คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : : เล่ห์นางฟ้า : 2
: เล่ห์นางฟ้า : 2
ตลอดทางมาห้างจุนมยอนนั่งฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี จนจงอินพลอยอดยิ้มตามไม่ได้ แค่เห็นน้องสาวคนนี้มีรอยยิ้ม มีความสุขกับการก้าวเข้ามาอยู่ในบ้านเขาก็ไม่กลัว ไม่กังวลอะไรอีก กลัวแค่อย่างเดียวคือน้องสาวคนนี้จะไม่มีความสุขกับการเข้ามาอยู่ ในๆที่ทำให้แม่ของตัวเองนั้นต้องเดินออกจากบ้านไป
“ถึงแล้วครับน้องจุน”เสียงทุ้มเอ่ยบอกกับน้องชายเมื่อจอดรถในห้างที่เป็นที่จอดของผู้บริหาร จุนมยอนยิ้มน้อยๆให้กับพี่ชายแสนใจดี สุดหล่ออย่างพี่จงอินที่คอยดูแลและให้ความสำคัญกับเขาตลอด ยอมที่จะหักหน้ายายหน้าแบบซิลิโคลนนั้นมากับเขา
“พี่จงอินทำไมพวกพนักงานต้องโค้งให้เราด้วย ทำไมทำเหมือนว่าเรามีความสำคัญแบบนี้ล่ะคะ”จุนมยอนถามอย่างสงสัยเมื่อเดินเข้ามาในร้านและเจอเหล่าพนักงานต่างโค้งให้เขาตลอดทาง
“ก็ที่นี้เป็นห้างของตระกลูน้องจุนซิครับ พนักงานต่างถึงทำความเคารพน้องจุนและพี่”
“นี้ห้างของคุณพ่อหรอคะ น้องจุนไม่รู้เลย มีอะไรบบ้างคะที่น้องจุนยังไม่รู้อีก”จุนมยอนถามด้วยความอยากรู้
“นอกจากห้างนี้แล้ว ยังมีห้างแถวเมียงดง มีโรงแรมในกัมนัม เชจู เกาะนามิ ปูซานและในต่างประเทศอีกมากมาย”จุนมยอนถึงกับตาโตเมื่อรู้ธุรกิจของครอบครัว
“คุณพ่อมีธุรกิจเยอะแบบนี้แล้วคุณพ่อทำไหวหรอคะพี่จงอิน ถ้าคุณพ่อทำคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ”จงอินถึงกับยิ้มกับคำพูดของน้องชาย
“คุณอาไม่ได้ทำคนเดียวหรอกครับ ยังมีพี่และพ่อพี่คอยช่วยและยังมีพี่น้องคนอื่นคอยช่วยเหลืออีก แต่ก็ไม่ได้มีอำนาจเหมือนคุณอาซีวอนนะครับ เพราะคุณปู่ของน้องจุนไม่ไหวใจลูกคนอื่นของท่าน ท่านไว้ใจคุณอาซีวอนคนเดียว” “แล้วแม่พี่จงอินไม่ได้อะไรจากคุณปู่เลยหรอคะ”
“ได้ครับ แม่พี่ได้บริษัทในเครือมาดูแล ตอนนี้พ่อพี่ก็ดูแลอยู่ครับ”จงอินบอกกับน้องสาวที่ทั้งสองเดินคุยกันๆมาเรื่อยๆ
“แล้วพี่น้องคนอื่นของคุณพ่อละคะพี่จงอิน เค้าได้อะไรไปบ้าง”
“คุณปู่ก็ให้แค่ดูแลในสาขาต่างๆของตระกลู ให้ที่ดินของตระกลู แต่บริษัททุกบริษัทของท่านก็ให้คุณอาดูแล ให้คุณอาเป็นประธานบริษัทต่อไปจากท่าน ทุกอย่างของตระกลูต้องขึ้นอยู่กับอาซีวอนทุกอย่าง”
