ทำไม? ทำไม? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา - ทำไม? ทำไม? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา นิยาย ทำไม? ทำไม? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา : Dek-D.com - Writer

    ทำไม? ทำไม? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา

    ทำไม? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา และทำไม? เราถึงต้องรักคนที่มีเจ้าของ สิ่งเดียวที่ฉันบอกได้ คือ ความรักมักห้ามกันไม่ได้...

    ผู้เข้าชมรวม

    218

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    218

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ธ.ค. 48 / 13:48 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ทำไม ? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา และ ทำไม ? ฉันต้องรักคนมีเจ้าของ

      ทำไม ? เราต้องรักคนที่เขาไม่รักเราด้วย

      คำถามนี้เคยได้ยินกันบ่อยไหม ? แต่สำหรับฉัน ฉันมักจะได้ยินบ่อยจากคนรอบข้างและที่บ่อยที่สุดก็คงเป็นคำถามจากใจฉันเอง

      เคยมั้ย ? เวลารักใครแล้วเขามักไม่รักตอบ หรือไม่ก็ รักคนที่มีเจ้าของแล้ว แต่สำหรับฉัน ฉันเคยได้เจอเรื่องนี้ทั้ง 2 แบบ เลยแหละ ทั้งประสบกับตัวเองและรู้มาจากคนรอบข้าง


      รักใครแล้วเขาไม่รักตอบ

      ฉันฟ้า ตอนนี้อายุก็ไม่น้อย ตั้งแต่เกิดมารักคนมาเยอะแยะ แต่ตอนนี้มักจะมานั่งนึกเสมอว่าใช่ความรักหรือเปล่า ? คงมีไม่กี่ครั้งที่ ฟ้าคิดว่าใช่ และครั้งที่ว่าใช่ ก็ดั้นรักคนที่เขาไม่รักเราซะด้วยซิ

      แต่คำถามก็เกิดขึ้นมาอีกว่า ไม่รักแล้วมาทำกับฟ้าแบบนี้ทำไม ? ไม่สงสารฟ้าบ้างเลยหรือ ? เธอมีหัวใจมีความรู้สึกบ้างมั้ย ? เห็นความรู้สึกของคนที่เขามอบให้เป็นอะไร ? ถึงได้เอามาล้อเล่นแบบนี้…………

      คำถามแบบนี้เกิดขึ้นพร้อมความเจ็บปวดกับน้ำที่ไหลจากตาเสมอ ฟ้าก็ไม่ใช่ว่าจะรักใครได้ง่าย ๆ นะ ถ้าคนคนนั้นไม่มาให้ความหวัง ไม่มาทำเหมือนเป็นห่วง ไม่ทำเหมือนเรามีค่า และสุดท้ายไม่มาทำให้เราผูกพัน

      ผู้ชายคนหนึ่งที่ฟ้าเคยรู้สึกดี ๆ ด้วย หรือที่คิดว่ารักเขานั้นแหละ ตลอดเวลาที่คบกันมา มันนานเกินกว่าจะตัดกันได้ง่าย ๆ เมื่อเวลาที่เขามาบอกว่า ไม่รักกันแล้ว จะยิ้มพร้อมตอบรับคำตอบแบบไม่รู้สึกอะไร มันก็คงจะเสแสร้งเกินไป

      เมื่อหลายปีก่อน ฟ้าเคยรักผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งฟ้าคิดว่าเขารักฟ้า ฟ้าจึงรักเขา และตลอดเวลาที่คบกันมาเกือบ 2 ปี มันก็ดูเหมือนเป็นเช่นนั้น เรา 2 คน แทบจะห่างกันไม่ได้ อยู่ด้วยกัน โทรศัพท์วันละ 3 ครั้ง เวลาจะไปไหนก็ต้องโทรบอกกันตลอด เราไม่ได้ตั้งกฏเกณฑ์ขึ้นมา แต่เราทำอย่างนี้กันด้วยความรู้สึกที่ว่าเราควรรู้เรื่องของกันและกันเสมอ ทำจนติดเป็นนิสัย แต่แล้วพอวันหนึ่งเขามาบอกว่า เขาไม่ชอบที่ฟ้าโทรเช็คตลอดเวลา ไม่ชอบที่ฟ้าไม่ค่อยให้ไปไหน ไม่ชอบให้ฟ้าบังคับ

