ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ●ขัดใจ● Chapter 3
Chapter 3
- คฤหาสน์ปาร์ค -
"ชานยอล พรุ่งนี้หยุดรึเปล่า" จองซูเอ่ยถามขึ้นขณะที่นั่งกินอาหารอยู่
"หยุดครับ"
"งั้นพาน้องไปเลือกชุดแต่งงานด้วยนะ"
"แค่กๆ อะ...อะไรนะครับพ่อ"
"น้ำครับพี่ชานยอล" แบคฮยอนที่ตอนนี้กำลังสวมบทบาทเป็นเด็กน้อยแสนดีอยู่ต้องทำหน้าที่คู่หมั้นที่ดีโดยการยื่นน้ำให้ แต่ในใจนี่ยิ้มปากแทบฉีก สมน้ำหน้า
"แบคฮยอนหยุดมั้ยลูก ? "
คุณนายปาร์คหันมาถาม
"อ๋อ หยุดครับ"
"งั้นไปพรุ่งนี้เลยเนอะ" คุณนายปาร์คกล่าวอีกรอบ
"แล้วแต่งวันไหนอ่ะแม่ ? " เซฮุนถาม
"ภายในเดือนนี้แหละ" จองซูเอ่ยตอบแทน
"ห้ะ / ห้ะ / ห้ะ" อึ้งทั้งหมด
"พ่อ เอาดีๆ"
"ภายในสิ้นเดือนนี้"
"นี่มันวันที่ 15 แล้วนะพ่อ จะไปจัดทันได้ยังไง" ชานยอลเริ่มโวยวาย
"ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่รอเวลาเท่านั่นแหละ"
โอ้โห พี่นี่อึ้งไปเลยย้ง....
"อิ่มแล้วก็ขึ้นไปบนบ้านนะลูก พรุ่งนี้ต้องแจกการ์ดอีก"
"ห้ะ" เงิบอีกรอบ....
"ไม่ต้องห้ะเเล้วจ้ะ เตรียมตัวนอนอย่างเดียว"
"เอ่อ..ครับ" แบคฮยอนได้แต่รับคำไปส่งๆเพราะตอนนี้จิตหลุดไปแล้ว
- ห้องนอนปาร์คแลนด์แดนมหัศจรรย์ -
"ชานยอล หยิบชุดนอนให้กูหน่อย ที่มาร์กหน้าบนตู้กระจกด้วย เเล้วก็เกลือขัดผิวที่อยู่ตรงชั้นทีวีอ่ะ"
"โอ้โห มึงเขียนแล้วส่งมาให้กูได้มั้ยวะ ชื่อยากๆทั้งนั้นเลย"
ชานยอลเดินไปหยิบของที่แบคฮยอนบอกก่อนจะเอื้อมมือผ่านประตูห้องน้ำไป
"อีชานยอล กูให้เอาชุดนอน มึงเอาชุดบอลมาหาพ่อมึงหรอ แล้วนี่อะไรเนี่ย ที่มาร์กหน้ากู !!"
"ที่มาร์กมันมีปัญหาอะไรวะ ก็กล่องสีส้มๆหลังตู้กระจกไม่ใช่แง้ะ ?" ตะโกนกลับไปแบบงงๆ เออกูผิดหรอ
"ใช่ กล่องสีส้มๆ"
"เอ้า เเล้วด่ากูทำไม"
"มึงไปเสิร์ชกูเกิ้ลดูนะ ว่าที่มาร์กหน้าบ้านมึงมันเขียนหน้ากล่องว่า คอนดอร์มหรอไอ้สัด"
"ไม่ยักรู้แฮะว่าหน้ามึงนี่มันใหญ่ขนาดนั้นเชียว"
"ใหญ่หรอ นี่ใหญ่แล้วหรอ นิ้วก้อยตีนกูแค่นั้นแหละ "
"โอ้โหอีพยูน มึงหยามกูมาก จะดูมั้ยละกูพร้อมนะเว้ย"
"จังไร" ยักไหล่ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่เห็นหรอก
"อีโยดา กูบอกให้เอาเกลือขัดผิว" เสียงแหลมๆมันมาอีกแล้ว
"แล้ว ? "
"มึงเอาผงซักฟอกมาทำแป๊ะอะไรเนี่ย โว้ยยยยย"
"อ้าว เห็นอยากขาว กูเลยจัดสูตรพิเศษให้เลยเนี่ย ฮ่าๆ"
"รอกูออกไปก่อนนะมึง"
"มาเลยจ้า" ทำเสียงอ้อร้อใส่ไปอีก
แอ๊ดดดด
Baekhyun Part
อาบน้ำเสร็จแล้ว ตัวเตอก็ไม่ขัด หน้าเหน้อก็ไม่ได้มาร์ก พรุ่งนี้ไปอย่างศพแน่กู...
