ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic EXO} Be careful! อย่าทำตัวน่ารัก..ถ้าไม่อยากเจอดี

    ลำดับตอนที่ #4 : [SF] Special : Chrismas Day (CB)

    • อัปเดตล่าสุด 28 ธ.ค. 56


    :) Shalunla

    [SF] Chrismas Day

     

    ‘Jingle bells, jingle bells Jingle all the way, Oh what fun it is to rideIn a one-horse open sleigh Hye! ‘

                เด็กหนุ่มวัย 23 ที่ร้องเพลงบวกกับทำขนมไปด้วยในค่ำคืนวันคริสมาสต์ แบคฮยอนตั้งใจจะนำขนมไปแจกเพื่อนๆพี่ๆน้องๆของเขารวมถึง.......ชานยอล แฟนหนุ่มของแบคฮยอนที่พวกเขาคบกันมาได้เกือบ 1 ปีแล้ว แต่ก็เป็นความรักที่หลายๆคนอิจฉามากเลยทีเดียวแหละ

     

    “เฮ้อ~ หวังว่าทุกคนจะชอบนะ” แบคฮยอนถอนหายใจนิดหน่อยหลังจากที่เพิ่งเอาคุกกี้เข้าเตาอบ “โทรหาชานยอลดีกว่า คิคิ” แล้วแบคฮยอนก็เดินไปหยิบโทรศัพท์สีขาวเครื่องโปรดขึ้นมา ปลายนิ้วเรียวเลื่อนหน้าจอปลดล็อคโทรศัพท์แล้วยิ้มขึ้นมาทุกที มันเป็นรูปที่เขาถ่ายกับชานยอลเมื่อเดือนที่แล้วที่พวกเขาไปเที่ยวประเทศไทยด้วยกัน ไม่ว่าจะเห็นรูปนี้กี่ครั้งกี่หนก็ทำให้แบคฮยอนยิ้มออกมาได้ตลอด

     

    ตึ้ด ตึ้ด~
     

    เสียงสัญญาณโทรศัพท์รอคอยให้ปลายสายรับนั้นช่างเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นจริงๆสำหรับเขา  ไม่นานนักก็มีคนรับ

    “ว่าไงครับ แบคกี้” ปลายสายกรอกเสียงเข้มๆลงมา

    “ยอล...นายอยู่ไหนอ่า “ แบคฮยอนชอบทำเสียงน่ารักเป็นประจำเวลาที่ได้คุยกับชานยอล

    “ก็อยู่บ้านสิครับ เอ้อ! วันนี้วันคริสมาสต์หนิ เมอรี่คริสมาสต์นะ สาวน้อย J

    “บ้าน่ะ!เค้าไม่ใช่ผู้หญิงนะ -///- “

    “แต่ก็สวยเหมือนกันแหละน่า 555555”

    “-////- เอ่อ...นายจะอยู่บ้านทั้งวันเลยใช่มั้ยอ่ะนายอยู่บ้านรึเปล่าเนี่ย “

    “ใช่แล้ว แบคกี้จะมาหาเค้าเหรอ ”

    “อ..อ๋ออ ป่าวหรอก ถามเฉยๆน่ะ “

    “ให้เค้าไปหามั้ย “

    “ไม่ต้องก็ได้ เดี๋ยวเค้าจะไปหาน้องๆกับเพื่อนอยู่น่ะ”

    “อื้มมม โอเค งั้นเดี๋ยวเค้าโทรหานะ”

    “จ้า แค่นี้นะ”

    “ครับ รักแบคเสมอนะ”

    โอ้ย ตาบ้านี่จะพูดให้เขินถึงไหนกันนะ แบคฮยอนยิ้มอยู่คนเดียว

    “อื้ออออ รักเหมือนกัน -////- “

    แล้วแบคฮยอนก็ตัดสายไปเลย

    ก็คนมันเขินนี่หน่า....

