คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ทดลองงาน(ต่อ)
ายหนุ่มพลิายลนอนเีย้าเธอแล้วยืัวึ้นไปหอมแ้มหนัๆอีฟ๊อให่
“ผมสอนุแล้ว...ถึราวุ้อลมือฝึานอย่าริัแล้วนะ”เาระิบบอพลายิ้มริ่ม
หิสาวาโ
“แล้วเมื่อี้...หมายวามว่าไะุธี”หิสาวเริ่มหน้าอ
“็..สอนานุไ..”
“อะไรนะะ..สอนเหรอ..บ้าไปแล้ว”พลาทุบอแร่เา้วยวามเินอาย
“ะทำหรือไม่ทำ...ั้นผมนอนแล้วนะ
เรื่อานเป็นอันว่าบไปแล้วัน”เาแล้หันหลัให้พลายยิ้มมุมปา รินลารีบว้าัวเามาอับใบหน้าเาหันมาประบูบับเาอย่าูื่ม
เธอ้อทำให้ไ้เพื่อเาะอนุาให้เธอไปทำาน
านั้นบทรัทีุ่มเม้วยหิสาว็ำเนินไปามใปรารถนาอทั้สอนนพอใ
******nc********ยาวไป ิามไ้ใน ธัวลัยร้าาาาา
เ้านี้รินลาื่นแ่เ้ารีบเรียมอาหารเ้าและึ้นมาอาบน้ำแ่ัวพร้อมับารเริ่มานวันแรอเธอ
ธีภพมอภรรยาอย่าำๆที่เห็นเธอื่นเ้นนเห็นไ้ั
หลัอาหารเ้าเาึพาภรรยามายับริษัท
เมื่ออรถมีพนัานมาอยูแลให้และพาเินไปยัลิฟสำหรับผู้บริหารั้นสูสุ
พาเธอและเามายัั้นสำนัานอเา เาโอบเอวเธอหลวมพนัาน่าส่ยิ้มให้แล้วหันไปุบิบันนเธอเอที่อายแ่เาลับนิ่เยไม่สนใท่าทีอพนัานเหล่านั้นเลย
“นีุ่ศี เลาอผม
ุศีรับนี่รินลาภรรยาผมรับ”ายหนุ่มแนะนำเลาับภรรยาให้รู้ััน
รินลารีบยมือึ้นไหว้้วยุศีอายุมาว่าเธอ
“สวัสี่ะ ุศีฝาเนื้อฝาัว้วยนะะ”
“สวัสี่ะ
ไม่้อไหว้็ไ้นะะุลาเป็นภรรยาท่านประทานเลยนะะ”
“เป็นภรรยาแล้วยัไะ
ลาอายุน้อยว่าุศีั้เยอะ”หิสาวเอ่ย้วยรอยยิ้มเป็นมิร
“ผมฝา้วยนะรับุศี
ใ้านไ้เ็มที่ไม่้อเรใว่าเป็นภรรยาอผม”ธีภพบอับเลา่อนะพาหิสาวเ้าไปูห้อทำานอเา
รินลามออย่าทึ่ับารัห้อทำานอเาถึแม้ะเป็นโทนสีเรียบหม่น
แ่ลับูีมีสไล์น่าหลใหล โ๊ะทำานัวให่ั้อยู่รลา มีุรับแริม้ายมือ เาเินเอาอไปเ็บที่โ๊ะทำานแล้วเินมาโอบเธอพาไปนั่รุรับแ
“อบไหม”หิสาวพยัหน้า
“เมื่อุผ่านทลอาน
เราะมานั่ทำานันในห้อนี้ผมะเรียมโ๊ะไว้รอ แ่ระหว่านี้้อทลอาน่อน
ผมะูผลานสัระยะ”หิสาว้มแระนอายเมื่อเาพูเรื่อทลอานทำให้เธอนึถึเหุาร์ที่ผ่านมาในยาม่ำืน
“แอร์เย็นไปหรือเปล่า
หรืออาาศร้อนทำไมุแ้มแ”เาแล้ถามทั้ที่รู้ว่าเธอแ้มแเพราะอะไร
