ฉันจะเป็นทาสเธอตลอดไป

เนื้อเรื่อง

กริ่งๆ  "สวัสดีค่ะ  ร้านMilky สวัสดีค่ะ"  กวางพนักงานเสิร์ฟประจำร้านกล่าวต้อนรับลูกค้าด้วยวาจาสุภาพเช่นเคย "สวัสดีครับ....เออ... ผมขอ  กาแฟ คาปูชิโน ที่นึงนะครับ"นพ  นักธุรกิจหนุ่มรูปไม่หล่อสั่งเครื่องดื่นจากกวาง 
"เช้านี้อากาศดีจังนะค่ะ  เหมาะกับกาแฟสักแก้ว" เธอพูดคุยกับลูกค้าขณะชงกาแฟให้     "คุณดูมีความสุขจังนะครับ  ไม่เบื่อหรอที่มาทำงานในที่แบบนี้"  นพถามเธอ

"อ๋อ...ค่ะ  เผอิญวันนี้เพื่อนรักของฉัน เขาจะมาหาฉันค่ะ   ไม่ได้เจอกันตั้ง 10 ปี ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง"เธอตอบ
"แล้วคุณหละค่ะ  ทำไมมานั่งร้านเก่าๆแบบนี้หละ"เธอถามนพกลับเพื่อความเป็นกันเอง "คือ...ผมก็มาทำธุระครับ"เขาตอบพลางหยิบเมนูขึ้นมาดู  เขายิ้มให้กวางเล็กน้อย  ก่อนจะถามเธอ  " พอจะเล่าให้ผมฟังได้ไหมครับว่าทำไมคุณไม่ได้เจอเพื่อนมาตั้ง 10 ปี" นพถามด้วยใบหน้าที่อยากรู้  กวางยิ้มมุมปากนิดนึกแล้วมองขึ้นเพดาน ราวกับเธอกำลังนึกถึงอดีต  "เพื่อนฉันคนนี้  เราเรียนกันมาตั้งแต่ชั้นมัธยม  เจอกันครั้งแรกเขาก็จีบฉันซะแล้ว" ฮึฮึ  กวางหัวเราะในลำคอ  " เขาคงจะจีบผู้หญิงได้แย่  มากๆเลยนะครับ"  นพเสริมพลางยิ้ม
  "ใช่ค่ะ  เขาจีบไม่ได้เรื่อง แต่ก็ตามจีบฉันมาตลอด 3 ปี  ไม่มีวันไหนที่เขาไม่พยายามจีบฉัน   ทั้งๆที่ก็คบกันเป็นแบบเพื่อน  ที่สนิทกันซะด้วย"     เธอยิ้มแล้วส่ายหัว  " แต่เขาก็เป็นคนเดียวในโลกที่รักฉันจริง"  ใบหน้าเธอเริ่มแสดงว่ากำลังระลึกถึงอดีตมากขึ้น  "เขาจะคอยดูแลฉันตลอด   เขาเรียนไม่เก่งนักหรอก  ฉันเรียนเก่งกว่าเขามาก  แต่เขาก็พยายามหาทางมาช่วยฉันตลอด  มาช่วยทำงานบ้างช่วยฉันทำอะไรต่างๆเวลามาโรงเรียน " เธอยิ้ม
 "แล้วเขาเคยได้หัวใจ คุณบ้างไหม แบบว่า  คุณเคยนึกชอบเขาบ้างหรือเปล่า"  นพถามอย่างอยากรู้
 " ไม่เลยค่ะ" เธอหัวเราะ  " ชั้นเห็นเขาเป็นแค่ตัวตลก เป็นเพื่อน  แต่เขาดันมองฉันเป็นดวงดาวที่อยู่บนฟ้า ฉันไม่เคยเขาใจหมอนี่เลย"  อุ๊ย!!!...  "เกือบลืมยื่นกาแฟให้คุณ  ขอโทษค่ะ"   "ไม่เป็นอะไรครับ"   เขายิ้ม
 "ผมขอแพนเค้กด้วยนะครับ"
 "ได้เลยค่ะ ฉันจะทำให้คุณเป็ฯพิเศษเลย"  เธอยื่นหน้ามากระซิบ "ฉันจะเพิ่มแป้งกับน้ำผึ้งให้นะค่ะ"   เธอส่งยิ้ม
 " ดีเลยครับ   อืม...  ถึงไหนแล้ว  อ๋อ จำได้แล้ว  เขาเรียกอาการแบบนั้นว่า   รักที่ไม่มีเงื่อนไขครับ" นพชวนคุยต่อ
 " รักไร้เงื่อนไข ? หรอค่ะ" เธอทำถ้างง พลางหยิบแป้งและเปิดเตา " มันเป็นยังไงหรอ"  กวางถาม
 " ก็   เมื่อเรารักใครสักคน รักแบบหมดหัวใจ จนยอมทุกอย่างเพื่อเขาแล้ว โดนไม่ต้องการอะไรตอบแทน นั้นคือคุณรักเขาแบบไร้เงื่อนไข" เขามองเธอหลังจากอธิบายจบ   "ฉันน่าจะเจอคนแบบนี้นะ  แบบ  คนที่ฉันรักเขาได้ค่ะ" เธอพูดขณะที่พลิกแพนเค้ก "แล้วเพื่อนของคุณหละครับ เขารักคุณนะ  คุณไม่คิดจะมีใจให้เขาหรอ" 
