นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
433
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
433
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 20 ก.พ. 53 / 00:13 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“๊อๆๆ” เสียเาะประูัึ้นในืนที่เียบสั สัาอผู้มาเยือนทำให้ายเ้าอห้อ
ัวลไม่น้อย ใรันมาเอาป่านนี้... ใรนะหรอ ไม่มีนอื่นอีแล้วนอาเ้า เว ึฮยอน
“เปิประูไม่ไ้ยินหรือไ” เสียอ้อแอ้ึรู้ไ้ว่าน้านอนื่มมาหนันาไหน
โวันไ้แ่ส่ายหน้า้าๆ เบื่อหน่ายับพฤิรรมนี้เหลือเิน แ่็ทำอะไรไม่ไ้นอา เปิประู-
ร่าหนาที่ยืนโว้ยวายเ้ามา ึฮยอนแทรายให้เ้ามาในห้อ ร่าหนานั่ลอย่าหมแรที่โฟาหนา
“มานี่เถอะโวัน” ึฮยอนบพื้นที่้าๆ ัวเอพร้อมเรียร่าบาให้เินมานั่ใล้ๆ
“ไม่ล่ะ ันะนอนแล้ว นายเอ็นอนพัผ่อนเถอะ พรุ่นี้ไม่มีานหรือไ”
พูบโวันำลัะเินลับเ้าไปยัห้อนอนอัวเอ แ่..ไม่ทันแล้ว
ร่าบาถูระาแรเ้ามาอยู่ในอ้อมออึฮยอน มือหนาระาพวผมให้ร่าบาเยหน้ารับริมฝีปาร่าหนาบเบียเลียเล้าอย่าโหยหา ปรนเปรอเรียวลิ้นอ่อนนุ่มลิ้มิมวามหวานในโพรปา มือหยาบไล้ร่าบาเนียนนุ่ม ฟ้อนเฟ้น อย่าหยาบาย
“อย่า....เ็บนะ” มีเพียเสียราแผ่วเบาออาโวัน อีแล้วินะ ืนนี้ทะเลาะับียเหมือนเย
ร่าบาอโวันลอยึ้นาพื้น ถูนำมาวายัเียนอนนุ่มอัวเอ ร่าหนายัูบลอเลียไม่ห่าหาย ฟันมบเม้น้นอาว ลิ่นหอมอแป้เ็ทำเอานสูมแทบลั่
บ๊อเอร์ัวน้อยอโวันหลุพ้นร่าบา มือหยาบร้านอึฮยอนลึเล้นส่วนบั่นท้ายอโวันอย่ามันมือ ่าาึฮยอนที่เปลือยเปล่าเพียส่วนนั้น
“อ่า อย่า...ึฮยอน ..” ร่าบาราอย่า่วยัวเอไม่ไ้
โวันรู้ว่าถึห้ามไป็ไม่ไ้มีประโยน์อะไรเลย
“โวัน อ่า โวัน ัน .... อ่า”
ร่าหนารวราอย่าพึใเมื่อส่วนแ็ืนอน ไ้แทรุเ้าไปในร่าบาที่ร้อนระอุ
อบาโวันร้อนผ่าว เ้ามี่าเพียเวลานี้เท่านั้น
“อ๊า อ่า เ็บ” เสียราหวานทำให้ึฮยอนแทบลั่ แรอรัส่วนอ่อนไหวเป็นัหวะ
ร่าโวันถูยัวร่อมร่าหนาไว้ แรอารม์พัพาให้ทุสิ่อย่าเิึ้นอย่าไร้ึ่วามรู้สึผิถู
รั้แล้วรั้เล่า โวันรอบรอวามเป็นายอึฮยอนไว้ในร่าายอัวเอ
แววาเ้มอึฮยอนูอ่อนล้าลมา หรี่เล็้วยวามเสียว่านเมื่อโวัน บรรเลเพลรัอยู่บนร่าน
ใล้ถึุหมายปลายทา โวันถูับลนอนะแโยมีา้าหนึ่พาไว้บนบ่าร่าหนา เพื่อให้สัมผัสไ้ลึล้ำสุา
โวันรีร้อ้วยวามทรมานอันแสนหวานที่เ้าำลัะาใเพราะมัน มือเล็ลหมอนที่รอหนุนเพื่อระบายวามเสียว่าน
ไม่มีำบอรั ไม่มีูบแสนหวาน ไม่มีอะไรนอไปาารทรยศหัหลัเพื่อนรั ัหาและราะ
ึฮยอนระแทแรทั้หมลับัวโวัน แรปรารถนาที่เ้าไม่สามารถทำับียไ้
้านมืที่รุนแรและน่าลัว เ้าไม่อยาให้ีย้อเ็บแบบที่โวันเป็นอยู่อนนี้
เ้าอยาะถนอมียไว้นว่าียะพร้อม ร่าหนาระุัวสั่นเทิ้มรุนแร
วามปรารถนาพวพุ่สู่ร่าบา ึฮยอนถอนายออ ล้มลนอนอโวันไว้แนบอ
“อบในะ” เสียทุ้มระิบ้าหูร่าบาที่นอนสั่นระริ ในอ้อมออร่าหนา
่อนที่ร่าบาะหลับใหลไป้วยวามเหนื่อยอ่อน
ึฮยอนัเสื้อผ้าให้เ้าที่ เหลือบมอร่าบาที่นอนหลับ ใบหน้าเนียนใส
ร่าหนาเินลับออไปาห้อให้เบาที่สุ เพื่อลับไปหานที่เ้ารั
ในวามมื มีเพียแสสลัวอันทราส่อผ่านหน้า่าบานเล็
น้ำาอุ่นไหลเปื้อนแ้มใส ึฮยอนใ้ร่าเ้าระบายวามใร่ที่้อาร
“เยรัผมบ้าไหม๊ อผมอย่าอ่อนโยนบ้าไ้หรือเปล่ารับ”
รั้แล้วรั้เล่า แ่ทำไมเ้าถึยอม ยอม.......หัหลัเพื่อนัวเอ
ยอมเ็บแบบนี้ ........ ร่าบาุายัวใ้ผ้าหม่หน้าที่นใ้แทนอ้อมอร่าหนา
“ผมรัุรับ ึฮยอน”
แสันทร์สาส่อนบาปที่นอนหลับใหล พรุ่นี้ะเป็นอย่าไร ไม่มีใรรู้
อเพีย่ำืนนี้...........................เท่านั้นนี้็พอ
.............................................................
เป็นฟิที่แว็ปๆึ้นมาในวามิ
สั้นๆนะ ลอูถ้านอบอาะแ่อน่อนหน้า และอน่อ
ฝาเม้นบอันแล้วันนะ อบุทุๆเม้นสำหรับำลัใ
WE LOVE BIG BANG
ผลงานอื่นๆ ของ tanken ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ tanken
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น