คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 16 : เด็กชายมินโฮ
“ มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง หลงกับแม่เหรอ??”
“ ฮะ”
“ หลงกันตรงไหนล่ะ”
“ ตรงนั้นฮะ” เด็กนั่นเอาอมยิ้มเข้าปากแล้วชี้ไปทางบันไดเลื่อนที่มีคนเยอะๆ อ๋อ คงพลัดหลงกันตอนนั้นสินะ
“ งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยหาแม่นะ ว่าแต่ชื่ออะไรล่ะเรา”
“ พี่สาวถามผมชื่อผม จะจีบผมเหรอฮะ” ไอ้เด็กแก่แดด!
“ แก่แดดนักนะเรา พี่ชื่อมินจีนะ เราล่ะชื่ออะไร”
“ ผมชื่อมินโฮฮะ” มินโฮ?!! หรือว่าที่หายไปเพราะตัวย่อเหลือแค่นี้ ไม่นะมินโฮ
“ มินโฮเหรอ อืมๆ ปะ ไปหาแม่ของมินโฮกันเถอะ” ฉันจูงมือเด็กน้อยเดินตามหาแม่อยู่สักพักจนเริ่มเหนื่อยเลยเข้ามานั่งพักในร้านไอติมแถวนั้น แล้วก็นั่นแหละ เจ้าเด็กแก่แดดนี่ให้ฉันเลี้ยงไอติมอีก (อมยิ้มหมดไปแล้ว = =)
~ ซารังแฮโย คือแดมานอึล จอฮานึลมันคึม จองมัลคือแดนึนแนกา ซานึนอียูอึนกอลโย
คือแดรึลอาจูมานนี คือแดลมีชิโทรก อานาจูโกชิพพอ อาจิกมันนีปารึนกาจโย คือรอนกาจโย ~ (One-SHINee)
“ (อยู่ไหน?)”
“ ร้านไอติม”
“ (หา?! ไปทำไมนี่ร้านไอติม ฉันออกไปส่งฮยองแป๊บเดียวกลับมาเธอก็หายไปแล้ว ที่แท้ก็หนีไปกินไอติมนี่เอง)”
“ ฉันอยู่กับเด็กหรอกน่า มีเด็กหลงทางมาขอให้ฉันช่วย”
“ (เด็กหลงทาง? เด็กที่เธอว่าอายุเท่ามักเน่รึป่าวล่ะ)”
“ ฉันไม่ใช่นาย”
“ (เธอ..! เอาล่ะ ไม่เถียงด้วยแล้ว ตกลงว่าอยู่ร้านไอติมร้านไหน)”
“ ร้าน I love Ice cream ชั้นสาม”
“ (เดี๋ยวไปหา)” มินโฮวางสายไป ฉันแต่มองเด็กนี่กินไอติมถ้วยที่สอง สมควรแล้วล่ะที่โดนแม่ทิ้ง กินเก่งซะขนาดนี้น่ะ
“ อร่อยไหมมินโฮ” ฉันถามพลางหยิบทิชชูไปเช็ดปากที่เลอะคราบไอติมให้มินโฮ
“ พี่สาวไม่สวยแต่ใจดีจัง” อ้าวไอ้เด็กนี่ วอนโดนแล้วไหมล่ะ
“ ให้โอกาสแก้ตัวอีกครั้ง ถ้ายังอยากกินไอติมอีกถ้วย”
“ ครับ พี่สาวสวยมากแถมใจดีมากๆๆๆด้วย” ฉันยิ้มก่อนจะเรียกพนักงานมาสั่งไอติมเพิ่มอีกถ้วย
“ น่ารักแบบนี้สิ ถึงจะน่าช่วยหน่อย” เด็กนั่นส่งยิ้มให้ฉัน จะว่าไปเค้าก็คล้ายๆชเวมินโฮเหมือนกันนะ ตาเรียวเล็ก จมูกโด่งเป็นสัน ปากรูปกระจับ โตไปต้องหล่อแบบคุณชายชเวแน่เลย
“ มาอยู่นี่เอง” ชเวมินโฮนั่งลงข้างๆฉัน คนในร้านมองกันเต็มไปหมดแล้ว
“ อืม นี่ไงเด็กที่ว่าน่ะ” ฉันมองไปทางมินโฮ ชเวมินโฮเลยมองตาม โอ๊ย~! สับสนโว้ย
“ ชื่ออะไรล่ะเรา” ชเวมินโฮถามแต่เด็กนั่นไม่ตอบแถมยังก้มหน้าก้มตากินไอติมถ้วยใหม่หน้านิ่ง หน้าตาอารมณ์เหมือนตานี่ไม่มีผิด ฮ่ะๆ
“ มินโฮ” ฉันตอบ
“ เธอเรียกฉันทำไม ฉันถามเด็กนี่ต่างหากว่าชื่ออะไร”
“ มินโฮ”
“ อะไรเล่า ว่าไงล่ะเด็กน้อย ชื่ออะไรเหรอ”
“ เด็กนี่ชื่อมินโฮ”
“ หา??”