"ชานยอล มึงหลับหรอ ? " สะกิด
"ชานยอลลลล มึงหลับใช่มั้ย" เขย่า
"ไปอาบน้ำก่อนดิ ไป" สะกิดก็แล้ว อะไรก็แล้ว
"อือ นิ่งๆดิ้อ้วน" โอ้โหกูนี่จี๊ดเลย อ้วนหรอ ได้ มึง ด้ายยย
ปัก
กลางหลังเลยทีเดียวเชียว แม่นจริงๆเลยคุณบยอน
"อั้ก" โอ้โห เงียบเลย
"มึงๆ" ตายยังวะ
"แบคฮยอน มึงเล่นอะไรเนี่ย!!" อุ้ยฟื้นเเล้ว
"มึงไปอาบน้ำก่อน ไปๆ"
"ไม่เอา ขี้เกียจ"
"โสโครก"
"อือ" เห้ย มันจะหลับอีกแล้วอ่ะ
"ชานย๊อลลลล อย่าพึ่งหลับนะ"
"คร่อก" คงไม่ทัน...
กลิ้งทับแม่งเลย หมั่นไส้
End Baekhyun Part
"โอ๊ย มึงจะอะไรอีกเนี่ยแบค" ชานยอลลืมตาขึ้นมาโวยวายร่างเล็กๆที่นอนทับอยู่บนตัวเขา
"ไปอาบน้ามมม" พูดพร้อมกลิ้งทับไปอีก......
แต่เหมือนเเบคฮยอนจะลืมไปว่าตัวเองใส่ชุดบอลชานยอลนอน
ซึ่งมันใหญ่เกินตัวเขา ตอนก้มเลยทำให้เห็นข้างในหมด
"แบคฮยอน มึงยั่วกูใช่ป่ะ ?" ชานยอลถามพลางลอบกลืนน้ำลายลงคอ แถมยังมานอนทับกันแบบนี้อีก แม่.ง
"อะไรมึง"
"นมมึงนี่จะกระแทกสันดั้งกูอยู่เเล้วไม่รู้ไง"
"จังไรไม่มีใครเกินจริงเลยอีเหี้ยเอ้ย ไปตายซะมึง" พร้อมกับยกเท้าเล็กถีบชานยอลลงไปจากเตียงทันที
ปั้ก
"มึงเป็นซาดิสต์หรอวะ ใช้กำลังตลอดเลย"
"ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ ไป!!"
- 15 นาทีผ่านไป -
ชานยอลในสภาพพร้อมนอนเหมือนเดิมแค้วันนี้เปลี่ยนจากบ๊อกเซอร์เป็นกางเกงนอนผ้ายืดขายาวสีดำแทน เสื้อก็ไม่ใส่ เดินโชว์ซิกแพ็คอยู่ในห้องนี่แหละ
"คิดว่าหล่อมากมั้ง" เสียงเรียกจากนรกมาละ
"หล่อกว่ามึง"
"ไปเอาความคิดแบบผิดๆนี้มาจากไหน"
"ใครๆก็พูด"
"เค้าชมตามมารยาทเฉยๆเท่านั้นแหละ"
"พอๆ กูจะนอนแล้ว มึงตั้งนาฬิกาปลุกด้วย"
"ครับคุณปาร์ค" พูดพร้อมปิดไฟแล้วนอนข้างๆชานยอล แต่อย่าหวังว่ากูจะพลาดกับมันอีก หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยกอดกันเลย ซึ่งแบคฮยอนถือว่าเป็นเรื่องดีมากๆเลยแหละ
พอปิดไฟแล้วหลับไปเลย จึงไม่เห็นว่าเครื่องชานยอลมีไลน์เข้ามา
oohsehun : ชานยอลเดี๋ยวกูไปเอาของที่ห้องมึงนะ
แอ๊ดดดด
เสียงประตูเปิดเบาๆในขณะที่มีร่างสูงๆของเซฮุนเดินหาจองที่ตัวเองอยากได้
โอ๊ะ เจอแล้ว จึงวิ่งไปหยิบมาด้วยความดีใจ
กำลังจะหันกลับห้องตัวเองแต่หางตาดันเหลือบไปเห็นไอโฟนสองเครื่องวางคู่กันอยู่ เลยเดินไปใกล้ๆ
