Valentine day ในมุมของคนชอบแอบมอง

ข้อมูลเบื้องต้น

มีการขยายขนาดตัวอักษรนะครับเพื่อให้อ่านง่ายขึ้นก่อน 
ส่งเข้าประกวดในหัวข้อกิจกรรม ‘MR.&Miss Valentine’ เรียกย่อ ว่า ‘2MV’ 
ก็ขอคำติชมหน่อยก็ดีครับผมขอบคุณฮ่ะ 

เนื้อเรื่อง

            ณ วันที่14กุมภาพันธ์ 56 เป็นอีกวันที่ในหนึ่งปีจะมีวันที่พิเศษซักเป็นอีกวันที่ใครหลายคนรอค่อยเพื่อให้ได้บอกหรือแสดงความรู้สึกภายในจิตใจที่บริสุทธิ์จากใจของตัวเองออกมาให้กับใครบางคนที่เขารักหรือมอบสิ่งแทนใจในวันนี้เป็นอีกวันที่บรรยากาศจะเป็นสีชมพูสีที่สดใสจะเป็นอีกวันที่ได้แสดงออกถึงความกล้าหาญเป็นอีกวันที่ลุ้นระทึกกับคำตอบที่จะได้รับตอบกลับมาและเป็นอีกวันหนึ่งที่มีความทรงจำดีๆเก็บเอาไว้ภายในใจ ตลอดไป

           สำหรับตัวของผม ซี คือชื่อของผม

                    ในวันนี้ก็คงเป็นอีกวันที่ต้องไปเรียนหนังสือและคือวัน พฤหัส อีกวันที่ต้องไปเรียนหนังสือเหมือนเช่นเคยไม่ได้มีอะไรพิเศษมากไปกว่าเดิมนอกจากนั้นจะมีมากกว่าเดิมนิดหน่อยก็ตรงมันคงเป็นวันเกิดของน้องสาวจอมแก่นของผมละมั่งนอกจากนั้นสำหรับชาวโลกทั้งหลายมันก็คงเป็นวันแห่งความรักหรือเรียกกันอีกแบบว่า ‘วันวาเลนไทน์ ‘ นั้นเองสำหรับตัวของผมนั้นที่เรียนโรงเรียนชายล้วนมันแทบไม่ได้มีความหมายอะไรเลยแม้แต่น้อยเพราะถ้ามันมีละก็คงขนลุกน่าดูกันเลยทีเดียว...

 

         “นี้วันเกิดหนูไม่คิดจะซื้ออะไรให้เลยหรอไงฮ่ะ”

         “ไม่ละ แกฝันไปเถอะปกติเฮียเคยซื้อให้แกเรอะไงเล่า”

        “เออ...เนอะชั่งมันเถอะ ไปได้แล้วเฮียชิ้วๆ “

        “อืมๆ เจอกันเย็นๆเว้ย เป็นสาวแล้วทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นหน่อยละกันฮ่าๆ ไปกันเถอะเนม”

        “ค่า อาเฮียยย”

           ผมเรียกน้องสาวอีกคนมากับผมยามเช้าของวันนี้นั้นน้องคนกลางของผมอายุ15ซะแล้วแม่เลยจะพาไปทำบัตรตอนเช้าซะก่อนผมกับน้องคนเล็กเลยไปโรงเรียนกันแค่สองคนเท่านั้นเวลาชั่งผ่านไปเร็วเหมือนกันนะเนี่ยแป็ปเดียวก็ผ่านมาขนาดนี้ซะแล้วแฮะ

               หลังจากที่ผมและน้องสาวลงจากรถของพ่อมาแล้วนั้นกว่าจะผมก็ต้องรับหน้าที่ของพี่ชายที่แสนดีต้องไปส่งน้องคนเล็กซะก่อนอ่อใช่เกือบลืมบอกไปแน่ะน้องของผมทั้งสองก็เรียนหญิงล้วนส่วนผมก็เรียนชายล้วนเพราะฉะนั้นเลยไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกันนั้นเองแต่มันก็ไม่ได้ไกลจากกันมากนักนั้นจึงไม่ใช้ปัญหาอะไร

