คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Without love หัวใจไร้รัก 1
Without love
AUTHOR : เสี่ยวมาย
RATE : 18+
COUPLE : KAI x KYUNGSOO
รอยยิ้มคมคาย เจ้าเล่ห์ฉายประกายออกมากับสายตาคมเข้มที่จ้องมองนางแบบที่ร่วมงานในวันนี้ ดูจะยั่ว ให้ท่าเขาเหลือเกิน ตอบสนองมาแบบนี้คิมจงอินจะไม่ตอบรับมันก็น่าเกลียดไปหน่อย
มือใหญ่ตวัดกอดเอวบางของหญิงสาวแล้วรั้งให้เข้ามาแนบชิดกัน จนส่วนล่างของทั้งสองแนบชิดกันจนจะเป็นปลาท่องโก๋
“ถ้าต้องการชั้นมากนัก คืนนี้ก็ไปหาชั้นที่คอนโดแล้วกัน”จงอินเอ่ยบอกกับหญิงสาว นางแบบสาวถึงกับยิ้มดีใจ มือโอบกอดคอชายหนุ่มทั้งที่มีแสงงแฟลชจากตากล้องกดรัว
“แล้วชั้นจะไปหาคุณแล้วกัน”กดยิ้มอย่างพอใจ สายตาเป็นประกายเมื่อจะได้เริงรักกับพระเอกหนุ่มในค่ำคืนนี้
“โอเคครับ”เสียงตากล้องตะโกนบอกออกมาเมื่อเก็บทุกภาพเรียบร้อย ถือว่าการทำงานเสร็จลุล่วงไปด้วยดี
“ขอบคุณทุกคนมากนะครับ”จงอินโค้งหัวให้กับทีมงานทุกคนอย่างขอบคุณ
ความเป็นคนอ่อนน้อม มีสัมมาคารวะกับผู้หลักผู้ใหญ่ทำให้จงอินเป็นทีรักของทีมงานและผู้ใหญ่ในวงการ ทำให้จงอินได้รับการสนับสนุนจากผู้ใหญ่และทีมงานทุกคนจึงทำให้เขาขึ้นเป็นพระเอกอันดับต้นๆของเกาหลี
“วันนี้มีงานที่ไหนอีกไหมพี่”จงอินถามผู้จัดการส่วนตัวเหมือนกับมายังห้องพักศิลปิน
“วันนี้งานนายมีแค่นี้ แต่พรุ่งนี้นายมีงานถ่ายละครตอนแปดโมงเช้า อย่างไงคืนนี้ก็อย่าให้หนักแล้วกัน”
“ผมรู้แล้วนะพี่อี้ชิง ผมไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ”บ่นอย่างเบื่อหน่ายกับผู้จัดการส่วนตัว
“พี่ก็ไม่อยากคอยย้ำเตือนนายหรอกนะแต่พี่นะทำตามที่พี่สาวได้สั่งให้ดูแลนายให้ดี”อี้ชิงบ่นออกมา จงอินถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย
“เดี๋ยวผมจะไปหาพี่ซอฮยอนต่อ พี่จัดการให้กุญแจยายนั้นด้วยแล้วกัน ผมกลับไปจะได้ตอบสนองความต้องการกับผู้หญิงแพศยาพวกนั้นสักหน่อย”จงอินว่าอย่างไม่หยี่ระแล้วหยิบเสื้อคลุมเดินออกจากห้องไป อี้ชิงมองตามหลังอยอ่างเหนื่อยใจกับญาติผู้น้องคนนี้
ชายหนุ่มร่างเล็กกำลังดูแลลูกค้าเข้ามาในร้านอย่างขะมักเขม้น ไม่มีบ่นสักคำกลับต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ ซอฮยอนอดปลื้มเด็กคนนี้ไม่น้อยกับการตั้งใจทำงานของโดคยองซูเด็กหนุ่มวัยสิบเก้า
“คยองซูพักก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวให้คนอื่นทำแทนเราก็ได้”ซอฮยอนบอกเด็กหนุ่ม คยองซูหันกลับมายิ้มให้กับเจ้านาย
“ไม่เป็นไรฮ่ะพี่ซอฮยอน ผมยังไม่เหนื่อยฮ่ะ”
“เราทำงานมาทั้งวันแล้วนะ หยุดพักบ้างก็ได้”
“ผมไม่เหนื่อยจริงๆฮ่ะพี่ซอฮยอน”ใบหน้าหวานยังคงมีรอยยิ้ม งานแค่นี้สำหรับโดคยองซู มันยังถือว่าน้อยไปสำหรับการทำงานที่คยองซูเคยทำมา ซอฮยอนส่ายหน้าน้อยๆกับความดื้อของเด็กคนนี้
“งั้นเราออกไปซื้อชีสเค้กให้พี่แล้วกัน พอดีน้องชายพี่จะเข้ามาหา”เมื่อให้เลิกทำตรงนี้ไม่ได้ ซอฮยอนจึงให้คยองซูออกไปซื้อของให้ที่อยู่ไม่ไกลจากร้านมากนัก
“ฮ่ะพี่ซอฮยอน พี่จะเอาอะไรบ้างฮ่ะ”
“เอาชีสเค้กส้ม เค้กไข่ต้มเอามาอย่างละกล่อง”
“น้องชายพี่ซอฮยอนชอบทานหรอฮ่ะ”
