สิงห์ร้ายร่ายรัก (ราชสีห์ร่ายรัก)

เขาไม่ใช่สมภารกินไก่วัด ไม่ใช่เด็ดขาด!

เด็กในบ้านอย่างพสุมดี หรือยายเสือดาว สาวใส ซื่อ ดุนิดดุหน่อยน้ำตาตก อ่อนแบบนั้นไม่สามารถกุมหัวใจเขาได้ ไม่ใช่อย่างแน่นอน ลาพิสยืนยันหนักแน่น

แต่...นั่นสิ ทำไมต้องมีคำว่าแต่...

แต่...พอไม่เห็นหน้า กลับคิดถึง

แต่...พอเห็นน้ำตา หัวใจอ่อนยวบ

แต่...พอเห็นผู้ชายใกล้ชิดคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าน้องสาว (ในความคิดของเขา)

เขากลับหงุดหงิด ถึงขั้นอยากขังพสุมดีไว้กับตัว ไม่ให้เห็นหน้าใครทั้งสิ้น

สิงห์ร้าย มาดเข้ม กลับต้องแพ้ให้กับเสือสาว หน่อมแน้ม

สมภารตัวใหญ่ ยอมกลืนน้ำลาย กินไก่ในวัดจนเกลี้ยง

ความผูกพัน กล่อมหัวใจสองดวง หลอมเป็นดวงเดียว

นิยายหวาน น่ารัก น่าหยิก ฝากไว้อีกเรื่องนะคะ

สิงห์ร้ายร่ายรัก

พุดน้ำบุษย์