คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บ่วงร้าย พ่ายรัก 100%
ไร่องุ่นฮันวอนที่เป็นที่รู้จักของคนในพูซานที่อยู่ออกไปจากตัวเมืองพูซานประมาณห้ากิโล ที่พื้นที่ติดกับภูเขารายล้อมไปด้วยธรรมชาติและองุ่นมากมายที่เจ้าของไร่ได้ปลูกและทำเป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปในตัวที่ยังทำให้ชาวบ้านแถวนี้มีรายได้เลี้ยงครอบครัวไปในตัว สร้างอาชีพไปในตัวลูกหลานของคนงานก็ยังมีที่เล่น ที่เจ้าของไร่อย่างชเว ซีวอนต้องการให้ชาวบ้านมีชีวิตที่ดีขึ้นที่เขาก็ไม่ได้ร่ำรวยมาตั้งแต่เกิดที่เขามีทุกวันนี้ได้ก็เพราะสองไม้สองมือที่เขาสร้างขึ้นมากับมือที่ทำให้เขามีทุกวันนี้ได้
“อีกไม่กี่อาทิตย์ก็เก็บได้แล้วครับคุณซีวอน”หัวหน้าคนงานรายงานออกมาที่ซีวอนเช็คดูผลองุ่นสีเขียวน่ารับประทานอย่างพอใจ
“อย่างไงก่อนเก็บหนึ่งอาทิตย์คอยดูแลให้ดี อย่าให้มีพวกแมลงมาก่อกวนได้ แล้วห้ามใช้ยาฆ่าแมลงเด็ดขาด ผมไม่ต้องการให้องุ่นในไร่เรามีสารพิษเจือปนอยากให้มันเป็นไร่ปลอดสารพิษที่จะได้ไม่เป็นอันตรายต่อคนที่ซื้อของเราไปทานด้วย”
“ครับคุณซีวอน”หัวหน้าคนงานยิ้มรับอย่างแข็งขัน
“เดี๋ยวคุณดูคนงานทำงานให้เสร็จต่อแล้วกัน ผมจะออกไปดูงานข้างนอก”
“ครับ”คนงานรับคำแล้วเดินไปสั่งคนงานให้ทำงานกันต่อ
“พ่อครับ”เสียงเด็กชายวัยหกขวบตะโกนเรียกเสียงใส ซีวอนระบายยิ้มออกมาที่กำลังเดินออกมาจากห้องที่เด็กชายวิ่งเข้ามากอดอย่างคิดถึง
“มีอะไรครับเจ้าตัวยุ่งของพ่อ”ซีวอนขยี้ผมลูกชายอย่างเอ็ดดู
“ป้าจองจินบอกว่าพ่อจะไปข้างนอก ให้ฮันวอนไปด้วยนะครับ”เสียงเจื้อยแจ่วเอ่ยออกมาทำตาแป่วใสบิดา
“พ่อไปทำงานนะครับ เราจะรอพ่อไหวหรอครับ”
“ไหวครับ เป็นลูกของเจ้าของไร่องุ่นฮันวอนต้องอนทน เข็มแข็งครับ”เสียงแข็งขันจริงจังของลูกชายทำให้ซีวอนถึงกับยิ้มออกมา
“โอเคครับพ่อให้เราไปด้วยก็ได้ พ่อจะพาเราไปหาอาคิบอมด้วย”
“เย้ เย้ ผมรักพ่อที่สุดเลย”ตะโกนอย่างดีใจซีวอนยิ้มออกมาที่ทุกวันนี้หายเหนื่อยได้ มีกำลังใจที่จะสานต่อไร่องุ่นของตัวเองให้ดีขึ้นก็เพราะลูกชายคนนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น