“แบบนี้เองคุณแม่ถึงต้องพาน้องจุนหนีไปตั้งแต่อยู่ในท้อง เพราะพี่น้องคนอื่นต้องการมรดกของคุณปู่เลยคิดทำร้ายน้องจุนกับคุณแม่”เสียงเศร้าของน้องสาวเอ่ยออกมาที่หยุดเดินทำให้จงอินหันมามองอย่างสงสาร
“พี่รู้ว่าน้องจุนเสียใจ ผิดหวังแต่พี่อยากให้น้องจุนรู้ว่าทุกคนทำเพื่อน้องจุนนะครับ ทั้งพี่ ทั้งพ่อพี่และคุณอาทั้งสองที่รักน้องจุนและอยากปกป้องน้องจุนให้ปลอดภัย น้องจุนอย่าเศร้า อย่าเสียใจ อย่าอ่อนแอให้ใครเห็นเพราะคนพวกนั้นจะหาทางมาทำร้ายน้องจุนของพี่ได้”
“น้องจุนจะเข้มแข็งไม่อ่อนแอ ให้คนโลภพวกนั้นมาทำร้ายน้องจุนได้ แต่พี่จงอินต้องคอยดูแลน้องจุนด้วยนะ อย่าทิ้งน้องจุนให้อยู่คนเดียวนะ”เกาะแขนออเซาะพี่ชายสุดหล่อ นางฟ้าฮีชอลที่เฝ้าแอบดูผ่านกระจกวิเศษถึงกับกัดจิกน้องจุนแสนน่ารักที่ทำตัวน่ารัก น่าทะนุถนอมให้ลูกชายตนรักและเอ็ดดู
“ข้าคิดผิดหรือเปล่านี้ที่ให้เจ้ามาเป็นลูกสะใภ้ของข้าจุนมยอน”
“พี่ว่าเราไปดูซื้อของกันดีกว่า น้องจุนอยากได้อะไรบอกนะพี่จะได้พาไปซื้อ”
“น้องจุนยังไม่ได้ซื้อกระเป๋า ยังไม่ได้ซื้อเครื่องเขียนเลยคะพี่จงอิน พี่จงอินพาน้องจุนไปซื้อหน่อยนะคะ”ทำสายตาออดอ้อน วิ้งๆใสพี่ชายมีหรอว่าจงอินจะไม่ใจอ่อนให้กับน้องสาวแสนขี้อ่อนน่ารักคนนี้
จงอินพาจุนมยอนเลือกซื้ออุปกรณ์การเรียนที่ต้องใช้ในวันพรุ่งนี้และยังพาเลือกซื้อเสื้อผ้าชุดสวยๆให้กับน้องสาวอีก ที่จุนมยอนไม่อยากซื้อที่เกรงใจพี่ชายแต่ก็ยอมทำตามพี่ชายที่คะยั้นคะยอให้ซื้อให้ได้ เป็นอันว่าจุนมยอนได้ซื้อผ้ากลับบ้านหลายชุด แต่ก่อนที่จะกลับบ้านจงอินก็พาจุนมยอนแวะทานอาหารเย็นร้านประจำก่อนที่จะกลับบ้าน
“อร่อยไหมครับน้องจุน”จงอินถามขึ้นที่ตักเนื้อให้น้องสาว
“อร่อยมากเลยคะพี่จงอิน”จุนมยอนบอกด้วยรอยยิ้ม จงอินยิ้มทั้งตาทั้งปากที่เห็นน้องสาวทานอย่างเอร็ดอร่อย แต่ความอร่อยหมดลงเมื่อฮวางจื่อเทาอู่อริของจงอินเดินเข้ามาทักทาย
“ไม่น่าเชื่อว่าคิมจงอินจะเลี้ยงเด็ก อยากเป็นเสี่ยเหมือนกับเขาถึงยอมเลี้ยงต๋อยเด็กสาวเอ๊าะๆ”รอยยิ้มหยัดถูกส่งให้กับอีกฝ่าย
“อย่ามาว่าพี่จงอินของน้องจุนนะ พี่จงอินไม่ได้เลี้ยงต๋อยน้องจุนสักหน่อย”จุนมยอนที่ทนไม่ได้ถึงกับโพล่งออกมา
“น้องจุนอย่าเสียมารยาท”จงอินเอ็ดน้องสาว
“ก็เข้าว่าพี่จงอินของน้องจุนก่อน”จุนมยอนมุ้ยปากอย่างขัดใจ สายตามองจื่อเทาอย่างเกลียดขี้หน้า
“ออกรับแทนกันเลยนะ ไอ้จงอินมันให้เธอเท่าไรล่ะ เด็กอย่างเธอถึงยอมเป็นเมียเก็บเป็นเด็กเสี่ยแบบนี้”จื่อเทาดูอีกฝ่าย
