SWEAR [SPECIAL PART] KIBUM x EUNHYUK - SWEAR [SPECIAL PART] KIBUM x EUNHYUK นิยาย SWEAR [SPECIAL PART] KIBUM x EUNHYUK : Dek-D.com - Writer

    SWEAR [SPECIAL PART] KIBUM x EUNHYUK

    ถ้านายยังอยู่ .. ทุกสิ่งก้คงจะเหมือนวันก่อนๆสินะ. (อดีตอันหอมหวาของ บอมฮยอก ค่ะ!.)

    ผู้เข้าชมรวม

    2,768

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    2.76K

    ความคิดเห็น


    20

    คนติดตาม


    4
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  19 เม.ย. 52 / 15:13 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น


    สำหรับผู้มาเยือนใหม่

    SWEAR
    ติดตามความเดิมได้ที่ลิ้งค์สแวร์ด้านบนค่ะ


    Photobucket


    กลับมาตาม คำคู่กรรโชก ที่จะมาบึ้มบ้านเต่า.
    เรื่องราวความรัก ในสามปีของคิบอมกับอึนฮยอก

    อย่างน้อยคุนก้จะได้รู้ว่า
    คิมคิบอม ไม่ได้รัก อีฮยอกแจ
    น้อยกว่า อีดงแฮ เลย

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ










                    ถ้านายยังอยู่.. ทุกอย่างก้คงจะเป็นเหมือนเดิมสินะ















         แสงแดดในยามเช้าสาดส่องเข้าที่ใบหน้าหวาน..  ดวงตาใสค่อยเปิดขึ้น  ปรือตาอยู่ชั่วครู่ก่อนจะพลิกตัวไปหาคนรัก..

                                           "อรุณสวัสดิ์.."

         ร่างสูงที่ท้าวแขนมองร่างโปร่งในยามหลับเอ่ยขึ้นก่อน..  อึนฮยอกยิ้มให้คนรักและเบียดตัวเข้าหาอ้อมกอดของคนตรงหน้า...   คิบอมดึงตัวอึนฮยอกเข้ามากอดไว้แน่น..  หอมแก้มใสหนึ่งที.. ก่อนจะกระซิบคำหวานที่ทำหั้ยหัวใจพองโต..

                                           "อึนฮยอก.. ชั้นรักนายนะ"

         ร่างโปร่งเงยหน้าขึ้นก่อนจะเอ่ยตอบ..

                                           "ชั้นก้รักนาย..  คิบอม."

         ร่างสองร่างนอนกอดกันตลอดทั้งเช้า..  'สำหรับผม ที่มีคนรักอยู่แล้ว  มันจำเป็นเหรอ? หากผมรักคนในอ้อมกอดมากกว่า.. มากกว่าที่ตัวอึนฮยอกจะเข้าใจด้วยซ้ำ..   ทำไมนายถึงคิดมาตลอดเลยหละ..  ว่าชั้นรักเค้ามากกว่า..   ปากก้บอกอยู่ว่ารักนาย รักเพียงนาย  แต่นายก้ไม่เชื่อ..'


























                                           "อึนฮยอก.  จะอาบน้ำมั๊ย?"

                                           "อื้มม มๆ  ชั้นอาบก่อนนะ."

                                           "ได้! ชั้นอาบหั้ย."

                                           "บ้าาา า า.. "

         ว่าแล้ว ร่างสูงก่อุ้มร่างโปร่งขึ้นพาดบนบ่า .. ก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำทั้งคู่..    

                                           "มา ชั้นถอดหั้ย.."

         คิบอมยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนเอื้อมมือมาเพื่อจะถอดเสื้อหั้ยคนรัก.. แต่แล้วก้ต้องโดนร่างโปร่งตีมือ.

                                           "นายจะเข้ามาทำไม?  ชั้นจะอาบน้ำ.. "

                                           "ก้ผมจะอาบน้ำหั้ยเมีย ผิดด้วยเหรอ?.."

                                           "บ้า! คัยเมียนายกัน..   ออกไปเลยๆ.."

                                           "ฮ่า  ๆ..  ไม่ไป  ยังไงผมก้ไม่ออกหรอก..."

         หลังจากเถียงกันอยู่นาน..  สุดท้าย ร่างโปร่งก้ต้องหั้ยคิบอมอาบน้ำหั้ย..    มือหนาลูบไล้ไปตามผิวเนียนขาวพร้อมกับฟองสบู่... เลือนร่างที่น่าหลงใหล..     หลังจากอาบน้ำหั้ยอึนฮยอกเส็จ คิบอมก้จัดการเช็ดตัวหั้ย.. ร่างโปร่งจึงทำได้แค่นั่งหน้าแดงเป็นตุ๊กตาไปซะงั้น..  คิบอมจัดการใส่เสื้อผ้าหั้ย ก่อนจะหอมแก้มคนรัก.