อ้า เจ้าของมันหลับทั้งคู่เลยนี่นา ว่าแล้วก็ปิ๊งไอเดียเด็ดๆออก เพราะตอนนี้แบคฮยอนกับชานยอลนอนหันหน้าเข้ากัน แขนชานยอลมันก็ยาวพอจะกอดแบคฮยอนได้อยู่แล้ว จึงค่อยๆย่องเข้าไปทางเตียงฝั่งที่พี่ชายนอน แล้วยกเอาเเขนยาวๆของมันพาดกับเอวของแบคฮยอน แล้วถอยหลังมาดูผลงานตัวเอง อย่างนี้ต้องอวดว่ะ
ค่อยๆเอื้อมไปหยิบไอโฟนของพี่ชายตัวเองแล้วกดเข้าแอพอินสตราแกรม พร้อมกับเปิดไฟให้เห็นทั้งคู่
โห โรแมนติกใช้ได้เลยแฮะ
กดถ่ายรูปแล้วอัพไอจีที่เป็นแอคเคาท์ของชานยอลทันที พร้อมแคปชั่น ❤
อืม....ภาพมันดูติดเรทนะ ชานยอลถอดเสื้อนอนกอดแบคฮยอนที่ใส่เสื้อบอลที่ใครดูก็รู้ว่านี่ของชานยอล เพราะมันชอบทีมนี้แถมยังอัพรูปเซลฟี่กับเสื้อตัวนี้บ่อยมากๆด้วย
แต่ก็นะ เพราะเซฮุนก็รำคาญผู้หญิงที่มาอ่อยพี่ชายตัวเองเหมือนกัน
อ่า...หมดเวลาแล้วสิ ปิดไฟ วางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วกลับห้องดีกว่า บรัยส์
..................
นิ้วเรียวๆของนานะเลื่อนหน้าฟีดไอจีไปเรื่อยๆจนไปสะดุดกับภาพของ Real_pcy ที่ตนจำได้ดีว่าเจ้าของแอคเคาท์นี้คือใคร ก่อนจะดูรูปภาพที่เจ้าตัวอัพลง
"เหอะ คนนี้อ่ะหรอแบคฮยอน จะสู้กับฉันได้ซักกี่น้ำเชียว"
.....................
"อือ..." เสียงทุ้มต่ำในลำคอของชานยอลดังขึ้นเพราะความรำคาญ แล้วกอดตุ๊กตานิ่มๆให้แน่นเข้าไปอีก
เดี๋ยวนะ....ตุ๊กตานิ่มๆหรอ ?
ชานยอลจำได้นะว่ามีตุ๊กตาหมาน้อยของแบคฮยอนที่อยู่บนเตียงเขา แต่ตัวมันไม่ใหญ่ขนาดนี้ปะวะ ?
เปลือกตาเปิดขึ้นพร้อมเบิกกว้างไปเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตุ๊กตาของแบคฮยอนมันอยู่อีกฝั่งนึง งั้นแสดงว่า... ที่อยู่ในอ้อมกอดเขาก็ไม่ใช่ตุ๊กตาสิ
เห้ย !! พยูนหรอ
นี่กูนอนกอดมันทั้งคืนเลยหรอวะ ?
ติ๊ง
เสียงแจ้งเตือนดังมาจากโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเตียง ทำให้ชานยอลละความสนใจจากร่างเล็กๆในอ้อมกอดตัวเองแล้วเอื้อมมือข้างขวาไปหยิบโทรศัพท์ เพราะแขนข้างซ้ายโดยอีพยูนยักษ์นอนทับอยู่
ติ๊ง ติ๊ง
โอ้โห ที่นี้แจ้งเตือนครบสองเครื่องเลยแฮะ งั้นหยิบมาทั้งสองเครื่องเลยละกัน
'แจ้งเตือนจาก Instagram 27 แจ้งเตือน'
อะไรขนาดนั้นวะ...
คิ้วเข้มขมวดติดกันก่อนจะปลดล็อครหัสเครื่องของแบคฮยอนดู
'Real_pcy took a photo of you'
ห้ะ ? กูไปอัพรูปลงตอนไหนวะ แท็กมันด้วยหรอ ?
