คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Not telling you #08
“เซฮุนกูขอโทษ”
“……………..”
“กูไม่ได้ตั้งใจนะฮุน”
“นี่ขนาดมึงไม่ตั้งใจ มึงยังทิ้งกูนะไอ้เอ๋อ ใช่สิมีพี่คริสแล้วนี่ กูแม่-งเป็นแค่คนไร้ค่า”
“กูขอโทษนะฮุน” ผมเข้าไปกอดเอวบางๆของเซฮุนหวังว่าให้มันยกโทษเรื่องที่ผมลืมมันไว้ที่โรงเรียน =_=
“นี่สองผัวเมียหยุดสวีทก่อน” ผมเงยหน้าขึ้นดูเจ้าของเสียงนึกว่าใคร “คริสตัล” หัวหน้าห้องนี่เอง
“ใครผัวเมีย” เซฮุนเอ่ย ตานี่จิกใส่คริสตัล
“พวกนายไงกอดกันกลม”
“อิจฉา อยากให้ฉันกอดเหรอ” เซฮุนทำหน้าทะเล้น
“บ้าสิ ฉันไม่นิยมเพศชาย เอานี่ผลการสอบมิดเทอม” คริสตัลยื่นผลคะแนนมาให้พวกผม ก่อนจะเดินไปหาแอมเบอร์คนสนิท
“เฮ้อ ดูไปก็เท่านั้นติดท็อปเท็นเหมือนเดิม” เซฮุนดูคะแนนด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย แล้วตั้งกระดาษผลคะแนนอย่างไม่ใส่ใจ
“เซ….ฮุน” ผมเอ่ยเสียงสั่น
“ทำไม เอ๋อ”
“กูสอบตกอีกแล้ว คราวนี้กูตก3วิชาอ่ะมึง T ^ T” น้ำตาไหลลงมาเหมือนน้ำตก ผมสอบตกอีกแล้ว ทำไมผมไม่หัวดีเหมือนเซฮุนบ้าง อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
“อย่าร้องดิเอ๋อ เดี๋ยวเขาก็มีสอบซ่อม” เซฮุนปลอบ
“สอบซ่อมให้ตายกูก็ตกอีก กูสมองทึบมึงก็รู้”
“เออ เดี๋ยวกูติวให้ โอเคมั้ย? เลิกร้องได้แล้ว” เซฮุนกอดปลอบ
“อืม” ผมกอดตอบเซฮุน
“ชานยอลลลลลลลลลลลลลล” เสียงเรียกชื่อผมดังสนั่นห้องเรียนสะท้าน ผมผละกอดจากเซฮุน พอหันไปที่ประตูห้องก็เจอกับพี่คยองซู พี่จงอินและก็พี่คริส
“พี่มาขัดอะไรหรือเปล่า” พี่คยองซูถาม
“เปล่าครับ” ผมเอ่ย พลางมองพี่คริสที่หน้านิ่งบอกบุญไม่รับ พี่คริสเป็นอะไร?
“แล้วนี่ทำไมตาแดงอ่ะ”
“เอ่อ….คือ” จะแถว่าอะไรดีว่ะ
“คือไอ้ชานยอลสอบตกสามวิชารวดอ่ะครับ” เซฮุนเอ่ย ไอ้เพื่อนทรพีมึงจะแฉกูทำปอเปี๊ยไส้กุ้ง
“อ้าว แล้วสอบซ่อมวันไหน”
“อาทิตย์หน้าครับ ว่าแต่พี่คยองซูมีอะไรหรือเปล่า” ผมถามกลับไปเพราะการที่ชมรมบาสบุกมาหาผมเนี่ยมันไม่ธรรมดาแน่ๆ
“อ๋อ คืออาทิตย์หน้าชมรมบาสจะมีการเข้าค่ายเก็บตัว พวกพี่เลยมาบอกชานยอลให้เตรียมตัว”
“แต่ ผมมีสอบซ่อม”
“นั่นสิ อืม….เอางี้พรุ่งนี้สอบซ่อมเลย”
“เฮ้ยยยย พี่คยองซูถ้าสอบซ่อมพรุ่งนี้ ผมจะเอาอะไรไปสอบ”
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวให้ไอ้คริสติวให้” พี่คยองซูเอ่ย ผมหันไปมองคนที่ยืนอยู่แต่ไม่พูดอะไรเลย
“ไม่เป็นไรครับ ผมให้เซฮุนติวให้ก็ได้” ผมปฏิเสธ
“เออ ไอ้เอ๋อ ฉันนึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้ไม่ว่าง แกไปติวกับพี่คริสเถอะ” ผมหันไปมองเซฮุนที่แววตาเจ้าเล่ห์มาก
“แล้วพี่คยองซูไม่ถามความสมัครใจพี่คริสหน่อยเหรอครับ?”
