กองทัพหญิงท้งแก่ vs ฝูงก็อบลิน

ข้อมูลเบื้องต้น

เสนอในท้องเรื่อง (นักรบท้องแก่ ปะทะ ฝูงก็อบลิน) 18+

(400ปีมาแล้ว มีนักรบหญิงใกล้คลอดสองคนกำลังสร้างเต็นท์เพื่อให้นักรบคนอื่นๆมาคลอดลูกไว้มากมายแล้วมีอุปกรณ์ช่วยคลอดแปลกๆแตกต่างกันมากมาย)

เมเม่: อืม เจ็บมากเลย

จีน่า: อดทนไว้พวกเรา โอ้ย

ฝูงก็อบลินได้แอบอยู่รอบๆเต็นท์ที่หญิงท้องแก่ทั้งสองกำลังสร้าง "ดูเหมือนวันนี้เราจะมีทารกให้กินแหะ" หัวหน้าของมันได้สั่งให้ล้อมเต็นทั้งสองไว้

จีน่า: ใครอยากคลอดบ้างก็เข้ามาได้นะ

เหมือนก็อบลินพวกนี้ต้องการทำให้บังคับให้ทั้งสองคลอด ไม่ว่าเธอทั้งสองจะต้องการหรือไม่ก็ตาม "ไม่ ฉันต้องการเด็กในท้องของแก" ก็อบลินหลายตัวได้เข้าไปจับจีน่าที่ออกมานอกเต็นท์

(ส่วนคนอื่นๆที่รอคลอด ยังไม่รู้ตัวว่าฝูงก็อบลินบุก)

นากิ: ทำไงดีพวกเรา จะคลอดแล้วด้วย
เด็บบี้: ช่วยกันหน่อย เร็ว

(หญิงมีครรภ์เตรียมวางแผนออกรบพร้อมอั้นคลอด เมเม่ ไปเตรียมอาวุธ และที่เหลือไปวางกำลัง)

(เด็บบี้ กำลังบรรจุกระสุนปืน)

เมเม่: อดทนไว้นะพวกเรา (เธอหายใจเข้าออก)

ก็อบลินสี่ห้าตัวได้ลากจีน่าออกไป ก่อนที่จะล็อกแขนล็อกขาให้เปิดกว้างและเริ่มกดท้องให้จีน่าอั้นคลอดไม่อยู่ "ออกมาซะดีๆ เจ้าลูกมนุษต์ชั้นต่ำ" 

Dark elf สาวผู้บงการเหล่าก็อบลินผู้ที่กำลังท้องแก่ พอๆกับนักรบอีกฝ่าย นามชื่อลิเดีย กำลังมองจีน่าถูกบังคับให้คลอดโดบก็อปลิน 

ส่วนก็อปลินที่เหลือรู้ว่าถ้านักรบท้องพวกนี้ยังคงเฝ้าระวัง จะทำให้พวกเค้าอั้นคลอด จนกว่าจะทนไม่ไหว น้ำเดิน ซึ่งเป็นเวลาที่อ่อนแอที่สุดของนักรบเหล่านี้ แน่ตอนนี้พวกก็อบลินได้ดักซุ่มที่ป่ารอพวกนักรบจะหมดความอดทนในการกลั้น

จีน่า: เจ็บนะ (เธอร้องด้วยความโอดโอย ส่วนลิเดียพูดออกมาว่า)

"ดี เจ็บหรอ ยอมแพ้ซะ ถ้าไม่อยากเจ็บก็เบ่งลูกของเธอออกมา" ลิเดียใช้นิ้วเปิดร่องบวมของอีกฝ่าย ขณะที่ก็อบลินยังคงกดท้องต่อไป

ก็อบลิน: ท่านลิเดียก็จะคลอดไม่ใช่หรอท่าน (ลูบท้องลิเดีย)

ลิเดียหายเจ้าเข้าลึกๆเพราะเริ่มปวดคลอดแล้วเหมือนกัน แต่เธอต้องการทารกของนักรบในเต็นท์ทุกคนเพื่อให้ลูกของเธอแข็งแกร่งดังราชาปีศาจ

"ใช่ ลูกน้องของข้า แต่เรามีธุรต้องทำให้เรียบร้อยก่อน" 

ลิเดียปล่อยให้ก็อบลินลูบท้องแน่นๆ ของเธอ ขณะที่เธอกางขาของจีน่าและใช้นิ้วลูบปากมดลูกอีกฝ่ายให้เปิดออกช้าๆ 

"อย่าอั้นเลย มันไร้ประโยชน"

ก็อบลิน: งั้นเดี๋ยวเราไปดูพวกกองทัพท้องแก่พวกนั้นก่อนขอรับนายท่าน (รีบไปดูกองทัพหญิงมีครรภ์พวกนั้น)

เมเม่: อย่าพึ่งออกมานะลูก (เธอทนอั้นคลอดไว้นานมาก)

จีน่า: อย่าเลยฉันขอร้อง (สีหน้าเจ็บปวดมาก)

