เดินป่ากับภารกิจของสาวน้อย

พ่อ: ไม่! ยังไงพ่อก็ไม่อนุญาติเด็ดขาด!

        คำพูดที่เด็ดขาดได้ออกมาจากปากคุณพ่อของฉัน ซึ่งฉันก็เข้าใจดีว่าทำไมคุณพ่อถึงปฏิเสธแบบนั้น

แม่: แม่เห็นด้วยกับพ่อนะ มันอันตรายเกินไป ยังไงซะลูกก็เป็นผู้หญิง รอไปปีหน้าพร้อมกันหมดเลยดีกว่า

ฉัน: แต่มันนานเกินไปนะคะ และหนูก็อยากไปคนเดียวด้วย

        ฉันทำสีหน้าบึ้งตึงใส่คนตรงหน้าพร้อมแสดงความไม่พอใจ

ฉัน: แค่ไปปีนเขาไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่ มีคนไปตั้งเยอะและมีระบบความปลอดภัยสูงด้วย

ความจริงแล้วฉันโกหกเพราะไม่อยากให้พวกท่านเป็นห่วง

หนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้า

ฉัน: หายไปไหนนะ เมื่อวานฉันยังเล่นอยู่เลย

ป้าแม่บ้าน: หาอะไรอยู่หรอคะให้ป้าช่วยหามั๊ย?

ฉัน: วีดิโอเกมส์อ่ะค่ะ เมื่อวานหนูยังเอาออกมาเล่นอยู่เลย ตอนนี้หาไม่เจอแล้ว

ป้าแม่บ้าน: อ๋อ ป้านึกออกแล้ว เมื่อวานป้าเห็นว่ามันวางอยู่บนเตียงนอนของคุณหนูป้าก็เลยเอาไปเก็บไว้ในลิ้นชักให้อ่ะค่ะ

        ฉันรีบเปิดลิ้นชักออกทันควัน แต่สิ่งที่สะดุดตามากกว่าวีดิโอเกมส์ที่ฉันรักคือสมุดเล่มหนึ่ง เป็นสมุดหนังสัตว์ ลวดลายค่อนข้างแปลกตาสำหรับฉัน ฉันค่อยๆหยิบออกมาและเปิดดู สิ่งที่อยู่ในนั้นคือแผนที่ที่ดูเก่าแต่เนื้อหาและรายละเอียดยังชัดเจนราวกับยังไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน

10ปีก่อน

ปู่: ก่อนปู่จะจากโลกนี้ไปสัญญากับปู่อย่างนึงได้มั๊ย

ฉัน: ฮือออ~ค่ะ ได้ค่ะ หนูจะทำตามที่ปู่สั่งทุกอย่าง

ปู่: มีของสิ่งนึงที่ปู่อยากให้หลานไปตามหามัน มันเป็นของมีค่าที่สุดในชีวิตของปู่ หลานสัญญากับปู่ได้มั๊ยว่าจะไปตามหามัน ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหนก็ตาม

ฉัน: มันคืออะไรหรอคะ?

ปู่ได้ยื่นของสิ่งนึงมาให้ฉัน มันคือสมุดหนังสัตว์

ปู่: รักษามันไว้ดีๆล่ะ สักวันหลานจะต้องได้ใช้แน่นอน

        สิ้นสุดเสียง ร่างกายของปู่ก็หมดแรงพร้อมกับลมหายใจอันแผ่วเบา ฉันซึ่งตอนนี้เหมือนร่างกายไม่อยากยอมรับความจริง และในที่สุดร่างกายอันสั่นเทาก็ล้มลงไปพร้อมกับกอดสมุดเอาไว้แน่นราวกับกลัวมันจะหายไป

ปัจจุบัน

        ความทรงจำต่างๆเริ่มหลั่งไหลเข้ามา ฉันรู้สึกได้ถึงดวงตาอันร้อนผ่าว น้ำตาของฉันค่อยๆไหลรินตามความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ถึงแม้ว่าคุณปู่จะจากไปนานแล้วแต่ความทรงจำต่างๆยังไม่เลือนหายไป ฉันค่อยๆใช้มือซับน้ำตาเบาๆพร้อมกับพูดออกมาอย่างแน่วแน่ "ฉันจะต้องทำได้ คำสัญญาที่ให้ไว้กับปู่หนูจะทำมันให้สำเร็จ"

คืนวันนั้น คนในบ้านวุ่นวายกันหมด สาเหตุเพราะจดหมายที่ฉันทิ้งไว้ให้

เนื้อความในจดหมาย

ถึง คุณพ่อและคุณแม่

        หนูจะกลับมาก่อนเปิดเทอมวันแรก เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงนะคะ หนูจะดูแลตัวเองและรักษาตัวอย่างดี 

         จาก ลูกที่รัก