นิ้วยาวๆของชานยอลรีบกดเข้าไปดูแจ้งเตือนนั้นทันที
โอ้โห....ชัดเลย แบบไม่ต้องกด HD เลย
ภาพของชานยอลที่ไม่ใส่เสื้อนอนกอดกับแบคฮยอนที่หันหน้ามาซุกตรงซอกคอของตัวเอง พร้อมแคปชั่นน่าอ้วกมาก
เห้ย แล้วแบบนี้สาวๆในสต็อกของพี่ปาร์คต้องมาถล่มแน่ๆเลย จึงรีบวางโทรศัพท์ของแบคฮยอนแล้วหันไปคว้าของตัวเองขึ้นมาดูบ้าง แต่พอจะหยิบแล้วเจอแต่ความว่างเปล่า อ้าว ไปไหนวะ ?
"หาของหรอ" แบคฮยอนพูดขึ้นพร้อมกับชูโทรศัพท์ของชานยอลให้ดู
"มึงไม่มีมารยาทหรอวะอีอ้วน" ชานยอลถามด้วยเสียงค่อนข้างดัง
"มึงถามใจตัวเองดูก่อนนะชานยอล ว่าที่มือมึงอ่ะ เขาเรียกมารยาทหรือเปล่า สัด" แล้วจิกตาไปที่มือของชานยอลที่ถือโทรศัพท์ของตัวเองอยู่
"อุ๊ย แหะๆ แล้วมึงลุกตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมกูไม่รู้สึกอะไรเลย" ชานยอลถามพลางมองแขนข้างที่แบคฮยอนนอนทับ
"สงสัยชามั้ง" แบคฮยอนบอก
"คงงั้นอ่ะ ยักษ์นอนทับทั้งคืนแขนไม่หักก็บุญแล้ว" ชานยอลพูดเเล้วพยายามยกแขนของตัวเอง
ผลั่ก
เสียงฝ่าเท้าของแบคฮยอนที่เล็งเป้าหมายไปทางร่างสูง แล้วยันเข้าสุดเเรง ส่งผลให้ปาร์คชานยอลได้นอนลงไปสร้างแลนมาร์กวัดพื้นทันที
"กูไปอาบน้ำแล้ว นอนตายเงียบๆด้วย รำคาญ"
พูดหน้านิ่งแล้วเดินสะบัดตูดผ่านหน้าคนที่นอนอยู่ไปเอาเสื้อผ้าและที่บำรุงผิวเข้าห้องน้ำไปโดยไม่หันมามองเลยสักนิด
"เกลียดมึง อีอุกกาบาต" ชานยอลด่าได้เพียงเบาๆเพราะยังจุกอยู่จากแรงถีบของแบคฮยอน
- ครึ่งชั่วโมงผ่านไป -
"ชานยอล กูอาบน้ำเสร็จแล้วนะ" เสียงแบคฮยอนตะโกนบอกหลังจากจัดการตัวเองเสร็จแล้วเเละกำลังเดินออกมา
"มึงอาบเสร็จแล้วหรอ ตายแน่ ฟ้าผ่าเเน่ๆมึงอาบเเค่ครึ่งชั่วโมง" ชานยอลประชดก่อนจะเดินกระแทกไหล่แบคฮยอนเข้าห้องน้ำไป
"เออ เลือกชุดให้กูด้วย" สักพักก็ตะโกนบอกแบคฮยอนที่กำลังแต่งตัวอยู่
ก๊อกๆๆ
"ชานยอล แม่ให้มาตาม" เสียงประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเซฮุนลอดมา
"ครับพี่เซฮุน เดี๋ยวรอพี่ชานยอลอาบน้ำแปปนึง"
แบคฮยอนตะโกนกลับไป
"ได้ๆ" เล้วก็มีเสียงเหมือนคนเดินไป
"ชานยอลเสร็จยัง" แบคฮยอนตะโกนถามร่างสูงที่อยู่ในห้องน้ำ
"เออ มึงเลือกชุดให้กูด้วย" ชานยอลตอบพร้อมกับเดินออกมาโดยทั้งตัวมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวหมิ่นๆเท่านั้น
แบคฮยอนยืนนิ่งมองชานยอลที่ออกมาสภาพหัวเปียก ตัวเปียก แล้วยังเสือกจะเดินโชว์หุ่นทั้งๆที่เปิดแอร์อยู่
ไม่ใช่ว่าแบคฮยอนไม่เคยเห็นชานยอลถอดเสื้อหรอกนะ เห็นออกจะบ่อย ทุกวันเลยแหละ แต่ทำไมวันนี้ต้องหน้าแดงด้วยล่ะ
ตึกตัก..ตึกตัก