“เอ่อเปล่า่ะ
แล้วอนนี้ลาะนั่ทำานรไหนะ”หิสาวเริ่มเปลี่ยนเรื่อ
“ผมใหุ้ศีัให้แล้วอยู่้านอ ั้นานแรสำหรับเลาผมอาแฟสัแ้วนะรับ”
“่ะ
ั้นลาออไป้านอนะะ”หิสาวรีบลุึ้นและออไป้านอทันที แล้วาแฟให้ามที่เา้อาร
“าแฟมาแล้ว่ะ
ท่านประทาน”หิสาวยาแฟมาเสิร์ฟให้ถึโ๊ะ
“อบุรับ.....ทำานอย่ามีวามสุนะรับ”เาล่าวอบุและอวยพรภรรยานสวย่อนะ้มหน้าทำาน
รินลาถอยออมาแล้ว้าวออาห้อและเริ่มเรียนรู้านับุศี
ารทำานในวันแรมีหลายอย่าที่เธอ้อเรียนรู้และศึษา
เธอั้ใและไม่ถือัวทำให้เพียวันเียวทำให้เธอไ้เรียนรู้่อน้ามา
ธีภพ็ไม่ไ้ออมาวนหรือมาูเธอเา็ทำานในหน้าที่อเา
เธอไ้ยินพนัานุยันว่าเาเป็นนริัับานมายิ่ในเวลาานเาะระเบียบที่สุ
ผิเป็นผิถูเป็นถู
แ่็ใีับทุนถึแม้ภายนอะูเร่รึมแ่ริๆแล้วเป็นนใีรัลูน้อทุน
ใรๆึรัและเ็มที่ับาน
“ไ้เวลาลับบ้านแล้ว่ะ
ุลา”ศีเอ่ยเือน
“ลายัไม่เสร็เลย่ะ
ุศีลับ่อนไ้เลย”เธอเยหน้าาานแล้วเอ่ยบอ
“เอ่อ...”ศีอึอั
“ไปเถอะ่ะ เี๋ยวลาบอท่านประทานให้
ไ้ยินว่าลูไม่สบายไม่ใ่หรือะ
รีบับไปูลูนะะทานี้ลาัารเอ”หิสาวรีบบอ
“อบุมานะะ ุลา พอีลูายนเล็เป็นไ้ิัน็เลยอยาลับเร็ว”
“ไม่เป็นไร่ะ
มีอะไร็บอัน ะไ้่วยเหลือัน อให้น้อหายไวไวนะะ” เธอให้ำลัใับศี
“อบุมา่ะ
อบุริๆั้นิันไป่อนนะะ”ศีล่าวอุพลาหยิบระเป๋าแล้วเินออไป
รินลาหันลับมาสนใานรหน้าอีรั้นระทั่ไ้ยินเสียระแอมใล้ๆ
“อุ้ย...มีอะไรให้่วยะท่านประทาน”หิสาวรีบถามพร้อมับลุึ้น
“ท่านประทานะลับบ้านแล้วรับ...ุเลาเห็นภรรยาอผมไหม”เาเอ่ยยิ้มๆหิสาวหน้าแพลา้มูนาฬิาที่้อมือายแล้วหโมว่าแล้วหรือนี่
เธอทำานเพลินนานี้เลยหรือึรีบอโทษเาเสียอ่อย
“อโทษ่ะ
ลาทำานเพลินไปหน่อย”พลาหันไปเ็บอแล้วสะพายระเป๋าพร้อมเินทาแ่เาลับยืนนิ่ไม่ยับ
“อ้าวุธีไม่ลับบ้านหรือะ”หิสาวถามออไป
“ไม่ใ่ท่านประทานแล้วเหรอ”เาถามเสียเรียบ
หิสาวหน้าเหวอเธอทำอะไรให้เาไม่พอใหรือเปล่าถึไ้หน้านิ่แบบนั้น
“อโทษ่ะท่านประทาน
อนนี้หมเวลาานแล้วแล้วเลา็หมเวลาานแล้วเ่นัน เหลือ็แุ่ธีภพและภรรยานสวย่า”พลาสอมือเาะแนเาอย่าอออ้อนายหนุ่มหัวเราะหึหึ
พลาส่ายหน้า
ความคิดเห็น