คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
กว่าจะทำให้ลูกชายยอมตกลงไปดูตัวในวันพรุ่งนี้ก็เล่นเอาม๊ะม๊าทั้งสองเหนื่อยไปตามๆกันกับการหว่านล้อมให้ลูกชายยอมไปดูตัวด้วย ดูท่าทางม๊าดงแฮ ม๊าคยูฮยอนจะดีใจ ตื่นเต้นเกินหน้าเกินตาลูกชายไปแล้ว ก็ม๊านะเล่นจัดการหาเสื้อผ้าที่จะใส่ไปดูตัวพรุ่งนี้ให้เรียบร้อยสะดวกโยธินที่ลูกชายไม่ต้องจัดแจงอะไรเลย ทำให้ยองมินเล่นม๊าจัดแจงหาเสื้อผ้าให้ถึงกับถอนใจออย่างเหนื่อยใจ ที่ม๊าอยากให้เขามีภรรยาเหลือเกินทั้งที่เขาเพิ่งอายุแค่สิบแปดเอง แต่ม๊าก็จะหาศรีภรรยาให้แล้ว
“ทำเพื่อม๊าเค้าหน่อยนะ”ซีวอนตบบ่าลูกชายที่เข้ามาหาที่ห้องนั่งเล่นกับใบหน้าเบื่อหน่าย
“ผมไม่เข้าใจจริงๆทำไมม๊าถึงอยากให้ผมแต่งงานกับลูกน้าดงแฮจังเลย”ยองมินพูดขึ้นที่ซีวอนยิ้มให้กับลูกชาย
“ก็ม๊าเรานะดันไปสัญญากับน้าดงแฮเอาไว้ตอนที่ท้องเรานะซิ ว่าถ้ามีลูกจะให้ลูกแต่งงานกับลูกของน้าดงแฮ แล้วหมั้นลูกเอาไว้กับหนูมินวูตั้งแต่หนูมินวูแบเบาะแค่เดือนเดียว”ซีวอนบอกออกมาด้วยรอยยิ้มที่รู้ว่าทำไมภรรยาถึงอยากให้ลูกชายคนโตแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนเหลือเกิน ยองมินได้แต่ถอนหายใจแล้วถอนหายใจอีกเมื่อฟังป๊ะป๊าเล่าจบ
“ดีนะฮ่ะว่าผมเป็นอย่างมินวู ม๊าเลยไม่ให้ผมแต่งงานกับมินวู”กวังมินโพล่งออกมาที่นั่งจำศีลอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่นาน
“คุยอะไรกันอยู่จ๊ะพ่อลูก”เสียงหวานถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามา
“ฮยองมาปรึกษาป๊าเรื่องดูตัวพรุ่งนี้ครับแม่”เป็นกวังมินตอบแทนทุกอย่างเสร็จสรรพ
“ทำไมไม่มาปรึกษาม๊าล่ะจ๊ะลูก ม๊านะรู้หมดทุกเรื่องเลยนะว่าน้องนะชอบอะไรบ้าง ไม่ชอบอะไรบ้าง มาถามม๊าดีกว่า”พูดเองเออเองเสร็จสรรพ ซีวอนได้แต่ยิ้ม “แต่ตอนนี้ม๊าว่าลูกนะควรไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นมาแล้วไม่หล่อน้องไม่ชอบขึ้นมาจะมาโทษม๊าไม่ได้นะ” ม๊าถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี ผมนะไม่อยากแต่งงานไปดูตัวนะครับม๊า ยองมินได้แต่ค้านในใจ หวังว่าพรุ่งนี้ลูกของน้าดงแฮคงไม่ชอบเขาเหมือนกัน
