ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 ครอบครัว
วันเวลาผ่านไปกับความรักความอบอุ่นของครอบครัวของตระกลูคิม ที่มีคิบอมเป็นประมุขในบ้านที่ยังมีดงเฮเคียงข้างเสมอที่ยังเมื่อวันวาน ที่ทั้งสองยังมอบความรักให้กันเสมอที่ไม่เคยลดน้อยลงเลย ถึงลูกทั้งสามจะโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้วแต่ทั้งคู่ยังคงหวานต่อหน้าลูกๆเสมอ
“ป๊ากับหม่ามี๊หวานกันอีกแล้ว”
ฮึนฮีลูกสาวคนโตที่ตอนนี้อายุ20ปี ที่ตอนนี้เป็นสาวเต็มตัวที่ทั้งน่ารักและสวยเหมื่อนกับดงเฮ ถึงจะโตเป็นสาวแล้วแต่ความแสบก็ยังเหมื่อนเดิม ที่เดินมานั่งตรงกลางระหว่างป๊าคิบอมกับหม่ามี๊ดงเฮที่หอมแก้มของป๊ากับหม่ามี๊
“แล้วน้องล่ะลูก”
ดงเฮเอ่ยถามที่เห็นลูกสาวคนเดียวที่ยังไม่เห็นลูกชายทั้งสอง
“น้องซีวอนกับน้องฮยอกอยู่ข้างนอกค่ะหม่ามี๊ เดี๋ยวคงจะเข้ามาค่ะ”
ฮึนฮีพูดไม่ทันขาดคำฮยอกก็วิ่งเข้ามาหา
“ป๊า หม่ามี๊ ซีวอนแกล้งผมอีกแล้ว”
ฮยอกฟ้องทันทีที่มาถึงคิบอมและดงเฮที่มีซีวอนเดินตามมาพร้อมกับมินโฮลูกชายของมินฮวานกับอาราที่ตอนนี้ทั้งสองอยู่ที่ญี่ปุ่นที่ได้ฝากมินโฮไว้กับพี่ชายทั้งสองให้ดูแลแทน
“ใครอยากจะแกล้งไก่ ไม่เห็นอยากจะแกล้งไก่เลย”
“ซีวอนทำไมลูกไปว่าน้องอย่างนั้น” ดงเฮเอ็ดลูกชาย
“หม่ามี๊ก็เข้าข้างฮยอก ไม่เห็นเข้าข้างผมเลย”
ซีวอนงอนที่โดนหม่ามี๊ดุ
“ซีวอนลูกเป็นพี่ก็ต้องคอยดูแลซิ ไม่ใช่แกล้งน้องอย่างนี้” คิบอมพูดให้ซีวอนเข้าใจ
“ครับป๊า”
ซีวอนรับคำแล้วเข้ามากอดเอวของคิบอมที่มีฮยอกกอดหม่ามี๊ดงเฮอยู่ที่แลบลิ้นใส่ คิบอมกับดงเฮที่เห็นลูกชายทั้งสองถึงกับส่ายหน้ากับการยียวนกวนประสานของลูกชายทั้งสอง
ซีวอนที่ตอนนี้อายุ15ปี ที่ถอดแบบคิบอมมาทุกอย่างทั้งความหล่อและเป็นสุภาพบุรุษของซีวอนคนนี้ แต่ถ้าจริงๆแล้วคงจะถอดแบบซีวอนคนรักเก่าของดงเฮมากว่าที่ได้จากไปนานแล้ว คิบอมและดงเฮรักลูกคนนี้มาก แต่ไม่ถึงกับตามใจจนเคยตัว เพราะคิบอมมักสอนลูกให้รักกันและไม่แก่งแย่งชิงดีกันเพราะบทเรียนที่ผ่านมาของมินฮวานกับลีทึกทำให้เค้าไม่อยากให้ลูกๆต้องเป็นแบบนั้น
