สวยอย่างนี้จะปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว Notekwang *63

ข้อมูลเบื้องต้น

 เม้นกัลบ่างเถอะ          ไรท์เตอร์เหนื่อยนะคร๊าฟ


                     ขอร้อง   T^T

Min_ DH

เนื้อเรื่อง

                 ณ.โรงเรียนนานาชาติหกสาม
 
       ห้อง6/3   

    kwang say

"กวางทำไรอยุอ่ะ" เสียงเกรซเพื่อนสนิทฉันเอ่ยขึ้น   "ป่าวไม่ได้ทำไร" ฉันตอบเกรซรทั้งๆที่ยังมองไปนอกหน้าต่าง
 
"แอบดูน้องนทอยู่ใช่ไหมเนี่ยเพื่อนเรา"เสียงเกรซแซวฉัน  "ก่รุ้อยู่แร้วจะถามทำไม่  ^//^" ฉันก้เขินเป็นนะเกรซถามมาได้

ก้รู้อยู่นี่น่า "ชอบน้องนทแล้วทำไมกวางไม่บอกน้องนทไปล่ะ" เกรซถามฉัน    "โห เกรซน้องเค้าออกpopขนาดนั้น น้อง

เค้าจะชอบกวางหรอ"   "นี่กวางใครไม่ชอบแกอ่ะแปลกแระสวยก้สยถ้าฉันเป็นนทนะฉันก้ชอบ"  เกรซตอบฉัน                                    
"จะบ้าหรอเกรซ ^//^ "  ฉันเขินถ้านทชอบฉันอย่างที่เกรซบอกก้ดีล่ะซิ  "อันแน่ คิดไรอยูหรอจ๊ะเพื่อน" เกรซแซวฉัน

"พอเรยเกรซเรีอนดีกว่า" ฉันว่าเกรซก่อนที่ฉันจาเขินตาย "แหมบอกให้เกรซเรียนดูตัวเองดิ นั่งมองอยุนั่นแหละสนาม

บอลอ่ะ" เกรซแซวฉันอีกแร้วแต่ชั่งเถอะตอนนี้น้องนทสำคัญกว่า


           ณ.สนามฟุตบอล
      
          Note say

 "พี่นทขาทางนี้ค่ะ" เสียงแฟนคลับฉันดังขึ้นแต่ตอนนี้ฉันซ้อมฟุตบอลอยู่นะจาเรียกไร่นักหนาเนี่ย (พี่นทจัยเย็นๆ/ไรเตอร์)

(ก้ใันจิงนี่/นท)  "ไอ่นทมานี่ดิ๊" เสียงซิววี่เพื่อนสนิทฉันดังขึ้น "เรียกไมว่ะมีไรว่ะ" ฉันถามซิว "มึงลองมองไปตึกพี่ม.6ดิ"

ซิวบอกฉันฉันลองมองขึ้นไป"ไม่เห็นมีไรเรย" ฉันบอกซิว "เมื่อกี้ข้าเห็นพี่กวางมองแกนี่หว่า" ซิวบอกฉัน "บ้าป่าวว่ะกรู

ไม่เห็นมีไรเรย" ก้ใช่สิพี่กวางจะมองฉันทำไมมีแต่ฉันที่มองพี่กวาง T.T "ข้าเห็นจิงๆนี่หว่า"  ซิวยังยืนยัน   "พอเหอะว่ะกรู

รู้ว่าคนอย่างพี่กวางไม่เคยมมองกรูหรอกมึงอย่าให้ความหวังดิ"  ฉันบอกซิววี่แันรู้ถึงฉันจะป๊อปขนาดไหนแต่พี่กวางคง

ไม่มองฉันหรอก  "ไอ่นท ไอ่ซิว อยู่นี่เองกรูตามหาตั้งนาน" เสียงจูเนียร์เพื่อนสนิทของฉันอีกคนดังขึ้น 

"มีไรว่ะไอ่เนียร์เรียกซะดัง" ฉันถามไอ่เนียร์ที่มันเรียกฉันซะดังคนแถวนั้นมองมากัลหมด "พักแระกรูหิวข้าวว่ะ" โหไอ่นี่

แมร่งสุดๆเรย  "กรูก้นึกว่ามีไร"  ฉันว่าจูเนียร์  "เรื่องกินก้เรื่องใหญ่น๊านท"  นั่นไม่ต้องเดาก้รู้ว่าเสียงคัย  "โห ซิวกรูก้เห็น

เรื่องกินมันใหญ่สำหรับมึงทุกเวลาอ่ะแหละ"  ฉันแซวซิววี่  "ไปเหอะหิว"  เสียงซิวดังขึ้น  "เออ ไปดิ๊"


      ณ โรงอาหาร

" เฮ้ยไอ่นทดูนั่นดิ "  จูเนียร์ชี้ให้ฉันดูผู้ชายคนนึงกำลังจีบพี่กวางอยู่   " กรูเห็นแระ " ฉันตอบอย่างคนไม่ทุกร้อนอะไร

 ทั้งๆที่ในจัยอยากจาไปต่อยคนนั้นซะให้ได้แต่ทำไงได้ก้ฉันไม่เคยที่จะจีบหรือบอกพี่กวางเรยนี่นา  "ไอ่นทนี่เอ็งไม่ทุก

ร้อนไรเรยเรยว่ะ"  จูเนียร์ถามฉัน  "แล้วจาให้กรูทำไงว่ะในเมื่อท่าทางพี่แอมป์จาเอาจิง"  ฉันเอ่ยชื่อของผู้ชายที่มาจีบพี่

กวางพี่คนนี้ชื่อแอมป์อยู่ม.6น่าตาอ่ะหรอก้หล่อนะแต่สู้ฉันไม่ค่อยได้ (แหมไม่ค่อยหลงตัวเองเรย/ไร้เตอร์) (ก้นิดนึง/นท)

"มึงก้จีบเรยดิ๊" ซิววี้ยุฉัน  "จีบไงอ่ะ"  ฉันถามเนียร์ กะซิววี่  "โถไอ่นี่มีแฟนคลับตั้งเยอะเท่ก้เท่าแต่มาตกม้าตายตรงจีบ

สาว"  จูเนียร์ว่าฉัน  "ก้มันจีบไม่เปนนี่หว่า"   "งั้นมึงทำตามกรูบอก  มึงไปขอเบอร์พี่กวางมาก่อน"  จูเนี่ยร์ออกความคิด

"กรูไม่กล้าขอตรงๆว่ะ"   ฉันบอกจูเนียร์ไปก้มันเขินนี่หว่า  "งั้นมึงไปขอจากพี่เกรซแทนดิ"  หลังจากที่มันหายไปนาน