“อย่ามาดูถูกน้องสาวชั้นแบบนี้ น้องจุนไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิด!!”จงอินเสียงแข็งใส่อีกคนอย่างไม่พอใจที่บังอาจดูถูกน้องสาวของเขา จื่อเทาถึงกับยิ้มและมองดูจุนมยอนอย่างสนใจเมื่อรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นน้องสาวของจงอิน
“แล้วรู้ไว้ด้วยว่าน้องจุนไม่ใช่แค่น้องสาวของพี่จงอิน น้องจุนยังเป็นคู่หมั้นของพี่จงอินด้วย!”น้ำเสียงห้วนแข็งกระด้างว่าออกมาและลุกขึ้นยืน “พี่จงอินน้องจุนอิ่มแล้วค่ะ น้องจุนอยากกลับบ้านแล้ว”จุนมยอนบอกออกมาที่จงอินยอมทำตามน้องสาวที่เรียกให้บริกรมาคิดเงินและพาน้องสาวออกไปขึ้นรถ จื่อเทามองตามด้วยรอยยิ้มร้าย
คิดว่าชั้นจะปล่อยคนน่ารักอย่าเธอให้หลุดมือไป อะไรที่เป็นของไอ้จงอินมันจะต้องเป็นของชั้นทุกอย่าง
จุนมยอนขึ้นมานั่งบนรถด้วยใบหน้างอง้ำ หงุดหงิดไม่น้อยที่เจอคนอย่างฮวางจื่อเทาแค่ดูสายตาของผู้ชายคนนั้นน้องจุนก็ดูออกแล้วว่าคิดไม่ดีกับน้องจุนและพี่จงอินของน้องจุน
“น้องจุนทำไมน้องจุนถึงบอกจื่อเทาว่าเป็นคู่หมั้นพี่ละครับ”
“พี่จงอินไม่เห็นสายตาของผู้ชายคนนั้นมองน้องจุนเลยหรอคะ สายตาที่มองน้องจุนมาแบบน่ากลัวมาก อย่างต้องการน้องจุน ถ้าน้องจุนบอกไปว่าเป็นคู่หมั้นของพี่จงอินเค้าจะได้ไม่กล้ามาทำอะไรน้องจุน”จุนมยอนเอ่ยบอกออกมานี้คือเหตุผลหนึ่ง อีกผลคือน้องจุนอยากประกาศให้คนอื่นรู้และจับจองพี่จงอินให้มาเป็นของน้องจุนคนเดียว
“ถึงน้องจุนจะบอกไปว่าเป็นคู่หมั้นของพี่ จื่อเทาคงไม่ยอมแพ้ง่ายๆและคิดจะเอาน้องจุนไปได้ ต่อไปนี้พี่คงปล่อยให้น้องจุนไปไหนคนเดียวไม่ได้แล้ว พี่คงต้องตามน้องจุนไปทุกทีเพื่อความปลอดภัยของเรา”จุนมยอนถึงกับยิ้มดีใจอย่างลิงโลด “พี่ทำตัวให้สมเป็นคู่หมั้นเราหน่อย จะให้ใครมาทำร้ายคู่หมั้นแสนสวยน่ารักคนนี้ไม่ได้”
พี่จงอินอย่าพูดแบบนี้ซิ น้องจุนจะกลายเป็นโกโก้ครัชแล้วนะพี่จงอิน น้องจุนจะระเบิดตัวเองกับคำหวานของพี่แล้วนะ น้องจุนไม่ไหวแล้วฮ่ะแม่จ๋า น้องจุนอยากแต่งงานกับพี่จงอินแล้ว อยากเป็นของพี่จงอินแล้วนางฟ้าฮีชอล อยากเป็นภรรยาของพี่จงอินแล้วช่วยน้องจุนด้วย
นางฟ้าฮีชอลถึงกับถอนหายใจออกมากับว่าที่ลูกสะใภ้ที่อาการหนักจนเกินเยียวยา
“คิมจุนมยอนอย่าเยอะ อย่าอยากได้สามีจนตัวสั่น อายุแค่นี้ทำเป็นใจแตก เดี๋ยวข้าจะได้เสกเจ้าให้เป็นไม้เลยโทษฐานที่เจ้าเยอะเกินกับลูกชายของข้า”นางฟ้าฮีชอลเอ่ยขึ้นที่ต้องการให้จุนมยอนได้ยิน จุนมยอนหน้ามุ่ยและอยากเอาคืนนางฟ้าฮีชอลที่เริ่มหวงลูกชายขึ้นมา
