คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ●ขัดใจ● Chapter 4
Chapter 4
“ชานยอล กูอยากได้เสื้อตัวนี้อ่ะ”แบคฮยอนสะกิดร่างสูงที่มือไม่ว่างสักข้างเพราะหิ้วของเต็มมือไปหมด
“แค่นี้ยังไม่พอหรอ ? ” ชานยอลถามพร้อมนิ่วหน้าใส่แล้วยกของให้แบคฮยอนดู
“แต่เสื้อมันสวยจริงๆนะ ดูดิ ” แบคฮยอนชี้นิ้วชี้ของตัวเองไปทางป้ายที่เป็นโปรโมชั่นอยู่
“เสื้อแบบนี้หากคุณลูกค้าซื้อสองตัว จะมีโปรโมชั่นแถมอีกหนึ่งตัวนะคะ” พนักงานสาวที่ประจำอยู่รีบมาแนะนำสินค้าของตัวเองทันที
“ตัวไหนก็ได้หรอครับ ?” แบคฮยอนถามแล้วมองไปรอบๆร้าน มีหลายตัวเลยแหละที่เขาสนใจอยู่น่ะ
“ใช่ค่ะ แต่มีข้อแม้นะคะว่าต้องคนละไซส์กันเท่านั้น”
“ ยังไงหรอฮะ ”
“คือ สมมติว่าคุณลูกค้าอยากได้ตัวสีฟ้าใช่มั้ยคะ แต่คุณใส่ไซส์เอ็ม คุณสามารถซื้อแบบนี้ได้สองตัว สินค้าที่แถมต้องเป็นไซส์แอล เอ็กแอล หรือเอสและก็ลายเดียวกันเท่านั้นค่ะ” พี่พนักงานสาวอธิบายด้วยความใจเย็นและตบท้ายด้วยรอยยิ้ม
“เข้าใจแล้วฮะ” แบคฮยอนพยักหน้าและหันไปดูเสื้อตัวอื่นๆ
“คุณลูกค้าจะรับโปรโมชั่นนี้มั้ยคะ ?”
“รับครับ แต่ผมขอเลือกก่อนนะฮะ” แบคฮยอนพูดพลางหันไปดูรอบๆตัว
”เชิญค่ะ” พนักงานพูดแล้วผายมือให้ลูกค้าเลือกของได้สะดวก
“ชานยอล งั้นกูเอาสองตัวนะ ส่วนตัวแถมเดี๋ยวให้มึง” แบคฮยอนหันไปบอกชานยอลแล้วเดินไปรอบๆโดยไม่สนใจมนุษย์หูกางตัวสูงที่ยังไม่ทันตอบอะไรเลยด้วยซ้ำ
“ชานยอล มึงมาดูตัวนี้ดิ๊ เอาสีอะไรดีอ่ะ” สักพักเสียงของแบคฮยอนที่เรียกชานยอลให้ไปดูของให้ดังขึ้น
“ใครจะใส่ มึงหรอ ? ใส่ไปไหนอ่ะ ?” ชานยอลเดินเข้ามาหาแบคฮยอนแล้วถามว่าจะใส่ไปทำไม เพราะจะได้เลือกถูก
“อือ กูอยากได้แบบใส่ได้ตลอดอ่ะ ไม่ต้องพิธีการมาก” แบคฮยอนตอบก่อนจะหันไปเลือกเสื้อต่อ
“ไม่รู้อ่ะ กูชอบลายสมอเรือกับกาแลกซี่อ่ะ มึงน่าจะใส่ได้” ชานยอลออกความเห็น
“แต่กูว่าตัวสีส้มลายร่มก็สวยอ่ะ” แบคฮยอนชี้ไปทางเสื้อที่ตัวเองเล็งไว้ตั้งแต่แรก
“มึงจะเอาก็เอาดิ มึงใส่เอง”
“แต่กูก็อยากได้สองตัวนั้นที่มึงบอกด้วยอ่ะ”
“โลภมาก” ชานยอลพูดแล้วหยิกพุงของแบคฮยอนเบาๆ
“มันเจ็บนะอีห่านี่ มึงออกไปเลย ขวางหูขวางตา” ปัดมือใหญ่ๆนั่นออกแล้วสะบัดหน้าหนี
“ใช้งานกูเสร็จแล้วก็ทิ้ง นิสัยเสีย” ชานยอลพูดแล้วหันหลังจะเดินกลับไป
”ชานยอล กูรู้แล้ว !!! ” แต่แบคฮยอนก็หันมาตะโกนใส่ก่อนจะลากแขนของร่างสูงให้มาที่ที่ตัวเองเลือกของอยู่
“ลงตัวหรอ ?” ก็เห็นบ่นมาตั้งนานนี่เอ้อะ
“ใช่ ก็นี่ไง กูเอาสามตัวนี้ ของมึงจะลายกาแลกซี่หรือลายสมอก็เลือกเอา แล้วก็เอาไปจ่ายตังด้วยนะ” แบคฮยอนพูดพร้อมชี้นิ้วสั่งร่างสูงเสร็จสรรพก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้ชานยอลซึ่งไม่มีหัวทางด้านแฟชั่นแบบนี้เลย จะให้เขามาใส่ลายใสๆแบบแบคฮยอนก็ไม่ใช่ ปกติเวลาไปไหนก็ใส่แค่สีดำหรือไม่ก็โทนเข้มๆเท่านั้นแหละ