เพราะมัวแต่ตั้งน่าตั้งตากินอย่างเดียวตอนนี้ซิววี่เริ่มออกความคิด  "ได้ตามนั้น"  ถ้าให้ฉันไปขอจากพี่เกรซก้พอได้อยุ

"แต่จาทำไงว่ะในเมื่อพี่เกรซอยุกะพี่กวางตลอด"  ฉันถามเนี่ยร์กะซิว   "งั้นเอ็งรอก่อนเดี๋ยวมันต้องมีจังหวะซิ"


      Kwang say

"กวางคับกินนี่ก่อนนะ" เสียงแอมป์ผู้ชายที่จีบฉันมาตั้งแต่ม.5แต่ฉันไม่สนใจถึงจาหล่อขนาดไหนก้สู้น้องนทไม่ได้หรอก

"กวางคับเอาน้ำไหมเดี๋ยวแอม์ไปซื้อให้"  แอมป์ถามฉัน "ไม่เปนไรค่ะ" ฉันตอบแอมป์ไปนี่ถ้านทเห็นจะเข้าใจผิดหรือ

ป่าวน๊า เฮ้อ คิดแล้วกลุ้มคัยก้ได้เอาแอมป์ไปที T.T  "ไอ่แอมป์อยู่นี่เองไปอาจาร์ยเรียก"  เสียงเนสเพื่อนสนิทแอมป์ดัง

ขึ้น  "เออ ไปก้ได้ ไปก่อนนะคับกวาง"  แอมป์บอกฉัน "ค่ะตามสบาย"  ฉันตอบแอมป์ไปแต่ตาฉันมองไปทางน้องนทที่

ตอนนี้ที่กำลังคุยอยู่กะเพื่อนท่าทางเป็นเรื่องสำคัญนทดูจิงจังมากอยากรุจังว่าเรื่องไรนะแต่ตอนนี้ฉันอยากเข้าห้องน้ำ

ซะแระ  "เกรซเดพี๋ยวกวางมานะไปห้องน้ำก่อน"  ฉันบอกเกรซ  "อื้มๆ "  


       Note say 

"ไอ่นทพี่กวางไปแล้วโว๊ย"  เสียงจูเนียร์บอกฉัน  "เออ งั้นกรูไปนะ"  ฉันบอกจูเนียร์และซิววี่  "เต็มที่เรยเพื่อน"  เสียง

เพื่อนสนิททั้งสองคนดงขึ้นพร้อมกัล 'เอาว่ะนทเพื่อรักต้องทำได้' ฉันบอกกับตัวเองแล้วเดินไปยังโต๊ะพี่เกรซพอเดิน

ถึงโต๊ะ  "พี่เกรซคะ"  ฉันเรียกพี่เกรซตอนนี้พี่เกรซทำท่า งง คงเป็นเพราะฉันไม่เคยพูดกะพี่แกมั้ง  "มีไีค่ะน้องนท"  

"คือนทชอบเพื่อนพี่อ่ะแต่นทไม่รุจาเริ่มยังไงพอดีเพื่อนนทบอกให้มาขอเบอร์นทไม่กล้าขอกะพี่กวางตรงๆเรยต้องมาขอ

จากพี่เกรซแทน"  ฉันบอกพี่เกรซไปตามตรง  "ได้ซิคะ เบอร์ 087 633663637"  พี่เกรซบอกเบอร์ฉัน

"ขอบคุนค่ะ แต่พี่เกรซอย่าบอกเรื่องนี้จะพี่กวางงนะ"  ฉันขอร้องพี่เกรซ  "ทำไมหรอคะ"  "ก้นทอยากเซอร์ไพร์นี่"  ฉันบอก

พี่เกรซไป  "ก้ได้ค่ะตามนั้น ^_^ "   พี่เกรซตอบรับคำขอฉัน  "ค่ะขอบคุนค่ะ"  แล้วฉันก้เดินกลับโต๊ะ  "ได้มาแร้วโว๊ย"

ฉันบอกเพื่อนฉันทั้ง2คน  "ดีมากเพื่อนเลิฟ งั้นเราเตรียมตัวขึ้นเรียนวิชาต่อไปดีกว่า"   จูเนียร์บอกฉัน  "เคๆเรยเพื่อน"
    
           Kwang say

ตอนนี้ฉันเข้าห้องน้ำเส็จแล้วแต่ทำไมฉันยังไม่กลับโต๊ะอ่ะหรอก้เพราะฉันเห็นน้องนทกำลังคุยอยู่กับเกรซนะสิฉันอยาก

รุนะว่าเค้าสองคนคุยไรกัลแต่ถ้าเข้าไปขัดมันจาเสียมารยาทแต่ เอ~ หรือว่าน้องนทชอบเกรซโอ๊ยฉันคิดไรเนี่ยอย่างนี้

ต้องถามยัยเกรซให้รุเรื่องตอนนี้ฉันเห็นน้องนทเดินไปแล้วทีนี้แหละต้องรุให้ได้ว่าคุยอะไรกัล

"นี่เกรซ"  ฉันเรียกเพื่อนตัวดีของฉัน   "มีไรหรอกวาง"  เกรซตอบฉันแบบเหมือนไม่รุเรื่องไร ยัยนี่จิงๆเรยใจฉันจาแตกอยุ

แล้วไอ่เพื่อนบ้า   "เมื่อกี้นทมาหาแกทำไม คุยไรกัล "    "ก้ป่าวนี่น้องนทแค่มาทักเฉยๆ"   โห~ ไอ่นี่ดูก้รุว่าไม่ใช่แค่ทัก

"ทักไรกัลว่ะตั้งนานสองนาน"  "ก้น้องเค้ามาถามว่า"  "ว่าไรพูดมาดิ"   ฉันถามเกรซตอนนี้ใจฉันเต้นไ่เป็นจังหวะแล้ง

อยากรุ้จังว่าใช่เรื่องเราไหมแอบภวานา   "ก้ถามว่าพี่ชื่อไรเพื่อนนทชอบ"  (โกหกคำโตเรยนะเกรซ/ไรเตอร์) 

(นิดนึงเดี๋ยวไม่เนียน/เกรซ)    "จิงหรอว่ะ"  "จิงดิ๊"    ฉันไม่ค่อยยเชื่อเกรซซักเท่าไรมันต้องมีไรแน่ๆเรยเฮ้อ~

"ไปเรียนกัลเหอะกวาง"  "ไปดิ" 