    >/////<

     

     

    BAEKHYUN PART –

    หลังจากที่ผมคุยโทรศัพท์กับชานยอลเสร็จก็เขินบิดตัวเบี้ยวอยู่หน้าเตาอบเนี่ยยยยย

    บ้าจริง เกือบบอกชานยอลแล้วมั้ยล่ะ ผมว่าจะเอาคุกกี้ไปเซอร์ไพรส์ชานยอลที่บ้านสักหน่อยไง ฮิฮิ  จุ๊ๆทุกคนห้ามบอกชานยอลนะ >_0

    ผ่านไป 20 นาที

     

    ติ๊ง!

     

    “อ๊า เสร็จซะที “เดินไปหยิบคุกกี้ออกมาจากเตาอบด้วยความระมัดระวังที่สุด ผมเพิ่งฝึกทำคุกกี้ได้อาทิตย์เดียวเองนะ เลยต้องระวังหน่อย

     

    ติ๊งด่อง~~~~

     

    “ใครมาบ้านนะ น้องวีแน่ๆเลย”
     

    น้อง  ‘ วี คือน้องข้างบ้านของผมเองครับ  อายุ 10ขวบ นี่แหละครับ นิสัยน้องแกน่ารักดี พูดเก่งมากกกกก ชอบมาเล่นด้วยบ่อยๆ อันที่จริงผมอยากได้น้องวีมาเป็นลูกเลยแหละ!

    “มาแล้วๆๆๆ” ผมวิ่งมาเปิดประตูบ้านออกแต่เห็นภาพตรงหน้าแล้วผมพลาดจริงๆ

     


    ชานยอลมา!!

     

    “ว่าไงที่รัก ”

    “ชะ...ชานยอล นายมาทำไมไม่บอกก่อนเนี่ย ”

    “บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์อ่ะดิ -3- ”

    “งั้นคุยกันนอกบ้านนะ” ผมรีบดันตัวเองออกมาจากในบ้านแล้วปิดประตูทันที

    “เข้าไปข้างในก็ได้หนิ” ชานยอลทำท่าจะดันประตูเข้าไป

    “ยะ...อย่านะ!

    “ทำไมอ่ะ? “ ชานยอลมองมาที่ผมอย่างจับผิด

    “คุยตรงนี้ดีกว่า คือ..... เค้ายังไม่ได้ทำความสะอาดบ้านเลยน่ะ ^^:;    คุกกี้ของแม่รีบไปซ่อนตัวนะลูก(เอิ่มแบคคะ)

    “จริงเหรอ”

    “อื้มม ^^:;

    “ก็ได้ ...”

    เห้อ~ค่อยยั่งชั่ว ได้ยินชานยอลพูดอย่างงั้นผมก็เลยหุบแขนที่กางออกเข้ามาไว้ที่เดิม

    “เห้ย!

    ภายในชั่วพริบตา ชานยอลผลักผมจนผมเกือบล้ม T – T  แล้วเปิดประตูเข้าบ้านไปเลย

    “ไม่นะ!... อันดเว! “ผมวิ่งตามตามชานยอลเข้าไปในบ้าน หายไปไหนแล้วนะ

    “ชานยอล ชานยอล......” เข้ามาแล้วยังปิดไฟอีก ชานยอลบ้าเอ้ย! คงจะไม่เล่นอะไรพิเรนๆนะ

    ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่แบคฮยอนเรียกเลยแม้แต่น้อย

    “ชานยอลไม่เล่นงี้นะ ออกมาเถอะ”

    ผมรู้สึกเริ่มกลัวๆเลยพยายามเดินไปตรงสวิตไฟอย่างช้าๆ บรึ๋ยยยย ไม่ชอบความมืดเลย

    “แบร่!