“ ไม่ต้องหา มินโฮก็นั่งอยู่ตรงหน้านายเนี่ยแหละ”
“ แล้วเธอไปเจอมินโฮได้ไง” ชเวมินโฮถาม พลางดื่มน้ำที่พนักงานเดินมาเสิร์ฟให้
“ ก็ฉันเดินตามหานายน่ะสิ พอดีมินโฮหลงกับแม่ฉันเลยช่วย แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังหาแม่ของมินโฮไม่เจอเลย” ฉันบอก ชเวมินโฮพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะมองไปทางมินโฮที่นั่งกินไอติมเงียบๆ
“ เดี๋ยวไปตรงประชาสัมพันธ์แล้วกัน แล้วให้เค้าประกาศหาแม่ให้มินโฮ”
“ อืม”
“ อิ่มแล้วฮะ” มินโฮวางช้อนไอติมแล้วดื่มน้ำตาม
“ งั้นเราไปตามหาแม่กันต่อเถอะ” ฉันบอกก่อนจะลุกขึ้นหยิบเงินไปจ่ายค่าไอติมสามถ้วยที่เจ้าเด็กนี่กินเข้าไป กินเยอะชะมัด
“ เฮ้ยๆ อย่าขี่คอดิ ลงไปๆ” ฉันหันไปมองตามเสียงและพบว่ามินโฮกำลังรบเร้าจะขี่คอชเวมินโฮให้ได้
“ สองคนนั้นเหมือนพ่อลูกกันเลยนะค่ะ” พนักงานเก็บเงินพูดยิ้มๆกับฉันพร้อมกับส่งเงินทอนให้
“ คงงั้นมั้งค่ะ” ฉันเก็บเงินใส่กระเป๋าก่อนจะเดินมาหามินโฮตัวโตที่อุ้มมินโฮตัวเล็กไว้
“ ไปเถอะ คนมองเยอะไปหมดแล้ว ฉันยังไม่อยากเป็นพ่อคนตอนเช้าวันพรุ่งนี้”
“ ฮ่ะๆ ไปสิ” จะว่าไปเราสามคนก็เหมือนครอบครัวเหมือนกันนะ ชเวมินโฮเป็นพ่อ ส่วนมินโฮเป็นลูก ส่วนฉันก็เป็น...ไม่ๆๆๆ ฉันไม่ใช่แม่ใครทั้งนั้นนะ ไม่ๆๆๆ~!!