      กริ๊งๆๆๆๆๆเสียงออดดังเวลาเลิกเรียน ( เวลาผ่านไปไวอย่างกะฟิค)

"กวางกลับบ้านเหอะ"  เสียงเกรซทักฉัน   "เออ~ไว้เจอกัลพุ่งนี้นะบาย"    เฮ้อคาบบ่ายนี่ฉันเรียนไม่รู้เรื่องเรยเพราะอ่ะ

ไรอ่ะหรอก้มัวแต่คิดเรื่องเมื่อตอนกลางวันอ่ะสิฉันถามเกรซหลายรอบมันก้บอกแบบเดิมๆฉันไม่เชื่อมันหรอกมันต้อง

มีไรสิหรือน้องนทมาขอเบอร์มันแต่มันไม่กล้าบอกเรา โอ๊ยคิดแล้วเครียด  "กวางกินข้าวลูก"   เสียงแม่ฉันเรียกกินข้าว

แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากกินเพราะตอนนี้มีแต่เรื่องน้องนทกะไอ่เกรซนะสิมันทำฉันวุ่นวายใจไปหมดแล้ว   "ไม่กินค่ะแม่กวาง

ไม่หิว"   ฉันตอบแม่ไปโอ๊ย~เซ็งอ่ะ

                                           'แค่พูดว่าเทอยังรัก ไม่ทำให้หายเหงาใจ '

   เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น คัยอ่ะเบอร์ไม่คุ้นเรย ลองรับดูล่ะกัลเผื่อมีเรื่องไรสำคัญ ฉันคิด

   "สวัสดีค่ะ กวางพูดค่ะ"     

   "สวัสดีค่ะ  พี่กวางทำไรอยุคะ"  เสียงนั้นตอบรับฉันเสียงคุ้นๆนะแต่นึกไม่ได้อ่า~ คัยหว่า

  "นั่นคัยค่ะ"  ฉันถามคนที่โทามว่าเป็นคัย

   "อยากรุหรอคะ อื้มคัยน๊า~จำชื่อตัวเองไม่ได้อ่ะ"   นั่นไงไม่บอกยังมากวนฉันอีก

  "ถ้าไม่บอกพี่จาวางแร้วนะ"  ฉันขู่ให้คนนั้นบอกชื่อมา

  " ใจเย็นๆสิคะ บอกก้ได้นทไงคะรู้จักไหม"   ห๊า~  คัยนะฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

  "คัยนะน้องบอกว่าชื่อไรนะคะ"  ฉันถามไปอีกรอบเพื่อความแน่ใจ

  "นทค่ะ ชื่อนทอยู่ม.5 รู้จักไหม"  ท่าทางฉันจาไม่ได้ฝันไป

  "รู้จักสิคะืน้องออกดัง "  ^//^  โอ๊ยเขินอ่ะ

   "ค่ะๆ"     "แล้วน้องรู้เบอร์พี่ได้ไง"   ฉันถามนท

   "นทเก่งไงคะ 555 ล้อเล่นความลับค่ะ" น้องนทตอบฉันขนาดตอบแบบกวนยังน่ารักเรยนะเนี่ย ^///^

 
   "พี่กวางคะดึกแร้วนอนเถอะเดี๋ยวเจอกัลพุ่งนี้นะ"  น้องนทบอกฉันหลังจากที่เราคุยกัลเส็จ

  "ค่ะ ฝันดีนะคะน้องนท"  "คร๊าฟพี่กวางก้ฝันดีนะฝันถึงนทด้วยบาย~"   นทถึงนทไม่สั่งพี่พี่ก้ฝันถึงนทอยู่แล้ว

  "ค่ะบาย"   ฉันมีความสุขจังเรยวันนี้ คืนนี้หลับฝันดีแน่เรย พูดแล้วก้นอนดีกว่าดึกแระ


        Note say

 "ค่ะบาย"  เสียงพี่กวางบอกฉันครั้งสุกท้ายกก่อนที่พี่กวางจะวางไป โอ๊ย~วันนี้มีความสุขจิงเรยดีแระที่ทำตามที่ไอ่

เนียร์บอก นี่ก้ดึกแระนอนดีกว่าเก็บแรงไว้วันพุ่งนี้พี่กวางเตรียมตัวไว้เรยนทนจะรุกแร้วนทจะไม่รออ่ะไรอีกแร้ว

เดี๋ยวมีคนมาแย่งพี่ไป ฉันคิดแค่นั้นแร้วฉันก้หลับ


     เช้า ณ โรงเรียน

  "ไงไอ่นทมาซะเช้าเรย"  เสียงจูเนียร์ทักฉัน    "ก้อยากมาเจอพี่กวางเร็วๆนี่หว่า"  ฉันตอบมันไป

 "แล้วเป็นไงบ้างโทไปยังแล้วขอพี่กวางคบยังอ่ะ"  "โทไปแร้วโว๊ย ไอ่ซิวเพึ่งได้คุยกัลวันแรกมึงจาให้กรุของเค้าเป็น

แฟนเรยไง"  ฉันบอกซิวแมร่งจิงๆเรยเพึ่งคุยกะได้วันเดียวมันจาให้ฉันขอพี่กวางเป็นแฟน    "วันเีดียวก้จิงแต่ถ้ามึงไม่รีบ

สารภาพไปเดี๋ยวก้มีคนตัดหน้ามึงหรอก"   จูเนียร์เตือนฉันมันก้จิงอยุแต่ฉันจะทำไงดี งั้นเอางี้ล่ะกัล
 
ตอนนี้ฉันเริ่มคิดไรออกแระ อยากรุล่ะสิ ไม่บอกหรอก555 ก่อนอื่นต้องเปลี่ยนเบอร์งั้นเปลี่ยนก่อนดีก่าไม่เชิงเปลี่ยน

หรอกแต่ฉันมี2เบอร์ใช้อีกเบอร์แระกัล^_^  เสร็จฉันล่ะพี่กวางคนสวย  "คิดไรอยุว่ะไอ่นทนั่งยิ้มคนเดียวมึงบ้าป่าว"

"อ้าวไอ่เนียร์มึงว่ากรุหรอชิ!! นี่ดีนะว่ากรุรมดีอยุไม่งั้นนะมึงตาย!"  ดีนะที่ตอนนี้ฉันรมดีไม่งั้นมึงได้ตายจิงๆแน่ไอ่เนียร์

งันเริ่มแผนสองดีกว่าเพราะไงวันนี้คงไม่เรียนเพราะอาจารย์ไม่มา555ดีที่สุดเพราะฉันก้ไม่อยากเรียนเรยวันนี้