ฟอด จุนมยอนหอมแก้มจงอินหนึ่งฟอด จงอินถึงกับหยุดชะงักที่น้องสาวตัวเล็กอยู่ๆก็มาหอมแก้มตัวเอง
“เป็นรางวัลที่พี่จงอินดูแลน้อจุนอย่างดีและทำหน้าที่พี่ชายที่แสนดีให้กับน้องจุน”จุนมยอนบอกอย่างเขินอาย หน้าแดง หันหน้าไปทางอื่นหอมเองทำเองยังมีหน้าอายเขาอีก จงอินมองน้องสาวด้วยรอยยิ้มและค่อยเคลื่อนรถออก นางฟ้าฮีชอลที่มองผ่านกระจกได้แต่มองอย่างเจ็บใจที่จุนมยอนเอาคืนเขาด้วยการหอมแก้มลูกชายสุดที่รัก
“เดี๋ยวข้าจะเสกให้เจ้าไม่มีนมเลยจุนมยอน เสกให้เจ้าเตี๊ยกว่าเดิมเป็นสิบเท่าคิมจุนมยอน!”นางฟ้าฮีชอลบอกออกมาอย่างขัดใจที่จุนมยอนมาหอมแก้มลูกชายสุดที่รักของเขาได้
จุนมยอนกลับมาถึงบ้านอย่างอารมณ์ดี มีรอยยิ้มแต่งแต้มบนใบหน้า ซีวอนเห็นลูกมีคสาววามสุขก็พลอยมีความสุขตามลูกสาว
อาการเริงร่าของจุนมยอนทำให้นางฟ้าฮีชอลอดจะหมั่นไส้ไม่ได้ และยิ่งเห็นอาการเพ้อหาแต่ลูกชายของตนยิ่งสร้างหมั่นไส้ คันไม้คันมือให้นางฟ้าฮีชอลที่เฝ้ามองอยู่
“แม่จ๋าน้องจุนอาอยากแต่งงานกับพี่จงอินแล้วซิ น้องจุนอยากให้คุณพ่อจัดงานแต่งให้น้องจุนแล้ว”
“ริอาจเป็นเด็กใจแตกนะคุณหนูจุนอา”จุนมยอนเด้งตัวลุกขึ้นจากที่นอนใบหน้าบุ้ย
“เราใจแตกกับลูกท่านคนเดียวเท่านั้น”จุนมยอนเถียงออกมาปากงอ
“ข้าไม่น่าคิดผิดขอเจ้ากับพ่อของเจ้าเลย ไม่น่าให้ลูกชายข้ามาหมั้นกับเจ้าเลยจุนมยอน”
“แต่ท่านก็คิดิดไปแล้วที่เลือกให้เราเป็นคู่หมั้นกับพี่จงอิน ท่านจะมาเปลี่ยนโชคชะตาของเรากับพี่จงอินไม่ได้แล้ว”จุนมยอนบอกอย่างเหนือกว่า
“ข้าคงต้องทำใจที่จะต้องมีเจ้าเป็นสะใภ้ เฮ้ย....”นางฟ้าฮีชอลถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ
“ท่านพอรู้จักฮวางจื่อเทาไหม”จุนมยอนเอ่ยว่านางฟ้าฮีชอล
“ข้าไม่รู้จักหรอก เจ้ามีอะไรละถึงถามข้า”
“ก็ผู้ชายคนนี้เราดูแล้วไม่น่าไว้ใจเท่าไร แล้วก็คงไม่ถูกกับพี่จงอินด้วย ดูท่าทางอยากเอาชนะพี่จงอินมาก”จุนมยอนเล่าสิ่งที่เจอมาให้กับนางฟ้าฮีชอลฟ้า
“สงสัยข้าต้องไปติดตามเจ้าเด็กนั้นสักแล้ว เจ้าก็ระวังตัวแล้วกันจุนมยอน ถ้ามันมาแบบนี้มันคงอยากได้เจ้าไปเป็นของมันเพื่อเอาชนะลูกชายของข้า”
“เราจะระวังตัว เราไม่มีทางจะนอกใจพี่จงอิน เราจะเป็นของพี่จงอินคนเดียว”
“จ้ายายคุณหนูจุนอาใจแตก”นางฟ้าฮีชอลว่าประชดแล้วหายตัวไป