“ คิดอะไรอยู่ เดินตามมาได้แล้ว”
“ พี่ชายชื่ออะไรฮะ” มินโฮเอ่ยถามชื่อของชเวมินโฮ เด็กน้อยกอดรอบคอคนที่อุ้มอยู่แน่น เด็กนี่ก็น่ารักดีนะ
“ พี่เหรอ พี่ชื่อมินโฮ”
“ พี่มินโฮเป็นแฟนกับพี่มินจีเหรอฮะ” เด็กบ้านี่มันถามอะไรเนี่ย
“ หา? พี่มินจีบอกว่าพี่เป็นแฟนพี่เค้าเหรอ”
“ ป่าวฮะ ผมเดาเอา ก็พวกพี่มาเที่ยวด้วยกัน ไม่ได้เป็นแฟนกันเหรอฮะ”
“ มินโฮ ถามอะไรไร้สาระน่า ไปตามหาแม่กันเถอะ” ฉันรีบปรามก่อนคำตอบของมินโฮจะทำฉันฟุ้งซ่าน ทำไมฉันต้องกลัวคำตอบของตานี่ด้วยนะ
“ ไม่ไร้สาระนะ ผมแค่อยากรู้เฉยๆเอง ผิดด้วยเหรอฮะ”
“ ไม่ผิดหรอกมินโฮ แต่พี่กับพี่สาวคนนี้ไม่ได้เป็นแฟนกันนะ เราเป็นเพื่อนกันเฉยๆ” ชเวมินโฮตอบคำถาม
“ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อรึป่าวฮะ” แก่แดดไปแล้ว
“ ฮ่ะๆ ไม่หรอกน่า”
“ มินโฮ!” เราสามคนหันไปตามเสียงของหญิงวัยกลางคนที่วิ่งเข้ามาหาเรา
“ ออมม่า! ออมม่าๆๆ” ชเวมินโฮปล่อยมินโฮลง เด็กน้อยวิ่งไปหาแม่ที่วิ่งเข้ามากอด
“ ขอโทษนะมินโฮ ขอโทษที่แม่ดูแลลูกไม่ดี”
“ ไม่เป็นไรฮะ ก็คนตรงนั้นมันเยอะนี่นา”
“ เจ็บตรงไหนรึป่าวลูก”
“ ไม่ฮะ พี่ชายกับพี่สาวสองคนนั้นเค้าคอยดูแลผมตอนที่ออมม่าไม่อยู่ เค้าใจดีมากเลยล่ะฮะ”
“ ขอบคุณคุณสองคนมากๆเลยนะค่ะที่ช่วยดูแลมินโฮให้ ขอบคุณนะค่ะ”
“ ไม่เป็นไรหรอกฮะคุณน้า พวกเรายินดี”
“ ขอบคุณมากๆนะค่ะ”
“ ครับ มินโฮได้เจอแม่ก็ดีแล้วล่ะครับ” มินโฮส่งยิ้มให้คุณแม่ของเด็กน้อยมินโฮอย่างสุภาพ
“ ไปกันเถอะมินโฮ กลับบ้านเรากันเถอะนะลูก”
“ ฮะออมม่า แต่ผมขอไปลาพี่สองคนนั้นก่อนนะ” เด็กน้อยเดินมาหาฉันกับมินโฮที่ยืนอยู่ตรงนี้
“ พี่มินโฮฮะ ก้มลงมาหน่อยสิ” มินโฮยิ้มแล้วนั่งยองๆ เด็กน้อยยิ้มกริ่มก่อนจะกระซิบอะไรกันสักอย่าง
“ อย่าลืมที่ผมบอกนะฮะ” มินโฮพยักรับ สองคนนี้กระซิบอะไรกันอ่ะ
“ พี่สาวฮะ อุ้มหน่อย” เด็กน้อยมินโฮอ้าแขน ฉันเลยต้องอุ้มเด็กนี่เอาไว้ก่อนจะ...
จุ๊บ~!