"อ้าว มึงเป็นไรอ่ะพยูน ทำเหมือนไม่เคยเห็นซิกแพ็กกูอย่างงั้นแหละ"
"เหอะ ไม่เห็นมีไรน่าดูเลยสักนิด มึงไม่ควรมั่นหน้ามากขนาดนี้นะชานยอล"
"มึงดูหมดแล้วหรอทำเป็นพูด"
"จะมองของมึงกูไปมองหนอนยังเร้าใจกว่าเลย" คนตัวเล็กพูดแล้วทำท่าแบบโครตดูถูกใส่
"อย่างกูนี่เรียกอนาคอนด้า" ชานยอลบอกเเล้วยักคิ้วใส่
"งูเขียวสิมึงอ่ะ"
"เดี๋ยวจะฉกมึงให้ดู อีสิงโตทะเล" ชานยอลพูดพร้อมทำท่าจะปลดผ้าขนหนูออก
"มึงไม่กล้าหรอก เก่งแต่ปาก"
"มึงอย่าท้านะ !! " ชานยอลตะโกนใส่
มือเรียวของแบคฮยอนเอื้อมไปที่ปมผ้าเช็ดตัวของชานยอลแล้วกำมันแน่น ก่อนจะกระตุกออกทันที
"เห้ย แบคฮยอนนนนนนนนน" ชานยอลทำท่าจะไปคว้ามือของแบคฮยอน แต่
พรึ่บ
"มะ...ไม่ทันแล้ว" ชานยอลบอก
"มึงใส่บ๊อกเซอร์แล้วชานยอล กูไม่โง่ขนาดนั้น" แบคฮยอนพูดพร้อมเบ้ปากใส่ แล้วขว้างผ้าเช็ดตัวที่หลุดติดมือมาใส่หัวชานยอล
"ไป ลงข้างล่างได้แล้ว มึงอ่ะลีลา" ชานยอลที่แต่งตัวเสร็จแล้วพูดพร้อมล็อกคอแบคฮยอนเดินลงไปชั้นล่าง
"มึงอ่ะแหละ" คนตัวเล็กเถียงต่อ
"มึงอ่ะแหละ !! " ชานยอลเถียงกลับ
"พะ...พี่ชานยอล ทำไมพูดกับผมแบบนี้ล่ะครับ"
แบคฮยอนพูดแล้วทำหน้าหงอยๆ
"อะไรของมึงวะ !!" นี่งงนะเนี่ยเอ้อะ
"ชานยอล แกดุน้องทำไม"
เห้ย ! พ่อนี่หว่า มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ชิบหายแล้วไง อีพยูนเล่นกูแล้ว
"ไม่ใช่นะครับ คือ..." ชานยอลยกมือเพื่อที่จะแก้ตัว
"ฉันเห็นกับตา" จองซูมองชานยอลแล้วชี้หน้า
"โห่ พ่อ..." ชานยอลโอดครวญ ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้าง นี่ลูกชายตัวเองแท้ๆนะ
"ไป รีบดินข้าวแล้วพาน้องไปเลือกชุดได้แล้ว น้องอยากได้อะไรต้องได้" คุณนักการฑูตว่างงานชี้หน้าบอกลูกชายของตัวเอง
"ตังค์ใคร ? " ชานยอลถามแล้วนิ่วหน้าใส่
"บัตรแก" จองซูตอบสั้นๆ
"ห้ะ อะไรอ่ะพ่อ !! " ชานยอลเริ่มโวยวาย
"แกอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่ากระเป๋หลุยส์วิตตองใบละสี่หมื่นเจ็ดที่แกซื้อให้ดาวนิเทศ แล้วก็เครื่องสำอางของเฟรชชี่เอกการแสดงอีกนะ" จองซูไล่รายชื่อของต่างๆที่ชานยอลใช้บัตรใบนี้ซื้อให้เด็กๆในสต็อกของมัน
"โอเคพ่อ ผมไปแล้วนะครับ" ชานยอลพูดแทรกแล้วลุกขึ้นทันทีโดยไม่ลืมหันไปดึงมือแบคฮยอนมาด้วย
- โรงรถ -
"ชานยอล วันนี้ไม่อยากเอาดูคาติไปอ่ะ" แบคฮยอนกระตุกมือร่างสูงแล้วบอก
"งั้นเดี๋ยวเอาเบนซ์ไปมั้ย ? "
"เบื่อเบนซ์แล้วอ่ะ"
"ปาเจโร่มั้ย ? "
"มันใหญ่เกินไปอ่ะหาที่จอดยาก"
"มึงจะเอาไง ? เลือกเลย" ชานยอลเหนื่อยเกินพอที่จะเถียงกับแบคฮยอนเเล้ว
"ชานยอลเลือกเลย"
"โอเค งั้นเอาสปอร์ตมั้ย?"