ซีวอนที่ออกมาดูติดต่อธุระในตัวเมืองที่ฮันวอนลูกชายนั่งดูวิวข้างทางที่เต็มไปข้างทางเป็นชาติหาดมีกลิ่นไอน้ำทะเล ความสดชื่นให้สูดดมเข้าไปในปอดที่ไม่ต้องกลัวว่าจะมีสารพิษเจือปนเข้าไปด้วย
“ฮันวอนอย่าเอาแขนออกไปนะครับ”ซีวอนเตือนลูกชาย ฮันวอนหันกลับมานั่งกับที่เหมือนเดิมและยิ้มให้กับบิดา ซีวอนลูบผมลูกชายด้วยรอยยิ้มที่ลูกชายไม่เคยทำให้เขาเหนื่อยใจและไม่สบายใจที่เชื่อฟังเขาตลอดถึงฮันวอนจะไม่มีแม่มาตั้งแต่เด็กแต่ฮันวอนก็ไม่เคยงอแง เอาแต่ใจเรียกร้องความสนใจจากบิดาเลยที่ซีวอนนั้นให้ความรักและไม่เคยทำให้ฮันวอนรู้สึกว่าขาดแม่เลยที่ซีวอนเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ในเวลาเดียวกัน จึงทำให้ฮันวอนรู้สึกไม่ขาดแม่เลย
ซีวอนเข้าไปทำธุระในร้านส่งออกผลผลิตของเมืองพูซานที่ให้ลูกชายนั่งรออยู่ในรถที่ฮันวอนก็ไม่งอแง ดื้อที่นั่งรอพ่อตามที่พ่อบอกเอาไว้ก่อนที่จะลงรถ
“ฮันวอนหิวยังครับ”ซีวอนที่กลับขึ้นมาถามด้วยลูกชายที่ฮันวอนยิ้มรับออกมา
“หิวแล้วครับ ถ้าพ่อยังไม่เสร็จงานผมก็รอได้ครับ”ฮันวอนบอกออกมาที่ไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของพ่อ
“เดี๋ยวเราไปทานข้าวบ้านอาคิบอมกัน”
“อาคิบอมกลับจากโซลแล้วหรอครับ”ถามอย่างดีใจ
“ครับ อาคิบอมบอกให้พ่อพาเราไปทานข้าวเย็นที่บ้านด้วย”
“งั้นพ่อพาผมไปเลยนะครับ ผมอยากเจออาคิบอมแล้ว”ซีวอนยิ้มออกมาที่เห็นลูกชายดูท่าทางดีใจเหลือเกินที่รู้ว่าคนเป็นอากลับมา
เมื่อมาถึงบ้านคิบอมฮันวอนก็รีบลงจากรถและวิ่งตรงเข้าไปสวมกอดคิบอมทันที ซีวอนเดินตามมามองด้วยรอยยิ้มที่เห็นลูกชายติดคิบอมและรักคิบอมไม่ต่างไปจากเขา
“ผมคิดถึงอาที่สุดเลยครับ”เสียงใสเอ่ยบอกออกมาที่ทำให้คิบอมยิ้มออกมากับความน่ารักของหลานชาย
“คิดถึงอาจริงหรอ อาไม่อยากจะเชื่อเลย”คิบอมแกล้งพูดออกมา ฮันวอนจึงหอมแก้มทั้งสองข้างของอาเป็นคำยืนยัน
“ลืมพ่อเลยนะ”ซีวอนแกล้งเซ้าเย้าลูกชายที่กำลังอ้อนคิบอมอยู่
“ไม่ได้ลืมนะฮ่ะ แค่ผมอยากเจออาคิบอมก็เท่านั้น อาคิบอมเข้าโซลต้องเดือนหนึ่งผมไม่ได้เล่นกับอาคิบอมเลย”คำพูดที่ออกมาจากใจจริงของเด็กชายวัยหกขวบทำให้ซีวอนและคิบอมยิ้มออกมา