      ฟ้า ยอมรับตัวเองว่าฟ้าทำอย่างนั้นจริง ๆ แต่รู้มั้ยว่าทำไมถึงทำ เพราะกลัวไง ฟ้าว่าคงมีคนกลัวแบบฟ้ามั้งแหละ กลัวว่าเขาจะเจอผู้หญิงที่หน้าตาดีกว่า เอาใจเก่งกว่า นิสัยดีกว่า และประเด็นสำคัญที่ตอนแรกฟ้าไม่ค่อยเชื่อคือ เขาใกล้ชิดว่า

      บทสรุปของเรื่องนี้เลยจบตรงคำว่า

      “ โฟม คนรักกันเขาไม่ทำกันแบบนี้หรอก” ฟ้าพูดกับโอมแล้วได้คำตอบว่า

      “ ไม่รู้ซิ โฟมเพิ่งรู้ตัวเองมั้ง” โฟมพูดออกมาด้วยความเต็มใจไม่ได้ถูกใครบังคับ

      เพื่อน ๆ คงรู้ใช่มั้ยว่าที่โฟมพูดมันหมายความว่ายังไง

      ความหมายสั้น ๆ และตรงประเด็นเลยว่า เขาไม่รักเราแล้วหรือว่าไม่เคยรักเลย

      ฟ้าเคยถามตัวเองอยู่บ่อยครั้ง มีคนที่พร้อมกว่า ดีกว่า และก็รักฟ้าด้วยใจจริงมาตลอด คงมีคนตั้งคำถามว่าฟ้ารู้ได้ไงว่าเขารักฟ้าจริง เรื่องของความรักมันมีเหตุผลของตัวมันเอง ถ้าถามฟ้า ฟ้าก็คงตอบว่า เวลาเท่านั้นที่เป็นคำตอบได้ในเรื่องของความรัก และที่ฟ้าบอกว่ามีคนรักฟ้าด้วยความจริงใจ เพราะจะมีผู้ชายสักกี่คนที่รับผู้หญิงที่บอกว่าเรารักเธอไม่ได้เพราะเรารักคนอื่น ทั้ง ๆ ที่คบกันมาก่อน เวลาที่ฟ้าอกหัก ฟ้ามักจะกลับไปหาเขาเสมอ ครั้ง 1 ครั้ง 2 อาจคิดว่าเขาแกล้งเพื่อแค้น แต่นี่ฟ้าทำกับเขาเกือบ 10 ครั้ง และทุกครั้งเขาก็ไปมีคนใหม่ แต่พอฟ้ากับมาทีไรเขาก็หันหลับมาอยู่กับฟ้าทุกที จนถึงทุกวันนี้

      ในใจฟ้ารู้ตัวเองว่าฟ้าไม่ได้รักเขาเลยแต่การที่ไม่มีใครมันเหงา แบบประมาณว่าอยู่คนเดียวไม่ได้จึงกลับไปหาเขาทุกที

      เนี้ยแหละ คำถามที่เกิดขึ้นในใจเสมอว่า ทำไม ? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา

      *******************************

      ทำไม ? ฉันต้องรักคนมีเจ้าของ

      คำถามนี้ ฉันพิจารณาแล้วคงจะถามใครไม่ได้นอกจากถามตัวเอง แต่คำตอบที่ได้จากการที่ฉันมีประสบการณ์ด้านความรักมา ฉันรู้แต่เพียงว่า ความรักมักห้ามกันไม่ได้ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ แต่ที่ผ่าน ๆ มาฉันโชคดีตรงที่ฉันไม่เคยเจอใครที่มีเจ้าของแล้วเผลอใจไปรักเขา มีแต่ว่ารู้เสียก่อนที่จะรัก แต่ครั้งนี้ เชื่อมั้ยว่า ? ฉันรู้ตั้งแต่ฉันยังไม่ได้มีแม้แต่ความรู้สึกว่าชอบเลย และก็ไม่คิดว่าตัวเองจะชอบหรือถึงขนาดรักด้วย