งี้ต้องใช้แผนแรกต้องไม่โทไปแร้วแระต้องหาตัวช่วยใช่สิ  "ไอ่เนียร์ไอ่ซิวช่วยกรุหน่อย"   ฉันขอร้องมันทั้งคู่

"ว่ามาเพื่อนรัก"  "งั้นมึงช่วย................"    "ได้เรยเพื่อนแต่มีแค่กรุสองคนหรอว่ะ"   "ป่าวโว๊ยถ้ามีแค่มึงมันคงเห็นผลช้า

กรุมีตัวช่วยอีก"   "คัยว่ะ"   "พี่เกรซไง"  "อื้ม งั้นกรุสองคนเริ่มแผนเรยล่ะกัล"   "เคๆงั้นกรุก้จาเริ่มแหมือนกัล"    หลังจากที่

ประชุมกัลเส็จก้แยกย้ายไปทำหน้าที่ตัวเองส่วนฉันจะต้องส่งข้อความก่อนอันดับแรกส่งว่างี้แระกัล


             Kwang  say

    ~ติ๊ด ติ๊ด~  เสียงข้อความฉันดังขึ้น คัยนะส่งมาหรือจาเป็นนทไม่ใช่สิ เบอร์นทไม่ใช่เบอร์นี้เปิดอ่านดีก่า

 ~ วันนี้คุณจะเจอเนื้อคู่แบบไม่คาดคิด~  คัยนะส่งมา ชั่งมันเหอะไร้สาระ วันนี้ยังไม่เจอนทเรยเฮ้อ เซ็งอยากเจอจังเอ~หรือ

ว่านองนทไม่มาโรงเรียนไม่ใชมั้งเมื่อเช้าเกรซบอกว่าเจอนี่หว่าแร้วไมเราไม่เจอเนี่ยไม่เปนไรพักกลางวันคงเจอมั้ง

อยากให้ถึงตอนกลางวันเร็วๆถึงจาเหลืออีกครึ่งชั่วโมงจะพักแต่ไมมันช้าจังเรย    ~กริ๊งๆๆๆ~ เสียงออดดังขึ้น

พักแร้วดีใจจัง จะได้เจอนทแร้วไปโรงอาหารดีกว่า

         ณ โรงอาหาร

"เกรซๆแกเจอน้องนทไหม"   เสียงฉันถามเกรซเพราะตอนนี้กำลังมองหาน้องนทอยู่   "ไม่เห็นว่ะ"   เสียงเกรซตอบฉัน

แร้วน้องนทไปไหน............จาไปถามคัยได้บ้างเนี่ยเพื่อนน้องนทก้ไม่อยู่   "กวางๆเกรซมีธุระอ่ะขอตัวก่อนนะ"   

"จะไปไหน"  "เออ ธุระด่วนโว๊ย"   พอมันพูดจบมันก้วิ่งไปอย่างเร็วฉันกะว่าจะถามมันต่อก้ไม่ทันแร้ว

~ติ๊ด ติ๊ด~  เสียงข้อความฉันเิดอ่านดู   ~เย็นนี้คุณอาจเจอเรื่องไม่คาดฝัน~   คัยอีกเนี่ยเล่นบ้าๆอย่าให้รุนะเอ แต่เบอร์มัน

เหมือนเบอร์แรกที่ส่งมาเรยคัยเล่นไรเนี่ย  กริ๊งๆๆๆ   เสียงออดได้เวลาเข้าเรียนคาบบ่ายแร้วฉันยังไม่ได้เจอนทเรยเฮ้อ

เซ็งจัง  ณ  ห้องเรียน    อ้าวไอ่เกรซยังงไม่มาอีกหรอ ธุระไรมันฟ่ะมันสำคัญต้องโดนเรียนเรยหรอ โทไปก้ไม่รับอย่าให้รุ

นะว่าไปไหนแมร่งไม่ชวนแระคาบเรียนก้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนถึงช่วงเย็น     กริ๊งๆๆๆๆ  เย้เลิกเรียนแร้วแร้วๆอ่เกรซไป

ไหนเนี่ยหายไปนานแร้วนะ  ~ติ๊ด ติ๊ด~    ~ คุนคงสงสัยว่าคัยส่งมา คุนลองเดินมาที่ตึก63สิแร้วจะรุคำตอบ~  คัยเล่น

ไรบ้าๆเนี่ยงี้ต้องไปดูซะแระว่าคัย

        ณ ตึก63

~ถ้าตอนนี้คุนมาถึงแร้วให้มาที่ห้อง306~    ฉันอ่านข้อความอันล่าสุดที่มีคนส่งมาให้แร้วตอนนี้ฉันกำลังเดินไปที่

ห้อง306   ตอนนี้อยุหน้าห้อง306แร้ว  ~ถ้าตอนนี้คุณอยุหน้าห้องคุนลองเข้ามาในห้องสิ~  ฉันเปิดปนะตูเข้าไป

เอ๊ะ นี่มีแต่รูปฉันเต็มห้องเรย นี่รูปฉันตอนเข้าแถว รูปฉันตอนกินข้าว รูปฉันตอนอ่านหนังสือ ทำไมมีรูปฉันเต็มไปหมด

บนกระดานเขียนไรเนี่ย  

                                        พี่กวางรุไหมว่ามีคนแอบรักอยุคนนี้มองพี่มานานแร้ว  

                                        แร้ววันนี้เค้าอยากจะมาสารภาพกับพี่  พี่ลองหันกลับมาสิ


ฉันหันหน้ากลับไหลังอ่านเส็จ ฉันได้พบกลับน้องนทที่กำลังถือดอกไม้แระเดินตรงมาที่ฉันตอนนี้ฉันเขินจนไม่รุจาทำตัว

อย่างไง   "พี่กวางคะคือว่านทแอบรักพี่มานานแร้ว จนนทคิดว่าถ้านทไม่ทำไรสักอย่างนทคงบ้าตาย"

"พี่กวางคะ นทรักพี่ค่ะ"  ฉันฝันไปหรือป่าวตอนนี้น้องนทกำลังคุกเข่าสารภาพรักฉันจิงๆหรอเนี่ย

"พี่กวาง แป็นแฟนกลับนทนะคะนทรุว่ามันเร็วไปสำหรับเราแต่นทรักพี่จิงๆ นะคะพี่กวางเป็นแฟนกัน"  น้องนทพูดซะยาว

เรยมันคือความจิงใช่ไหม  "ว่าไงคะพี่กวาง"   "ค่ะนท พี่กวางจะเป็นแฟนนทค่ะ ^//^ "   ฉันตอบน้องนทไป  