 

            ในวันที่ปกติไม่ได้มีงานอะไรนั้นสองข้างทางจะมีก็แต่ร้านขายอาหารยามเช้าเท่านั้นแต่บรรยากาศในเช้าวันนี้ทั้งทีโดยปกติในเวลาแบบนี้ทั้งทียังไม่ถึงเจ็ดโมงเช้าเลยนั้นโดยส่วนมากแทบไม่มีใครมากันเท่าไหร่นั้นตอนนี้กลับเต็มไปด้วยเด็กนักเรียนมากมายรุ่มล้อมร้านค้าที่มีการเอาดอกกุหลาบตุ๊กตาหมีและอื่นๆมาวางขายกันเต็มสองข้างทางเรียกได้ว่าแทบแทนที่ร้านอาหารทั้งหมดเลยก็ว่าได้เด็กนักเรียนชายหญิงต่างเลือกซื้อกันมากมายสงสัยพวกเขาคงรีบมาแต่เช้าเพื่อเอามาเตรียมการเซอร์ไพรส์กันเป็นแน่แท้นั้นสินะจะว่าไปเรื่องการทำเซอร์ไพรส์ก็เป็นเรื่องที่เราชอบอยู่แล้วนินะ

 

                 ในตอนนี้เองผมก็ยิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะหยุดเดินพร้อมกับน้องสาวคนเล็กของผมพร้อมกับออกนอกเส้นทางเล็กน้อยก่อนจะไปซื้อดอกกุหลาบดอกเล็กๆมาสามดอกก่อนจะเตรียมแผนการบางอย่างกับน้องสาวคนเล็กพร้อมกับส่งดอกไม้ให้ไปสองดอกก่อนจะส่งเข้าโรงเรียนไปและกำชับอีกครั้งว่าเอาให้เจ้เขาด้วยละอะไรนะจะบอกว่าผมซึนเดเระงั้นเรอะไม่ใช้สักหน่อยก็แค่ชอบทำเซอร์ไพรส์เท่านั้นเองละน่า( =///=)

            ส่วนตัวของผมนั้นหลังจากที่มองดูน้องเข้าโรงเรียนไปเป็นที่เรียบร้อยปลอดภัยก็ได้เวลาของตัวเองที่ต้องไปโรงเรียนซะแล้ว

                  ทางเดินของผมหลังจากที่ไปส่งน้องเสร็จแล้วนั้นเป็นทางที่ยาวตรงไปข้างหน้าเกือบ300เมตรนั้นในตอนเช้าของทุกวันมันควรจะไม่มีใครเดินผ่านเท่าไหร่นักในช่วงเวลานี้แต่สถานการณ์ในวันนี้มันชั่งต่างกันเหลือเกินสองข้างทางนั้นเต็มไปด้วยกลุ่มเล็กใหญ่บ้างก็หญิงล้อมชายบ้างก็ชายล้อมหญิงบ้างก็เป็นคู่แต่สิ่งที่เหมือนกันของทั้งหมดคือใบหน้าที่แดงก่ำของฝ่ายที่ได้ของหรือไม่ก็รอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนทั้งผู้ที่ได้รับและผู้ให้ก็เช่นกันทุกคนดูมีความสุข

                 ตลอดสองข้างทางนั้นดูมีชีวิตชีวาขึ้นเยอะกว่าวันธรรมดาซะเหลือเกินบรรยากาศแบบนี้มันชวนให้รู้สึกดีจริงๆทั้งๆที่ตัวของผมเองนั้นก็ไม่ได้ได้อะไรกับใครเขาเลยแต่แค่ได้เห็นคนอื่นมีความสุขนั้นกลับทำให้ผมสามารถยิ้มออกมาได้อย่างน่าประหลาดไม่รู้สิอาจจะเป็นเพราะผมบ้าก็เป็นได้ละมั่งแต่ถึงยังไงผมก็ชอบการได้มองคนอื่นมีความสุขชะมัดให้ความรู้สึกโลกนี้ชั่งสดใสดีเหลือเกินกระมั่งมันเหมือน ถนนแห่งความรัก  อืมผมว่าวันนี้ผมจะตั้งชื่อให้มันมันแบบนี้ละ