                                           "ทำตัวเป็นเด็กขี้อายไปได้..  นั่งหน้าแดงเลย.."

         อึนฮยอกอมยิ้มก่อนจะหันหน้าแดงๆหนี..

                                           "แล้วคัยหั้ยมายทำตัวเป็นคุนแม่หละ?.. "

                                           "ฮ่าๆๆ ๆ ๆ..   ก้ชั้นรักนายหนิ."

         บรรยากาศเงียบไปชั่วขณะ .. และแล้วอึนฮยอกก้ดึงร่างสูงตรงหน้าเข้ามาประทับรอยจูบ. . ร้อนแรง  จนคิบอมแปลกใจ.. แต่ก้ตอบรับสัมผัสนั้นอย่างดี..   ไม่นานร่างสูงก้ผละออกจากริมฝีปากอิ่ม มาซุกไซร้ซอกคอขาว.. ดูดเม้นจนเป็นรอยแดง..  เหมือนต้องการบอกทุกคนที่พบเห็นว่าร่างนี้มีเจ้าของแล้ว..  เสื้อยืดที่พึ่งใส่หั้ยร่างตรงหน้าถูกถอดออกอย่างรวดเร็วโดยร่างสูง..  มือหนาไล้ไปตามเอวและสะโพกก่อนจะบีบคลึงหนักๆ.. เพื่อเพิ่มอาราณืหั้ยคนรัก.. ก่อนที่จะไล้ปากลงมาถึงยอดอกของร่างโปร่ง.. ดูดดุน.. สร้างความเสียวทำเอาร่างโปร่งครางออกมา.. 

                                           "อ๊ะ!.. อ๊าา า า า ..  อ้าา .. อื้ออ อ .."

         คิบอมกระตุกยิ้ม..  ก่อนจะเอ่ยถามร่างโปร่งตรงหน้า..

                                           "ไปที่เตียงกันดีกว่ามั๊ยครับ?.. "

                                           "อื้อ อ .."

         อึนฮยอกตอบเบาๆ .. เพราะเค้ารู้สึกว่าแรงอารมณ์ที่ร่างสูงสร้างขึ้นมานั้น ทำเอาเค้าร้อนรนจนทำอะไรไม่ได้..    ร่างโปร่งถูกวางลงบนเตียง ก่อนจะทาบทับด้วยร่างของคิบอม..  จูบหนักๆบนริมฝีปากของคนรัก.. ในขณะที่มืออีกข้างก้กำลังจะปลดเปลื้องกางเกงของร่างข้างใต้.. มือหนาลูบไล้ไปตามส่วนอ่อนไหวที่ซ้อนอยู่ใต้ชั้นในสีขาว..  ร่างโปร่งครางออกมาไม่ได้ศัพท์..

                                           "อื้ ออ .. อ๊าา า า..  คิ.. บอม อื้อ อ อ.. "

                                           "อะไรครับ?.. "

                                           "อื้ออ อ ..  ทน ทนไม่ไหว แล้ว ว ว.. อ๊าา า า.."

         ทันทีที่ร่างโปร่งขอ..  คิบอมก้จัดการถอดเสื้อของเค้าออก..   ก่อนจะเปลี่ยนมาถอดสิ่งที่ปิดกั้นเค้ากับอึนฮยอกไว้..    แกนกายของอึนฮยอกสั่นระริกด้วยความต้องการ..  คิบอมในมือหนากอบกุมส่อนนั้นของอึนฮยอก.. ก่อนจะรูดขึ้นลงช้าๆ.. ทำเอาร่างโปร่งกระตุกเป็นระยะ.. 

                                           "เร็ว..  อื้อ อ อ..   เร็วกว่านี้ อ๊าา า  า า.. "

         ไม่ทันขาดคำ อึนฮยอกก้ต้องส่งเสียงครางลั่น เมื่อคิบอมเร่งจังหวะอย่างรวดเร็ว..   

                                           "อ๊ะ!.. อ๊าาาา า าา า า .. "

         และแล้วน้ำรักก้ถูกปลดปล่อย..  ร่างโปร่งหอบน้อยๆ..  แต่คิบอมก้ยังไม่หยุดที่จะซุกไซร้ร่างกายเค้า.. ก้ในเมื่อร่างสูงยังไม่ได้ทำ อะไรเลย?  คิบอมบีบคลึงสะโพกมนอีกครั้ง.. ดูดเม้นท้องน้อยของร่างโปร่ง..  ทำหั้ยอารมณืเดิมนั้นเริ่มกลับมา.. 

                                           "อื้มม ม..  คิบอม.."