“อาซื้อของเล่นมาให้เราด้วยนะ อาว่าเราเข้าไปเล่นข้างในกันดีกว่า”คิบอมพูดจบฮันวอนก็วิ่งเข้าไปในบ้านทันที ที่ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองถึงกับยิ้มออกมา “ชั้นว่าเราเข้าไปคุยข้างในกันดีกว่า ชั้นมีเรื่องต้องคุยกับนายเหมือนกัน”คิบอมบอกออกมาและเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับเพื่อน
ตระกลูโจวเจ้าของบริษัทส่งออกอันดับต้นๆของเกาหลีที่คุณโจวจางฮุนเป็นถึงรัฐมนตรี ส่วนคุณนายโจวยูรินก็มีธุรกิจส่งออกเครื่องเพชร อัญมณีให้กับต่างประเทศที่มีลูกชายเพียงคนเดียวเป็นผู้สารงานต่อและดูแลธุรกิจต่อ
และในค่ำคืนก็มีการจัดแสดงเครื่องเพชรนับร้อยล้านที่เหล่าเซเลปและผู้มีชื่อเสียงในสังคมต่างพากันมางานนี้กันพร้อมหน้าและแม่งานของงานนี้ถ้าไม่ใช่โจวคยูฮยอนลูกชายเพียงคนเดียวของตระกลูโจวก็คงไม่มีทางสำเร็จได้ ที่คุณโจวยูรินยิ้มอย่างพอใจที่เห็นงานของลูกชายประสบผลสำเร็จไปตามใจของตน
“ดงแฮนางแบบพร้อมแล้วใช่มั๊ย อีกห้านาทีจะเริ่มแล้วนะ”คยูฮยอนถามขึ้นเมื่อเพื่อนสนิทเดินเข้ามา ดงแฮทำหน้าบึ้ง ไม่สบอารมณ์ทำให้คยูฮยอนรู้ว่าต้องมีปัญหาแน่ๆ
“ชั้นว่านายเข้าไปดูเองเถอะ ชั้นไม่อยากมีเรื่องกับคู่หมั้นของนาย”ดงแฮบอกออกมาทำให้คยูฮยอนเหนื่อยใจไม่น้อย
“เดี๋ยวชั้นไปดูเอง นายไปพักเถอะ”คยูฮยอนบอกออกมาและเดินออกไป ดงแฮมองตามหลังเพื่อนและนึกเห็นใจไม่น้อยที่ต้องถูกบังคับให้หมั้นและแต่งงานกับซอฮยอนลูกสาวของประธานาธิบดีที่แสนเย่อหยิ่งเหลือเกิน
“ชั้นบอกว่าไม่ใส่ก็ไม่ใส่ ยังขัดคำสั่งชั้นอีกหรอ”เสียงแว๊ดที่ดังออกมาทำให้คยูฮยอนส่ายหน้าอย่างระอาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก
“ซอฮยอนคุณมีอะไรหรือเปล่า”เสียงเรียบนิ่งถามขึ้น ซอฮยอนวิ่งเข้าไปเกาะแขนชายหนุ่มอย่างไม่อาย
“คยูฮยอนก็ดูลูกน้องของคุณซิค่ะ เอารองเท้าอะไรมาให้ซอใส่ก็ไม่รู้”หญิงสาวบอกออกมาที่สไตส์ลิคได้แต่เงียบที่ไม่กล้าพูดอะไรขึ้นมาเพราะรู้นิสัยของหญิงสาวดี คยูฮยอนมองรองเท้าในมือของสไตส์ลิค
“รองเท้าคู่นี้ที่คุณซอฮยอนต้องใส่ใช่มั๊ย”ชายหนุ่มถามเรียบนิ่ง
“ใช่ค่ะคุณคยูฮยอน”
“ซอฮยอนถ้าคุณไม่ใส่รองเท้าคู่นี้ ผมคงให้คุณเดินแบบคืนนี้ไม่ได้ ถ้าคุณอยากเดินแบบคุณก็ต้องใส่”คยูฮยอนบอกออกมาอย่างเย็นชาที่ซอฮยอนจะกรี๊ดร้องก็ทำไม่ได้ ในเมื่อคยูฮยอนไม่เหมือนกับช่างแต่งหน้าพวกนี้ที่หล่อนจะเอาแต่ใจได้ “คุณจะใส่ไม่ใส่”คยูฮยอนย้ำถามกับใบหน้าเรียบนิ่ง
