คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : InTro.
InTro.
แสงแดดยามเช้าลอดผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบกับร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าใสหลับตาพลิ้ม แลดูไร้ความกังวลใดๆ … ร่างเล็กพลิกตัวซ้ายทีขวาทีพลางขยับผ้าห่มให้คลุมตัวเองมากขึ้น
- ก๊อก ก๊อก ก๊อก -
“คชา … ตื่นรึยัง”เสียงจากคนที่อยู่อีกฝั่งของประตูพูดขึ้นเสียงดัง … แต่ก็ไม่ได้ดังพอจะทำให้คชาตื่นได้
“.........”และก็มีเพียงความเงียบเท่านั้นที่ป็นคำตอบให้คนที่ยืนอยู่หน้าประตู
“คชา … ตอบพี่หน่อย”นัททิวพูดถามอีกครั้ง แต่สิ่งที่เป็นคำตอบก็ยังคงเหมือนเดิม “งั้นพี่เข้าไปแล้วนะ”
นัททิวเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างง่ายดายเพราะมันไม่ได้ล็อก ร่างสมส่วนเดินไปที่เตียงและสิ่งที่เห็นคือ ‘น้องชายต่างมารดา’ กำลังนอนหลับอยู่ … ทั้งๆที่วันนี้ต้องไปทำงานเป็นวันแรกด้วยซ้ำ
“คชาตื่นได้แล้ว … เดี๋ยวไปทำงานสาย”
“……….”ร่างเล็กค่อยๆลืมตาช้าๆพลางลุกขึ้นมานั่งอย่างงัวเงีย
“รีบๆอาบน้ำและลงไปทานข้าวได้แล้ว นี่จะแปดโมงแล้วนะ”นัททิวพูดบอกน้องชายที่ดูท่าแล้วจะลืมตั้งนาฬิกาปลุกและก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้มันกี่โมงกันแล้ว
“ห่ะ … แปดโมง !! สายแล้วววววววว”จากที่ตอนแรกยังงัวเงียอยู่ ตอนนี้คชารีบลุกออกจากเตียง วิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้ว … ก็ทำงานวันแรกใครเขาจะสายกัน !!
… และด้วยท่าทางแบบนั้นก็ทำให้คนเป็นพี่อย่างนัททิวอดที่จะยิ้มไม่ได้
.
.
.
“พี่นัทจะไปส่งชาหรอ ?”คนตัวเล็กถามออกมาเมื่อยังคงเห็นว่าพี่ชายนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร … เพราะปกติพี่นัทจะออกจากบ้านตั้งแต่แปดโมงเช้าแต่นี่มันแปดโมงครึ่งแล้วด้วยซ้ำ
“อืม เร็วๆเลยเราน่ะ ไปทำงานวันแรกเดี๋ยวก็สายจนได้”แม้คำพูดจะดูเหมือนดุ แต่ใบหน้าที่มองมายังคชาชั่งอ่อนโยน
“ครับ ๆ”คชานั่งลงทางด้านตรงข้ามพี่ชาย … พี่นัทเป็นพี่ชายต่างมารดา ที่ไม่เคยรังเกียจคชากับแม่เลยสักนิด คงเพราะพี่นัทก็ต้องการความอบอุ่นจากแม่บ้าง ก็เท่านั้น
ตอนนี้ครอบครัวของคชามีแค่พี่นัทคนเดียว … และครอบครัวของพี่นัทก็มีแค่คชาคนเดียว พ่อกับแม่ของพวกเราไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว … แม่ของพี่นัทเสียไปเมื่อพี่นัทอายุสามขวบ ต่อมาพ่อก็มีภรรยาใหม่เป็นแม่ของคชา พอคชาเกิดได้อายุสองขวบแม่ก็เสียไป … และเมื่อปีที่แล้วพ่อก็พึ่งเสียไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ คชาจำได้แม่นเพราะคชาก็อยู่ในเหตุการณ์คืนวันนั้นด้วย … พวกเขาทิ้งให้คชากับพี่นัทอยู่กันเพียงลำพัง เหลือไว้พียงแค่เงินที่ใช้เท่าไหร่ก็คงไม่หมดไว้ให้เท่านั้น
.
.
.
“ตอนเย็นพี่นัทจะมารับชาไหม ?”ร่างเล็กถามเมื่อรถยนต์ได้จอดสนิดหน้าตึกที่ทำงานของเขาแล้ว
“พี่ไม่ว่างน่ะ ต้องไปรอรับลูกค้าที่สนามบิน”
“อ่อ …”ร่างเล็กพยักหน้าน้อยๆอย่างเข้าใจ
“ชากลับเองได้ไหมหรือว่าจะให้คนที่บ้านมารับ ?”
“ชากลับเองได้น่า ชาโตแล้วนะ”
“ฮ่าๆ โอเค งั้นตอนเย็นก็กลับบ้านดีๆล่ะรู้ไหม วันนี้ตั้งใจทำงานด้วยนะ”มือของนัททิวเอื้อมมาลูบผมน้องชายเบาๆอย่างให้กำลังใจ
ร่างเล็กก้าวขาลงจากรถ โบกมือลาพี่ชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาจากใครบางคนกำลังจ้องมองมาอย่างไม่วางตา เป็นสายตาที่เย็นชา ครุ่นเคือง โกรธแค้น และคชาก็ไม่รู้ตัวเลยว่า การตัดสินใจในครั้งนี้ … จะทำให้ชีวิตตัวเองเปลี่ยนไปมากขนาดไหน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น