“เราก็เหมือนกันกวังมิน อย่ามัวแต่เล่นปิกาจูจนดึกล่ะ ตาเป็นหมีแพนด้าขึ้นมาจะร้องให้ม๊าช่วยไม่ได้นะ”คยูฮยอนหันมาพูดกับลูกชายคนเล่นที่นั่งเล่นปิกาจูไม่ยอมเลิก ไม่รู้จะติดอะไรนักหนาเจ้าปิกาจูเนี๊ย สงสัยม๊าต้องหาสามีให้ลูกอีกคนแล้วมั้ง
ทางด้านดงแฮก็ไม่แพ้กันที่ดงแฮลากลูกชายมามาสหน้า ขัดสีฉวีวรรณ จับมาแช่น้ำนมตั้งแต่เย็นที่มินวูร้องโวยวาย ไม่ยอมทำท่าเดียวแต่ก็โดนม๊าคนสวยสั่งเสียงแข็งว่าถ้าไม่ยอมทำจะตัดเงินค่าขนมทำให้คุณหนูเอาแต่ใจต้องยอมทำตามโดยปริยาย
“เป็นสาวเป็นนางต้องรู้จักดูแลตัวเอง ทำให้ตัวเองดูสวยตลอดเวลารู้มั๊ย”ดงแฮสอนลูกชายที่นั่งหน้ายู่อยู่ในอ่างน้ำนมที่โดนมารดาขัดผิวให้อยู่
“ม๊ามินวูเป็นผู้ชายนะฮ่ะ ม๊าทำเหมือนว่ามินวูเป็นผู้หญิงตลอดเลย”มินวูเถียงออกมา
“เรายังไม่รู้ตัวอีกหรอว่าเป็นอะไร แค่ลูกนะไม่มีนม หน้าอกเหมือนพวกผู้หญิงพวกนั้นก็แค่นั้น ถ้าให้มีนะม๊าจะได้ใจมาก”ดงแฮบอกออกมาที่กำลังขัดผิวให้ลูกชายแสนรัก
“ตรงนั้นมินวูก็ไม่มีเหมือนกันนะฮ่ะ”มินวูว่าออกมาทำให้ดงแฮยิ้มแหยๆที่ลูกชายพูดตรงเหลือเกิน อุตสาร์ไม่พูดมาแล้วนะ แต่ลูกชายสุดที่รักยังพูดมาอีก
“ไม่ต้องมาเถียงม๊าเลยหรือว่าเราอยากมี ม๊าจะได้ส่งเราไปทำเมืองนอก”
“ไม่ฮ่ะ มินวูไม่อยากผ่าตัด ไม่อยากโดนเข็ม มีอันนี้มันได้ใจกว่าเยอะเลยฮ่ะ”ดงแฮแทบจะเป็นลมกับคำพูดของลูกชายที่มันตรงเหลือเกิน ใครก็ได้บอกลีดงแฮหน่อยว่านี้ลูกชายชั้นใช่มั๊ย
พอแช่น้ำนมเสร็จดงแฮก็ทาครีมบำรุงผิวนับ สิบมาทาบำรุงผิวให้ลูกชายที่นอนเอนกายสบายอยู่บนเตียงนิ่มลายตุ๊กตานอนฮับเพลงอย่างสบายอารมณ์
“ม๊าทาให้เสร็จลูกก็นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตื่นมาจะได้สดชื่น สวยปิ๊งจนพี่เค้าต้องตกหลุมรักเราเลย”
“ฮ่ะม๊า ม๊าก็เข้านอนได้แล้วฮ่ะ เดี๋ยวหน้าแก่ขึ้นมามินวูไม่รับผิดชอบด้วยนะฮ่ะ มินวูสวยกว่าม๊าอย่ามาโทษมินวูทีหลังนะฮ่ะ”หยอกล้อกับม๊าสุดสวยและลุกขึ้นมาหอมแก้มก่อนที่ล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างที่มีตุ๊กตาวางมานอนให้กอดทุกคืน
“ฝันดีนะครับลูกชายสุดที่รักของม๊า”ดงแฮก้มลงจูบหน้าผากของลูกชายและปิดไฟหัวเตียงปิดประตูห้องให้ลูกชายอย่างเรียบร้อย
คยูฮยอนจัดโต๊ะอาหารอย่างอารมณ์ดีทำให้สามีอย่างซีวอนถึงกับยิ้มออกมาเมื่อเห็นภรรยาวันนี้อารมณ์ดีเหลือเกิน
“ดูท่าคุณจะมีความสุขมากเลยนะ”ซีวอนบอกออกมาที่จิบกาแฟเล็กน้อย ที่คุณภรรยายิ้มหวานให้