ลิเดียยังคงได้สั่งก็อบลินซุ่มในป่า แต่พวกมันเริ่มเห็นนักรบท้องแก่บางคนเริ่มขาสั่นจากที่อั้นคลอดนานเกินไป

"รอจนกว่าพวกนางจะน้ำคร่ำแตก ส่วนฉันจะเตรียมเอาเด็กจากเจ้านี่" 

ลิเดียกดท้องจีน่าจนรู้สึกว่าทารกในครรภ์ขยับลงจนร่องเริ่มปุด "เบ่งออกมา เจ้าเหยื่อ"

จีน่า: โอ้ย จิมิ๊ฉันบวมแล้ว (เธอร้องเสียงหลง)

ลิเดียใช้นิ้วเปิดร่องของจีน่าจนหัวเด็กเริ่มขยับออกมาให้เธอเห็น ทั้งที่เธอไม่ได้เบ่ง "จะออกมาแล้วละนะ~" 

ถ้าจีน่าไม่ทำอะไรซักอย่างเธอคงเสียลูกในท้องให้กับลิเดีย

จีน่า: ช่วยฉันด้วย

ลิเดียได้ให้ก็อบลินที่ซุ่มอยู่ในป่าให้พวกมันโจมตีกองทัพหญิงท้องแก่ที่บุกเข้าลึกในป่า "พวกแกทุกตัวจะคลอดในป่าแห่งนี้! " ลิเดียยังคงกดท้องอีกฝ่ายจนหัวเด็กอีกฝ่ายได้ทะลักออกมาจนได้ "สายเกินไปแล้วว~"

เด็บบี้: แล้วเมื่อไรจะคลอดล่ะ ท่านลิเดีย (เจ็บท้องมาก)

"จนกว่าเด็กทุกคนจะออกมาเป็นเครื่องสังเวยลูกในท้องของฉันยังลงละ" ลิเดียได้ดึงลูกของจีน่าออกช้าๆก่อนที่จะหลุดออกมาในอ้อมแขนของลิเดียพร้อมสายรกยังคงติดอยู่กับจีน่า

มันออกมาจนได้ละนะ" ขณะที่ก็อบลินได้สู้กับกองทัพนักรบท้องดุเดือดในป่า บางก็น้ำเดินขนะสู้กับก็อบลิน

(ในตอนนั้นเอง ลิเดียได้เวลาเบ่งคลอดพอดี)

จีน่า: เอาลูกฉันมานี่นะ

เมเม่: ฆ่ามันนนนนน

ลิเดียได้กัดสายรกจากท้องจีน่าให้ขาดก่อนจะให้เวทสังเวยให้ทารกตายไป แต่อยู่ดีๆ ท้องก็บีบทำให้ลิเดียต้องเบ่ง แต่หลังจากนั่นเธอเริ่มอั้นเบ่งต่อ 

"ยังไม่ถึงเวลาลูกรัก" ขณะที่สู้กันนั้นก็อบลินตัวหนึ่งได้ใช้กระบองพาดเข้าท้องของเมเม่อย่างจังจนเธอน้ำแตก

เมเม่: นี่แนะ!! (เธอเอามีดฟันจนก็อบลินตัวนั้นแขนขาด)

จีน่า: นี่! เอาไปเลย (จีน่าถีบก้นลิเดียให้ล้ม)

ลิเดียถูกพลักล้มจนท้องกระแทกกับพื้น ทำให้เธอนอนร้องโอดโอย ร่องของเธอเริ่มปูดเล็กน้อยและทารกจะเคลื่อนลงต่ำ "ไม่นะลูกของฉัน อ้าา"

เมเม่ได้ฆ่าก็อบลินตัวนั้นได้ตายลง แต่ท้องเริ่มบีบแรงจากการที่น้ำของเธอแตก และได้มีก็อบลินตัวหนึ่งเข้ามากระโดดเกาะหลังของเมเม่ให้เสียสมดุล

(เด็บบี้เริ่มเบ่งลูกของเธอ ส่วนจีน่าแย่งลูกมาจากลิเดียได้สำเร็จ)

เมเม่: ลงจากหลังฉันนะ นี่ โอ้ย!

จีน่า: อย่าพึ่งเป็นไรไปนะเจ้าหนูตัวน้อยของแม่

(ส่วนลิเดียเริ่มเบ่ง)

จากการล้มทำให้เธอสังเวยลูกจีน่าล้มเหลวแล้วถูกแย่งลูกกลับไปสู่แม่ของต้น "ท้องของฉัน ไม่ อย่าออกมา" 

ลิเดียรู้สึกปวดเบ่งกระทันหันหลังจากล้มทำให้เธออั้นไม่อยู่แล้วเบ่งจนร่องของเธอปูดใหญ่ขึ้น

ก็อบลินได้เห็นเด็บบี้เริ่มเบ่ง ซึ่งเป็นช่วงที่ไร้การป้องกันที่สุด จึงได้รุมเด็บบี้โดยทำให้ล้มแล้วลากเข้าป่า 