“มันไม่กล้าปฏิเสธหรอก เนอะคริส” พี่คยองซูหันถามพี่คริส พร้อมส่งสายตาแกมบังคับที่เห็นแล้วชวนขนลุก
“อืม” พี่คริสตอบตกลงสั้นๆ
“งั้นตามนี้ คืนนี้ชานยอลไปนอนค้างที่บ้านคริสละกัน โอเคนะ” ผมไม่ทันได้ตอบตกลงพี่คยองซู พี่คริส และพี่จงอินที่ไม่รู้มาทำไมก็เดินออกไป
“เซฮุน มึงมีธุระอะไร” ผมหันไปถามคนเจ้าเล่ห์
“ไม่มี”
“แล้วทำไมมึงไม่ติวให้กู”
“กูอยากให้มึงติวกับพี่คริส เผื่อติวไปติวมาได้วิชารักมาสักบทสองบท ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ดูคำตอบมันสิครับ ประเคนเพื่อนหาผู้ชาย ส้นตีน!!!
“กูรู้น่ะมึงแอบคิดวางแผนปล้ำพี่คริส” เซฮุนเอ่ยต่อ
“อย่าเอาความจริงมาพูดเล่นไอ้ฮุน!!!!”
.
.
.
ตอนเย็นแล้วนะครับ
“ไปกันเถอะน้องยอล” พี่คริสเอ่ย ตอนนี้พวกเราก็เสร็จภารกิจจากชมรมแล้ว ผมรู้สึกเหนื่อยมากต้องคอยดูแลๆพี่ๆในชมรม แต่คิดอีกมุมนึงพวกพี่ๆเขาก็เหื่อยเหมือนกันทั้งวิ่ง ทั้งซ้อมนู่นนี่นั่น
“พี่คริสเหนื่อยหรือเปล่าครับ ถ้ายังไงผมไม่รบกวนพี่คริสดีกว่า” ผมเอ่ยอย่างเกรงใจ
“ไม่รบกวนหรอก” พี่คริสเอ่ย แล้วคว้ามือผมเอาไว้ พี่ครับจะแต๊ะอั๋งชานยอลใช่ป่ะ
เราสองคนแวะมาที่บ้านผมก่อน เพื่อให้ผมเก็บเสื้อผ้าหนีตามผู้ชายไป ส่วนพี่คริสก็นั่งคุยกับพ่อแม่ผมอยู่ด้านล่างดูท่าทางจะเข้ากันดีซะด้วยสิ
“แม่ฝากน้องด้วยนะคริส”
“ครับ”
“ยอลลูกก็อย่าทำให้พี่เขาลำบากล่ะ”
“แม่อ่ะ” ผมงอนใส่แม่ ทำเหมือนผมเด็กไปได้
“ไม่ต้องงอนแม่เลย แม่ว่าเราสองคนรีบไปดีกว่า เดี๋ยวจะไปถึงบ้านคริสจะค่ำมืดเอา”
“ครับ งั้นผมลานะครับคุณแม่” พี่คริสเอ่ย
ผมและพี่คริสก็เดินออกมาจากบ้านผม ระหว่างทางเราสองคนไม่คุยอะไรกันเลย ผมว่าจะชวนคุยแต่เหมือนพี่คริสจะอารมณ์ไม่ค่อยดีผมเลยไม่กล้าพูดอะไร
บ้านพี่คริส
ผมมาถึงบ้านพี่คริสที่ใหญ่โตเหมือนราชวัง เวอร์ไปครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่คริสก็เดินนำผมเปิดประตูบ้านเข้าไป
“พี่คริสสสสสสสสสสสสสสสสสสส กลับมาแล้วเหรอ” ผู้ชายร่างเล็กวิ่งมาหาพี่คริส
“ครับ พี่กลับมาแล้ว” พี่คริสลูบหัวผู้ชายคนนั้น อิจฉาว่ะ
“เอ๋ นี่เพื่อนพี่คริสเหรอ” ผู้ชายคนนั้นผละกอดจากพี่คริสแล้วหันมาจ้องผม ขอบคุณที่เห็นว่า ปาร์ค ชานยอลคนนี้มีตัวตัน
“รุ่นน้องของเองแหละ แบคฮยอน เอ่อ ชานยอลนี่แบคฮยอนน้องชายพี่ ส่วนนี่ชานยอลรุ่นน้องของพี่น่ะแบคฮยอน” พี่คริสแนะทำความรู้จักให้พวกเราอย่างเสร็จสรรพ ผมหันไปยิ้มผูกไมตรีกับแบคฮยอน แบคฮยอนก็มอผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่จะ......