“จะไม่ให้ชั้นมีความสุขได้ไง วันนี้จะไปดูตัวลูกสะใภ้ก็ต้องมีความสุขเป็นธรรดา”คยูฮยอนบอกด้วยรอยยิ้มหวานละลายใจคุณพ่อเหลือเกิน
“เผื่อใจไว้บ้างก็ดี ถ้าลูกไม่ชอบหนูมินวูขึ้นมาคุณจะได้ไม่ต้องผิดหวังและโกรธลูกได้”
“ไม่มีทางที่ลูกจะทำให้ชั้นผิดหวังได้อยู่แล้ว ถ้ายองมินไปเห็นหนูมินวูชั้นเชื่อได้ว่าลูกจะต้องหลงรักหนูมินวูทันที”คยูฮยอนบอกอย่างมั่นใจก็แน่ละหนูมินวูน่ารัก น่าเอ็ดดูขนาดนั้นเป็นใครๆก็ต้องตกหลุมรักเป็นธรรดา
“หอมจังเลยครับม๊า”กวังมินที่วิ่งเข้ามาที่ได้กลิ่นอาหารฝีมือม๊าคนสวยถึงกับรีบวิ่งลงมา
“งั้นลูกก็ต้องรีบทานแล้วรีบออกไปทำงานแทนพี่เค้า”คยูฮยอนสั่งทันที
“รู้แล้วครับม๊า ไม่เห็นต้องรีบเลย ประธานบริษัทยังนั่งให้ม๊าบ่นอยู่นี้เลย”กวังมินบอกออกมาที่ทำให้โดนสายตาพิฆาตจากม๊าคนสวยได้
“ถ้าไม่อยากโดนม๊าบ่นอีกคนก็รีบทานเลย ก่อนที่เจ้าแม่จะลง”แค่พูดแค่นี้กวังมินก็รีบทานทันที ไม่โอ้เอ้ชักช้าให้โดนม๊ะม๊าคนสวยเทศน์ได้ ถ้าโดนขึ้นมามีหวังหูแฉะแน่ ม๊าบ่นแต่ละทีเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงไม่รู้หาเรื่องที่ไหนมาบ่นได้ ถึงว่าป๊าถึงได้กลัวม๊านักหนาไม่กล้าหือม๊ะม๊าเลย
“ยองมินลูกมาทานข้าวต้มลองทานก่อนลูก”เสียงหวานโดยสิ้นเชิงแตกต่างกับสามีกับลูกชายคนเล็กกันลิบลับ
“ม๊าลำเอียงอ่ะป๊า”กวังมินกระซิบกระซาบกับบิดา
“อย่านึกว่าม๊าไม่ได้ยิน”สองพ่อลูกเงียบกริบ
“ม๊านัดน้าดงแฮไว้กี่โมงอ่ะ”ยองมินถามขึ้นเมื่อมานั่งที่โต๊ะ
“ม๊านัดไว้สิบโมงจ๊ะ ถ้าลูกคิดจะออกไปทำงานล้มเลิกความคิดนั้นไปเลย ม๊าให้น้องไปทำแทนแล้ว”บอกอย่างรู้ทัน ยองมินหันมามองหน้าน้องชายกับป๊าสุดหล่อที่ได้แต่นั่งเงียบกลัวว่าเจ้าแม่คยูลงอีก
“ทำไมผมไม่เห็นรู้เลย ม๊าทำไมไม่บอกผมก่อน”
“แค่วันเดียวเองนะยองมิน หยุดวันเดียวไม่เป็นไรหรอกอีกอย่าง วันนี้ลูกแค่มีสัมภาษณ์หนังสือไม่กี่ฉบับเองจะไปทำงานให้เหนื่อยทำไม”คยูฮยอนบอกออกมาอย่างเป็นเรื่องปกติ
“แต่ผมไม่อยากผิดนัด ไม่อยากให้ใครมองไม่ดีนะครับม๊า”
“ใครจะกล้ามาว่าลูกม๊า ลองมาว่าซิม๊าจะได้ไล่ออก จัดการให้น่วมเลย”คยูฮยอนบอกออกมาที่ซีวอนได้แต่กลืนน้ำลายลงคอ ยองมินได้แต่ส่ายหน้ากับนิสัยของมารดาที่ไม่ยอมใครจริงๆ
ม๊าอยากให้ผมมีเมียมากใช่มั๊ยเนี๊ย ถึงยอมลงทุนทำถึงขนาดนี้..........