"จิงนะคะ"  นทถามฉันฉันพยักหน้ารับ อร้วน้องนทก้มากอดฉัน  ^//^


      Note say

ตอนนี้ฉันกอดพี่กวางอยุหลังจากที่พี่กวางตอบรับการขอเป็นแฟนของฉัน  "พี่กวางยังไม่บอกนทเรยว่าพี่คิดไงกะนท"

ฉันถามพี่กวาง  "พี่ก้แอบรักนทมากนานแร้วเหมือนกัน"    "โถ ทำไทพี่ไม่บอกนท"   "ก้พี่กลัวว่านทจาไม่ชอบพี่นี่น่า"

พี่กวางพูดแระทำท่างอล  "เคๆคร๊าฟไม่พูดแระว่าเรื่องของเราดีก่า"  "นทรักพี่กวางนะคะ"   "พี่ก้รักนทค่ะ"

"งั้นนทของมัดจำนะ"  ฟอดดดดดดด  ฉันหอมแก้มพี่กวาง  "นทบ้า^//^"   "ถึงจะบ้านทก้บ้ารักพี่กวางน๊า"

"กรุจาอ้วก"  เสียงไอ่เนียร์ดังขึ้นจากที่ซ่อน  "มึงออกมาไม"  "ก้กรุอยากออกมาเปน กขคนี่หว่า"   คราวนี้เปนเสียงซิววี่

"เออ พวกมึงเอาเข้าไป เซ็งเรยกรุ"   "เป็นไงน้องพี่"  พี่เกรซถามฉันหลังจากที่ออกมาพร้อมกลับไอ่สองแสบ

"สุดยอดเรยพี่ ขอบคุนนะคร๊าฟ"  ฉันขอบคุนพี่เกรซ   "ไม่เปนไรเพื่อน้องและเพื่อนสุดที่รัก"   

"ค่ะ งั้นเดี๋ยวนทมานะพี่เดี๋ยวไปส่งพี่กวางก่อนเดี๋ยวกลับมาช่วยเก็บ"  ฉันพูดหลังจากที่คุยกัลเสร็จ 

"เออ มาเร็วๆนะโว๊ยไม่งั้นคืนนี้คงดึก"  "เออ ได้ไปพี่กวางกลับบ้านกัลเดี๋ยวไปส่ง"  ฉันพูดแระก้จับมือพี่กวางเดินออก

จากห้องไปส่งพี่กวางที่บ้าน...

  บนรถ  "พี่กวางคะนทมีเรื่องอยากถาม"    "ว่ามาสิคะนท นทมีไรจะถามพี่"   "คือนทเห็นพี่แอมป์ตามจีบพี่มาตั้งนาน

ทำไมพี่กวางไม่ตอบรับพี่แอมป์ไปล่ะ"  ฉันถามพี่กวางก้ฉันเห็นพี่แอมป์ตามจีบพี่กวางตั้งหลายปีแต่ไม่มีท่าทีที่พี่กวาง

จาเล่นด้วยเรยซึ่งตากกับฉันแค่จีบพี่กวางไม่ถึงวันขอพี่แกเป็นแฟนพี่แกก้ตอบรับซะงั้น

"ก้พี่กวางรักน้องนทนี่คะรักแร้วอีกอย่างแอมป์ก้แค่ตามจีบไม่ได้ขอพี่เป็นซะทีนีน่า"   คำพูดพี่กวางทำให้ฉันนึกไป

ว่าถ้าพี่แอมป์ขอพี่กวางเป็นแฟนพี่กวางก้เป็นสินะ  "หรอคะ"  ฉันตอบแบบหน้าเศร้า เฮ้อ ถึงพี่กวางจะเป็นแฟน

ฉันตอนนี้แต่ฉันก้ไม่แน่ใจจิงๆว่าพี่กวางรักฉันหรือป่าวเพราะฉันเพิ่งจีบพี่กวางแค่วันเดียวก้ได้พี่แกมาเป็นแฟนแล้วพูด

ง่ายๆฉันแทบไม่ได้จีบก้ได้พี่กวางเป็นแฟนฉันก้เรยไม่แน่ใจ  T^T

    Kwang say

"ก้พี่กวางรักน้องนทนี่คะแร้วอีกอย่างแอมป์ก้ไม่ได้ขอพี่แฟนแฟนซะที"   ฉันแหย่น้องนทไปอันที่จิงที่ฉันไม่ยุ่งกะแอมป์ก้

เพราะว่าฉันรักนทคนเดียว แต่เอ~ทำไมน้องนทเงียบไป  "นทคะคิดไรอยุหรือป่าวไมเงียยบไป"  ฉันถามนทไป

"ป่าวค่ะนาแค่คิดไรเพลินๆเออ พี่กวางถึงบ้านแร้วค่ะ"  "อื้มๆงั้นพี่เข้าบ้านก่อนนะถ้านทเก็บของเส็จก้โทมาหาพี่นะคะ"

ฉันบอกนทไป  "ok คะพี่กวาง"  น้องนทตอบรับแระยิ้มให้ฉันเด็กบ้าไรเนี่ยน่ารักจัง  "งั้นนทไปก่อนนะคะ"  น้องนทพูดจบ

ก้ขับรถออกไป  ตอนนี้ฉันอยุในบ้านแร้วกำลังรอโทสับจากนทอยุเมื่อไรจะโทมานะนทคิดถึงรุไหม แร้วฉันก้หลับไป

ตั้งแต่เมื่อไรก้ไม่รุ

       Note say

หลังจากที่ส่งพี่กวางเสร็จฉันก้มาช่วยเพื่อนเก็บของ ตอนนี้เก็บเสร็จแร้วกำลังแยกย้ายกัลกลับบ้านตอนนี้ก้าไป5ทุ่มแร้ว

ฉันโทไปหาพี่กวางตามสํญญาแต่พี่กวางก้ไม่รับ คงจานอนแร้วมั้งไม่เป็นไรพุ่งนี้เช้าก้คงได้เจอเอ~พุ่งนี้ฉันแข่งฟุตบอล

นี่น่าพี่กวางจารุไหมเนี่ยไม่เป็นไรพุ่งนี้ค่อยบอกตอนเช้าแต่ว่าพี่กวางคิดไงกะพี่แอมป์เนี่ยพี่รุไหมนะว่าคำตอบของพี่ทำ

ให้นทคิดมาก แร้วฉันก้หลับไป..................