“พี่ชานยอลดูดีจังเลย น้องแบคชอบ” แบคฮยอนพุ่งเข้ามากอดผมเล่นเอาผมเซไปเลย
“แบคฮยอนปล่อยพี่เขาได้แล้ว กอดแน่นขนาดนี้พี่เขาหายใจไม่ออกหรอก” พี่คริสบอกคนตัวเล็กที่กอดผม
“ขอโทษนะฮ่ะ” แบคฮยอนผละกอด แล้วโปรยยิ้มหวานมาให้ ให้ตายเหอะน่ารักจริงๆ
“น้องยอลนั่งที่ห้องรับแขกก่อนน่ะ เดี๋ยวพี่ไปหาขนมมาให้กิน” พี่คริสบอกผมแล้วแยกตัวออกไป คราวนี้ก็เหลือผมกับแบคฮยอน
“พี่ชานยอลมากับน้องแบคนะฮ่ะ ^^” น้องแบคจูงมือผมมานั่งที่ห้องรับแขกแถมมานั่งเบียดกับผมทั้งๆที่นั่งมีเยอะแยะ
“อ้าวน้องแบค ทำไมไปเบียดพี่ชานยอลแบบนั้นล่ะครับ” พี่คริสที่เดินเข้ามาสังเกตถึงความผิดปกติ
“ก็...น้องแบคชอบพี่ชานยอลนี่ครับ ./////////////////.” น้องแบคอ่ย หน้างี้แดงมากเลย
“เอ่อ.....น้องแบค”
“พี่ชานยอลไม่ต้องพูดอะไร น้องแบคเข้าใจว่ามันอาจจะเร็วไปแต่น้องแบคชอบพี่ชานยอลนะฮ่ะ” น้องแบคเอ่ย
“น้องแบค” พี่คริสพูดเสียงดุ
“อย่ามาดุน้องแบคน่ะ พี่คริส” น้องแบคหน้ามุ่ยใส่พี่คริส แล้วหันมา
‘จุ๊บ’ น้องแบคจุ๊บที่แก้มผมเบาๆ แล้ววิ่งขึ้นข้างบนไปทิ้งให้ผมอึ้งแด-ก
“พี่ต้องขอโทษแทนน้องแบคด้วยน่ะ” พี่คริสเอ่ย
“ไม่เป็นไรครับ” ผมตอบกลับไป
หลังจากที่ผมกับกับพี่คริสกินขนมกันเสร็จก็เริ่มปฏิบัติการติวคอร์สพิเศษคืนเดียวสามวิชา ซึ่งพี่คริส ติวให้ผมเข้าใจทุกวิชาอย่างทะลุปรุโปร่ง จนไม่อยากจะเชื่อนี่สิด้วยแรงแห่งรัก
“อ่ะ ถูกทุกข้อ ถ้าพรุ่งนี้น้องยอลทำได้แบบนี้พี่ว่าผ่านแน่นอน”
“ครับ ผมก็หวังให้ผ่าน” ผมเอ่ยทั้งรอยยิ้ม รู้สึกได้ถึงรอยหยักในสมองที่เพิ่มขึ้น
“พี่ว่าเราขึ้นไปบนห้องดีกว่าจะได้อาบน้ำด้วย”
“ครับ”
ผมมีโอกาสเข้ามาในห้องพี่คริส แทบหยุดหายใจกันไปเลย ผมวางกระเป๋าเอาไว้แล้วจัดแจงเข้าไปอาบน้ำอย่างรวดเร็วแล้วออกมาในชุดนอนหมีน้อย
“อาบเร็วจัง”
“ผมวิ่งผ่านน้ำอ่ะครับ” ผมตอบ
“งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ” พี่คริสหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป ผมก็นั่งอยู่บนเตียงนุ่มก่อนที่จะทิ้งตัวกลิ้งไปกลิ้งมาจนเตียงพี่คริสเกิดมลทิน(?)