“ใช่ จงอินชอบทานมากๆเลย พี่ถึงให้เราไปซื้อให้พี่ไง”
“เดี๋ยวผมรีบไปแล้วจะรีบกลับมาเลย น้องชายพี่ถ้ามาถึงแล้วจะได้ไม่ต้องรอ”คยองซูยิ้มน้อยๆรับเงินจากซอฮยอนแล้วรีบออกไปซื้อเค้กตามที่ซอฮยอนสั่ง ซอฮยอนมองตามหลังด้วยรอยยิ้ม คยองซูเป็นเด็กดี เด็กขยันทำให้ซอฮยอนรักและเอ็ดดูคยองซูอยู่ไม่น้อย
คยองซูออกไปไม่นาน จงอินก็เดินเข้ามาในร้าน สองพี่น้องเจอหน้ากันถึงกับสวมกอดอย่างดีใจ คิดถึง จงอินจะยิ้มได้ก็ต่อเมื่ออยู่กับพี่สาวเท่านั้น คนอื่นไม่มีทางจะได้รอยยิ้มอย่างที่ซอฮยอนได้
“ทำไมวันนี้ถึงมาหาพี่ได้ ทุกทีเป็นพี่จะต้องไปหาเราที่ห้อง”
“อย่าน้อยใจซิครับพี่สาว ผมนะอยากมาหาพี่จะตายแต่ผมไม่ว่างจะมาหาพี่เลย”
“นึกว่าจะอยู่กับพวกผู้หญิงในสังกัดของเราจนลืมพี่กับพ่อสักแล้ว”บ่นอย่างไม่น้อยใจนัก
“แล้วพ่อเป็นอย่างไงบ้างครับ ท่านสบายดีไหม”จงอินถามขึ้นอย่างเป็นห่วง คิดถึงบิดา
“พ่อก็สบายดี วันๆก็เอาแต่ปลูกดอกไม้ ทำโน้นทำนี่จนสาวใช้ไม่ต้องทำอะไรแล้ว”จงอินถึงกับระบายยิ้มเมื่อถึงบิดา
“ถ้าผมว่างๆจะเข้าไปเยี่ยมพ่อแล้วกัน”
“เราไปเยี่ยมท่านบ้าง ท่านนะก็บ่นถึงเราทุกวันจนพี่นะไม่อยากฟังท่านบ่นแล้ว”พี่สาวเอ่ยออกมาจงอินถึงกับยิ้ม พี่สาวคงโดนพ่อบ่นแทบทุกวันและคงอยากลากให้เขากลับบ้านไปเยี่ยมบ้าง
“บอกท่านด้วยแล้วกันอาทิตย์หน้าผมจะเข้าไปเยี่ยม”ซอฮยอนยิ้มให้น้องชาย และสองพี่ต้องหยุดคุยกันเมื่อคยองซูเดินนำเค้กเข้ามาให้ จงอินมองร่างเล็กที่กำลังเสิร์ฟอยู่ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ คยองซูก็ยิ้มหวานอย่างเป็นมิตรให้กับน้องชายของเจ้านาย จงอินได้แต่หัวเราะในลำคอเมื่อเห็นรอยยิ้ม ท่าทางให้ท่าแบบนั้นของคยองซู
คงอยากได้ชั้นมากซินะ ถึงอ่อยชั้นขนาดนี้
“คยองซูออกไปหน้าร้านแทนพี่หน่อย พี่ขอคุยกับน้องพี่ก่อน”
“ฮ่ะพี่ซอฮยอน”คยองซูบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วหันมายิ้มให้กับจงอิน จงอินกระตุกยิ้มร้าย หน่วยตาคมจ้องมองร่างเล็กไม่ว่างตา
“แม่กลับมาแล้วนะ”ดวงตาแข็วกร้าว ลุกวาวด้วยความโกรธเกลียด มือกำหมัดแน่นความทรงจำเลวร้ายย้อนกลับมาอีกครั้ง
“แล้วพี่จะบอกผมทำไม ผมไม่อยากรู้เรื่องของผู้หญิงคนนั้นสักหน่อย”จงอินบอกออกมาแล้วตักชีสเค้กเข้าปาก อย่างไม่สนใจคำพูดของพี่สาว ซอฮยอนส่ายหน้าอย่างเอื่อมๆ
“จงอินแต่ท่านก็เป็นแม่เรานะ ถึงท่านจะทิ้งเราไปก็ตาม”จงอินหันขวับกับสายตาแข็งกร้าวไม่พอใจ
“พี่คงลืมวันที่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งเราสองคน พ่อไป เค้าไม่เห็นเราสองคนเป็นลูกเลยแล้วพี่จะให้ผมเห็นผู้หญิงเลวๆแบบนั้นเป็นแม่ได้อีกหรือไง”จงอินคำรามด้วยความโกรธจัด
“โอเคพี่จะไม่พูดถึงท่านอีก เราจะไม่มีท่านเป็นแม่ของเรา เราจะมีกันแค่สามพ่อลูก”ซอฮยอนเดินเข้ามากุมมือน้องชาย กอดน้องชายไว้แน่น รู้ว่าน้องชายโกรธ เสียใจ เจ็บมากแค่ไหนกับการถูกมารดาทิ้งอย่างไม่ใยดี
ผมไม่อยากรับรู้เรื่องผู้หญิงสารเลวคนนั้น ผมเกลียดเขา เกลียดที่เขาทิ้งผม พ่อและพี่สาวไปเพียงเพราะเพื่อความสบายของตัวเอง
ตอนแรกมาแล้ว คืนนี้มาดึกเพราะดูแรงเงามันไปหน่อยและงานยุ่งก็เลยมาอัพช้าจ้า ถ้าชอบอย่าลืมเม้นกันนะ
ความคิดเห็น