         เมื่อเห็นว่าอารมณ์ที่หมดไปแล้วนั้นกลับมาอีกครั้ง..  ร่างสูงก้ไม่รีรอ.. ถอดกางเกงของเค้าออก.. ตามด้วยบ็อกเซอร์... เหวี่ยงออกไปให้พ้นทาง..  ก่อนจะแทรกตัวเข้าระหว่างขาของคนรัก.. 

                                           "ฮยอกแจ.. ชั้นขอนะ.."

         ร่างโปร่งไม่ตอบ..  เพียงแต่พยักหน้าน้อยๆด้วยสติที่กระเจิดกระเจิง..  คิบอมจึงจับขาร่างโปร่งอ่อออก.. ก่อนจะสอดนิ้วเรียวเข้าไปเบิกทาง..  ช่องทางอ่อนนุ่มนั้นตอดรัดนิ้วเค้าค่อนข้างแน่อยู่.. ทำเอาร่างสูงอดคิดไม่ได้ว่า.. ถ้าหากเค้าสอดส่วนนั้นเข้าไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น..  คิบอมเริ่มเร่งจังหวะนิ้วหั้ยเร็วขึ้นก่อนจะสอดนิ้วที่สองเข้าไป... 

                                           "อะ.. อ๊าาา า ..  อื้ม ม ม.. "

         คิบอมเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆตามเสียงคราง.. นิ้วที่สามกระแทกเข้าไปอย่างรวดเร็ว.. ร่างโปร่งบิดตัวด้วยความเสี่ยว..   เมื่อคิบอมเห็นว่าช่องทางนั้นพร้อมแล้ว.. ร่างสูงก้สอดใส่ความเป็นชายของตนเข้าไป..   พร้อมๆกับก้มลงไปกระซิบข้างหูคนรัก.

                                           "ไปพร้อมๆกันนะ.. "

         คิบอมดันแกนกายเข้าไปจนสุด.. ก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ..

                                           "อ๊ะ!.. เจ็บ อ๊าาา า..   อื้อ อื้อออ  อ."

         ร่างสูงขยับเข้าออกช้าๆ.. เพื่อหั้ยร่างข้างใต้ชินกับสิ่งนั้น..   จนอึนฮยอกเอ่ยปาก..

                                           "คิบอม.. อื้อ อ อ เร็วๆ.. "

         ทันทีที่ร่างโปร่งเอ่ยขอ ร่างสูงก้เร่งจังหวะหั้ยเร็วขึ้นอีก.. ช่องทางนั้นตอดรัดแน่นจนคิบอมแทบสติแตก.. 

                                           "อื้มมม ม..   "

         ร่างสูงหลุดเสียงครางต่ำออกมา..  ในขณะเดียวกันก้ปรนเปรอหั้ยร่างข้างใต้อย่างไม่หยุด..  ไม่นานร่างโปร่งก้ปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องของร่างสูง..  คิบอมขยับเข้าออกอีกสองสามที ก้ปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางนั้น..   ร่างสูงล้มตัวลงข้างๆคนรัก..  ก่อนจะดึงตัวอึนฮยอกเข้ามากอดไว้.. 
         'กอดเอาไว้..  ชั้นอยากกอดนายไว้แบบนี้ ให้นานที่สุดเท่าที่ผู้ชายอย่างชั้นจะทำมันได้..  ถึงแม้ว่าวันสุดท้ายของเรา ชั้นก้อยากจะกอดนายไว้ รั้งนายไว้..  จะยื้อไว้ทุกวิถีทาง..  ไม่หั้ยนายจากชั้นไป..  ชั้นจะทำแบบนั้น ชั้นสัญญา..'

                                           "อึนฮยอก.. ชั้นรักนายนะ"

                                           "ชั้นก้รัก  รักแต่นายคนเดียว.. "

         'อึนฮยอก.. เมื่อไหร่นายจะเชื่อในสิ่งที่ชั้นแสดงออกมา..  ถึงนายจะไม่ได้มีฐานะเป็นคนรักของชั้น.. แต่ชั้นก้ไม่ได้รักนายน้อยไปกว่าคัยเลยนะ.. ทำไมหละ? จำเป็นด้วยเหรอว่าเราจะต้องประกาศหั้ยคนอื่นรู้.. พวกเค้าเกี่ยวอะไรด้วย? แค่เรารักและเชื่อใจซึ่งกันและกัน  อยู่เคียงข้างกันเสมอ..  มันก้พอแล้ว สำหรับชั้น..'


                       สำหรับความรักของคิมคิบอม.. ที่มีหั้ยอีฮยอกแจ













      _______________________________________

      เต่าสามัญรักคนพิเศษ.

      โอเคๆ ภาคพิเศษ ของบอมฮยอก!  พอใจยัง?
      คัยนะที่ขู่ว่าจะมาบึ้มบ้าน..   เต่าโคดเครียดอ่ะรู้มั๊ย?

      แต่ก้นะ.. ยังรักผู้อ่านเสมอค่ะ!!





      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×