“ห้องพี่คริสเนี่ยน่านอนจังเลย” ผมเพ้อออกมา ห้องนอนพี่คริสกว้างน่านอน น่า...............หลับมาก หืม? มือของผมไปสัมผัสอะไรบางอย่างใต้หมอนพี่คริส มันเป็นรูปใบหนึ่งครับ ผมหยิบมาดูเป็นรูปของพี่คริสที่หน้าจะอยู่ช่วง 16-17 ได้มั้ง? ข้างๆพี่คริสมีผู้หญิงคนหนึ่งสวยมากเลยครับยืนกอดแขนพี่คริสอยู่ พอผมพลิกรูปด้านหลังเหมือนพี่คริสจะเขียนอะไรเอาไว้ รัก…ไว้สั้นๆ คนนี้คงจะเป็นคนที่พี่คริสรักสินะ อารมณ์ที่ดี๊ด๊าของผมลดฮวบลงทันที เฟลอ่ะ
‘แกร็ก’ เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก ผมรีบเอารูปยัดใส่ใต้หมอน ก่อนที่จะลุกขึ้นนั่งทำตัวปกติ
“พี่คริส….อาบเสร็จแล้ว....O_0” ผมหันไปคุยกับพี่คริส แม่เจ้า พี่คริสออกมาแค่ผ้าขนหนูตัวเดียว ผมขอลาตายอย่างสงบ
“เอิ่ม โทษทีน่ะพี่ลืมตัวไปว่าวันนี้น้องยอลมาค้าง” พี่คริสบอกผม แก้มทั้งสองข้างมีแดงระเรื่อขึ้นมานิดๆ สงสัยจะเขินผม พี่คริสตัดการแต่งตัว ทาครีมจนเสร็จแล้วมานั่งใกล้ๆผมบนเตียง
“น้องยอล พี่ขอถามอะไรหน่อยสิ”
“ครับ”
“น้องยอลกับเซฮุนเป็นอะไรกันครับ” พี่คริสถาม เล่นเอาผมตกใจเลย กว่าเรื่องอะไร
“เพื่อนกันครับ”
“เพื่อน?” พี่คริสเอ่ยย้ำ
“ครับ เพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาล ผมมีกับเซฮุนเป็นเพื่อนสนิทกัน รู้ใจกันมากที่สุดครับ มีอะไรหรือเปล่าครับพี่คริส”
“เปล่าหรอก แค่วันนี้พี่เห็นเรากอดกัน”
“อ๋อ มันกอดปลอบผมอ่ะครับ คือถ้าผมร้องไห้วิธีเดียวที่จะให้ผมหยุดร้องคือกอดน่ะครับ” ผมบอกไปทั้งรอยยิ้ม พี่คริสพอได้ฟังจากที่ผมพูดก็เหมือนจะมีท่าทีโล่งใจยังไงไม่รู้ หรือผมคิดไปเอง
“อืม นี่ก็ดึกแล้วพี่ว่าเรานอนกันดีกว่า” พี่คริสเอ่ย ผมเลยย้ายตัวเองไปนอนบนเตียงโดยมีพี่คริส นอนอยู่ข้างๆ
“น้องยอลครับ”
“ครับ”
“พรุ่งนี้สู้ๆนะ” พี่คริสเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม ที่เห็นแล้วผมแทบจะเอาหน้าซุกลงไปกับผ้าห่ม มันแบบอยากกัดหมอน
“ครับ สู้ๆ” ผมจะสู้เพื่อรอยยิ้มพี่คริส
พี่คริสก็ปิดไฟลง ห้องทั้งห้องอยู่ในความมืดมิด ผมองก็หลับลงอย่างง่ายดาย แม้จะมีมีบ้างช่วงที่รู้สึกว่ามีสัมผัสอันนุ่มนวลประทับลงบนหน้าผากของผม
.................................................................................................................
มาแล้วครับ ลืมไรต์กันยังครับ
ช่วงนี้ฝ่ามรสุมการสอบ ไรต์เหลืออีกสองวิชาครับ เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ตอนนี้ ก็เรื่อยๆอ่ะครับ หลังจากนี้คงจะเข้าสู่ช่วงระทึกยิ่งกว่านี้ เพราะมีการเข้าค่ายของชมรมบาส
อ่อ อีกอย่าง น้องแบคน่ารักมั้ยครับ? ไรต์ว่าน่ารักนะครับ 555555555555555555+
สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเข้ามาเม้นมาเป็นกำลังใจ ให้ไรต์สุดบ้าบอคอแตกคนนี้
****จุ๊บแก้ม
ความคิดเห็น