      ครั้งแรกของการพบกับเขา มันเป็นการพบกันในสภาพที่ไม่ค่อยดีนัก เพื่อนเขาเป็นแฟนกับเพื่อนฉัน และเขากับเพื่อนไปหาผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนฉันด้วยกัน เพื่อนของฉันจึงโวยวายจนฉันอาย (แต่ฉันได้ยินชื่อของเขามานานแล้ว จากเพื่อนหลาย ๆ คน)

      เพื่อนของฉันใช้ให้ฉันตามไปดูที่บ้าน ฉันก็เลยเจอกับเขาครั้งแรก ครั้งนั้นเขาก็แซวฉันแบบแย่เล่น ๆ แต่ฉันเคยฟังเรื่องของเขามาจากเพื่อนว่าเขาเจ้าชู้ จึงอคติส่วนตัว อย่าว่าแต่ไม่ชอบเลย หน้ายังไม่อยากจะมองด้วยซ้ำ ยิ่งมาแซวก็ยิ่งเกลียด แต่ขอแนะนำเพื่อน ๆ อย่าเกลียดใครน่ะ (อย่างที่โบราณเขาว่า เกลียดยังไงมักจะได้อย่างนั้น) มันคงจริง

      ฉันกับเขาเจอกันบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็ยังแซวฉันเหมือนเดิมแต่น้อยลง รู้มั้ย ? ทำไมฉันจึงเปลี่ยนใจไปสนใจเขา เพราะเพื่อนฉันท้าฉันว่า “เฮ้ย พี่….เขารักแฟนเขามากเลยน่ะ กลัวด้วย ถึงจะเจ้าชู้นะโว้ย แต่ไม่เคยรักใครเลยนอกจากแฟนเขา” คำพูดของเพื่อนทำให้ฉันนึกสนุกขึ้นมา อยากลองดี ว่าจะมีผู้ชายคนไหนดีซะทุกอย่างว่ะ ฉันจึงเริ่มพูด คุยกับเขามากขึ้นจากปกติจะเฉย ๆ

      และแล้ววันหนึ่งฉันเลยงัดแผนอันชั่วร้ายขึ้นมาตอนกินข้าวกันอยู่หลาย ๆ คน ฉันบอกให้เขาไปส่งฉันหน่อย เขาก็ไปส่ง ระหว่างทางฉันชวนคุยแบบว่านเสน่ห์เล็กน้อย พอถึงที่พัก ฉันจึงขอบคุณเขาพร้อมหยดมุขเล็กน้อยว่า

      “ต้องให้หอมแก้มขอบคุณมั้ยเนี้ย”

      “ได้ก็ดีครับ” ฉันรู้ว่าเขาคิดว่าฉันพูดเล่นแต่พลาดฉันดันทำเข้าจริง ๆ

      การอ่อยเยื่อในครั้งนั้นถือว่าได้ผลสูงสุดตั้งแต่นั้นมาเขาโทรหาฉันตลอด ได้คุยกันทุกวัน เจอกันบ้างแต่ไม่บ่อยนัก จน ม.เปิดเทอม ฉันต้องเข้ามาเรียนที่ กทม. ส่วนเขาก็ทำงานที่ กทม. เหมือนกัน เราทั้งคู่จึงมีเวลาอยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น (เพราะอยู่ที่ ตจว.เปิดเผยไม่ได้เพราะเขากลัวแฟนรู้) ความรักของฉันอาจเกิดขึ้นจากความผูกพันก็ได้ เราเจอกันเกือบทุกวัน ยกเว้น วันหยุด เพราะต่างคนต้องกลับบ้าน แต่เวลาที่เขาอยู่กับแฟนเขา ก็จะพยายามโทรหาฉันเป็นปกติเสมอ จนฉันรู้สึกว่าฉันชนะแล้วสำหรับเกมส์นี้