ฮยอกที่อายุเท่ากับซีวอน ที่คิบอมและดงเฮรับฮยอกมาเลี้ยงตอนที่ฮยอกโดนแม่มาทิ้งไว้ที่สวนฟิชลี่ที่ตอนนั้นฮยอกยังเด็กอยู่ ทั้งสองจึงรับฮยอกมาเลี้ยงเป็นลูกอีกคน ฮยอกก็รู้ดีว่าเค้าไม่ใช่ลูกแท้ๆของคิบอมกับดงเฮ แต่ก็รักทั้งสองเหมื่อนกับพ่อแม่ที่แท้จริง ฮยอกเป็นเด็กที่ร่าเริง สนุกสนาน ช่างพูด ช่างคุย เป็นคนที่ทำให้คนในครอบครัวหัวเราะและมีความได้ตลอด หรือเรียกง่ายๆว่าเป็นตัวโจกของบ้านก็ได้
ทั้งทีตอนนั้นเจ้าลูกชายของผมมันขอให้ผมให้พาฮยอกมาอยู่ด้วยแต่ทำไมต้องนี้ถึงได้ชอบแกล้งกันจริงๆ ผมปวดหัวกับเจ้าลูกชายทั้งสองจริงๆ
“ฮึนฮีลูกไปตามน้องมาทานข้าวได้แล้ว”
“ค่ะหม่ามี๊”
ฮึนฮีเดินออกไปตามซีวอน ฮยอก มินโฮที่นั่งเล่นกันอยู่ข้างนอก ดงเฮที่ยืนจัดโต๊ะอาหารอยู่ คิบอมจึงเดินเข้ามาสวมกอดจากด้านหลังและหอมแก้มที่ทั้งหอมและนิ่มของดงเฮ
“นี้คิบอมอย่าเล่นแบบนี้ซิเดี๋ยวลูกเข้ามาเห็นเข้า”
“ก็ผมมอยากอยากกอดหอมดาร์ลิ้งนี่ ลูกมาเห็นก็ดีซิจะได้รู้ว่าป๊ารักหม่ามี๊มากแค่ไหน”หอมลงไปอีกฟอด
“ยิ่งแก่ยิ่งหื่นนะ” ดงเฮที่ตีแขนคิบอมอย่างเขินอายที่กลัวลูกๆจะมาเห็นเข้า
“ป๊ากับหม่ามี๊หวานกันได้ตลอดเลยนะฮ่ะ” ฮยอกที่เอ่ยแซวออกมา
“หวานจนมีพวกเราสามคน ซีวอนกับฮยอกอยากมีน้องอีกมั๊ย พี่จะได้บอกให้ป๊ากับหม่ามี๊ให้ทำน้องให้”
“เลิกล้อป๊ากับหม่ามี๊ได้แล้ว มาทานข้าวกันได้แล้ว”
ดงเฮหันมาสั่งเด็กๆกลบเกลื่อนความเขินอายที่โดนล้อ ทุกคนจึงนั่งประจำที่ของตัวเอง
“ซีวอน ฮยอก ปีนี้ลูกสองคนจะจบมัธยมต้นแล้ว คิดกันหรือยังจะไปต่อม.ปลายที่ไหน”
คิบอมเอ่ยถามลูกชายทั้งสอง
“ผมกะว่าจะสอบเข้าโรงเรียนคังจีครับป๊า”
“โหซีวอนจะเข้าที่นั้น แล้วผมจะสอบติดหรอ เค้ายิ่งเอาเด็กเก่งๆอยู่” ฮยอกบอกอย่างรู้กรรมของตัวเอง
“ถึงฮยอกสอบเข้าที่นั้นไม่ได้ หม่ามี๊ว่าลูกเข้าที่อื่นก็ได้นะ” ดงเฮแนะนำ
“แต่ผมอยากเรียนที่เดียวกับซีวอนล่ะครับหม่ามี๊” ทำให้ดงเฮและคิบอมยิ้มออกมากับความต้องการของฮยอก
“งั้นผมไม่สอบเข้าที่นั้นก็ได้ครับป๊ากับหม่ามี๊ เพราะผมคิดว่าใครบ้างคนคงสอบไม่ติดแน่”
ซีวอนยังคงแหย่ฮยอกไม่เลิกทำให้ฮยอกทำหน้าเชิดใส่