“ ขอบคุณที่เลี้ยงไอติมผมนะพี่สาว พี่สาวใจดีแล้วก็สวยมากๆครับ” ฉันยิ้มแล้วหอมแก้มมินโฮกลับ
“ ถ้าเจอพี่อย่าลืมเข้ามาทักนะ”
“ ฮะ ไปนะครับพี่ๆ” ฉันวางเด็กน้อยลงบนพื้นแล้วโบกมือลาให้
“ เฮ้อ~ กว่าจะจัดการเรื่องมินโฮเสร็จก็ปาเข้าไปจะเที่ยงแล้ว ชักจะหิวแล้วสิ” มินโฮและฉันเดินออกมาจากตรงประชาสัมพันธ์แล้วเดินหาร้านอาหารอร่อยๆกินกัน
“ เด็กนั่นน่ารักดีนะ เหมือนนายเลย”
“ น่ารักเหมือนฉันเหรอ?”
“ ฉันหมายถึงหน้าตาต่างหาก ไม่ใช่นิสัย”
“ ชิชะ! หิวอ่ะ กินไรดีๆ”
“ แล้วแต่นายแล้วกัน ฉันยังไม่หิว”
“ ไม่เอาดิ กินอาหารญี่ปุ่นแล้วกัน” มินโฮไม่ยอมฟังฉันแล้วลากไปในร้านอาหารญี่ปุ่น โหย~! คนเยอะจัง
“ นายนี่ก็แปลกนะ”
“ แปลกยังไง” มินโฮลดเมนูลงแล้วถามฉันพลางขมวดคิ้วเข้าหากัน
“ ออกมาในที่ๆมีคนเยอะแบบนี้ แต่นายไม่พลางตัวเลย ไม่ใส่หมวก ไม่ใส่แว่น”
“ ฉันแค่ไม่อยากปิดบังเรื่องของฉันกับแฟนคลับ ฉันผิดเหรอ?”
“ ไม่ผิดหรอก แค่ฉันคิดว่ามันแปลกก็เท่านั้น”
“ ฉันเป็นคนถูกจับตามองยังไม่คิดอะไร คนอย่างเธอก็ไม่ควรจะคิดเหมือกัน”
“ ถ้าฉันโดนแฟนคลับนายรุมทึ้ง นายยังจะคิดอยู่ไหม”
“ แฟนคลับฉันไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย”
“ แล้วที่ฉันโดนผลักตกน้ำล่ะ”
“ นั่นเป็นส่วนน้อย และหลังจากที่ยัยนั่นผลักเธอตกน้ำ ฉันก็ตัดออกไปจากรายชื่อแฟนคลับที่น่ารักของฉันไปอยู่ในแบล็กลิสแล้ว”
“ แต่ยังไงก็แฟนคลับนายนะ”
“ เอาเท่านี้ล่ะฮะ” มินโฮรีบสั่งอาหารก่อนจะหันมาเถียงต่อ
“ ฉันไม่อยากจะเถียงกับเธอแล้ว เบื่อ”
“ เพราะถึงนายเถียงไปก็ไม่ชนะไง”
“ คงงั้น”
~ ซารังแฮโย คือแดมานอึล จอฮานึลมันคึม จองมัลคือแดนึนแนกา ซานึนอียูอึนกอลโย
คือแดรึลอาจูมานนี คือแดลมีชิโทรก อานาจูโกชิพพอ อาจิกมันนีปารึนกาจโย คือรอนกาจโย ~(One-SHINee)
“ ว่าไงซังอา”
“ (เธออยู่ไหนโซดา)”
“ กำลังกินข้าวเที่ยงที่แฟชั่นมอลล์”
“ (อยู่กับไอ้สูงนั่นใช่ไหม?)” ฉันมองหน้าคนตรงหน้านิดหน่อยก่อนจะขานรับไป
“ อืม มีอะไรเหรอ”
“ (ถามมันให้หน่อยว่าชายนี่จะมางานได้รึป่าว ฉันกำลังจัดรายชื่อแขกอยู่)” ฉันเงยหน้ามองมินโฮที่กำลงดื่มชาเขียวอย่างสบายใจก่อนจะเอ่ยถาม