"เดี๋ยวหาว่าอวดรวยอีกอ่ะ"
"แบคฮยอน มึงเดินไปเลยมั้ย อีไขมันเดินได้!!"
"มึงอ่ะ ใจร้ายจังวะ!!"
"งั้นมึงเดินไปเลือกรถแล้วยัดไขมันของมึงเข้าไปเดี๋ยวนี้ กูใจดีแล้วนะ" ชานยอลพูดพร้อมเอานิ้วจิ้มหัวแบคฮยอน
"ฮึ้ย !! " ร่างเล็กได้แต่ฟึดฟัดเเล้วเดินเข้าไปเปิดมินิคูเปอร์คันสีดำของชานยอลแล้วปิดประตูเสียงดัง 'ปัง' ให้รู้นะว่ากูไม่พอใจ กูงอน
- บนรถ -
"แบค" ไม่หัน
"แบคฮยอน" สะบัดหน้าหนี
"อีพยูนแบคฮยอน" ปัดมือที่มาสะกิดออก
"มึงเป็นไร สันนิบาตแดกหรอ ท่าเยอะเดี๋ยวหน้าสั่น" พร้อมตบหัวกลมๆนั้นไปทีนึง
"อีชานยอล กูเกลียดมึง !!" หันมาโวยวายแล้วก็สะบัดหน้าหนีอีกครั้ง
"เรื่องของมึงครับ" ยักไหล่แล้วหันมาขับรถต่อ
- ห้าง Cnt
สองร่างต่างไซส์เดินคู่กันไปทางร้านเสื้อผ้าที่คุณนายปาร์คสั่งจองไว้เสร็จสรรพ
"คุณชานยอล กับ คุณแบคฮยอนใช่มั้ยคะ" พนักงานสาวเดินมาต้อนรับลูกค้าวีไอพีของตัวเอง
"อ่า ครับ"แบคฮยอนเป็นคนตอบแทนชานยอลที่หน้าบอกบุญไม่อยู่
"งั้นเชิญเลยค่ะ ของคุณชานยอลคุณนายปาร์คบอกว่าให้ใส่สูทสีดำเข้มนะคะ รบกวนเดินไปทางซ้ายมือเลยค่ะ"
ชานยอลเดินตามพนักงานชายหน้าหวานๆ คนหนึ่งที่ดูดี๊ด๊ามากเมื่อได้รู้ว่าตนจะได้แต่งตัวให้คุณชานยอลสุดหล่อ ทำให้ผู้พบเห็นอย่างบยอน แบคฮยอนเกิดอาการหมั่นไส้ เลยพูดออกไปว่า
"พี่ครับ เดี๋ยวผมจัดการชานยอลเองก็ได้" พนักงานคนนั่นชะงักกึกแล้วแอบทำหน้าไม่พอใจ พร้อมกับตอบมาว่า
"แต่น้องต้องไปลองอีกห้องนึงไม่ใช่หรอครับ ?"
"ผมก็อยากไปแต่งตัวให้แฟนผมไม่ได้หรอ ?" พูดพร้อมทำหน้าหงอยๆแบบโครตกวนตีนใส่
"ได้ข่าวว่าโดนบังคับไม่ใช่หรอครับ" อ้าว...อีเก้งนี่
"พี่ได้ติดตามไอจีชานยอลรึเปล่าครับ ?" แบคฮยอนถาม
"ทำไมล่ะครับ ? "
"งั้นไปดูรูปที่เขาอัพเมื่อคืนนะฮะ แต่ถ้า 'คัน' มากอยากจะไปแต่งตัวให้เขาใจจะขาดก็เชิญครับ " ยิ้มแบบน่ารักๆไปให้แล้วเดินหนีทันที ปล่อยให้พนักงานคนนั้นเดินไปแบบไม่พอใจ
- ในห้องแต่งตัวของชานยอล -
"คุณชานยอลถอดเสื้อเลยฮะ" พนักงานคนเดิมเดินมาบอก
"อ่า ครับ" ชานยอลรับคำก่อนที่จะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเอง โดยไม่ทันสังเกตุสีหน้ากามๆของพนักงานด้วยซ้ำ
"คุณชานยอลครับ ได้ข่าวโดนบังคับให้แต่งงานหรอ ?" พนักงานหนุ่มถามขึ้น
"อ่า...." ชานยอลลังเล ไม่กล้าตอบ