“งั้นหม่ามี๊จะหาโรงเรียนให้เราสองคนเองแล้วกัน” ซีวอนกับฮยอกจึงยิ้มให้กับหม่ามี๊ดงเฮแล้วจึงลงมือทานข้าวต่อ
คิบอมและดงเฮที่พาขึ้นมาบนห้องหลังจากทานอาหารค่ำเสร็จ เด็กๆที่ต่างพากันเข้าห้องของตัวเองกันไปแล้ว ที่คิบอมนอนเยียดยาวอยู่บนที่นอน
“คิบอมเค้าว่าซีวอนกับฮยอกดูแปลกๆนะ” ดงเฮที่ลงมานอนหนุนแขนของคิบอม
“ดาร์ลิ้งว่าแปลกอย่างไงครับบอกผมหน่อยซิ”
“ดูท่าทางของซีวอนกับฮยอกแล้ว เค้าว่าลูกชอบกันมีใจให้กัน” ดงเฮบอกความคิดของตัวเอง
“แล้วถ้าลูกชอบกันจริงแล้วดาร์ลิ้งจะว่าอย่างไง”
“เค้าคงไม่ห้ามลูกหรอก ขอแค่ลูกมีความสุขก็พอแล้ว”
“ดีแล้วครับที่ดาร์ลิ้งไม่ห้ามลูก เราให้เค้าเลือกเส้นทางของเค้าเอง เรามีหน้าที่แค่แนะนำตักเตือนเลี้ยงเค้าให้เค้าเป็นคนดีก็พอ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครก็พอ”
“อืม” ดงเฮยิ้มออกมา
“งั้นตอนนี้ก็ถึงเวลาของป๊าแล้วนะครับ”
สิ้นเสียงคิบอมก็ขึ้นมาทาบทับร่างของดงเฮที่นอนยิ้มอยู่ข้างล่าง แล้วจัดการถอดเสื้อคลุมของดงเฮออกจนหมดที่กระซิบข้างใบหู
“คืนนี้ป๊าขอกินปลาหน่อยนะ”
“ยิ่งแก่ยิ่งหื่นนะ กินเค้าทุกวันไม่เบื่อบ้างหรือไง”
ดงเฮผลักอกของคิบอมเล้กน้อยและจัดการถอดเสื้อผ้าของคิบอมออก
“ไม่เบื่อหรอก ก็ดาร์ลิ้งยังหวานเหมื่อนตอนแรกที่เรามีอะไรกัน”
คิบอมพูดจบก็ซุกไซร์ตามซอกคอที่ขาวเนียนที่ลงมาเรื่อยตามร่างกายที่ยังคงเหมื่อนเดิมตอนสาวๆ?ที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมและรู้ถึงความต้องการของภรรยาเป็นอย่างดี ว่าตรงจุดไหนเป็นจุดที่ทำให้ภรรยารู้ถึงความต้องการและสิ่งที่ดงเฮชอบเป็นที่สุด
“อ่า.....คิบอม.......อ่า”
มือที่กอบกุมความเป็นชายของดงเฮทำให้ภรรยาอย่งดงเฮร้องออกมา
“คิบอม........อ่า........อย่างนั้นแหละ”
ลิ้นอุ่นที่ไล้เลียเจ้าลูกชายคนเล็กของดงเฮที่คิบอมเคยชินและจำรสชาติที่แสนอร่อยของมันเป็นอย่างดี
“อ่า.....อ่า......คิบอม”
เสียงร้องที่ดังออกมาจากในห้องที่พวกเด็กแอบฟังกันอยู่ที่หน้าห้องของป๊ากับหม่ามี๊ที่กำลังทำให้กันอยู่
“ป๊ากับหม่ามีทำอะไรกันอ่ะ หม่ามี๊ถึงร้องดังขนานนั้น”
ฮยอกถามอย่งซื่อที่ได้ยินเสียงของหม่ามี๊ดงเฮ
“คิบอมแรงอีก”