    “กรี๊ดดดดด”

    “เฮ้ เบาๆสิ ยอลเองน่า”

     โอยยย หัวใจจะวาย ก็ชานยอลเล่นเข้ามากอดผมจากด้านหลังอย่างแรงแล้วก็แถมจุ๊บแก้มไปอีก 1 ทีด้วย

    “ยอลอย่าเล่นงี้สิ” ผมแกะมือชานยอลออกแล้วหันไปเผชิญหน้ากับชานยอล ตอนนี้มีแค่แสงไฟจากข้างทางและก็จากดวงจันทร์เท่านั้น แต่ความหล่อของชานยอลก็ไม่เลือนรางแม้แต่น้อย -////-

    “โอ๋ๆ ขอโทษน้า ”ชานยอลดันผมให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแล้วลูบหัวเบาๆเหมือนผมเป็นหมาน้อย ....บอกได้คำเดียว ... เขินมากอ่ะครับ -////- รู้สึกดีฝุดๆ แต่ก็ต้องเก๊กฟอร์มไว้ก่อน เชอะ!

    “ปล่อยเลยนะ” ผมดันตัวชานยอลออกแล้วตั้งใจจะเดินชนไหล่ชานยอลไปเปิดสวิตไฟเพราะผมเริ่มเห็นอะไรรูปร่างสี่เหลี่ยมขาวๆตรงใกล้ๆนี่แล้ว

    “อ้ะ!”  แต่กลับผิดคาดผมสะดุดเท้าชานยอลเข้าทำให้เราทั้งสองคนนอนทับกันอยู่บนพื้น ตอนนี้ผมนอนทับชานยอลอยู่ เราสบตากันสักพัก ผมจึงเบือนหน้าหนีแล้วเตรียมตัวลุกแต่ชานยอลดึงแขนผมไว้ก่อน

    “คราวหลังก็เดินดีๆหน่อยสิ ...”

    “อะ...อือ”

    “ไม่ขอโทษเค้าเหรอ?

    “ขอโทษทำไม”

    “ก็แบคนอนคร่อมเค้าอยู่นี่ ไง J”  ทำไมผมรู้สึกว่ารอยยิ้มชานยอลเป็นเจ้าเล่ห์แปลกๆชอบกลแฮะ... “เค้าหนักนะ “

    “ใครคร่อมนายบ้าละ” ผมรีบลุกขึ้นนั่งแล้วกอดอก ชานยอลจึงลุกขึ้นมาตาม

    “ก็นึกว่าอยาก”

    “อยากอะไร....?” นี่ผมไม่รู้จริงๆนะ

    “แบบนี้ไง”

              ไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งตัว ชานยอลก็ประทับริมฝีปากร้อนเข้ามาช้าๆ แล้วเอามือมาจับคางผมเชยขึ้น  ผมดันอกแกร่งออกแต่ก็ได้แค่จับนั่นแหละครับเพราะ รู้สึกตัวเองจะเคลิ้มไปกับจูบของชานยอลเสียแล้ว....   ชานยอลเอียงหน้าปรับองศาให้ได้ถนัดแล้วออกแรงบีบแก้มผมนิดหน่อยทำให้ผมต้องเผยอปากชานยอลก็รีบแรกลิ้นร้อนเข้ามา เล่นกับลิ้นของผม ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงจึงต้องเล่นตอบอ่ะนะ -//////////////- เสียงเราสองคนจูบกันดังจ๊วบจ๊าบทำให้อารมณ์เพิ่มขึ้นมา10เท่า ชานยอลเริ่มเลื่อนมือเข้ามาในเสื้อของผมแต่ก็ยังคงจูบต่อไป ไม่มีท่าทีว่าเราจะผละกันออกแม้แต่น้อย

    ผมจะบอกอะไรให้นะว่า.....

     

    ผมกับชานยอลยังไม่เคยมีอะไรกันเลยแหละ อย่างมากก็แค่จูบ กอด หอมไรงี้

    แต่ตอนนี้ !!!! ……..