 

             หลังจากที่ผมเดินผ่านถนนที่เต็มไปด้วยความรักมาได้นั้นก็มาถึงโรงเรียนของตัวเองที่ไม่ว่ายังไงถึงมันจะหรูหรายังไงแต่สำหรับวันนี้มันก็ยังเป็นแค่โรงเรียนชายล้วนธรรมดาที่ไม่ได้มีอะไรที่พิเศษไปกว่าเดิมนักเพราะฉะนั้นไม่ต้องบอกก็คงรู้สินะว่าตั้งแต่ผมเกิดมายันโตป่านนี้ของขวัญวันเวเลนไทน์นั้นไม่เคยมีส่งถึงมือผมเลยแม้แต่ชิ้นเดียว แต่ปีนี้ยังดีหน่อยที่ห้องของผมผมได้สติกเกอร์รูปหัวใจจากหัวหน้าห้องมาด้วยละที่ให้ไม่ใช้เพราะอะไรหรอกนะเพราะมันใจดีซื้อมาแจกกันคนละดวงสองดวงบ้างก็ติดซะเต็มตัวแต่บางทีความรักเล็กๆของขวัญอย่างช็อกโกแล็ตก็มีความหมายไม่น้อยอย่างเพื่อนตุ๊ดของผมคนหนึ่งยังได้รับช็อกโกแล็ตจากผู้ชายที่มันชอบเลยมันบอกจะเก็บไว้ไม่กินเลยละแต่ผมว่าถ้ามันไม่กินมีหวังมดขึ้นแน่นอนละฮ่าๆ

 

                ให้ตายเถอะแม้แต่เพื่อตุ๊ดของผมยังได้เลยชักเริ่มอิจฉาแล้วสิแต่นั้นก็นะจะมีใครให้คนอย่างผมละแต่สักวันมันต้องมีแน่นอนโฮกกกก

               แต่ที่ผมพูดมาทั้งหมดนั้นทั้งสองก็ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งสิ้นแต่ผมกลับมองว่ามันเป็นความรักระหว่างเพื่อนซะมากกว่าอย่างน้อยคนคนนี้ที่อกจะเกเรไปสักหน่อยจนทำเอาผมอดรู้สึกประหลาดใจไปไม่ได้เพราะไม่นึกว่ามันจะซื้อให้กับเพื่อนตุ๊ดของผมเท่าไหร่นักแต่นั้นก็คงจะเป็นเรื่องดีๆอีกเรื่องหนึ่งในวันนี้ที่ผมได้เห็นละเจออย่างน้อยครั้งที่จะเกิดขึ้นในโรงเรียนของผมละมั่ง ความรักไม่ได้มีแค่มอบให้กับคนที่เราชอบหรือรักเสมอไปนินะ บางทีเราก็ควรตอบแทนกับคนที่ให้ความรักเราด้วยเช่นกัน

 

 หลังจากนั้นวันเวเลนไทน์ก็ทำให้ผมได้รู้ว่าไม่จำเป็นต้องเป็นความรักอย่างคบหากันเท่านั้นในวันนี้ก็ยังสามารถมอบให้กับคนที่เราเคารพได้ด้วยเช่นกันมีเพื่อนของผมบางคนซื้อดอกไม้มาฝากคุณครูบ้างก็มีชั่งเป็นลูกศิษย์ที่ดีอะไรขนาดนี้น่าหรือแม้แต่ห้องของผมเองที่ไม่ว่ามาสเตอร์หรือคุณครูท่านใดที่เข้ามาสอนต่างก็ได้รับหัวใจของทุกคนไปอย่างถ้วนน่า(สติกเกอร์นั้นเอง)นี้ก็คงเป็นความรักในอีกรูปแบบนึ่งสินะ

 

