กรงเล็บ พญามาร

“ฮึ! เจอเป้าหมายใหม่แล้วสินะถึงได้ทำท่ารังเกียจผมนักหนา”

เสียงเรียบเย็นลอดผ่านไรฟัน ก่อนที่จะตามมาด้วยการโอบไหล่บอบบาง ฝ่ามือใหญ่ทาบลงมาบนไหล่มนแล้วออกแรงกระชับให้เธอขยับกลับมาแนบอิงแอบเขา

“ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ คุณกำลังเข้าใจผิด”

น้ำทิพย์สั่นหน้าปฏิเสธเสียงรัวเร็ว รับรู้ได้ถึงแรงบีบตรงไหล่มนที่ทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนปรนง่ายๆ

“เข้าใจผิดว่ายังไง คุณจะบอกว่าการนัดเสี่ยมาเจอในสถานที่แบบนี้เป็นเพราะคุณบริสุทธิ์ใจอย่างนั้นเหรอ ผมไม่ใช่เด็กอมมือถึงจะมองความตั้งใจของคุณไม่ออก”

คำพูดของเขาบ่งบอกชัดว่าเขาได้ตัดสินเธอไปแล้ว ถึงอธิบายอะไรไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ตอนนี้เธอมองเขาด้วยสายตาที่ผิดหวังปนเสียใจ และคิดว่าไม่ควรเสียเวลากับการอธิบายที่ไม่เกิดประโยชน์อีกต่อไป 

“คุณจะเข้าใจยังไงก็ช่าง แต่ฉันขอยืนยันว่าไม่ได้ทำอะไรเสียหายอย่างที่คุณคิดอย่างแน่นอน”

“แต่คุณกำลังทำผิดข้อตกลงของเรา ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าระหว่างที่คุณเป็นคนของผม ห้ามคุณไปยุ่งกับผู้ชายหน้าไหนเป็นอันขาด!”