     

    นี่ผมจะไม่ซิงแล้วใช่มั้ย ><

     

    “พี่แบคฮายอนนนนนนน” เสียงเด็กน้อยน่ารักตะโกนมาจากหน้าบ้าน 

     

    อีน้องวีชัวร์ - -               

    มาได้ถูกเวลามากเคอะ

    ผมกับชานยอลรีบผละออกจากกัน ผมลุกขึ้นแก้เขินแล้วจัดเสื้อผ้าเล็กน้อย

    “ปะ...แปปนึงนะ”

    ผมบอกชานยอลแล้ววิ่งไปเปิดไฟ จากนั้นก็เปิดประตูต้อนรับน้องวี

     

    สวัสดีจ้า น้องวีผมยิ้มหวานให้น้องวี วันนี้น้องแกเป๊ะมาก ชุดแดงทั้งตัว หน้าก็....แหม ใครปัดแก้มให้น้องแกจ้ะ = ='

     

    "เจ๊แบคทำไรอยู่อ่า น้องวีรอนานมากเลย"

     

    จะให้ตอบความจริงป้ะ -.,-

     

    "อะ..อ่อ พี่แบคทำขนมอยู่น่ะ"

     

    "เหยดดดดด วีอยากกินๆๆงั้นขอเข้าไปหน่อยนะ" น้องวีดี๊ด๊าแล้ววิ่งเข้าบ้านไปเลย
     

    "เฮ้อ~ทำไมวันนี้คนวิ่งเข้าบ้านเยอะจัง - -"

    ผมตามน้องวีเข้ามาในบ้านก็พบว่าน้องเล่นกับชานยอลอยู่

    "เจ๊แบค ใครอ่ะ หล่อจัง *0*"
     

    "พี่เป็นแฟนเจ๊แบคเองล่ะครับ"

    "อะ....." หึ่ย! ไอ้บ้าชานยอลไม่ถามกันอีกแล้ว

    "โหหหหห มีแฟนหล่อก็ไม่บอกน้าาาา"

    ตายละโดนเด็กแซว -////////////-

    "55555555555555555555" ชานยอลหัวเราะคิกคักกับน้องวี ผมจึงเดินไปหยิบคุกกี้ที่เริ่มอุ่นๆลงแล้วมาให้ทั้งสองคนทาน

    วันนี้เราเล่นกันจนถึง 4 ทุ่มกว่าๆ จนโดนแม่ของน้องวีมาตามกลับบ้าน

     

    พอน้องวีกลับได้สักพักผมจึงบอกให้ชานยอลกลับบ้านบ้างเพราะมันดึก ขับรถอันตราย

    "ขับรถดีๆนะ" ผมบอกคนตัวสูงตอนเดินมาถึงหน้าบ้าน

    "คร้าบ นอนหลับฝันดีนะ จุ๊บ"

    ชานยอลจุ๊บปากผมเบาๆแล้วก็วิ่งขึ้นรถไปและไม่วายที่จะเปิดกระจกลงมาบ๊ายบายผมอีกที

    "เดี๋ยวโทรหานะครับ กู้ดไนท์จ้า"

    "อื้มมมม ฝันดีนะ ^//////^"   ชานยอลยิ้มให้ผมแล้วก็ขับรถออกไป


    วันนี้เป็นคริสมาสต์ที่พิเศษสำหรับผมจริงๆ ผมจะไม่มีวันลืมมันเลยแหละ  รักนายนะ........ปาร์ค ชานยอล




    Talk With Me : กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก ลงสเปเชี่ยลให้นี่คือว่างมาก  555555555 ก็อยู่ดีๆนึกถึงเพลงที่หนุ่มใส่เอี๊ยมเต้นแล้วมันอดไม่ได้ที่จะมา มโนบ้างไรบ้าง 5555555 เกือบเอ็นซีแล้วมั้ยล่ะ ตอนหน้าอยากได้ป่ะๆๆๆ เม้นต์มาเลยยยยยย



     รูปชานแบคตอนไปไทยในเรื่องนะ 555555555

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×