กามเทพ ร่ายรัก - นิยาย กามเทพ ร่ายรัก : Dek-D.com - Writer
×

    กามเทพ ร่ายรัก

    เพราะโชคชะตาบีบบังคับให้เธอต้องมาทำงานเป็นผีเสื้อราตรี ทำให้สาวน้อยผู้ไร้เดียงสา ต้องมาเจอกับมหาเศรษฐีหนุ่ม ผู้ร้อนรัก ที่จะตีตราจับจองหัวใจของเธอไปทั้งชีวิต โดยมีกามเทพคอยร่ายรักให้สองใจผูกพันกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    1,079

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    1.07K

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    9
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  38 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  23 ธ.ค. 65 / 11:48 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เพราะโชคชะตาบีบบังคับให้เธอต้องมาทำงานเป็นผีเสื้อราตรี ทำให้สาวน้อยผู้ไร้เดียงสา ต้องมาเจอกับมหาเศรษฐีหนุ่ม ผู้ร้อนรัก ที่จะตีตราจับจองหัวใจของเธอไปทั้งชีวิต โดยมีกามเทพคอยร่ายรักให้สองใจผูกพันกันโดยไม่รู้ตัว

    ……………………………………………………………………………………………..

    “โอ้ย! ช่วยด้วยค่ะฉันเป็นตะคิว ช่วยด้วย!”

    “เมย์!”

    หัวใจของวิลเลียมหล่นวูบเมื่อหันมาแล้วพบกับร่างอรชรที่กำลังดำผลุบๆโผล่ๆอยู่กลางสระว่ายน้ำ เขาไม่รอช้าที่จะกระโดลงไปช่วยด้วยความรวดเร็ว แต่เมื่อว่ายน้ำไปหาเธอกลับต้องชะงักมองใบหน้างามนิ่ง

    “คุณหลอกผมเหรอเมย์”

    “เปล่าหลอกสักหน่อย เมื่อกี้ฉันเป็นตะคิวจริงๆ แต่ว่าตอนนี้หายแล้ว”

    เมลดาลอยหน้าลอยตาตอบหน้าตาเฉย พลางแอบลอบยิ้มในใจเมื่อหลอกเอาคืนเขาได้สำเร็จ เห็นเขาตัวเปียกแบบนี้แล้วอาการโมโหเมื่อกี้หายเป็นปลิดทิ้งหลงเหลือเพียงความสะใจเท่านั้น

    ‘แสบจริงๆ…แม่คุณ’

    วิลเลียมไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะเสียรู้คนตัวเล็กตรงหน้าได้ ปกติเขาเป็นคนฉลาดและไม่เคยเสียรู้คู่แข่งทางธุรกิจมาก่อน แต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้อาจจะเป็นเพราะความเป็นห่วงและกังวลกลัวคนตัวเล็กจะเป็นอะไรไป แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะใช้ความห่วงใยของเขาหลอกกันได้ลงคอ

    “จะหนีไปไหน มานี่”

    เสียงดุออกคำสั่ง ขณะที่ว่ายน้ำมาใกล้ๆก่อนจะคว้าแขนเล็กออกแรงดึงให้เธอเข้ามาปะทะอกกว้างแข็งแรง แล้วรัดเธอไว้แน่นไม่ให้ร่างอรชรขยับหนีไปไหนได้

    “ฉันหนาวแล้ว จะขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า”

    “คิดว่าผมจะเชื่อเด็กเลี้ยงแกะเป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ ไม่มีทาง!”

    เมลดาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะดิ้นรนออกจากอ้อมแขนแข็งแรงของคนตัวใหญ่ ขณะที่ใบหน้าหล่อเหลาขยับมาใกล้แทบจะชิดใบหน้าของเธอ  วิลเลียมจับคางมนเชยขึ้น แล้วส่งสายตาแพรวพราวกวาดไปทั่วใบหน้างามช้าๆ เขาจงใจแกล้งสาวน้อยให้หน้าแดงเล่น และมันก็ได้ผลเพราะตอนนี้เมลดารู้สึกใจเต้นรัวแทบจะทะลุออกจากอก จนต้องกลั้นหายใจเพื่อควบคุมสติไม่ให้เตลิดไปไกล

    “ฉะ…ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งคุณเลยนะ”

    เสียงหวานเถียง ขณะที่พยายามเบี่ยงใบหน้าหลบจมูกโด่งที่ค่อยๆซุกไซ้ลงมาชนแก้มเนียนสวยของเธอ

    “คุณวิลเลียมหยุดนะ อย่าทำแบบนี้”

    เมลดาร้องห้ามเมื่อลมหายใจอุ่นๆของเขาเป่ารดอยู่ไม่ห่างจากใบหน้างามของเธอ เรียกขนในกายให้ลุกชูชันไปทั่วทุกอณู 

    “สายไปแล้วเบบี๋ นี่เป็นบทลงโทษของเด็กดื้อ”

    กล่าวจบชายหนุ่มก็ก้มหน้าลงมาจรดริมฝีปากแนบชิดบดเบียดปากอวบสวยทันทีก่อนที่จะดันลิ้นร้อนๆเข้ามาช่วงชิมความหอมหวานในโพรงปากหวานละมุน เขาลงโทษเธอด้วยกันเกี่ยวกระหวัดแล้วดูดดึงลิ้นนุ่มชุ่มชื้นของเธอเนิ่นนาน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น