กามเทพ ร่ายรัก
เพราะโชคชะตาบีบบังคับให้เธอต้องมาทำงานเป็นผีเสื้อราตรี ทำให้สาวน้อยผู้ไร้เดียงสา ต้องมาเจอกับมหาเศรษฐีหนุ่ม ผู้ร้อนรัก ที่จะตีตราจับจองหัวใจของเธอไปทั้งชีวิต โดยมีกามเทพคอยร่ายรักให้สองใจผูกพันกัน
ผู้เข้าชมรวม
1,079
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เพราะโชคชะตาบีบบังคับให้เธอต้องมาทำงานเป็นผีเสื้อราตรี ทำให้สาวน้อยผู้ไร้เดียงสา ต้องมาเจอกับมหาเศรษฐีหนุ่ม ผู้ร้อนรัก ที่จะตีตราจับจองหัวใจของเธอไปทั้งชีวิต โดยมีกามเทพคอยร่ายรักให้สองใจผูกพันกันโดยไม่รู้ตัว
……………………………………………………………………………………………..
“โอ้ย! ช่วยด้วยค่ะฉันเป็นตะคิว ช่วยด้วย!”
“เมย์!”
หัวใจของวิลเลียมหล่นวูบเมื่อหันมาแล้วพบกับร่างอรชรที่กำลังดำผลุบๆโผล่ๆอยู่กลางสระว่ายน้ำ เขาไม่รอช้าที่จะกระโดลงไปช่วยด้วยความรวดเร็ว แต่เมื่อว่ายน้ำไปหาเธอกลับต้องชะงักมองใบหน้างามนิ่ง
“คุณหลอกผมเหรอเมย์”
“เปล่าหลอกสักหน่อย เมื่อกี้ฉันเป็นตะคิวจริงๆ แต่ว่าตอนนี้หายแล้ว”
เมลดาลอยหน้าลอยตาตอบหน้าตาเฉย พลางแอบลอบยิ้มในใจเมื่อหลอกเอาคืนเขาได้สำเร็จ เห็นเขาตัวเปียกแบบนี้แล้วอาการโมโหเมื่อกี้หายเป็นปลิดทิ้งหลงเหลือเพียงความสะใจเท่านั้น
‘แสบจริงๆ…แม่คุณ’
วิลเลียมไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะเสียรู้คนตัวเล็กตรงหน้าได้ ปกติเขาเป็นคนฉลาดและไม่เคยเสียรู้คู่แข่งทางธุรกิจมาก่อน แต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้อาจจะเป็นเพราะความเป็นห่วงและกังวลกลัวคนตัวเล็กจะเป็นอะไรไป แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะใช้ความห่วงใยของเขาหลอกกันได้ลงคอ
“จะหนีไปไหน มานี่”
เสียงดุออกคำสั่ง ขณะที่ว่ายน้ำมาใกล้ๆก่อนจะคว้าแขนเล็กออกแรงดึงให้เธอเข้ามาปะทะอกกว้างแข็งแรง แล้วรัดเธอไว้แน่นไม่ให้ร่างอรชรขยับหนีไปไหนได้
“ฉันหนาวแล้ว จะขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า”
“คิดว่าผมจะเชื่อเด็กเลี้ยงแกะเป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ ไม่มีทาง!”
เมลดาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะดิ้นรนออกจากอ้อมแขนแข็งแรงของคนตัวใหญ่ ขณะที่ใบหน้าหล่อเหลาขยับมาใกล้แทบจะชิดใบหน้าของเธอ วิลเลียมจับคางมนเชยขึ้น แล้วส่งสายตาแพรวพราวกวาดไปทั่วใบหน้างามช้าๆ เขาจงใจแกล้งสาวน้อยให้หน้าแดงเล่น และมันก็ได้ผลเพราะตอนนี้เมลดารู้สึกใจเต้นรัวแทบจะทะลุออกจากอก จนต้องกลั้นหายใจเพื่อควบคุมสติไม่ให้เตลิดไปไกล
“ฉะ…ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งคุณเลยนะ”
เสียงหวานเถียง ขณะที่พยายามเบี่ยงใบหน้าหลบจมูกโด่งที่ค่อยๆซุกไซ้ลงมาชนแก้มเนียนสวยของเธอ
“คุณวิลเลียมหยุดนะ อย่าทำแบบนี้”
เมลดาร้องห้ามเมื่อลมหายใจอุ่นๆของเขาเป่ารดอยู่ไม่ห่างจากใบหน้างามของเธอ เรียกขนในกายให้ลุกชูชันไปทั่วทุกอณู
“สายไปแล้วเบบี๋ นี่เป็นบทลงโทษของเด็กดื้อ”
กล่าวจบชายหนุ่มก็ก้มหน้าลงมาจรดริมฝีปากแนบชิดบดเบียดปากอวบสวยทันทีก่อนที่จะดันลิ้นร้อนๆเข้ามาช่วงชิมความหอมหวานในโพรงปากหวานละมุน เขาลงโทษเธอด้วยกันเกี่ยวกระหวัดแล้วดูดดึงลิ้นนุ่มชุ่มชื้นของเธอเนิ่นนาน
ผลงานอื่นๆ ของ แพวา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แพวา
ความคิดเห็น