“ ซังอาให้ฉันถามนายว่าชายนี่จะไปงานเลี้ยงที่ม.คอนกุกได้รึป่าว”
“ ฉันลืมถามมาอ่ะ รอแป๊บนะ” มินโฮรีบหยิบโทรศัพท์แล้วต่อสายถึงใครคนหนึ่งทันที
“ ฮยอง สัปดาห์หน้ามีงานเลี้ยงที่มหา’ลัยผมอ่ะ เรามีตารางงานวันนั้นรึป่าว...วันเสาร์ฮะ...ครับๆ งั้นผมบอกเพื่อนไปนะว่าเราไปได้..ครับฮยอง เดี๋ยวผมจะกลับไปประชุมเรื่องแผนงานอีกทีครับ ฮะ ครับ สวัสดีครับ” มินโฮพยักหน้าให้ฉัน ฉันเลยกรอกเสียงลงไป
“ ซังอา ชายนี่มาได้”
“ (โอเคๆ แล้วจะมาที่มหา’ลัยกันรึยัง เข้าเรียนบ่ายนะพวกคุณ)”
“ คร่าๆ เดี๋ยวกินเสร็จก็ไปแล้วล่ะ”
“ (เร็วๆนะโซดา)”
“ จ้าๆ” ฉันกดวางสายแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า
“ ลืมให้เธอถามซังอาว่าซึงโจอยู่ด้วยรึป่าว”
“ คงอยู่แหละมั้ง ทำไมหรอ”
“ ฉันไม่เจอหน้าเพื่อนมาเป็นอาทิตย์แล้ว โทร.ไปก็ไม่ค่อยจะติดด้วย เลยห่วงๆมันน่ะ”
“ อื้อ” ไม่นานอาหารที่สั่งก็เสิร์ฟถึงโต๊ะ พนักงานเสิร์ฟมองเราสองคนนิดหน่อยก่อนจะเดินออกไป แล้วไปซุบซิบๆอะไรกับพนักงานอีกคนก็ไม่รู้
“ อย่าไปสนใจเลย รีบกินเถอะ จะได้ไปเรียน”
“ อะ อื้อ” ฉันพยายามไม่สนใจคนรอบข้างที่มองมาที่โต๊ะเราอย่างเปิดเผย ฉันอึดอัดนะ คนจะกิน มองอยู่ได้~!
“ นายควรทำอะไรสักอย่างนะมินโฮ”
“ อะไร”
“ ฉันกินไม่ลงหรอก มีคนมองเต็มร้านแบบนี้น่ะ”
“ แล้วจะให้ฉันทำไง”
“ ไม่รู้ แต่ฉันไม่กินแล้ว อิ่ม!”
“ ดื้ออ่ะ ไม่กินก็ไม่กิน” มินโฮส่ายหน้าเอือมระอาก่อนจะรีบกินของตัวเองแล้วคิดเงิน
“ เออใช่~! ลืมถามนายไปเลยว่าเมื่อกี้นายกระซิบอะไรกับเจ้าเด็กมินโฮ”
“ หือ? ไม่มีอะไรนี่”
“ แต่ฉันว่ามีนะ”
“ อย่าเซ้าซี้ได้ไหม คนยิ่งรีบๆอยู่”
‘ พี่มินโฮฮะ พี่ต้องคอยกันไม่ให้คนอื่นมาจีบพี่สาวนะ ผมไม่ยอมให้พี่สาวเป็นแฟนใครนอกจากพี่ ตกลงนะฮะ’
++ วันนี้ไรเตอร์สอบเสร็จแล้วล่ะ เย้ๆ ลงให้สองตอนเลยน้า คิกๆ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะค่ะ ไรเตอร์มีกำลังใจลงฟิคเยอะเลย อิอิ ใครที่ยังสอบไม่เสร็จ ไรเตอร์แนะนำค่ะ อ่านหนังสือสอบก่อนแล้วค่อยมาอ่านฟิคไรเตอร์ เรื่องเรียนสำคัญน้า ^^ สู้ๆค่ะ ไรเตอร์คนนี้เป็นกำลังใจให้ ไฟท์ติ้ง! ++
ความคิดเห็น