"งั้นคุณพอจะรับผมเข้าไปในใจได้มั่งรึเปล่าล่ะครับ ? " พนักงานคนนั้นเอามือลูบไปแถวๆแผงอกแน่นๆของชานยอลพร้อมเบียดตัวเข้าให้ชิดกัน ก่อนจะพยายามเขย่งเพื่อขึ้นไปประกบริมฝีปากตัวเองกับชานยอล ทว่า
ปัง
"โอ๊ะ !! พนักงานที่นี่เขาทำงานกันแบบนี้หรอกหรอเนี่ย น่าชื่นชมจริงๆ " แบคฮยอนที่เปิดประตูมาเห็นภาพนั้นพอดีปรบมือแบบเสเเสร้งให้กับพนักงานหนุ่มที่กำลังหน้าแดงเพราะความโกรธ
"คุณ !! " พนักงานคนนั้นยืนโวยวายอยู่ ส่วนชานยอลน่ะหรอ จิตหลุดไปแล้ว
" หมดเวลาของคุณแล้วฮะ "
แบคฮยอนพูดแล้วเอามือของตัวเองดันพนักงานคนนั้นออกไปจากห้องแต่งตัว ก่อนปิดประตูก็ยังไม่วายโผล่หน้าไปโบกมือให้ แถมยังบอกอีกว่า
"บ๊ายบาย..ชู้" เเล้วปิดประตูใส่หน้าพนักงานที่กำลังยืนนิ่งเพราะความโกรธปนอึ้งอยู่
กลับเข้ามาในห้องแต่งตัวที่มีเพียงชานยอลและแบคฮยอนอยู่ข้างในแค่สองคน
"มึงมาทำไมอ่ะ กูกำลังจะได้เหยื่อแล้วเชียว " ชานยอลถามแกมแกล้งแบคฮยอนแล้วยื่นมือไปเชยคางของร่างเล็กส่ายไปมา
"เหยื่อหน้ามึงสิ" แบคฮยอนพูดเเล้วปัดมือใหญ่ๆนั้นออกจากหน้าตัวเอง
"เป็นไร หึงหรอ " ชานยอลถามแล้วส่งสาบตาเจ้าชู้ไปให้แบคฮยอน
"มึงสำคัญตัวผิดไปแล้ว" แบคฮยอนตอบ
"แล้วมึงจะมาขัดทำไม" ชานยอลถามเพราะตัวเองก็ข้องใจอยู่เหมือนกัน
"มึงคิดดูนะ ถ้ามึงกับมันฟีชเชอริ่งกันแล้วเสียงมันออกมาข้างนอกไง แล้วเสียงควายๆของมึงนี่ใครได้ยินก็จำได้อ่ะชานยอล มึงลองจินตนาการนะว่ากูออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยเบ้าหน้าและชุดที่โครตเพอร์เฟคแล้วมานั่งรอมึงเอากับใครก็ไม่รู้เนี่ยมันก็ไม่ใช่เรื่องป่ะ ? คือมึงไม่อายแต่กูอายไง ถ้าสมมติวันแต่งงานเงี้ย แล้วมึงกำลังรอกูเข้าพิธี แต่กูกำลังไปมั่วกับผู้ชายอยู่ในห้องน้ำอ่ะ มึงรู้สึกยังไง หน้าแหกป่ะ ? หรือจะให้ดูนั่งยิ้มแล้วบอกกับคนที่เดินผ่านไปมาว่า 'อ๋อ นี่ผัวกูเอง เอากับพนักงานอยู่ เนี่ยกูมานั่งรอมันเอากันเสร็จแล้วค่อยกลับบ้าน' คือกูไม่ดีขนาดนั้นไงชานยอล ที่สำคัญคือ กูหมั่นหน้าอีเก้งเบ้าหน้าเหมือนสัตว์ใกล้สูญพันธุ์อยากได้ผัวจนตัวสั่นต่างหาก ไม่ใช่มึง "
แบคฮยอนได้ทีก็ร่ายยาวแบบไม่สนใจใครทั้งนั้น ปล่อยให้ชานยอลยืนนิ่งกับคำบ่นยาวๆของแบคฮยอน
"เอ้า แต่งตัวสิวะ จะได้เสร็จเร็วๆ เกลียดหน้ามึง " ร่างเล็กพูดเเล้วนั่งรอชานยอลเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยไม่อายอะไรทั้งนั้น
"ครับๆ" ชานยอลตอบได้แค่นี้แล้วรีบแต่งตัวให้เสร็จตามที่นางบอก เดี๋ยวแม่.งบอกแม่แล้วกูซวยอีก
