คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Without love หัวใจไร้รัก 2
Without love
AUTHOR : เสี่ยวมาย
RATE : 18+
COUPLE : KAI x KYUNGSOO
จงอินเดินออกมาเล่นฆ่าเวลาเป็นการรอพี่สาวที่กำลังช่วยเด็กปิดร้าน จงอินเดินผ่านห้องลองเสื้อผ้าเห็นร่างเล็กกำลังเก็บกวาดอยู่ตรงหน้าห้อง จงอินกระหยิ่มยิ้มกับร่างเล็กตรงหน้ากับความคิดอยากลิ้มลองคนตรงหน้าที่ดูอ่อยเข้าไม่น้อย
พอจะเดินเข้ามาถึงกับหยุดชะงักเมื่อเห็นคยองซูยืนคุยโทรศัพท์กับใครบ้างคน จงอินแอบยืนฟังอยู่ด้านหลังกับชื่อที่คุ้นเคยและชื่อที่เขาเกลียดเหลือเกิน
“ครับแม่โซอา ผมเลิกงานแล้วจะรีบกลับไปนะครับ แม่โซอาต้องการอะไรหรือเปล่าครับ”จงอินกำหมัดแน่น สายตาแข็งกร้าวจ้องมองคนตรงหน้าอย่างกินเลือดกินเนื้อ
บัดซบนางผู้หญิงแพศยา!!!
“อ้าวคุณจงอินมาทำอะไรตรงนี้ฮ่ะ”เสียงใสถามขึ้น
“ชั้นแค่ออกมาเล่นแล้วนายไม่รีบทำงานมาแอบคุยโทรศัพท์แบบนี้ได้ไง”เสียงขุ่นเอ่ยขึ้นไม่พอใจ
“ผมขอโทษครับ พอดีแม่เลี้ยงผมโทรมานะครับ”คยองซูเอ่ยบอกความจริงออกมา จงอินแสะยิ้มอย่างไม่พอใจ
“พี่สาวจ้างนายมาทำงาน ไม่ใช่จ้างนายมาคุยโทรศัพท์กับแม่เลี้ยงของนาย แต่หรือว่าเงินที่พี่สาวชั้นให้นายยังน้อยไปไม่มากเท่ากับที่แม่เลี้ยงของนายให้นายอยู่ทุกวัน”
“คุณจงอินผมไม่เคยคิดอย่างที่คุณคิดเลยนะครับ”คยองซูพยายามพูดให้ชายหนุ่มมองตนในแง่ดี
“หึ....ไม่ได้คิดแล้วสิ่งที่ชั้นรู้มามันคืออะไรล่ะ”เหยียดยิ้มอย่างสมเพช “อย่ามาทำใสซื่อเลย ชั้นนะรู้ว่าแม่เลี้ยงนายรวยมากแค่ไหน มีเงินมาแค่ไหนบ้างทีเงินแต่ละวันที่นายได้จากแม่เลี้ยงของนายอาจจะมากกว่าเงินเดือนพี่สาวชั้นด้วยซ้ำ อย่ามาทำเป็นคนดี ใสซื่อทำตัวว่าจนเลยชั้นนะรู้ว่านายฐานะทางบ้านรวยมากแค่ไหน”จงอินแสะยิ้มมองคยองซูอย่างรังเกียจ
“ผมไม่ได้รวยอย่างที่คุณคิดนะ”ร่างเล็กแย้งขึ้น
“นายอาจหลอกคนอื่นได้ แต่นายหลอกชั้นไม่ได้”คิมจงอินคำรามออกมา ทำไมเขาถึงคิดว่าโดคยองซูคนนี้ถึงรวยและมีเงินก็เพราะเขารู้นิสัยของแม่ดีว่าคงไม่เอาคนจน คนไม่มีอันจะกินเป็นสามีได้ คนที่แม่จะแต่งงานด้วยต้องรวยและมีฐานะหน้าตาทางสังคมไม่งั้นแม่เขาคงไม่ยอมทิ้งพ่อไปแต่งงานใหม่ได้
“ผมไม่ได้.....”
