「KNB : AkaKuro」Last Game Of Guys You

     "เท็ตสึยะนายเลิกทำแบบนี้สักทีได้มั้ย" ตอนนี้ผมโกรธร่างบางมากที่อยู่ๆจะไม่มาเข้าโรงเรียนเดียวกับเขา แล้วนี้มันอะไรผมว่าเราคุยกันเรื่องนี้เคลียร์แล้วนะแล้วทำไมเท็ตสึยะถึงทำแบบนี้

     "ผมขอโทษจริงๆนะครับเซย์จูโร่คุงแต่มันจำเป็นจริงๆ" บางครั้งผมก็อยากให้เขาเข้าใจความรู้สึกของผมบ้างผมไม่ได้อยากจะไปอยู่ที่นั่นเลยผมอยากอยู่กับคุณ

     "ผมขอร้องละครับช่วยรอผม รอผมกลับมาได้มั้ยครับ" ในอกของผมกับบีบรัดแน่นมากจนทำให้มันรู้สึกอึดอัดและทรมาน ผมรู้ว่าตอนนี้เซย์จูโร่คุงโกรธผมมากเพราะเราคุยเรื่องนี้กันมาก่อนแล้วว่าเราจะไปอยู่ด้วยกันแต่พอมาถึงตอนนี้ผมกลับทำให้เขาต้องเสียใจที่ไม่ยอมไปกลับเขา

     ".....นะ นายคงมีเหตุผลที่คงจะบอกผมไม่ได้ใช่มั้ยเท็ตสึยะ"ผมพยายามที่จะทำเสียงของตัวเองไม่ให้มันสั่นพยายามยับยั่งตัวเองว่าไม่ต้องพูดอะไรมากไปกว่านี้แล้ว เพราะถึงพูดไปร่างบางที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ไม่ยอมบอกอยู่ดี "ถ้านายคิดว่ามันดีสำหรับนาย แล้วผมหล่ะเท็ตสึยะ"มันเจ็บจนรู้สึกน้ำตามันจะไหลออกมาแต่ก็ต้องยั่งมันไม่ให้ไหล

     

     "คือผม..."อยากจะเข้าไปกอดเซย์จูโร่คุงอยากจะบอกว่า ผมรักคุณ ผมขอโทษผมไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้

     "ถ้าอย่างงั้นเราเลิกกันเถอะเท็ตสึยะ"มันเป็นคำพูดที่ผมไม่ได้อยากจะเอยมันออกมาเลย แต่ตอนนี้หัวใจผมรู้สึกบอบช้ำเป็นอย่างมาก ตอนนี้ไม่อยากจะพูดอะไรอีก

     "เอ๊ะ!!" ผมได้แต่ยืนอึ้งจนทำตัวไปถูก น้ำตามันไหลออกมานี้ผมได้ทำผิดอย่างมหันกับคนที่รักรักไปแล้วจริงๆสินะ "คะ ครับผมเข้าใจแล้วครับ ถ้าคุณพร้อมจะฟังเหตุผลของผมเมื่อไหร่ ผมจะบอกคุณ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมานะครับ" ผมรีบวิ่งออกไปโดยทันทีรู้สึกถึงน้ำตาที่ร้อนโผ่ว ฮึกๆ ฮึก ผมขอโทษจริงๆครับ ผมไม่ได้โกรธที่เขาขอเลิกกับผมหรอกนะครับครั้งนี้เป็นความผิดของผมเอง....

     

     นึกชื่อเรื่องตอนนีี้ยังไม่ออกเดี๋ยวค่อยกลับมาคิดใหม่ 555 อารมณ์ประมาณว่าตอนนี้จะเอายังไงกับตัวละครดี ใจก็อยากจะ All Kuro กับ AkaKuro เดี๋ยวค่อยกลับมาเปลี่ยนหลังจากที่เขียนแล้วกันเอาอันนี้ไปก่อน