“ชั้นใส่ก็ได้”ซอฮยอนรับรองเท้ามาใส่อย่างไม่พอใจ
“ถ้าคุณเสร็จเรียบร้อยก็เตรียมตัวหลังเวที ผมไม่อยากให้งานนี้ต้องเสียเพราะคนๆเดียว”คยูฮยอนพูดตรงๆที่ทำให้ทุกคนต่างเงียบนิ่งไม่กล้าเอ่ยออกมาทั้งที่ต่างดีใจที่คุณชายตระกลูโจวหมายถึงใคร
ภายในงานผ่านพ้นไปด้วยดีที่นักข่าวต่างพากันสนใจการเดินแบบลูกสาวท่านประธานาธิบดีที่เดินในชุดเครื่องเพชรราคาเหยียบร้อยล้านทำให้เป็นที่สนใจของนักข่าวและแวดวงสังคมที่ต่างจับจ้องสองตระกลูที่จะมาเป็นทองแผ่นเดียวกันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ที่งานนี้คุณนายโจวก็จะใช้ประกาศแต่งงานของลูกชายเพียงคนเดียว
“จริงหรือเปล่าครับที่คุณทั้งสองตระกลูจะมาร่วมธุจกิจกันหลังงานแต่งงานของคุณคยูฮยอนและคุณซอฮยอน”นักข่าวถามขึ้นที่คุณนายโจวระบายยิ้มอย่างผู้ดี
“เรื่องนี้ชั้นคงตอบไม่ได้ คงต้องให้ลูกชายชั้นกับหนูซอฮยอนมาตอบกันเอง เพราะมันขึ้นอยู่กับคนทั้งสองว่าจะสร้างฐานะตัวเองให้ก้าวไกลไปแค่ไหน ถ้าเค้าทั้งสองจะทำธุรกิจด้วยกันมันก็คงไม่ผิดเพราะสามีภรรยาทำธุรกิจด้วยกันคือการสร้างรากฐานของครอบครัวให้มั่นคง”ใบหน้าที่เต็มไปด้วยมาสคาร่าว่าออกมากับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจกับการแต่งงานของลูกชายที่จะเกิดขึ้นอีกไม่กี่เดือน
“นายจะยอมแต่งงานจริงหรอ”ดงแฮถามขึ้นที่ยืนอยู่ข้างเพื่อน
“ถึงชั้นไม่ยอมแล้วนายคิดว่าชั้นจะขัดแม่ของชั้นได้หรือไง”คยูฮยอนตอบออกมาอย่างเรียบนิ่งที่ทุกวันนี้เขาต้องทำทุกอย่างตามที่มารดาสั่งและบงการทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องแต่งงานกับซอฮยอนที่ชายหนุ่มไม่ได้รักเลย แต่ก็ต้องตามที่คุณนายโจวสั่งทุกอย่าง
“คยูชั้นถามนายจริงๆเถอะนายลืมเค้าแล้วหรอ”คำถามของดงแฮทำให้คยูฮยอนเงียบลง หน้าเศร้าลงทันที
“ชั้นไม่เคยลืมเค้าเลยและไม่มีทางลืมเค้าไปได้”คยูฮยอนตอบออกมากับรอยยิ้มน้อยๆถึงมันจะเจ็บก็ตาม ที่ดงแฮก็ยิ้มออกมาที่เห็นเพื่อนไม่เศร้าเหมือนแต่ก่อน
“คุยอะไรกันอยู่หรอค่ะ”เสียงจริตดัดหวานเอ่ยขึ้นที่เข้ามาเกาะแขนชายหนุ่มอย่างเป็นเจ้าของ
“คุยเรื่องงานกันอยู่ คุณมีอะไรหรือเปล่า”คยูฮยอนถามอย่างเรียบนิ่ง ใบหน้าเรียบนิ่ง