“จงอินเราอยู่นี้เอง พี่หาเราทั่วร้านเลย”ซอฮยอนแทรกขึ้นทำให้คยองซูไม่ได้พูดความจริงบอกออกไป
“พี่เสร็จแล้วใช่มั๊ย ผมว่าเราออกไปทานข้าวกันดีกว่า ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว”จงอินพูดกระทบและมองหน้าคยองซูอย่างเกลียดชัง
“คยองซูพี่ฝากปิดร้านแทนพี่ด้วยนะ”
“ฮ่ะพี่ซอฮยอน”คยองซูยิ้มน้อยๆให้กับพี่สาวที่ใจดี จงอินมองอย่างเกลียดชังแล้วเดินออกไป
“พี่ไปก่อนนะ ไม่รู้ว่าเจ้าจงอินเกิดผีเข้าอะไรขึ้นมาถึงอารมณ์เสียขนาดนี้”ซอฮยอนรีบบอกออกมาแล้วตามน้องชายออกไป คยองซูมองตามหลังสองพี่น้องอย่างไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมจงอินถึงคิดว่าเขารวยและมีเงินทองมากมาย ทั้งที่เขาไม่ใช่คนโง่อย่างที่ชายหนุ่มคิดเลย
ตลอดทางขับรถมา จงอินได้แต่หงุดหงิดแค้นเคืองใจกับคยองซูไม่น้อย สิ่งที่จงอินคิดเพียงอย่างเดียวจงอินต้องการมาหลอกพี่สาวและต้องการมาล้วงคามลับแทนผู้หญิงแพศยาคนนั้น เพื่อที่จะได้สมเพช ดูถูกเหยียดยาวพวกตนและพ่อที่ต้องถูกฟ้องล้มละลายจนหมดตัว
“พี่ซอฮยอน เด็กคนนั้นเป็นใคร มาจากที่ไหนทำไมมาทำงานกับพี่ได้”จงอินถามขึ้น
“คยองซูหรอ”ซอฮยอนหันมามองน้องชาย จงอินพยักหน้าเป็นคำตอบเขาไม่อยากพูดชื่อนั้นออกมา “เท่าพี่รู้คยองซูเป็นตัวคนเดียวนะ เห็นว่าพ่อของคยองซูเสียไปเมื่อสามปีก่อน คยองซูก็เหลือตัวคนเดียวแต่คยองซูเคยบอกพี่นะว่ามีแม่เลี้ยงแต่แม่เลี้ยงอยู่เมืองนอก”จงอินครุ่นคิด
“แล้วไม่ได้บอกอะไรพี่อีกใช่ไหม”
“อืม...”
“พี่อย่าไว้ใจเด็กนั้นให้มากแล้วกัน เด็กคนนั้นไม่ได้ใสซื่ออย่างที่พี่คิด”
“คยองซูเป็นเด็กดีและไม่เคยทำให้พี่ผิดหวัง พี่ว่าเรานะมองคยองซูอคติไปเอง”
“ผมมองคนไม่ผิดหรอก เด็กนั้นไม่จริงใจกับพี่และพวกเราทุกคน”จงอินเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ซอฮยอนได้ส่ายหน้า ตั้งแต่แม่ทิ้งไป น้องชายคนนี้ก็ไม่เคยไว้ใจใครอีกเลย นอกจากคนในครอบครัวและอี้ชิง
ซอฮยอนนึกขึ้นได้ว่าตนเองลืมปิดคอมในห้อง ก็คว้านหาโทรศัพท์ในกระเป๋าโทรหาคยองซูทันที
“คยองซูเราออกมาหรือยัง”จงอินหันมามองพี่สาวเมื่อรู้ว่าโทรหาใคร
“เพิ่งออกมาฮ่ะ พี่ซอฮยอนมีอะไรหรือเปล่าฮ่ะ”
