านเธอ"
"นิ  นายจะกวนประสาทเพื่อ"
"ฉันไม่ได้กวน น่ะ ฉันแค่พูดตามที่เห็น"
"นายกลับไปได้แล้ว"
ไม่นานแม่ฉันก้อเลยพูดขึ้น 
"ไนท์ ยุ ทานข้าเย็นด้วยกันสิจะ"
"ฉันเลยพูดแทน ไนท์
"ไนท์เค้าจะกลับแล้ว"
"อ้าวหรา งั้น นามีเดินไปส่ง ไนท์หน่อยดิลุก"
"ค่ะแม่ "
พอพูดเส็ดฉันเลยไปส่งไหน
"นายรีบๆๆไปเลยนะ"
"วันหลังจะมาใหม่นะจร้าา"
พอเค้าพูดจบเค้าก้อเข้าหอมแก้มฉัน ความรู้สึกตอนนั้น ใจเต้นรั่ว ไม่เป็นจังหวะริมฝีปากทีอ่อนระมุนมากกะทบแก้มของฉัน 
"นิ นาย!!!!"
"ไปก่อนนะจร้าาาา  ยัยตัวแสบ"
พอเค้าขับรถออกไป 
ฉันก้อ เลย เอาไปไปติดที่หน้าบ้าน

ติดตามชมตอนต่อไปนะค่ะ