 เธอหยุดทำแพนเค้ก ก่อนจะพูด " ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขามันมีมาก  แต่มันก็เป็นได้แค่เพื่อนฉันไม่เคยคิดกับเขาเป็นอย่างอื่น"  "ฉันเคยพยายามจะรักเขาแต่มันไม่เคยสำเร็จเลย  บางทีฉันอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กับเขา"
ทั้งคู่หยุดการสนทนากันสักพัก  "ได้แล้วค่ะ  แพนเค้ก  รับรอง  คุณไม่เคยกินที่ไหนอร่อยกว่านี้"เธฮยื่นจานให้แล้วจ้องมองเขาชิมชิ้นแรก "เป็นยังไงบ้างค่ะ"  กวางถาม  "ก็...อืม...เออ..."เธอตีไหล่นพแล้วก็หัวเราะกัน
"อร่อยครับ อร่อยมากๆเลยขอบคุณมาก"   "แล้วทำไมถึงยังติดต่อกันอยู่หละครับ"นพเริ่มการสนทนาอีกครั้ง
 " คือเขาก็ยังติดต่อกับฉันมาเรื่อยๆค่ะ  ก็อย่างที่เล่ามา เขาค่อยดูแลฉันมาตลอด  และเคยสัญญาว่ากับฉันไว้ว่า
 "เราขอเป็นคนรับใช้เธอนานๆได้ไหม"  สัญญาตั้งนานมากแล้ว"  ทันใดนั้นนพก็หยุดกินพร้อมกับโบกซ้อม
 " ไม่ใช่ครับคุณพูดผิดแล้ว  ต้องพูดว่า  "ไม่ว่าจะยังไงเราจะขอเป็นทาสรับใช้เธอตลอดไปเพราะเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตที่เราต้องการ"  กวางหยุดชะงักด้วยความตกใจพร้อมจ้องตานพเสียววินาทีนพส่งยิ้มกวางและบอกจุดประสงค์แท้จริงที่เขามาที่ร้าน กังกังแบบนี้  "กวางครับ นพมาทำตามสัญญา"
น้ำตาของกวางไหลออกมาแล้วในตอนนี้  เธอเล่าทุกสิ่ง และบอกความรู้สึกทั้งหมดให้นพฟังแล้วเธอแทบไม่มีอะไรต้องพูดในตอนนี้  " ถึงแม้เราไม่มีสิทธิ์ได้ความรักจากกวางนะ  แต่เราก็จะดูแลกวางตลอดไป"   นพเดินอ้อมโต๊ะมา  เขายืนอยู่ตรงหน้ากวาง  ในขณะนี้เขาพร้อมที่จะให้ทุกอย่างกับคนที่เขารักถึงแม้เธอจะไม่ได้รักเขาในฐานะคนรัก  กวางเข้ามาสวมกอดนพ  เธอปล่อยโฮใหญ่ที่หน้าอกของนพ  "กวางขอโทษนะนพ  10  ปีที่ผ่านมาชีวิตเรามันไร้ค่า  เราไม่เชื่อนพ เราไม่เคยใส่ใจนพ  เราควรได้รับชีวิตแบบนี้  นพไม่ต้องเสียสละเพื่อกวางก็ได้นะ"เธอไม่สามารถหยุดร้องได้แล้วในตอนนี้   " ไม่ได้  ถ้านพไม่ได้รักกวาง ไม่ได้ดูแลกวาง  นพมันก็ต้องเป้นคนไร้ค่า  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำมา  เราเพียงต้องการการที่จะให้เธอมาอยู่กับเรา วันนี้เราจะมารับเธอจากชีวิตแบบนี้ 
ไม่ว่าจะยังไงเราก็ยังรักเธอเสมอ"  กวางไม่พูดอะไรต่อนอกจากพยักหน้ารับคำนพ    "เราไปกันดีกว่านะ"นพเอ่ย
      "นพ " กวางกล่าวขึ้น  "เราอยากรู้อะ  ว่าทำไมเธอยังรักฉันอยู่"  นพยิ้มให้แล้วตอบ

"เพราะรอยยิ้มที่เธอมอบให้เราในวันแรกที่เราเจอเธอ จากวันนั้นก็ก็พร้อมจะยอมตายเพื่อเธอ"
" มันอาจจะฟังไม่มีเหตุผลนะ  แต่ความรักมันไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอยู่แล้วหนิ"
            จากนั้นทั้งสองก็ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ถึงแม้กวางยังอยากที่จะสนุกกับชีวิต เธอมีแฟนอีกหลายคน เที่ยวไปในหลายๆแต่นพก็ยังคอยดูแลเธอตลอด  เขาจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน  เพราะเพื่อสิ่งที่เขารักมันคุ้มค่าที่จะรอ

-----------------------------------------------------------------------------------
เราไม่เคยเขียนมาก่อนอะครับ  ยังไงก็ช่วยติกันมาด้วยนะ