Boxing Love สังเวียนรัก(ร้าย)ของนายเพลย์บอยกับสาวน้อยสุดเเสบ

ตอน ย้ายที่เรียนเเต่ความเเค้นยังอยู่
"พ่อคะทำไมหนูต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นด้วยหละคะ" เสียงสาวน้อยหน้าตาน่ารัก ผิวขาว
เอาเป็นว่าสวยเจ้าค่า กำลังร้องขอความเมตตาจากผู้เป็นพ่อไม่ให้ย้ายตนเองไปเรียนที่โรงเรียนที่โตเกียว
"ก็เพราะว่าที่นี้ไม่ปลอดภัยสำหรับลูก"
"ยังไงหละคะที่บอกว่าไม่ปลอดภัย ลูกเองก็เป็นนักมวยสู้ได้สบายอยู่เเล้ว" แล้วฉันก็ทำท่าทางการต่อสู้ที่เรียนมาจากค่ายมวยสรสินเป็นค่ายมวยที่ประเทศไทยให้พ่อดู
"โถ อากิลูกรัก ลูกหนะเก่งเเต่พ่อเป็นห่วงลูกมากที่สุดเลยนะตั้งเเต่...." แล้วพ่อก็เงียบ
"ตั้งเเต่วันที่พี่ยูกิตายใช่มั้ย"
"................."แล้วพ่อก็เงียบ
"พ่อลืมไปแล้วหรอว่าพี่ยูกิตายเพราะอะไร"
"พ่อ..."
"ยังไงซะอากิก็จะตามหาคนที่ทำให้พี่ยูกิต้องตายเเล้วจะล้างเเค้นให้พี่ยูกิจนกว่าคนๆนั้นจะตาย อากิสัญญาคะพ่ออากิสัญญา"
"พอทีอากิพอทีพี่ยูกิเค้าตายจากเราไป3ปีเเล้วนะลูกจะคิดเเก้เเค้นทำไมในเมื่อพ่อตามหาคนๆนั้นมา3ปีเต็มๆ"
"ก็เพราะเเบบนี้ไงอากิเลยต้องเเก้เเค้นให้พี่ยูกิ"
"พอเถอะอากิพ่อเชื่อว่าอากิคงคิดมากไปเอง พรุ่งนี้เตรียมตัวนะ เราจะไปกันพรุ่งนี้"
แล้วฉันก็ขึ้นไปบนห้องนอน ทำไมฉันถึงต้องคิดถึงเเต่เรื่องที่พี่ยูกิตายนะ มันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาสำหรับฉันเเละพ่อ ฉันกับพี่ยูกิเรารักกันมากเวลาที่ฉันมีปัญหาพี่ยูกิจะเป็นคนช่วยฉันเสมอ จนมาวันนึง วันที่พี่ยูกิได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงเเล้วคบกันเป็นเเฟนรู้สึกว่าจะชื่อคิเคียวเค้าทำให้พี่สาวของฉันต้องตายเพราะเค้าทำให้พี่สาวฉันท้องเเล้วทิ้งไปไม่รับผิดชอบ ทำให้พี่สาวที่ฉันรักต้องตายฉันไม่มีวันให้อภัยนายเด็ดขาด คิเคียว
"อากิเราไปกันเถอะ" เสียงพ่อเรียกฉัน
"คะพ่อ" พอฉันขึ้นรถฉันก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ไม่เลย ตอนนี้ในสมองของฉันมีเเต่เรื่องเเก้เเค้นให้พี่ยูกิเท่านั้น เเค่เรื่องนั้นจิงๆ
โรงเรียนนานาซาว่า แห่งเมืองโตเกียว
"ผมขอขอบคุณอาจารย์ใหญ่มากเลยนะครับ"
"ไม่เป็นไรครับ งั้นเชิญหนูอากิไปที่ห้องA1 ได้เลยครับ"
ตลอดทางเดินฉันไม่พูดอะไรเลยกับอาจารย์ที่พาฉันมาที่ห้องเรียนไม่ว่าอาจารย์จะถามอะไรฉันก็ไม่ตอบเลยซักคำ
"หนูอากิจ๊ะ ถึงห้องเรียนเเล้วเดี่ยวอาจารย์จะเข้าไปก่อนนะ"
"............." ฉันได้เเต่พยักหน้า
"เอาหละทุกคนเงียบก่อนนะ"
"มีอะไรหรอครับอาจารย์"
"วันนี้มีนักเรียนเข้ามาใหม่นะจ๊ะ ขอให้พวกเราช่วยดูเเลเพื่อนด้วยนะ"
"เดียวครับอาจารย์"
"อะไรหรอจ๊ะโทระ"
"สวยมั้ยครับอาจารย์"
"เธอก็ สวยสิ สวยมากด้วย"
"งั้นก็ให้เข้ามาเร็วๆสิครับบบบบ"
"อ่า อากิจ๊ะ เข้ามาได้เเล้วจ๊ะ" ฉันเดินเข้าไปในห้องเรียนบรรยากาศไม่ดีเลยเเฮะขอบอก มันอึดอัดยังไงชอบกล
"ว้าวววววววว"
"เเนะนำตัวสิจ๊ะหนูอากิ" อาจารย์หน้าสวยบอกฉันเมื่อฉันเข้ามายืนอยู่หน้าห้อง
"สึระอากิ" ฉันตอบเสียงเย็นๆเพราะฉันเบื่อกับการพูดเพราะฉันยังไม่ลืมเรื่องในวันนั้น
"..............." เงียบ
"อะ อ่า คือว่าพวกเธอทุกคนหาที่นั่งให้อากิด้วยนะจ๊ะครูมีประชุม" แล้วครูหน้าสวยก็เดินออกจากห้องเรียนไปปล่อยให้ฉันยืนอยู่คนเดียวหน้าห้อง
"ไงจ๊ะสาวน้อย ชื่อก็น่ารักคนก็น่ารักแบบนี้มีเเฟนยังจ๊ะ" ไอหน้าปลาไหลเดินเข้ามาถามฉันเดียวเถอะเเกรู้จักอากิคนนี้น้อยไปซะเเล้ว แต่ฉันก็ได้เเต่ส่งสายตาเย็นชาไปให้ไอบ้านั้น
"แหม พี่ถามไม่พูดเดียวใช้ปากพี่เปิดปากให้น้องเลยดีมั้นจ๊ะ"
"ฮิ้ววววววว"
"ไปลงนรกซะไอหน้าปลาไหล" แล้วฉันก็ชกเข้าหน้ามันไปหนึ่งหมัด เเค่นั้นจิงๆนะมันเองก็ตัวใหญ่กว่าฉันซะอีกแต่ทำไมหว่า ทำไมมันถึงล้มลงไปหละ หมัดฉันหนักขนาดนั้นเลยหรอ โอไม่นะอากิ
".................." ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก
"พอกันที ฉันชื่อคิเคียว เป็นประธานโรงเรียนนี้ ไปนั่งตรงนั้นก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนกับเธอ"
"นายว่านายชื่ออะไรนะ"
"ฉันบอกว่าฉันชื่อ คิเคียว อย่าให้ต้องพูดซำ" เจอเเล้วอฆาตกร เเกไม่รอดเเน่ แล้วเราจะได้เห็นดีกันเเน่ฉันจะทำให้นายต้องทรมานก่าวที่พี่ฉันเป็นสุดท้าย แก ต้อง ตาย