“พี่ฮยอกไม่รู้เลยหรอครับ ว่าลุงคิบอมกับป้าดงเฮทำอะไรกันอยู่”
ฮยอกส่ายหน้า เสียงร้องที่ดังขึ้นมาอีกทำให้ซีวอนขนลุกซุ่ขึ้นมาทันที
“อ๊า......คิบอม....อ๊า”
มินโอที่ยังไม่ตอบอะไร ฮยอกจึงเขย่าแขนให้มินโฮตอบออกมา
“ก็...ลุงคิบอมกำลังทำน้องให้พี่อยู่ไง ป้าดงเฮถึงร้องดังขนานี้”
ฮยอกได้ฟังแค่นั้นหน้าก็ขึ้นสีมาทันที เมื่อรู้ว่าป๊ากับหม่ามี๊กำลังทำอะไรกันอยู่ในห้องและเสียงครางร้องที่ร้องออกมาอย่างสุขสมทำให้ฮยอกยิ่งรู้สึกเสี่ยวซ่านไปทั่งตัว
“อ่า.....อ่ะ.......คิบอม”
“แรงอีกมั๊ย”
“อ่า......แรงอีก อ่ะ.....เค้าชอบแบบนี้.....อ่า”
ฮึนฮีที่เดินเข้ามาเห็นน้องๆยืนอยู่หน้าห้องของป๊ากับหม่ามี๊ที่ทั้งสามคนเอาหูแนบชิดกับประตูก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งสามคนมาแอบฟังอะไรกัน แต่แค่ได้ยินเสียงของหม่ามี๊เท่านั้นก็ทำให้ฮึนฮีหน้าแดงขึ้นมากับความร้อนแรงของหม่ามี๊
“อ่า.....อ่ะ......อ่า......แรงอีก”
“ดาร์ลิ้งไหวมั๊ย”
“เค้าไหวอยู่ อ่าสสส”
ฮึนฮีที่ได้ยินเสียงของป๊ากับหม่ามี๊ไล่เจ้าเด็กแสบทั้งสามที่แอบฟังป๊ากับหม่ามี๊ไปนอน
“นี้มาแอบฟังป๊ากับหม่ามี๊ได้ไง”
“พี่ฮึนฮี!” ฮยอกร้องตกใจที่เห็นพี่สาวยืนอยู่ข่างหลัง
“ไปนอนเลย พรุ่งนี้ไปเรียนแต่เช้าไม่ใช่หรอ”
“แปบนะพี่” มินโฮที่ยังคงตั้งใจฟังอยู่
“ไม่ได้ เป็นเด็กมาแอบฟังผู้ใหญ่เค้าทำกันได้ไง”
ฮึนฮีดุเข้าอีกรอบ เด็กๆเลยต้องเดินกลับห้อง ซีวอนจึงหันมาบอกพี่สาวอย่างทะเล้น
“พี่ก็อย่าลืมเข้านอนแล้วกัน ไม่ใช่มายืนฟังป๊ากับหม่ามี๊ทำน้องกัน ผมรู้นะว่าพี่ก็ชอบเหมือนกัน”
“เจ้าน้องบ้า”
ฮึนฮีที่ก่นด่าเจ้าน้องชายตัวแสบที่ตอนนี้หน้าของตัวเองหน้าแดงขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงของป๊ากับหม่ามี๊ที่ทำให้ฮึนฮีต้องรีบเดินกลับห้องของตัวเอง
………………………………………………………………………………………………………………………..
ไรเตอร์ขคุย
*ภาคนี้เป็นภาค3นะจ๊ะ ไรเตอร์ตัดสินใจเปิดเรื่องใหม่เลย ใครที่ติดตามภาค1-2มาแล้วก็ลองอ่านภาคนี้ดูจ๊ะ มาดูความรักของครอบครัวตระกลูคิมกัน*
*อ่านแล้วเม้นด้วยนะ*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น