หัวใจสั่งรัด

"ออมทำอะไรผิดแค่ไม่ใช่น้องพี่นัตต้องทำขนาดนี้เลยหรอ"

.

.

.

คำพูดจากเด็กหญิงตัวน้อยตากลมที่นั่งบนพื้นหญ้า

โดยมีกลุ่มเด็กที่โตกว่ายืนล้อม

"เธอผิดที่ทำตัวอ่อนแอขี้ฟ้องแค่ชั้นเห็นเธอชั้นก็หมั่นไส้แล้วรีบไปให้พ้นทางชั้นเดี๋ยวนี้ยายขี้ฟ้อง"เด็กชายตอบกลับด้วยวาจาเจ็บแสบ

เด็กหญิงจึงลุกขึ้นยืนปาดน้ำตา"งั้นออมจะไม่อ่อนแอ ไม่ร้องไห้ พี่นัตจะให้ออมเล่นด้วยใช่มั้ย"เด็กน้อยถามกลับเสียใสปนสะอื้น

เด็กชายจึงคิดอะไรดีๆ ออก

"งั้นถ้าเธออยากเล่นกับพวกเราจิงๆ ก็ลงไปเก็บฝักบัวในบึงมาให้หน่อยแล้วชั้นจะรับเข้ากลุ่ม"เด็กชายชี้ไปที่บึงที่มีดอกบัว"กล้ารึป่าว ถ้าไม่กล้าก็กลับบ้านเธอไปซะยายบื้อ"

เด็กหญิงยืนนิ่งอยุ่พักนึงก่อนตอบกลับไปว่า

"ได้ค่ะเดี๋ยวออมจะลงไปเก็บฝักบัวให้รอแปบนึงค่ะ"พูดจบเด็กหญิงก็เดินลงเรือปลดเชือกที่มัดไว้กับเสาเพื่อพายออกไปเก็บฝักบัว

ในระหว่างเก็บฝักบัวอยู่เด็กชายที่อยุ่ด้านบนแกล้งตะโกนว่า

"งูเกาะอยู่ที่เรือ"เด็กหญิงตกใจหันซ้านหันขวาจนเรือโคลงและพลิกคว่ำเด็กหญิงตะเกียดตะกายเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผลร่างค่อยจมลงสู่ก้นบึงพร้อมกับอากาศที่ขาดหายใจในขณะที่เด็กชายตัวต้นเหตุยืนตะลึงก็มีเด็กหนุ่มลูกคนสวนผ่านมาเห็นจึงกระโดดลงไปช่วยและนำเด็กหญิง

ส่งโรงพยาล

สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่านเริ่มเรื่องก็ดราม่านิสนึงนะค่ะ

วันนี้ไรต์มาต่อให้นิสนิงหลังจากเปิดชื่อเรื่องไว้นานมว๊ากแต่ยังไงก็จะมาขยันอัพบ่อยๆนะคร้า

เรื่องนี้เป็นเรื่องในชีวิตเลยยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะจร้า