“พอดีพี่ลืมปิดคอมในห้องทำงาน คยองซูเข้าไปปิดให้พี่หน่อยนะ ตอนนี้พี่ถึงบ้านแล้ว”
“ได้ฮ่ะ ไม่มีปัญหาฮ่ะพี่ซอฮยอนไม่ต้องเป็นห่วงนะฮ่ะ เดี๋ยวผมจะเข้าไปปิดให้ฮ่ะ”
“ขอบใจเรามากเลยนะ พี่รบกวนเราด้วยแล้วกัน”ซอฮยอนเอ่ยบอกอย่างเกรงใจกับเด็กหนุ่มที่รักอย่างน้องชายคนหนึ่ง
“ผมส่งพี่แค่นี้แล้วกัน”จงอินเอ่ยบอกออกมาอย่างเงียบนิ่ง
“ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ พี่เป็นห่วงรู้ไหม”
“ผมรู้แล้วครับพี่”จงอินเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม ซอฮยอนเปิดประตูรถลงมาจากรถและบายบ๊ายน้องชาย
เมื่อพี่สาวเดินเข้าบ้านไป จงอินก็ขับรถออกไปทันที รอยยิ้มฉายออกมาจากใบหน้าอันคมคาย หล่อเหลา
คยองซูในเมื่อนายกล้าจะมาเล่นกับคนอย่างชั้น ชั้นก็จะเป็นคนสั่งสอนนายกับแม่เลี้ยงของนายด้วยมือของชั้นเอง
จงอินขับรถมาจอดหน้าร้านของพี่สาว ความโกรธแค้น ความเกลียดชังลุกโชขึ้นมา มือใหญ่กำหมัดแน่เมื่อเห็นคนที่ทำร้ายพ่อและทิ้งเขากับพี่สาวไปเมื่อสืบห้าปีก่อนกำลังยืนอยู่หน้าร้านสวมกอดร่างเล็ก เด็กที่พี่สาวไว้ใจนักหนา สุดท้ายก็เป็นงูพิษชัดๆแว้งมากัดพี่สาวที่ให้ความรัก ความเอ็ดดูเด็กหน้าตาใสซื่ออย่างคยองซู
“พี่อี้ชิงคืนนี้ผมไม่กลับคอนโด ไล่ผู้หญิงใจง่ายคนนั้นออกจากห้องผมไปได้เลย”จงอินไม่รอให้อี้ชิงได้ถามอะไรสักคนก็กดตัดว่างและเปิดประตูรถเดินลงมาเมื่อเห็นว่าโซอาแม่ของตัวเองนั้นเดินกลับไปขึ้นรถแล้ว
“คุณจงอิน!!”ครางร้องอย่างตกใจเมื่อจงอินกระชากแขนของตัวเองเข้ามาในร้าน “คุณจะทำอะไรผม”น้ำเสียงสั่นกลัวเมื่อเห็นใบหน้าของชายหนุ่มแข็งขึง จะฆ่าเขาให้ตายไปกับมือ
“ก็ทำให้นายรู้ซิว่าอย่างมาเล่นกับไฟอย่างชั้น คนทรยศ แพศยาอย่างนายกับแม่เลี้ยงของนายจะต้องเจ็บปวดกับการกระทำที่นายทำกับครอบครัวชั้นไว้!!”เสียงคำรามลั่นอย่างโกรธจัด
“แม่โซอาไปทำอะไรครอบครัวคุณ”ถามด้วยความสั่นกลัว น้ำตารินไหลออกมาเมื่อจงอินผลักร่างตนนอนบนพื้นแล้วตามมาขึ้นคร่อมทับ
“หึ...อย่าแกล้งทำเป็นโง่ไปหน่อยเลย ชั้นรู้ว่าแม่เลี้ยงของนายใช้ให้นายมาปั่นหัวพี่สาวชั้น ปั่นหัวชั้นให้ชั้นหลงนายกับความไร้เดียงสาของนาย”มือใหญ่บีบคางเล็กแน่น ให้หันมามอง “แต่ชั้นไม่ได้โง่พอที่จะให้นายมาหลอก ปั่นหัวชั้นได้”