“คุณแม่สามีท่านรีบจัดการให้เราแต่งงานกับพี่จงอินไวๆนะ เราอยากแต่งงานกับพี่จงอิน”จุนมยอนตะโกนแกล้งนางฟ้าฮีชอลที่ดูจะหวงลูกชายเหลือเกิน นี้ขนาดตัวไม่อยู่ยังส่งเสียงทรงอำนาจมาขู่จุนมยอนมีรึว่าจุนมยอนจะกลัว ไม่มีทางกลัวสักหรอก บอกแล้วว่าคุณหนูจุนมยอนถอดแบบคุณป้าฮีชอลมาทั้งก็อปปี้
ตั้งแต่กลับมาจงอินก็เอาแต่ครุ่นคิดเรื่องของน้องสาว ยิ่งจื่อเทาแสดงออกมาชัดเจนว่าต้องการน้องสาวของเขาคนนี้มาก ถ้าจื่อเทาแสดงออกมาแบบนี้คนที่ตกเป็นอันตรายคงจะมีแต่จุนอาน้องสาวของเขา
“มีอะไรหรือเปล่าจงอิน ถึงเข้ามาหาอาสักดึกเชียว”จงอินที่คิดหาหนทางไม่ให้น้องสาวต้องตกเป็นอันตรายของคนรอบข้างเขาต้องทำอะไรสักอย่างและคนที่จะช่วยเขาได้ก็คือซีวอน
“เรื่องของน้องจุนอาครับอา”ซีวอนคิ้วขมวดชนกัน
“น้องทำอะไรให้เราไม่สบายใจหรือเปล่า”
“น้องไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ แต่ผมไม่อยากให้น้องต้องตกอยู่ในอันตรายครับ”
“อย่าบอกอานะว่าพวกพี่น้องอาจะลงมือทำร้ายจุนอากันแล้ว”ซีวอนรู้ดีแก่ใจว่าพี่น้องแต่ละคนไม่พอใจและไม่อยากให้ลูกสาวของเขาเข้ามาอยู่ในบ้านเพียงเพราะถ้าจุนอามาอยู่ในบ้านบริษัท มรดกสมบัติทุกอย่างจะต้องเป็นของจุนอาอย่างชอบธรรม
“ไม่ใช่เรื่องนั้นครับคุณอา”ซีวอนมองหลานชายอย่างสงสัย “คุณอารู้จักฮวางจื่อเทาเพื่อนรุ่นเดียวกับผมได้ไหมครับ”
“จำได้ซิ คนนี้เคยมาฝึกงานกับบริษัทเราด้วยดิ”
“ใช่ครับคุณอา คุณอาก็รู้ว่าจื่อเทาคิดไม่ซื่อกับเราและคิดจะเอาชนะผมทุกอย่างตั้งแต่เรียนมาแล้ว และตอนนี้ยิ่งรู้ว่าน้องเป็นคู่หมั้นของผมด้วยแล้ว คนอย่างจื่อเทาไม่ยอมอยู่นิ่งๆแน่”จงอินบอกด้วยสีหน้าเครียด “ผมเลยอยากมาขอคุณอาให้จัดงานแต่งงานให้กับผมและน้องครับ”ซีวอนถึงกับยิ้มแต่สำหรับนางฟ้าฮีชอลเอามือทาบอกอย่างตกใจ
“แต่น้องยังเด็กอยู่นะจงอิน เราคิดดีแล้วหรอที่จะแต่งงานกับน้อง”
“ผมคิดดีแล้วครับ ผมนจะแต่งงานกับน้องและผมสัญญานะครับว่าผมจะไม่ทำอะไรน้องจนกว่าน้องจะเรียนจบ”
“ลูกนะไม่ทำแต่จุนมยอนนะจะทำลูกเอง”นางฟ้าฮีชอลเอ่ยออกมา มีรึว่าหลานสาวจะยอมเป็นท่อนไม้นิ่งๆให้กับลูกชายของตน
“อาไม่ได้กลัวเรื่องนั้นหรอก มันเป็นเรื่องปกติของสามีภรรยาที่พึงกระทำต่อกัน”
“โอ๊ย ไอ้น้องเวรนี่ก็สนับสนุนเหลือเกิน"นางฟ้าฮีชอลโวยวายอย่างหงุดหงิด