"โอเค ใช้ได้ ชุดนี้แหละ มึงเปลี่ยนกลับเลย" แบคฮยอนบอกแล้วทำท่าเดินออกไปแต่ก็หันกลับมาก่อน
"ชานยอล" แบคฮยอนเรียก
"ห้ะ ? ว่าไง"
"มึงทำคิสมาร์กให้มั่งดิ่" แบคฮยอนบอกพร้อมดึงคอเสื้อตัวเองลงแล้วขยับไปใกล้ชานยอล
"มึงบ้าป่าว ไม่สบายหรอ" ชานยอลถามด้วยความตกใจ พร้อมเอามืออังหน้าผากของแบคฮยอน
"เร็วๆดิ กูร้อน" เร่งแล้วดึงคอเสื้อตัวเองลงอีก
"เออๆ" ชานยอลก้มไปที่ซอกคอขาวๆของแบคฮยอนก่อนจะดูดให้มันเป็นรอยแดงๆเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
"อ๊ะ...ชานยอล..มึงอย่ากัดดิวะ" แบคฮยอนตีไหล่ของชานยอลเบาๆเพื่อเตือนสติ
"อ่ะ เสร็จ" ชานยอลละออกมาแล้วพูดต่ออีกครั้งเมื่อเห็นรอย "เดี๋ยว มันยังไม่ชัด เดี๋ยวกูทำอีกข้างให้" แล้วก้มลงไปกัดซอกคอข้างขวาอีกข้างนึงให้เกิดรอยเเดงให้สม่ำเสมอกัน
"โอ้โหมึง แดงแปร๊ดเลย" แบคฮยอนหันไปมองกระจกเพื่อดูรอยแล้วพูดขึ้น
"ไปได้ยังเนี่ย" ชานยอลถามอีกครั้ง
"เดี๋ยว กูต้องทำให้มึงด้วย " แบคฮยอนพูดก่อนจะโน้มคอของร่างสูงลงมาพอดีกับตัวเองแล้วประกบปากบางๆลงกับซอกคอข้างขวาของชานยอลเเล้วขบเม้มให้เป็นรอยแดงๆ เหมือนกัน
"อ่ะเสร็จ Let'go" พูดอย่างอารมณ์ดีแล้วควงแขนชานยอลออกไปอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ แถมตอนผ่านหน้าพนักงานคนนั้นแบคฮยอนก็ทำท่าว่าตัวเองร้อนก่อนจะกระพือคอเสื้อของตัวเองให้เห็นรอยชัดๆ แล้วยิ้มตอกหน้าแบบสะใจสุดๆไปให้ แถมยังเรียกคนข้างๆให้หันมาหาตัวเองเพื่อที่จะให้พนักงานคนนั้นเห็นรอยตรงซอกคอชานยอลที่มีเหมือนกัน
"แรดจริงๆ แล้ววันนี้ห้ามซื้ออะไรไร้สาระด้วยนะ เข้าใจ๊ ?" ชานยอลพูดแล้วส่ายหัวให้กับวิธีแก้แค้นของแบคฮยอนแบบปลงๆ
"ถ้ามึงไม่ตามใจกูวันนี้....เรื่องที่มึงจะไปรวมร่างกับอีเก้งนั่นจะถึงหูทุกคนในบ้าน ไม่เว้นแม้แต่พี่เซฮุน" ร่างเล็กพูดพร้อมยักไหล่แล้วยิ้มหวานเคลือบยาเบื่อหมาไปให้
ปาร์คชานยอลก็ทำไงล่ะครับ หึ
"เต็มที่เลยครับคุณบยอน ซื้อให้ยันบ้านยันรถเลยครับ" แล้วผายมือเป็นการเชื้อเชิญให้นางเสด็จไปซักที ไม่ใช่ไรหรอก กูกลัว TT
♡ Talk ♡
มีคิสมงคิสมาร์ก เกลียด !!!
ยังไม่ได้ตรวจคำผิดนะ เจอแล้วบอกด้วยที่รัก
ฝากเม้นหน่อยนะ กำลังใจไม่มีเลย พวกเธอมันใจร้าย ฮือออ TT .ทึ้งหัวแรง
#ขัดใจชบ
รถที่แบคฮยอนยัดไขมันตัวเองไป
รถที่แบคฮยอนยัดไขมันตัวเองไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น