        เช้า ณ.สนามกีฬา (งง ล่ะซิไรท์ก้งง แต่วันนี้คือวันกีฬาสัมพันธ์นานาชาติไง ยัง งงไช่ไหม งงต่อไป)

 เมื่อไรพี่กวางจะมานะเฮ้อ!   "เป็นไรไอ่นทถอนหายใจอยุนั่นแหละ"    "ป่าวโว๊ยไม่ได้เป็นไร เออซิว พี่กวางอยุไหน"

ฉันถามเพื่อยตัวแสบ   "ไม่รุโว๊ย เออนทไปซ้อมเหอะนี่จาแข่งแระ"  ซิววี่พูดเตือนฉันใช่สินี่จะใกล้เวลาแข่งแระพี่กวาง

อยุไหนเอ~หรือว่า จิงสิพี่กวางเป็นรีดเดอร์นี่หว่าลืมได้ไงว่ะ ไปหาพี่กวางดีกว่าื   "ไอ่ซิวเดี๋ยวมานะ"   พูดจบฉันก็เดินไป

ที่ห้องแต่งตัวเชียร์รีดเดอร์ฉันดีใจที่จะได้เจอพี่กวางฉันเดินไปเรื่อยๆจนถึงประตู ฉันได้ยินเหมือนคนคุยกัล นั่นมันเสียง

พี่กวางนี่แต่อีกคนคัยนะลองเสียมารยาทฟังดูแร้วกัล   "กวางเมื่อไรกวางจะบอกความจิงไปล่ะ"   เอ~นี่ีเสียงพี่แอมป์

นี่น่าบอกความจิงไรเนี่ย   "ยังหรอกแอมป์กวางกำลังสนุกอยุเรย"   นี่มันอะไรกัลตอนนี้ฉันสับสนไปหมดแร้วพี่กวางสนุก

อะไรแร้วพี่แอมป์กับพี่กวางเป็นไรกัล   "แร้วกวางจะให้แอมป์เป็นไรกับกวางล่ะในเมื่อกวางยังคบกับคนนั้นอยุ"   

"แอมป์ก้เป็นคนที่กวางรักไง"   คนที่พี่กวางรักหรอแร้วฉันเป็นไรล่ะคนโง่งั้นสิ T_T   ตอนนี้ฉันวิ่งหนีออกมาจากโรงเรียน

เงียบๆไม่บอกให้คัยรุเพียงแต่ส่งข้อความบอกซิววี่ว่าฉันคงไปแข่งไม่ไหว อตนนี้ฉันได้วิ่งมาที่สวนสาธารณะฉันได้แต่คิด

ว่าพี่กวางกะพี่แอมป์ไปรักกัลตอนไหน

                         เอาเวลาไหน แอบไปเจอะเขา เมื่อฉันเผลอ   เหนื่อยไหมเธอต้องทำอย่างนั้น

                                                อยากไปกับเขา   แต่ดันมีฉันใช่ไหมที่เธอเกรงใจ

                                      ไม่ต้องขอฉันก็จะทำให้   ไม่ขอฉันก็จะไปให้   จะทิ้งให้เธอ

                               อยู่กับเขาอย่างที่ต้องการ   ไม่ต้องขอฉันก็จะยอมให้     ถ้ารักเขาก็เข้าใจได้

                                             จะยากอะไร ก็แค่หัวใจหัวใจ      หัวใจดวงเดียวย่อยยับไป

ตอนนี้ฉันนั่งฟังเพลงอยุตอนนี้ฉันไม่ต่างกับคนสิ้นหวังเรย  แร้วเมื่อคืนที่พี่บอกนทมามันไม่จิงใช่ไหม ฉันร้องไห้จนน้ำตา

จะแห้งหมดแร้วนี่ก้เป็นเวลานานแร้วที่ฉันหนีออกมา เอาว่ะ นท ต้องตัดใจต้องไม่ทำให้คนที่รักเสียใจพี่กวางนทตัดสิน

ใจแร้วว่านทจะไปจากพี่ถึงนทจะเจ็บแต่ถ้าพี่มีความสุข นทยอม   ฉันคิดได้ก้ปัดเอาน้ำตาออกไปแระเดินกลับบ้าน.....


         Kwang   say

ตอนนี้ฉันอยุในห้องแต่งตัว ตอนนี้ฉันกะแอมป์กำลังเอาบทละครที่จะส่งอาจาร์ยมาตรวจสอบดูฉันกับแอมป์ได้ทำบทคู่

กัลแต่ที่น่ากลัวนี่สิก้อาจาร์ยบอกให้เอาชื่อฉันกะแอมป์ใส่ลงไปด้วยให้เป็นตัวเอกของเรื่องฉันกับแอม์จับฉลากได้ทำ

งานนนี้คู่กัล  เฮ้อ    หนักใจ      ถ้านนทรุนทจาโกดไหมนะ       ตอนนี้ฉันกับแอมป์ตรวจสอบบทละคร

เรียบร้อยแร้ว    "แอมป์ กวางไปก่อนนะจะเชียร์แร้ว"    "อื้ม"  ฉันเดินไปที่สนามฟุตบอลหวังว่านทคงซ้อมอยุนะ

"ซิวๆ นทอ่ะ"  ฉันถามซิววี่เพื่อนสนิทนท  "ไม่รุอ่ะพี่กวางแต่เห็นมันส่งข้อความมาว่าจาขอไม่แข่งอ่ะ"   ซิววี่บอกฉัน

ฉันได้แต่งง ว่านทไปไหนนะวันแข่งสำคัญอย่างนี้จะไปไหน นทนะนท ไปไหนไม่บอกพี่ ตอนนี้ฉันพยายามโทหานท

แต่นทปิดเครื่อง  เป็นไรของเค้านะ  "กวางๆๆ ทำไรอยุไปเหอะได้เวลาเชียร์แร้ว"   เกรซมาตามฉัน  "อื้ม"

  เวลา  19.00  น.

ตอนนี้แข่งเส็จแร้วโรง้รียนเราได้ที่2 เฮ้อ ถ้ามีนทคงได้ที่1 พูดถึงนทหายไปไหนนะโทไปก้ไม่รับ   "กวางกลับบ้านเหอะ

เกรซไปส่ง นทคงไม่มาแร้วมั้ง"  เกรซพูดจนทำให้ฉันอดน้อยใจนทไม่ได้   "อื้ม  ไปสิ"   ฉันตอบเกรซ................