“คุณป้าบอกชั้นว่าคืนนี้คุณจะไปส่งชั้นที่บ้าน ชั้นก็เลยมาชวนคุณกลับบ้าน ตอนนี้ชั้นเริ่มเบื่อแล้ว ชั้นอยากกลับไปนอนพักผ่อนแล้วค่ะ”ซอฮยอนบอกออกมาอย่างออดอ้อนดงแฮทำปากขมุบขมิบอย่างหมั้นไส้
“คุณรอผมก่อนแล้วกัน ผมขอคุยงานกับดงแฮก่อนแล้วกัน”ซอฮยอนถึงกับเบะปากอย่างไม่พอใจใส่ดงแฮเมื่อคยูฮยอนหันไปคุยกับเพื่อนร่างเล็ก
“ซีวอนนายจะไม่บอกความจริงกับลูกหน่อยหรอ นายจะปิดลูกไปได้นานแค่ไหนกัน”คิบอมพูดขึ้นกับสิ่งที่เพื่อนปิดลูกชายมาตลอดระยะเวลาหกปี
“นายจะให้ชั้นบอกอะไรกับฮันวอน ความจริงอะไรที่นายว่าชั้นก็ไม่เคยมี”คิบอมถึงกับหนักใจกับนิสัยของเพื่อน ไม่รู้ว่าเพื่อนจะต้องปิดความจริงกับลูกชายไปทำไม
“นายแน่ใจนะซีวอนว่านายไม่คิดบอกว่าแม่ของฮันวอนคือใคร นายจะปิดมันนานได้สักแค่ไหนกัน เด็กควรรู้นะว่าแม่ของตัวเองคือใคร นายจะปิดลูกแบบนี้ไม่ได้ นายไม่สงสารลูกบ้างหรือไง”คิบอมเตือนสติเพื่อน
“แล้วตอนที่เค้าทิ้งชั้นกับลูกไป เค้าเคยสงสารลูกบ้างมั๊ย เค้ามีความเป็นแม่บ้างมั๊ย แม่ที่ทิ้งลูกตัวเองไปตั้งแต่ลูกแบเบาะเนี๊ยนะ นายจะให้ชั้นบอกฮันวอนอีกหรอว่าแม่ทิ้งเค้าไปตั้งแต่คลอด”ซีวอนบอกออกมาอย่างเจ็บปวดที่เขายังไม่ลืมอดีตแสนเจ็บปวดที่ต้องถูกคนรักที่เป็นแม่ของลูกทิ้งไปตั้งแต่ลูกชายเพิ่งคลอดได้แค่วันเดียว คิบอมตบบ่าเพื่อนอย่างให้กำลังใจเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนนี้ คงไม่มีใครเท่ากับซีวอนอีกแล้ว
“ถ้านายคิดว่าการปิดบังความจริงไม่ให้ลูกรู้มันจะทำให้ฮันวอนไม่ต้องเจ็บปวดก็แล้วแต่นายแล้วกัน”คิบอมเอ่ยออกมาซีวอนยิ้มขอบคุณที่คิบอมเข้าใจเขา
“เดี๋ยวชั้นกลับก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้นายก็เข้าไปหาชั้นที่บ้านซิจะได้เข้าไปดูที่ไร่ด้วย”
“อืม....พรุ่งนี้สายๆชั้นจะเข้าไปหาแกที่ไร่แล้วกัน”
“ฮันวอนครับพ่อจะกลับแล้วนะ”ซีวอนตะโกนเรียกลูกชายที่นั่งเล่นเครื่องบินบังคับอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ฮันวอนได้ยินก็รีบเก็บของเล่นและวิ่งมาหาบิดาทันที
“ห้ามทิ้งของเล่นที่อาซื้อให้เด็ดขาดนะครับ”คิบอมบอกออกมาเมื่อเห็นหลานชายถือเครื่องบินบังคับอยู่ในมือ