“คุณเข้าใจผิดแล้ว”
“หึ....เข้าใจผิดนั้นหรือ แล้วที่ชั้นเห็นข้างนอกคืออะไร แม่เลี้ยงมาที่นี้ทำไม ถ้าไม่อยากมาดูว่าลูกอย่างชั้นกับพี่ซอฮยอนมีความเป็นอยู่ลำบากมากแค่ไหน น่าสมเพชมากแค่ไหนกับการอยู่กับพ่อที่ถูกฟ้องล้มละลายแล้วไปมีผัวใหม่ลูกใหม่อย่างนาย!!!”เสียงคำรามลั่นอย่างเก็บกลั้นไม่ไหว โกรธเมื่อนึกถึงผู้หญิงสารเลวที่ทิ้งครอบครัวและลูกไปเสวยสุขอยู่กับชายอื่น
คยองซูน้ำตารินไหลออกมาเมื่อรับรู้ความจริงทุกอย่าง ชีวิตเขาไม่ได้แตกต่างกับจงอินและซอฮยอนเลย ถึงพ่อจะแต่งงานใหม่กับโซอาแม่เลี้ยงของเขาก็ตามแต่โซอาก็ไม่ได้ดีกับตนอย่างที่คนอื่นนคิด
ต่อหน้าพ่อโซอาจะทำดีกับเขาทุกอย่าง แต่ลับหลังโซอาก็จะตบตี ใช้เขาเหมือนกับคนใช้คนหนึ่งที่ไม่ต่างจากในหนังในละครที่แม่เลี้ยงจะตบตีลูกเลี้ยง
จนคยองซูทนไม่ไหวต้องขอมาอยู่ด้วยตัวเอง ตอนนั้นพ่อและแม่เลี้ยงต้องไปอยู่เมืองนอก เขาจึงอกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองและไม่ขอเงินจากพ่อเลย จนพ่อเสียเมื่อสามปีก่อน
หลังจากผู้เป็นบิดาเสีย บิดาก็ได้ทำพินัยกรรมให้กับคยองซูไว้ครึ่งหนึ่งและอีกครึ่งก็ให้โซอาเป็นคนดูแล แต่คนอย่างโซอาไม่ได้หวังแค่นั้นทีอยากได้บ้านของคยองซูที่เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่คุณทิ้งให้ไว้
โซอาถึงต้องทำดีและที่เห็นว่าเขาต้องทำดีต่อโซอาก็คยองซูไม่อยากมีปัญหาและไม่อยากให้เนรคุณคนที่พ่อรักถึงโซอาไม่ดีกับตัวเองเลย
“ชั้นจะทำให้นางผู้หญิงแพศยามันเจ็บปวดกับสิ่งที่มันได้ทำเอาไว้กับชั้นและครอบครัวของชั้น”แสะยิ้มร้าย คยองซูตัวสั่นกลัวกับท่าทีอย่างปิศาจร้ายของดาราหนุ่ม
“ถ้ามันได้รู้ว่าลูกเลี้ยงที่มันรักนักหนาถูกลูกแท้ๆอย่างชั้นข่มขืน มันจะเจ็บปวดมากแค่ไหน”
“อะ อย่า...”จงอินหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่อเห็นท่าทางกลัวของร่างบาง
“ชั้นจะข่มขืนนายให้นายและแม่เลี้ยงของนายเจ็บปวด ตกนรกทั้งเป็นกับสิ่งที่ได้ทำกับครอบครัวของชั้นไว้”
มาต่อแล้ว ตอนหน้าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ ต้องมาลุ้นกัน ตัดลงแค่นี้ โดนรีดเดอร์ตบที่มาตัดให้ค้างสำหรับตอนนี้ เจอกันตอนหน้า
ความคิดเห็น