เพื่อนของฉัน....มีชื่อว่าความตาย

หลังจากที่เขาจากฉันไป ฉันได้แต่นั่งร้องให้เสียใจ ได้แต่ฟูมฟาย เมื่อคนรักของฉันจากไปโดยกระทันหันที่ฉันเองไม่ทันตั้งตัว มันไม่อาจหวนกลับมาดังเดิมได้ ฉันคงต้องทำใจ ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้จะคิดจะทำอะไรต่อไปยังไงดี  เมื่อความหวัง ความฝัน ลมหายใจ ของเขาอกลายเป็นอดีตไปแล้ว แววตาที่อ้อนวอน น้ำเสียงที่ห่วงใย รอยยิ้มอันสดใส ในวันที่ฉันร่าเริง และเราเริงร่าไปด้วยกัน ฉันไม่รู้จะทำอะไรไปเพื่อใครอีกแล้วเมื่อไม่มีเขาอยู่เคียงข้าง ฉันได้แต่นึกหลอกตัวเองไปวันๆ ว่าเขายังไม่จากฉันไปไหนไกล เขายังคงเฝ้ามองฉันจากดินแดนใดสักแห่ง ฉันรับรู้ได้ด้วยความรู้สึกนั้น หรืออาจเป็นเพราะฉันรักเขามากเกินไป เมื่อวันที่สายเกิน...!!!

            เขาจากฉันไปทั้งที่ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มเปื้อนน้ำตา เขาไม่เคยบอกใครว่าเขาไม่สบาย เท่าที่ฉันจำได้ตั้งแต่เราคบกันจนแต่งงานและวันสุดท้ายของชีวิต รอยยิ้มของเขาไม่ได้บ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ข้างใน เขาไม่เคยบ่นหรือแม้แต่ปริปากให้ฉันรู้เลยว่าเขาไม่สบาย จนในวันที่เขาล้มและทรุดลงกับพื้น ฉันโทรเรียกรถพยาบาล มันเป็นสัญญาณไม่ดีนักเมื่อเขาต้องเข้าห้องผู้ป่วยฉุกเฉิน ภาพสุดท้ายก่อนเข้าห้องฉุกเฉิน ฉันยังจำได้ติดตา แม้เขาจะหลับหมดสติแต่ซ่อนรอยยิ้มที่มุมปากให้ฉันได้จดจำเสมอ และแล้วเขาก็จากฉันไป อย่างไม่มีวันหวนกลับคืนด้วยมะเร็งปากมดลูก

            แม้ว่า...ฉันต้องเจ็บปวดมากแค่ไหนที่ต้องเผชิญกับปัญหาในวันที่ขาดคนที่เคยเคียงข้าง คนเคยปรึกษาเมื่อมีทุกข์ ที่เคยปลอบเมื่อผิดหวัง เสียใจ เคยอิ่มไปด้วยกัน เคยอดไปด้วยกันและที่เคยตกลงปลงใจว่าจะสร้างอนาคตร่วมกันในหนทางที่ยาวไกล

            จนกระทั่ง....ฉันได้รับมรดกเพียงชิ้นเดียวที่ เขาทิ้งไว้ให้ฉัน เป็นโน้ตบุค Aser รุ่นเก่าๆ แต่เขารักมันมากสุดหัวใจ ในที่สุดผมก็ได้เปิดเจอบันทึกของเธอ ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของสองเรา ชื่อไฟล์ มีชื่อว่า เพื่อนของฉันมีชื่อว่า “ความตาย” ผมก็เข้าใจทุกอย่างเมื่ออ่านเรื่องทั้งหมด ฉันเข้าใจว่านี่คือ จดหมายฉบับสุดท้ายที่เขาสั่งเสียฉันไว้ก่อนที่จะลาโลกไปโดยที่ฉันไม่เคยรับรู้มาก่อนว่าเขารู้สึกยังไง ในความทรมานที่เขาซ่อนงำความเจ็บปวดไว้เพียงคนเดียว ฉันรู้ว่าความทรมานมากที่สุดคือการที่เราไม่สามารถบอกความรู้สึกให้คนรักเข้าใจ คงเป็นอะไรที่อึดอัดใจน่าดู แต่เขาก็สามารถซ่อนความทุกข์ เก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้เพียงคนเดียว เพราะเพียงไม่ยากให้ฉัน คนที่เขารักมากที่สุดต้องทุกข์ใจไปกับเขา.....เท่านั้นเอง

โปรดติดตามต่อไป.....