            หลังจากวันที่ครึ่กครื่นเวลาภายในโรงเรียนของผมจบลงวันนี้ซึ่งเป็นวันที่พิเศษอีกวันแม้ยาวเช้าจะเหมือนมีคนเยอะแล้วแต่ยิ่งตอนช่วงหลังเลิกเรียนกลับเยอะกว่าเดิมมากนักผู้คนสองข้างทางต่างถือดอกกุหลาบ ตุ๊กตาหมี ช็อกโกแล็ต บ้างกันละพลางพูดคุยกันอย่างสนุกสนานบรรยากาศไม่ได้ต่างไปจากยามเช้าเท่าใดนักจะแตกต่างตรงที่เด็กนักเรียนโรงเรียนผมบางคนที่ทำใจกล้าเข้าไปยื่นดอกไม้ให้กับโรงเรียนหญิงล้วนที่น้องผมอยู่ก่อนจะหน้าแตกดังเพล้งเมื่อผู้หญิงคนนั้นรีบเดินหนีทันใดด้วยใบหน้าแดงก่ำแต่กลับมีรอยยิ้มอย่างเอียงอายปรากฏแทนก่อนที่จะมีเสียงหัวเราะตามมาจากเพื่อนฝูงและเสียงเป่าปากกระเส่าไปมาผมได้แต่มองภาพเหล่านั้นละยิ้มให้เมื่อรุ่นน้องคนนั้นมองมาที่ผมก่อนที่ผมจะเดินผ่านไปด้วยความเบิกบานใจบางที่ถ้าเราขาดความกล้าอาจจะไม่ได้มีประสบการณ์อย่างนี้ก็เป็นได้ละมั่ง

 

      ในเย็นวันนั้นเองหลังจากที่ผมและน้องสาวทั้งสองซึ่งน้องคนกลางของผมนั้นได้ของขวัญเต็มไปหมดอย่างแทบล้นรถจนพ่อยังอดที่จะบ่นไม่ได้นั้นเจ้าน้องสาวตัวดีจอมแก่นก็กอดผมพร้อมกับขอบคุณในของขวัญวันเกิดตอนนั้นผมก็คงได้แต่ยิ้มและลูบหัวมันเบาๆนี้ก็คงเป็นความรักในอีกแบบละมั่งการได้ให้โดยไม่หวังอะไรตอบแทน แต่ถ้าเราได้อะไรเป็นการตอบรับเล็กน้อยแค่นี้ ก็ทำให้เรามีความสุขได้แล้วงั้นสินะ

 

       และช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของผมและผมรอค่อยก็มาถึงในที่สุดหลังจากที่จัดการงานวันเกิดของน้องตัวเองเสร็จเรียบร้อยทำภารกิจส่วนตัวเสร็จก็ขึ้นมาบนห้องของตัวเองพร้อมกับเปิดเฟสพร้อมกับวางดอกกุหลาบปลอมที่ซื้อตอนเช้าอีกดอกเป็นดอกสุดท้ายและจะให้ได้แค่คนเดียวเท่านั้น

 

        ระหว่างที่กำลังรอการตอบรับจากอีกฝั่งหนึ่งนั้นผมก็นอนกลิ้งรออยู่บนเตียงของตัวเองพลางหยิบดอกกุหลาบปลอมสีแดงสดขึ้นมามองพลางยิ้มน้อยๆพลางนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก เรื่องราวต่างๆภายในวันนี้มันสอนอะไรได้มากมายเหลือเกิน และถึงแม้ผมจะไม่ได้อะไรเลยวันนี้จนดูเหมือนผมไม่ใสใจนั้นความจริงแล้วนั้นผมก็มีคนที่สำคัญกับผมในชีวิตเช่นกันแต่ดูเธอจะยังไม่รู้ตัวซะด้วยสิสงสัยผมคงต้องหาเวลาไปหาเธอสักหน่อยเพื่อบอกความในใจที่ผมมีให้เธอได้รับรู้

 

           ตื้อดึ้ง!

    และสักวันผมจะได้พูดมันออกไปว่า  “ผมรักคุณ”  และมอบกุหลาบที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงนี้ให้กับเธออย่างแน่นอน