"บายเกรซ"  ฉันบอกลาเกรซหลังจากที่เกรซมาส่งฉัน ฉันเดินไปที่ห้องตอนนี้ฉันพยายามโทหานทแต่นทก้ไม่รับ

งั้นพรุ่งนนี้ค่อยว่ากัลแร้วกัล

            Note   say

ตอนนี้ฉันอยุบ้านฉันร้องไห้จนไม่มีแรงที่จะทำไรแร้ว ฉันนั่งมองโทรศัพท์ตอนนี้ที่ดังพี่กวางโทมาประมาณ 36 สายได้

แร้วแต่ฉันไม่มีแรงไม่มีสิ่งไหนที่จะพูดกับพี่กวางแร้วในเมื่อฉันตัดสินใจที่จะไป ฉันก้ต้องทำเพื่อให้คนที่รักมีความสุข

เสียงโทรศัพท์ได้เงียบลง ตอนนี้ฉันเหนื่อยกับการร้องไห้ เรยเผอหลับไป............


  เช้า ณ.โรงเรียนนานาชาติ

วันนี้ฉันไม่พร้อมที่จะเจอพี่กวางเรย   "ไอ่นทเมื่อวานมึงเป็นไรรุไหมกรุเกือบโดนโค้ดฆ่า บลา~ๆๆๆ"   เสียงซิววี่บ่นฉัน

"ป่าวๆๆแค่ขี้เกรียจนิดหน่อยอ่ะ"  "แหมมึงพวกกรุก้นึกว่าอกหักมา5555"    เสียงจูเนียร์แซวฉันฉันอยากจะบอกมันจังว่า

ที่มันพูดมาถูกทุกอย่าง   "นท เมื่อวานพี่โทไปทำไมไม่รับ"  นั่นไงเสียงของคนที่ฉันยังไม่พร้อมที่จะเจอดังขึ้นจะบอกว่า

ไงดีว่ะนท  "เออ พอดีนทหลับน่ะ"  โกหกคำโตเรยกรุ  "หรอหลับนานเนอะ"  พี่กวางพูดประชดฉัน  

"กวางคับ ไปกันยังจะเข้าแถวแร้ว"    เสียงพี่แอมป์มาตามพี่กวาง ><  เห็นหัวเราไหมเนี่ยนั่งอยุตรงนี้นะอย่าเพิ่งมาสวีต

กัลสิมันเจ็บโว๊ย   "แปปนึงนะแอมป์"  ยังจะมาพูดหวานใส่กัลอีกไม่ไหวแร้วโว๊ย   "ทุกคนนทขอตัวนะ"    ฉันพูดพร้อมกับ

เดินออกจากที่ตรงนั้นถึงอยุไปก้ซ้ำซะเปล่าๆ   ตอนนี้เดินมาที่หลังตึกไม่มีคนอยุแร้วจะอยุได้ไงก้เข้าแถวกัลแร้วนี่

พี่กวางนะพี่กวางทำไมทำกับนทอย่างนี้่ฉันคิดแร้วน้ำตาฉันก้ไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้      "นทร้องไห้ทำไม"

เสียงพี่กวางหนีมายังไม่พ้นอีกเราเฮ้อ!   " ป่าวนทไม่ได้ร้อง"  ฉันพูดพร้อมกับปาดน้ำตาออก

"อย่าโกหกพี่สินท"    "ไม่มีไรหรอกพี่กวาง อืม พี่กวางเย็นนี้ไปบ้านนทได้ไหม"    ฉันถามพี่กวางไปเพราะยังไงวันนี้ต้อง

พูดกันให้รู้เรื่อง   "อื้ม  ได้สิ"   พี่กวางพูดพร้อมยิ้มหวานให้ฉัน ฉันยิ้มตอบพี่กวาง 

"งั้นเจอกัลตอนเย็นนะนทจาพาพี่กวางไปบ้านนท"   ฉันพูดพร้อมกับพยายามฝืนยิ้มให้พี่กวาง   "จ้า"  พี่กวางตอบ

"งั้นนทไปเรียนแระ พี่กวางวันนี้เลิกกี่โมง"   ฉันถามพี่กวาง  "บ่าย3อ่ะ"   "อื้มงั้นเจอกัล"  ฉันพูดเส็จก้เดิยนขึ้นห้องไป

             kwang  say    

ฉันได้เดินมาจากนทได้สักพักแล้วตอนนี้ฉันอยุบนห้องเรียน  นทเป็นอะไรทำไมต้องร้องไห้ด้วยไม่เป็นไรเดี๋ยวเย็นนี้ค่อย

ถามล่ะกัล    "กรวรรณ เธอจะเรียนไหม"   เสียงอาจาร์ยดังขึ้นทำเอาฉันหลุดจากภวังค์ความคิด

"เรียนค่ะ"  ฉันตอบอาจาร์ยไป...................จนถึงเวลาเลิกเรียน  (เร็มล่ะสิ / ไรท์เตอร์)  (ที่สุดอ่ะ / กวาง)

"นทรอพี่นานไหม"  ฉันถามนท  "ไม่นานหรอกพี่กวางไปกัล"  นทพูดพร้อมกับจับมือฉันไปขึ้นรถ

"นทมีไรอยุในใจหรือป่าวบอกพี่มาได้นะ"   ฉันถามคนรักของฉันที่พักนี้ไม่ค่อยได้พูดคุยกัลมากนะเหมือนนทมีไรอยุในใจ

"อื้ม ถึงบ้านนทมีอะไรจะถามพี่" เสียงนทตอบฉันสีหน้านทดูเครียดมากฉันเรยจับมือนทแต่นทดึงมืออกมันทำให้ฉัน งง

กับท่าทางของนท ตลอดทางฉันเรยได้แต่นั่งเงียบ ทั้งน้อยใจแระ งง กับท่าทางที่นททำเหมือนไม่รักกัน

     ณ.บ้านนท

เมื่อถึงบ้านนทก้พาฉันขึ้นมาบนห้อง  "นทคะมีไรจะคุยกับพี่หรอ"   ฉันถามนทไป  "พี่กับพี่แอมป์เป็นไรกัลบอกนทมา"

"ไม่ได้เป็นไรนี่คะนท พี่กับแอมป์เป็นเพื่อนกัล"  ฉันตอบนทไปตามความจิง

            Note  say

"พี่กับแอมป์เป็นเพื่อนกัล"   พี่กวางจะทำให้นทเจ็บไปมากกว่านี้ใช่ไหมทำไมพี่ไม่พูดความจิงไปนทจะได้ตัดใจสักที

"พี่กวางพูดความจิงมาเถอะ วั้นนั้นนทได้ยินหมดทุกอย่างแล้ว" ฉันบอกพี่กวาง   "วันไหนนท ความจิงไร"