ดงแฮที่มาถึงร้านอาหารก่อนนัดที่เปิดห้องวีไอพีสำหรับงานนี้โดยเฉพาะ ที่ม๊ะม๊าสุดสวยดูจะมีความสุขเหลือเกินแต่ลูกชายแสนน่ารักอย่างมินวูได้แต่นั่งเท้าคางเบื่อหน่ายอย่างหงุดหงิด
“ม๊ามินวูขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ มินวูปวดฉี่”
“อย่าคิดหนีม๊าเด็ดขาดนะ ถ้าหนูผิดสัญญาม๊าหักค่าขนมแน่และไม่ให้ออกจากบ้านเด็ดขาด”
“ม๊าไม่ไว้ใจมินวูหรอครับ”
“ม๊าไม่ไว้ใจ”เต็มปากเต็มคำที่ทำให้มินวูหน้าหงิกได้และเดินสะบัดบ๊อบออกไป
คยูฮยอนที่เพิ่งมาถึงที่เดินนำหน้าลูกชายแสนหล่อที่พอเดินลงมาจากรถก็ได้รับเสียงกรี๊ดจากแฟนคลับมาตลอดทาง ยองมินก็ต้องทำหน้าที่ไอดอลให้เหล่าบรรดาแฟนคลับที่ต่างพากันส่งเสียงกันตลอด
“ม๊าฮ่ะ ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะฮ่ะ”
“ห้ามคิดหนีเด็ดขาด ไม่งั้นม๊าจะโกรธลูกไม่ยอมคุยด้วยตลอด”คยูฮยอนบอกออกมากับแววตาจริงจัง
“ผมไม่ผิดคำพูดอยู่แล้วครับม๊า”ยองมินบอกออกมาแล้วแยกกับมารดาตรงไปที่ห้องน้ำ
ตลอดทางเดินมายองมินก็ได้รับเสียงกรี๊ดตลอดทางจนทำให้คนที่อยู่ในห้องน้ำอย่างมินวูนึกหมั้นไส้ขึ้นมาที่เสียงกรี๊ดสร้างความรำคาญให้กับเขาไม่น้อย
“ถ้าชั้นออกไปดูแล้วมันไม่หล่ออย่างที่พวกหล่อนกรี๊ดนะ ชั้นจะเอาประทัดไปหน้ามันให้เละไปกว่าเดิมเลย”มินวูบ่นอย่างหงุดหงิดที่กำลังล้างมืออยู่หน้ากระจกที่ยองมินเดินเข้ามาพอดีและเห็นร่างบางที่ล้างมือถึงกับตกใจและรีบออกไปทันทีและรีบดูหน้าห้องที่คิดว่าเข้าห้องน้ำผิด
“ก็ห้องน้ำผู้ชายนี้หรือเด็กนั้นจะเข้าห้องน้ำผิด”ยองมินว่าออกมาที่ไม่รู้ว่ามินวูเดินออกมาพอดี
“ชั้นเข้าห้องน้ำถูก ชั้นเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่นายคิดไอ้ตาถั่ว”มินวูว่าออกมาและเดินชนยองมินออกไป ยองมินได้แต่ส่ายหน้ากับเด็กที่เพิ่งเจอและเป็นเด็กนิสัยแย่อีก ถ้าเป็นน้องชายเค้านะจะตีให้ก้นลายเลย
ตอนแรกมาอัพแล้วนะค่ะ สนุกกันมั๊ยค่ะ อย่างไงก็เม้นบอกไรเตอร์ด้วยนะค่ะ ไรเตอร์อยากรู้ว่าตอนแรกถูกใจรีดเดอร์หรือเปล่า
ความคิดเห็น