ก็อบลินที่เกาะหลังเมเม่ได้เริ่มบีบหน้าอกเพื่อเร่งให้ท้องบีบถี่ขึ้น

นากิ: อึ้ออออออ (ออกแรงเบ่ง)

จีน่า: นี่แนะ! (ยิงปืนใส่ก็อบลินที่ก็หลังเมเม่อยู่)

(ทางด้านลิเดียที่กำลังเบ่งลูกอยู่)

นากิได้ถูกก็อบลินกับไปอยู่ร่วมกับเด็บบี้ ทั้งคู่ได้ถูกล็อกแขนและกางขาให้เบ่ง ทั้งทีทั้งคู่อั้นเบ่งไม่อยู่แล้ว จีน่าได้ยิงก็อบลินที่เกาะหลังเมเม่ได้หลุดออก แต่ท้องบีบแข็งถี่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด 

 ลิเดียได้สั่งให้ก็อบลินจับตัวของจีน่า ขนะที่เธอพยายามลุกทั้งที่มือของเธอประคองร่องปูดของเธอและพยายามอั้นคลอดอีกครั้ง

จีน่า: หยุดเดี๋ยวนี้นะ (จ่อปืนขู่ก็อบลิน)

ก็อบลินไม่หยุดที่จีน่าสั่ง ก่อนจะเข้ารุม ถ้าแม้จะยิงก็อบลินตายไปบ้าง แต่ก็อบลินก็เข้าประชิดเธอ เพื่อทำให้จีน่าสลบและแย่งลูกจากเธอไป

"เอาลูกขอวพวกมันทั้งหมดมา!!" ลิเดียพยายามปิดขาและเอามือกุมร่องปูดเพื่ออั้นคลอด และให้ก็อบลินจัดการกับทัพคนท้องที่เหลือ

นากิกับเด็บบี้ไม่นานคงคลอดในดงก็อบลิน เมเม่รู้สึกต้องการเบ่ง จากท้องที่บีบและน้ำเดินเร่งในทารกต้องการออกเร็วขึ้น

เมเม่: อึ้อออออออ
เด็บบี้: อ้าาาาา จิมิ๊แหกหมดแล้ว

ลิเดียได้เข้าไปช่วยเด็บบี้กับนากิที่ถูกก็อบลินจับตัวบังคับให้เบ่งจนหัวทารกของทั้งสองคนได้ทะลักออกมา

"คลอดออกมาเป็นเครื่องสังเวยให้ลูกข้าซะ" เมเม่ที่ปวดท้อง ได้ถูกเหล่าก็อบลินล้อมรอบ

"ยอมแพ้และเบ่งลูกของแกออกมาซะ"

จีน่า: อย่านะ (ลิเดียเริ่มอั้นเบ่งไม่ไหวแล้ว)

ลิเดียรู้สึกว่าลูกขยับลงเอง จากท้องที่บีบแน่น จนร่องเริ่มเปิด แต่เธอไม่สนใจ แต่เน้นทำคลอดให้กับทั้งสองคนก่อน ,จีน่าสลบไปแล้ว "รอก่อน ลูกรัก พลังอันยิ่งใหญ่ใกล้ได้รับแล้ว"

นากิ: ไม่ไหวแล้ว อ้าาาา (เด็บบี้ เมเม่ นากิ ท้าลิเดียให้เบ่งลูกออกมาก่อน และให้ก็อบลิน ปล่อยตัวพวกเธอไป)

ลิเดียไม่รับคำท้าเพราะนากิกับเด็บบี้ใกล้คลอดออกมาก่อนเธอเสียอีก "เบ่ง เบ่งมันออกมาา" ก่อนที่ก็อบลินจะเข้าพุ่งชนเมเม่ให้เสียหลักล้ม

จีน่า: หยุด! นี่คือระเบิด (จีน่าได้จุดระเบิดขู่ลิเดีย)

ลิเดียยอมปล่อยทั้งสองคนจากที่จีน่าได้ขู่เธอ ร่างท้องแก่พร้อมร่องที่ปูดโชว์หัวทารกใกล้ออก แต่เธอได้อั้นไว้แสนนาน "ยอมแล้ว ยอมแล้ว เธอต้องการอะไร"
 

จีน่า: จุดแล้วไปเร็ว! (จีน่าและพวกรีบหลบระเบิด และพาพวกกลับฐานทัพได้อย่างปลอดภัย ส่วนลิเดียที่จะคลอดนั้นต้องจำใจเบ่งลูกออกมา)
ลิเดียกระโดดหลบระเบิดทำให้เธอไปกระแทกกับพื่นจนเธอต้องเบ่งทั้งที่นังย่องๆ จนหัวทารกได้ทะลักออกมา "ฝากไว้ก่อนนะพวกแก"

(พวกเธอรีบเบ่งลูกออกมาได้อย่างปลอดภัยทุกคน)

ลิเดียได้ล่าถอยเข้าไปในป่า คลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย

จบเรื่องครับ อย่าลืม commentด้วยครับ