"ก้วันงานกีฬาที่ห้องแต่งตัวไง"   ฉันบกพี่กวาง  "โถ นทนั่นมันไม่ใช่อย่างนั้น"   "แล้วอย่างไหนพี่กวาง"

"คือพี่กับพี่แอมป์อ่านบทละครกันจะดูไหมเ้ดี๋ยวพี่เอามาให้ดู"   พี่กวางพูจบก้เดินไปหยิบกระดาษจากกระเป๋า

แล้วส่งให้ฉันฉันดูและก้ยิ้มออกมาอย่างเขินๆ   "ทีหลังอ่ะถ้าจะหึงก้ดูบ้างก้ดีนะคะนท"  พี่กวางยังจะพูดให้ฉันเขินอีก

"ค่ะ รุแร้ว"   ฉํนตอบพี่กวางไป  ตอนนี้พี่กวางขำกับท่าทีของฉัน    "ขำไรพี่กวาง"    "เปล่า  มะได้ อุ๊บ"   ฉันให้พี่กวาง

พูดได้แค่นั้นฉันก้ปืดปากพี่กวางด้วยปากของฉันตอนนี้เราจูบกัลอยู่ฉันค่อยๆเอาลิ้นเข้าไปตอนแรกดูพี่กวางตกใจ

แต่พี่ผ่านไปสักกพักพี่กวางก้ตอบโต้ฉัน จนตอนนี้อารมณ์ของเราทั้งคู่หยุดไม่อยุแร้ว  ตอนนี้ฉันผลักพี่กวางลง

บนเตียง..........................................     (คงไม่ต้องบอกนะว่าเกิดไรอิอิ ไรท์เตอร์ไม่อยากโดนแบนฟิคจินตนาการนะ)

  เช้า ณ. บ้านพนายางกูล

  ภายในห้องนอนของลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้าน บนที่นอนมีสองร่างที่กอดกันราวกับไม่อยากห่างกันไปไหน

  ร่างเล็กตื่นมาได้สักพักแร้วแต่ไม่กล้าปลุกคนร่างบางเพราะคิดว่าร่างบางคงเหนื่อยจากเมื่อคืน ร่างเล็กนอนมองคน

  ในอ้อมกอย่างแสนรัก ร่างเล็กกำลังจะก้มลงไปหอมแก้ม   แต่ว่า................

 " นทจะทำอ่ะไรพี่คะ"  เสียงพี่กวางขัดขึ้น จิงๆเรยเกือบจะได้หอมซะแระ   " ก้.....จาปลุกพี่กวางไง"  แก้ตัวน้ำขุ่นๆเรย

"หรอค่ะ พี่ก้นึกว่านทจะแอบหอมพี่สักอีก"    นั่นไงรู้ใจฉันจิงๆเรยพี่กวางให้ได้งี้สิ    "ก้นิดนึงน่านะ ได้ป่ะ"  เอาว่ะ

แอบทำไม่ได้ขอมันดื้อๆเรยดีกว่า   "ได้ไหมคะขอหอมทีนะๆๆๆ"   ฉันอ้อนพี่กวาง    "ก้ได้ค่ะ"  พี่กวางตอบฉัน

ฟอด~~~~   "หอมแต่เช้าเรยนะพี่กวาง "   ฉันบอกพี่กวาง   "นทก้ ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวสาย"  พี่กวางบอกฉัน

"ค่ะ  ไปอาบน้ำกัน"    พูดเสร็จฉันก้จูงมือพี่กวางเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำด้วยกัน ^_^

  ณ. โรงเรียน

"ไอ่นทโว๊ย ทำการบ้านเส็จยัง  อ้าวพี่กวางหวัดดีคับ"   เสียงจูเนียร์เรียกฉันพร้อมทักทายคนข้างๆที่เดินมาพร้อมฉัน

"ยังไม่ได้ทำเรยว่ะ พอดีว่าไม่มีเวลา"   ฉันเน้นกับคำว่าไม่มีเวลาแร้วมองไปทางพี่กวาง ตอนนี้พี่กวางหน้าแดงแร้ว

"ทุกทีเรยมึง"  ดูเหมือนไอ่เพื่อนตัวดีฉันจะไม่รุความหมายนะ   "ไปเหอะนท เนียร์อาจายร์เรียกว่ะ" เสียงซิววี่ดังขึ้น

"เออ  พี่กวางคะเจอกัลตอนเย็นนะ"  ฉันบอกพร้อมกับส่งยิ้มให้   "ค่ะงั้นเจอกัลนะนท"  พี่กวางบอกฉัน

   ตอนเย็น  (ไมมันไวจังว่ะ)

 ตอนนี้ฉันยืนรอพี่กวางอยู่  พร้อมกับดอกไม้ แอบไปซื้อมา 555  ขี้เกียจเรียนคาบสุดท้ายเรยออกไปซื้อดอกไม้มา

 "นทคะรอพี่นานไหม"  นั่นไงเสียงคนที่ฉันรอคอยดังขึ้น  "ไม่นานค่ะ"   ฉันตอบพี่กวางไป

"พี่กวางคะนทมีไรจะให้"     "ไรหรอคะ"    ฉันคุกเข่าแระยืนดอกไม้ให้พี่กวาง ตอนนี้พี่กวางเขินมาก

"พี่กวางคะนทไม่รุว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรแต่ นทจะทำทุกๆวันของเราให้ดีที่สุด  นทรักพี่กวางนะคะ"ฉันพูดจากใจจริง

"ค่ะพี่ก้เหมือนกัลพี่จะทำทุกวันของเราให้ดีที่สุด  พี่ก้รักนทค่ะ"   พี่กวางบอกฉัน  "ค่ะกลับกัลเถอะ"  ฉันบอกพี่กวาง

"ค่ะกลับบ้านกัน"    พี่กวางพูดจบฉันก้จับมือพี่กวางกลับบ้าน


   ต่อจากนี้ฉันก้ไม่รุว่ามันจะเกิดอะไรกับเราเราสองคนยังจะรักกันไปนานแค่ไหนแต่ตอนนี้เราสองคนพูดได้คำเดียวว่า

ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงแต่เราจะรักษาใจของกัลแระกัลให้ดีที่สุด


................................................................THE  END.............................................................................................

จบแร้วคับ    เป็นไงบ้างเอ๋ย

ไงก้ขอบคุนคับที่ทนอ่านจนจบ   บะบาย


กะว่าจะแต่งอีกเรื่องจะดีไหม  แต่ไม่รุจะแต่งคู่คัย  แนะนำได้นะคับ

แร้วเจอกัล