“อ่า เอาลายสมอก็ได้ แล้วเอาไปคิดเงินเลยครับ” ชานยอลบอกพนักงานไปส่งๆแล้สทำท่าจะเดินออกไป
“เดี๋ยวค่ะ คุณลูกค้า ไม่ทราบว่าไซส์อะไรคะ ?” เสียงของพนักงานทำเอาชานยอลชะงักกึกแล้วหันไปตอบ
“อ่า งั้นสามตัวนี้เป็นไซส์เอ็มครับ อีกตัวนึงเป็นเอ็กแอล” แล้วหันกลับไปรอที่หน้าร้านที่มีพยูนยืนรออยู่
“ของคุณลูกค้าทั้งหมดสองแสนสี่หมื่นห้าร้อยวอนค่ะ” ชานยอลยื่นแบล็กการ์ดของตัวเองไปให้พร้อมกับแบคฮยอนที่ยืนรอถุงเสื้ออยู่
“น่ารักกันจังเลยนะคะ” แคชเชียร์แซวทั้งคู่ยิ้มๆ ก่อนจะหน้าแดงทันที
“เอ่อ...พี่เป็นอะไรหรอฮะ” แบคฮยอนถามด้วยความสงสัย แซวอยู่ดีๆแล้วจะหน้าแดงทำไมวะ
เธอพูดแล้วลูบคอของตัวเองแล้วยิ้มแนวล้อเลียนๆมาให้ “รอยชัดไปนะคะ ฮ่าๆ”
“ผะ..ผมไปก่อนนะฮะ ละ..แล้วจะมาอุดหนุนใหม่นะครับ” แบคฮยอนพูดจบพร้อมกับใบหน้าแดงๆของตัวเองแล้วหันหลังก้าวขาไปแบบไม่หันหลังกลับมามองเลยด้วยซ้ำว่าพี่แคชเชียร์กับชานยอลที่มองอยู่ขำตัวเองขนาดไหน
“ฮ่าๆ ผมไปแล้วนะครับ” ชานยอลบอกลาพนักงานแล้วรีบเดินตามอีพยูนขี้เขินไป
-บนรถ-
“ของของมึงทำให้แขนกูไม่มีแรงนะแบค” พอขึ้นรถมาได้ชานยอลก็เอาแต่บ่นแบคฮยอนลูกเดียวที่เอาของทุกอย่างของตัวเองมาให้เขาถือจนล้าไปหมด ส่วนตัวมันเองน่ะหรอ เดินถือโทรศัพท์ของตัวเองเครื่องนึงแล้วเดินชี้นิ้วสั่งอย่างเดียว เจ้านี่มันน่าตบยิ่งนัก....
“เออน่า แล้วไปไหนต่ออ่ะ” แบคฮยอนตอบแบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่แล้วถามเรื่องที่ตัวเองอยากรู้ทันที
“ไม่รู้ว่ะ แจกการ์ดมั้ง” ฃานยอลตอบ เพราะได้ยินมาว่าวันนี้ให้เขาสองคนไปแจกการ์ดให้กับบรรดาคุณหญิงทั้งหลายเพื่อนของคุณนายปาร์คนี่นา
“แล้วเริ่มที่บ้านไหนอ่ะ” แบคฮยอนถาม
“ตามที่แม่ส่งมาให้ในไลน์แหละมั้ง” ชานยอลพูดแล้วควักโทรศัพท์ของตัวเองเพื่อเปิดดูโลเกชั่นที่ผู้เป็นแม่ส่งมาให้
“อ๋อ ไปบ้านใครมั้ง”
“บ้านคุณนายคิม คุณนายลู่ เพื่อนพ่อที่เป็นนักการทูต ผู้การอู๋ จางจิลเวอรี่ โอ้ย !! จะชวนใครมาเยอะแยะวะ บ้านเพื่อนกูหมดเลยเนี่ย โดนล้อตายห่า ”
“เออน่า แจกๆไปเหอะ” แบคฮยอนตอบแบบไม่คิดอะไร เพราะยังไงก็ไม่มีคนที่เขารู้จักอยู่แล้วนี่ พ่อไม่ค่อยพาเขาออกงานหรอก บอกหวง แต่ทำไมถึงยกกูให้แต่งงานกับชานยอลง่ายจังนี่ก็ไม่เข้าใจ
“อ๋อ อย่าลืมไปแจกบ้าน'คุณนานะ' ด้วยล่ะ หึ J”
Talk
นี่ก็ร้ายจังเลยว่ะ แหม่....
ฝากเม้น ผากแท็ก #ขัดใจชบ นะที่รัก เลิฟยูวววววววว
ข้องใจไรเมนชั่นเด้งมานะเบ้บ @tanyaaa2001
ปล.ฮุนฮานรอตอนหน้าละกัน
ปล.2 หมั่นไส้อีบี๋เนอะ 555555
ปล.3 เออนี่เพิ่งสังเกตว่าตอนนี้ไม่มีคำหยาบเลยนี่หว่า 555555
เสื้อคู่ลายสมอ มิ้งสัดๆ 555555
ความคิดเห็น