ฝืน [erotic TD]
เรื่องราวของความรู้สึกมักห้ามกันไม่ได้ ปุยและซิป คนข้าราชการตำรวจที่ต่างในเรื่องของยศและความไม่เหมาะสมระหว่างกัน ทั้งสองต้องทำเป็นบุคคลรู้จักผิวเผิน ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว...กลับมีไฟปรารถนาโชติช่วง
ผู้เข้าชมรวม
11,504
ผู้เข้าชมเดือนนี้
128
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทนำ
ปึก...
แรงการผลักจากคนร่างสูงซึ่งเป็นสาวเท่
ผิวขาวรูปร่างสูง ใบหน้าเนียนใสด้วยอายุเพียง 30 ปีมาหมาดๆ
สวมใส่เสื้อยืดสีขาวมีแขนจั้มพ์สีแดงพร้อมเครื่องหมายข้าราชการ
กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งอบอวลไปทั่ว ยามที่ลมหายใจร้อนลดบนแก้มขาวที่ปัดบรัดออนพอสวยของคนที่อยู่ในชุดเครื่องแบบสารวัตร...
เสียงลมหายใจแรงเป่ารดพร้อมกับริมฝีปากอุ่นโน้มลงมาประทับนวลแก้มที่ทำให้คนตัวเล็กกว่า
หากแต่การเติบโตทั้งทางด้านสถานภาพและวัยวุฒิ
จำต้องเบือนหน้าหนีพร้อมกับเผลอหลับตาสนิทแน่นอย่างฝืนกลั้นอารมณ์อ่อนไหวของตนเองอย่างเป็นที่สุด
เมื่อถูกปลุกเร้าอารมณ์จากใครอีกคน...
ฝ่ามือแข็งแรงของคนที่ถูกฝึกมาอย่างครบถ้วนบริบูรณ์
เลื่อนไล้ลูบกายไปตามสรีระอ่อนบางของคนสูงวัยกว่าถึง 10 ปีอย่างปรารถนา...
ขณะที่คนตัวเล็กกว่าที่อยู่ในชุดเครื่องแบบครบครันสีดำสนิทแนบสัดส่วนและสรีระ
พยายามจะตรึงกำลังของคนรุกเพื่อให้หยุดการกระทำที่แสนวาบหวิวที่กำลังพาตนเองให้ใจหลุดลอยไปไกลแสนไกล...
“พอเถอะซิป”
เสียงหวานเอ่ยห้ามด้วยน้ำเสียงกระหืดกระหอบ
พร้อมจดจ้องมองตาคนที่อยู่ในสภาพอาการตาหวานหยาดเยิ้ม
จดจ้องมองมาด้วยอารมณ์ปรารถนาที่ทวีคูนรุนแรงอยู่ทุกขณะ
“บอกซิปสิ...ว่าพี่ปุยก็ต้องการซิปเหมือนกัน
เราอย่าให้ทุกอย่างมาฝืนมาขวางมากั้นเราสองคนอีกเลยนะพี่ปุย”
น้ำเสียงพร้อมกับไอความร้อนลดลงบริเวณใบหูและซอกคอข่าวที่ชวนเอาให้อีกคนขนลุกตั้งชูชันไปด้วยความเสี่ยวสยิวกับการปลุกเร้าอารมณ์
จนหัวใจเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะให้กระเจิดกระเจิงหนักขึ้นไปอีก...
“พอเถอะซิป พอ”
เธอพยายามที่จะหักห้ามอารมณ์
เรียกสติให้คนเมาหนักไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ได้หยุดการกระทำ
หากแต่ซิปก็ยังไม่หยุดที่จะจุมพิตไปตามใบหน้าและซอกคอของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าไปเรื่อย
“พอเถอะซิป พอ! เราไม่ควรทำแบบนี้” ปุยเผลอเสียงดังตะหวาดเสียงแข็ง ที่ได้ผลพอทำให้ผู้หมวดคนใหม่อย่างซิปถึงกับชะงักงัน ก่อนจดจ้องมองดวงตาคมโตที่มีเสน่ห์ บัดนี้จดจ้องมาด้วยแววตาแสนแข็งกร้าว...
“เราไม่ควรทำหรือพี่เองที่ฝืนใจล่ะพี่ปุย”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามออกมาพร้อมด้วยแววตาตัดพ้อ ยามนี้จดจ้องมองมาด้วยความผิดหวัง
ความไม่เข้าใจอะไรหลายอย่างปกคลุมใจไปเสียหมดจนทำให้อดไม่ได้ที่จะฉกฉวยและครอบครองริมฝีปากของปุย
อย่างที่ใจฝืนกลั้นอดทนมานานแสนนานแล้ว...
ผลงานอื่นๆ ของ T@nakorn ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ T@nakorn
ความคิดเห็น