“ฮันวอนไม่ทิ้งอยู่แล้วครับ พ่อบอกว่าของเล่นทุกชิ้นมีค่าและยังมีคนอื่นอยากได้ อยากเล่นเหมือนฮันวอนแต่ไม่มีโอกาสที่จะได้เห็นมัน เรามีแล้วต้องเก็บรักษามันให้ดีครับ”ฮันวอนบอกออกมากับคำสอนของคนเป็นพ่อ
“ดีมากครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้อาเข้าไปหาที่ไร่นะครับ”คิบอมลูบผมหลานชายอย่างเอ็ดดู
“ครับอา”
“ชั้นกลับก่อนแล้วกัน ไว้เจอพรุ่งนี้แล้วกัน”ซีวอนบอกออกมาเมื่อเดินมาขึ้นรถที่ฮันวอนขึ้นไปนั่งรอเรียบร้อยแล้ว
“ขับรถดีๆแล้วกัน”คิบอมบอกออกมาที่ซีวอนขึ้นรถมาแล้ว รถที่เคลื่อนออกมาที่คิบอมมองตามอย่างหนักใจที่ต้องทนเห็นเพื่อนทนเก็บความเจ็บเอาไว้คนเดียวกับเรื่องในอดีต “ชั้นคิดว่าแกคงลืมเค้าได้นะ”คิบอมบอกออกมาอย่างห่วงเพื่อนที่เพื่อนของเขายังมีโอกาศที่เจอคนดีๆเข้ามาในชีวิตอีกที่ไม่ต้องปิดกั้นความรักของตัวเอง
หัวใจของซีวอนปิดตายตั้งแต่วันที่แม่ของฮันวอนที่เขาและลูกไปเพื่ออนาคตที่ดีกว่าที่ไม่ต้องมาจมปลักอยู่กับคนอย่างเขา..........
“ป้าไปพักผ่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมดูฮันวอนเอง”ซีวอนบอกออกมาเมื่ออุ้มลูกชายขึ้นมานอนบนห้อง
“ค่ะคุณซีวอน”หญิงที่ดูมีอายุบอกออกมาและปิดประตูห้องให้กับเจ้าของไร่
“ฮันวอนพ่อขอโทษนะที่พ่อต้องปิดบังความจริงเรื่องแม่ของลูก แต่พ่อไม่อยากให้ลูกต้องมาเจ็บปวดอย่างพ่อที่ถูกแม่ของลูกทิ้งไป ให้แม่เค้าอยู่ในความฝันของลูกดีกว่าที่ลูกจะมารับรู้ความจริงที่แสนจะเจ็บปวด”ซีวอนบอกออกมาและลูบผมอย่างทะนุถนอมรักลูกชายคนนี้ที่ซีวอนมีเพียงลูกชายคนเดียวที่ทำให้เขามีกำลังใจ อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปนับตั้งแต่วันที่ภรรยาทิ้งเขาไป
ทุกวันนี้ซีวอนทำทุกอย่างก็เพื่อลูกชายคนเดียว ลูกชายที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเขา.........
ครบร้อยแล้ว ไรเตอร์มาอัพให้ตามสัญญาแล้วนะค่ะ น้องคยูฮยอนของเรามีคู่หมันแล้วแล้วก็จะแต่งงานอีก จะเกิดอะไรขึ้นกับน้องคยูอีกต้องตามกันค่ะ ตอนแรกยังบอกอะไรไม่ได้ต้องติดตามกันต่อไป
ฟิคเพลิงรัก เพลิงแค้นไรเตอร์เปิดสั่งจองแล้เวนะค่ะ ใครสนใจสั่งจองก็เข้าไปในหน้าฟิคเพลิงรัก เพลิงแค้นเลยค่ะ สำหรับ SF วอนคยูคนที่สั่งจองรอกันหน่อยนะ ร้านที่สั่งพิมพ์เริ่มกลับสู่ภาวะปกติแล้วค่ะ ไรเตอร์จะพยายามเร่งให้นะค่ะ
ความคิดเห็น