“แต่ที่อาบอกเราเพราะอาอยากให้เราแน่ใจว่าเรารักน้องจริง ไม่ใช่แต่งเพราะหน้าที่ของตัวเอง อาอยากให้เราถามใจของตัวเองก่อนเพราะอาไม่อยากให้เราต้องมาเลิกกับจุนอาในภายหลัง”ซีวอนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนเอ่ยสอนหลานชาย เพราะการแต่งงานไม่ใช่แค่อยากแต่งก็แต่ง ไม่ใช่แต่งไปแล้วเลิกกัน การแต่งงานคือการที่กำหนดชีวิตการอยู่ด้วยกันของคนทั้งคู่ไปตลอดชีวิต
“ผมรักน้องครับอาซีวอน ผมรักน้องตั้งแต่ที่คุณอาให้รูปน้องมาดู ผมรักน้องแค่ได้เห็นรูปและผมมั่นใจว่าผมรักน้อง ผมถึงไม่มีใครเพื่อรอน้องกลับมาครับ”ซีวอนถึงกับยิ้มกับความเป็นลูกผู้ชาย สุภาพบุรุษของหลานชายที่ได้พ่อมาเต็มๆดีนะไม่ได้นิสัยยายพี่สาวปากร้ายมา
“งั้นอาตกลงจะจัดงานแต่งเรากับจุนอาให้เร็วที่สุด”
“ขอบคุณมากนะครับคุณอา”จงอินบอกด้วยรอยยิ้ม
“แต่เราต้องไปน้องก่อน อย่าให้อาต้องบอกเองเพราะถ้าอาบอกเองก็เหมือนว่าอาบังคับเราให้แต่งงานกับน้อง เราต้องทำให้น้องรู้ว่าเรานะรักน้องจริง อยากแต่งงานกับน้องจริงๆที่ไม่ใช่การคลุมถุงชน”ซีวอนเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มที่ไม่อยากให้ลูกสาวต้องเข้าใจผิด
“ถึงแกบังคับลูกสาวแกก็เต็มใจจะเสียตัวให้กับลูกชายของชั้น”ฮีชอลว่าประชดใส่ข้างหูน้องชาย
“ผมขอตัวไปบอกน้องก่อนนะครับ”จงอินกล่าวด้วยรอยยิ้มและโค้งให้กับซีวอนก่อนที่จะเดินออกไป
“พี่คงดีใจซินะที่ได้ลูกสาวผมเป็นสะใภ้สักที”ซีวอนบอกกับลมและมองดูรูปพี่สาว
“ดีใจทำพ่อง”ฮีชอลตะโกนใส่ข้างหู
"ผมขอบคุณพี่มากเลยนะที่ทำให้ลูกสาวของผมมีความสุขและมีคนดูแลแทนผม”
“แกจะมีความสุขมากกว่านี้ถ้าลูกสาวแกท้องก่อนเรียนจบมอปลาย”ฮีชอลว่าออกมาและคิดอะไรได้ “เฮ้ย!!! จงอินอย่าเพิ่งเข้าไปลูกแม่”นางฟ้าฮีชอลที่โวยวายเสียงดังแต่ไม่มีใครได้ยินเสียงนั้นที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอีกฝั่งหนึ่ง “จุนมยอนอย่าคิดเสียตัวให้ลูกชายชั้นก่อนจะแต่งงานเด็ดขาด”นางฟ้าฮีชอลสื่อจิตให้ถึงจุนมยอน
“ขอโทษนะคุณแม่สามีที่ผมเป็นพร้อมจะเป็นภรรยาของพี่จงอินแล้ว พร้อมจะมีหลานให้กับคุณแม่แล้ว คิคิ”
“คิมจุนมยอน!!!!”พอได้ยินสิ่งที่จุนมยอนตอบกลับมาแทบจะทำให้นางฟ้าฮีชอลตะโกนลั่นที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เห็นภาพบาดตาบาดใจแล้วนางฟ้าฮีชอลทนดูไม่ได้ต้องปิดภาพเหล่านั้นลง
Talk
ครบร้อยแล้ว เอ๋ภาพที่ทำให้นางฟ้าฮีชอลทนมองดูไม่ได้คือภาพอะไรกันนะ พี่จงอินกับน้องจุนมยอนจะทำอะไรกันต้องติดตามกันตอนหน้าจ้า
#ฟิคเล่ห์นางฟ้า
ความคิดเห็น