[FIC] LEARNED HELPLESSNESS EXPERIMENT [SeulRene] [Red Velvet] [yuri]
LEARNED HELPLESSNESS EXPERIMENT เป็นศัพท์เทคนิคทางจิตวิทยา เป็นภาวะของมนุษย์หรือสัตว์ที่เรียนรู้ที่จะประพฤติตนอย่างสิ้นหวัง แม้จะมีโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่ไม่พึงปรารถนาหรือเป็นอันตรายได้ ทฤษฎ
ผู้เข้าชมรวม
4,516
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
*******LEARNED HELPLESSNESS EXPERIMENT เป็นศัพท์เทคนิคทางจิตวิทยา เป็นภาวะของมนุษย์หรือสัตว์ที่เรียนรู้ที่จะประพฤติตนอย่างสิ้นหวัง แม้จะมีโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่ไม่พึงปรารถนาหรือเป็นอันตรายได้
ทฤษฎีความสิ้นหวังอันเกิดจากการเรียนรู้ มีมุมมองว่าโรคซึมเศร้าและโรคทางจิตประสาท***********
“อือ…”
เสียงครางที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากที่กำลังแลกเปลี่ยนความปรารถนากันอย่างดูดดื่ม ร่างกายของคนทั้งคู่กอดตวัดกันอย่างกลัวที่
ใครสักคนจะหายไป
ซึลกิผละออกมาจากริมฝีปากสีแดงที่แสนจะน่าหลงใหล อีกฝ่ายเม้มปากอย่างขัดใจดูเหมือนหล่อนจะยังรู้สึกไม่เพียงพอจากจูบที่ได้รับ
ไปเมื่อสักครู่ พยายามรั้งลำคอของเธอให้ลงมามอบสัมผัสกันอีกครั้งแต่ในเวลานี้มีสิ่งที่น่าดึงดูดใจมากกว่าริมฝีปากนั้น
ซึลกิเคลื่อนตัวต่ำลงประทับจูบลงไปบนเนินอกคู่สวยที่ปราศจากสิ่งปกปิดก่อนจะค่อยๆเปลี่ยนสัมผัสเป็นการดูดเม้มจนขึ้นรอยแดง
ซึลกิใช้ไรฟันขบมันเบาๆแต่เพียงแค่นั้นก็เรียกความเสียวซ่านและเสียงครางจากคนข้างล่างได้ไม่น้อย
มือเรียวที่เมื่อกี้พยายามจะรั้งลำคอของเธอเปลี่ยนเป็นการกดให้ใบหน้าแนบชิดกับร่างกายของหล่อนมากขึ้น
อีกฝ่ายไม่สามารถกลั้นเสียงครางได้อีกต่อไปเมื่อความรู้สึกภายใจมันร้อนลุ่มจนแทบจะทะลัก
หล่อนต้องการและหล่อนจะต้องได้รับ
กรีดปลายนิ้วสวยลากผ่านลำคอและแผ่นหลังก่อนจะจิกลงไปบนร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอ เมื่อคร่าแรกๆเธอเจ็บปวดเจียนตายยาม
เมื่อคนด้านล่างฝากประทับแสดงความเป็นเจ้าของ ด้วยรอยเล็บยาวหรือแม้กระทั่งรอยกัด แต่ตอนนี้ถึงแม้หล่อนจะจิกลงไปลึกหรือข่วน
มันอีกสักกี่รอยแผล เธอกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป
มันคงเป็นความเคยชิน
เธอชินแล้วกับการกระทำของหล่อน
ไร้เสียงเรียกหามีแต่เพียงปลายเล็บที่จิกลงไปลึกยิ่งขึ้นเป็นสัญญาณเตือนว่าหล่อนต้องการมากกว่านี้และเดี๋ยวนี้
“อ่ะ!..”
นั้นคือเสียงแสดงแห่งความพึงพอใจ ยามที่เธอสอดนิ้วเรียวเข้าไปในร่างกายของหล่อน ไร้เสียงอื่นใดนอกจากเสียงครางจากความ
ต้องการ แม้ไม่คุยกันแต่เธอก็สัมผัสได้ว่าหล่อนต้องการให้เธอทำอย่างไรต่อไป ขยับข้อมือให้เป็นจังหวะที่เธอคิดว่าหล่อนจะพึงพอใจ
ที่สุด เคลื่อนใบหน้าสัมผัสและลากวนไปตามหน้าท้องเนียนที่เริ่มขดเกร็งของคนข้างล่าง ปลายลิ้นเรียวสัมผัสหยอกเย้าขบเม้มมันเบาๆ
ให้ขึ้นเป็นรอยแดงวงใหญ่บริเวณสะโพก ก่อนจะแตะริมฝีปากลงบนต้นขาอ่อน ใช้ปลายลิ้นเรียวเกี่ยวตวัดสัมผัสผ่านจุดอ่อนไหวซึ่งนั้นก็
เรียกเสียงร้องอันแสนน่าหลงใหลได้ดีทีเดียว ซึลกิแตะจูบเบาๆลงไปที่จุดอ่อนไหวของอีกฝ่ายหนึ่งครั้งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองภาพเบื้อง
หน้าด้วยสายตาเฉยชา มองภาพหล่อนที่กำลังขยับสะโพกเข้าหากันด้วยความปรารถนา มองภาพเม็ดเหงื่อที่ไหลย้อยลงมาตามเส้นผม
ริมฝีปากที่เม้มแน่นสลับกับเสียงครางหวานหู
เป็นภาพชินตา
เธอเห็นหล่อนแบบนี้
จนกลายเป็นภาพธรรมดา
“อ๊า..”
นั้นเป็นเสียงสุดท้ายของหล่อนที่จะเปล่งออกมาในครั้งนี้
แต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายสำหรับคืนนี้
/_\ มาเปิดฟิคใหม่อันเก่าจบยังห่ะ!!
อย่าพึ่งด่าเค้านะ
จะทยอยเอาลง เรื่องนี้มีในบอร์ดรวว. นะคะ
วันนี้จะเอาอินโทรลงให้ ขอจัดหน้าแปป
เรื่องนี้คิดแท็กยากมาก สุดท้ายเลยตั้งง่ายๆล่ะกัน #ฟิคหมีจิต
ผลงานอื่นๆ ของ SUNDAY ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ SUNDAY
ความคิดเห็น