      แต่ฉันกับแพ้ความรู้สึกของตัวเอง เราทั้ง 2 คนไม่เคยมีความลับต่อกัน ฉันมีคนมาจีบเขาก็รู้ แต่เราต่างให้เกียรติกันและกัน เราทั้งคู่พูดคำเดียวกันว่า “ไม่มีสิทธิ์” แต่เวลาและความผูกพันทำให้เราเกิดความรักขึ้น โดยเฉพาะกับฉัน

      ฉันเปลี่ยนตัวเองขึ้นมาบ้าง จากคุยโทรศัพท์ต่อหน้าเขากับผู้ชายคนอื่น ก็ไม่คุย เพราะช่วงหลัง เราต่างมีอาการ หวงและหึงกันบ้าง เขาก็รู้ว่าฉันก็หึง จึงพยายามไม่ทำในสิ่งที่ ทั้ง 2 คนไม่ชอบ

      คนเรามักไม่รู้ตัวหรอกว่ารักใคร จะรู้อีกทีก็ตอนที่มักจะเสียเขาไปแล้ว เพื่อน ๆ ว่าจริงป่ะ

      คบกันมาแบบแอบ ๆ ก็นานพอสมควร เราไม่ค่อยจะทะเลาะกันเท่าไร มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาทะเลาะกับแฟนเขา แล้วโทรมาหาเรา แล้วบอกว่า

      “พี่ไม่รู้จะคุยกับใครแล้ว พี่คุยกับ……..ได้คนเดียว ที่คุยทุกเรื่อง”

      ความรู้สึกของฉันตอนนั้นก็ดีใจที่เขานึกถึงฉัน แต่ลางสังหรณ์บางอย่างก็เกิดขึ้นมาว่าแฟนเขากำลังขู่เขาเพื่อให้เขาทำตัวใหม่ ฉันกลัว ยอมรับว่ากลัวมากที่ต้องเลิกกันตอนนี้

      และอย่างที่ฉันคิดก็เป็นจริง แต่เขาก็เก่งนะ กลัวแฟนไม่จริง ทุกวันนี้เขาก็อยู่กับฉันมากกว่าแฟนเขา แต่รู้มัยเขาอยู่กับตัวแต่หัวใจเขาไม่อยู่กับฉันเลย

      ฉันก็เจ็บนะ ทุกวันนี้เรายังคบกันอยู่ แต่ฉันพยายามหยุดความรู้สึกไว้แค่นี้ เพราะมันต้องมีสักวันที่ฉันกับเขาต้องจบ และถ้าฉันรักเขาไปมากกว่านี้ฉันก็คงต้องเจ็บมากกว่านี้อันหลายร้อย หลายพันเท่านักกกกกกกกกกกกกกก

      **********************************

      บทสรุปของคำถามที่ว่า

      ทำไม ? เราถึงไม่รักคนที่เขารักเรา และ ทำไม ? ฉันต้องรักคนมีเจ้าของ

      \"...ในความคิดของตาใส ตาใสว่าความหมายของคำว่ารักมันมีความหมายคนละแบบ แล้วแต่ว่าใครรักกันแบบไหน เรื่องความหมายของคำว่ารักมันยากเกินอธิบาย คนที่รักย่อมรู้ดีว่าทำไม ? เราถึงรักเขา ทั้ง ๆ ที่บางคนไม่มีแม้ข้อดีที่สมควรจะรักแต่ใจมันรักไปแล้วนี่น่า

      ความรู้สึก ความรัก มันห้ามกันไม่ได้ แต่ที่เราห้ามได้คือการกระทำมากกว่า ถ้าคิดว่าสิ่งที่เราทำแล้วไม่มีความสุข ตาใสว่าก็ไม่ทำจะดีกว่า แต่ถ้าในสิ่งไหนที่เราทำแล้วมีความสุข เราก็ทำไปเถอะ มันดูเหมือนเห็นแก่ตัว แต่คนเราเกิดมาไม่มีความสุขได้ตลอดเวลาน่ะ ถ้าสิ่งที่เราคิดว่าเราทำแล้วไม่เดือดร้อนใคร ตาใสให้กำลังใจเต็มที่ ลุยเลย……..Let ‘s go...\"

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×