[SNSD taeny]Blackday or Pinkday

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

Taeny  Is Love

Blackday or Pinkday!!??

“แบล็คเดย์” - - คิมแทยอนในวัย 24 พึมพำกับตัวเองในตอนเช้า ลืมตามขึ้นมาบนเตียงนอนเพราะแสงแดดที่เล็ดลอดเข้ามาจากการที่หม่าม๊าปลุกแล้วไม่ยอมตื่น อ๊ากกกกก วันแห่งคนโสดแท้ๆ นี่ฉันจะไปกินบะหมี่ดำกับเพื่อนคนไหนดี พฮึก T^T

            “คิมแทยอน! จะนอนกินบ้านกินเมืองหรือไง จะกินมั้ยข้าว ถ้าไม่กิน หม่าม๊าจะเอาไปให้ไอ้ตูบกินแล้วนะ ลงมาเดี๋ยวนี้เลย”

            “ฮ่อล” คนตัวเล็กขยี้ตาสองสามทีกับการจัดการขยี้ขี้ตาที่เกรอะกรัง สองเท้าเล็กๆก้าวลงจากเตียงทั้งที่ดวงตาตี่ๆยังลืมไม่เต็มที่ หยิบหวีสีดำขึ้นมามองนิ่งๆก่อนจะหวีและเปิดปากหาววอดๆพร้อมกับเดินเซๆไปที่ห้องครัว

หยิบชามข้าวต้มที่หม่าม๊าตักวางไว้บนเค้าเตอร์ขึ้นมาแล้วก็เดินมานั่งจุมปุ๊กที่หน้าทีวีมองหน้าจอสีดำสนิทและกดเปิด ดวงตาเจ้าเล่ห์เหล่มองหม่าม๊าที่กำลังกวาดบ้าน ดูแล้ว ท่าทางจะอารมณ์ดี...

            “หม่าม๊าแทจะไปหาฮโยยอนนะวันนี้”

            “อืมๆ แล้วอย่ากลับเย็นมากนักนะ”

            แทยอนตักข้าวต้มเข้าปากจนหมดชาม หยิบรีโมตขึ้นมากดปิด ก้าวขาเอาชามไปเก็บแล้วก็เดินกลับขึ้นห้อง หยิบผ้าเช็ดตัวสีเข้มขึ้นมาก่อนจะเดินฉับๆเข้าห้องน้ำ ตามด้วยเสียงซ่าๆนานกว่า 20 นาที

            ร่างเล็กออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้าสะลึมสะลือ สองมือหยิบของที่จะเอาติดตัว กระเป๋าตัง โทรศัพท์ กุญแจรถ ตบหน้าตัวเองแรงๆก่อนจะวิ่งลงบันไดเพื่อจะออกไปข้างนอก “ไปละน้าหม่าม๊าป๊ะป๋า!!!”

            “เอ้อ อย่าวิ่งบนบ้านสิไอ้ลูกคนนี้นิ”

            มินิคูเปอร์สีเหลืองพาดดำแล่นฉิวออกไปจากบ้าน มือเล็กหมุนเปิดลำโพงวิทยุ คนตัวเล็กฮัมเพลงคลอไปเบาๆ “อา เดี๋ยวนี้รถติดจังแฮะ” ดวงตาตี่ๆหรี่มองตัวเลขไฟแดง -.- นานชะมัดเลย ให้ตายเหอะ

คิมแทยอนหันมองรถคันข้างๆ รถแบบเดียวกับเขาเป๊ะๆ ต่างกันก็แค่สีชมพูหวานแหววที่ออกจะติสต์ไปเสียหน่อยสำหรับคนในเมือง แต่ผู้หญิงข้างในน่ะสิ ..บาดใจคิมแทเกิ้นน.. เขาเปิดกระจกรถก่อนจะทำท่าทางเคาะเพื่อให้รถคันข้างๆเปิดกระจกลงมา

            “คะ” ผู้หญิงผมสีแดงดูโฉบเฉี่ยวน่าค้นหาเปิดกระจกรถลงพร้อมกับเอ่ยถามด้วยสีหน้างงๆ

            “เธอมีแฟนยัง” แทยอนถาม เมื่อได้รับคำตอบเป็นการส่ายหน้าคนตัวเล็กจึงยิ้มกว้าง มือเล็กยื่นข้ามรถออกไป กระดิกไปมาสองสามทีเป็นการบังคับ “ขอนามบัตร เร็วๆซี่ จะไฟเขียวแล้วนะ” ผู้หญิงร่างบางทำตัวไม่ถูกแต่ก็ยื่นนามบัตรให้พร้อมตีหน้าผากตัวเองหลังจากตนเองส่งให้ไปแล้ว

            “นี่ฉันไปบ้าจี้ให้เขาทำไมกัน”

            “ฉันคิมแทยอน อายุ 24 สูงเกือบจะ 160 หุ่นดีมั้ยล่ะ ตัวเล็กน่าทะนุถนอมด้วย เจ้าของค่ายเพลงคู่แข่งของคุณ โสด หน้าสวย กรามก็ดูดี แถมรวยอีกต่างหาก ติดอย่างเดียวไม่มีแฟน เดทด้วยกันเย็นนี้ไหมคะคุณเมเนเจอร์ฮวัง”

            “คุณจะบ้ารึไง ฝันเหอะ” ฮวังทิฟฟานี่เลื่อนกระจกหน้าต่างปิดทันทีที่แทยอนขยิบตาใส่ “บ้าไปแล้ว”

            “อะไรกัน ฉันอุตส่าห์เป็นมิตรด้วย”

            “งายฮโยย้อนนน”

            “เห้ยคุณแทททท”

“คุณพ่อมึงสิ”

ฮโยยอนโบกมือทักทายแทยอนที่มากดกริ่งเรียก คนผมทองเปิดประตูรั้วและเชิญแทยอนเข้ามาในบ้านอย่างเคยชิน ร่างเล็กวางถุงขนมและกล่องเกมลงบนโต๊ะหน้าทีวี ฮโยยอนกดเปิดเกมและหันมาหาไอ้คนตัวเล็ก “เย็นนี้ฉันไม่ว่างนะเว้ย มีนัด”

“เอ้อๆ ฉันก็ไม่ได้จะอยู่ถึงเย็นหรอก” แทยอนหยิบจอยเกมขึ้นมาควง มือซ้ายคีบมันฝรั่งทอดเข้าปาก “เห้ย เอาเกมนั้น เออน่ะแหล่ะ”

“แพ้แล้วอย่าโวยนะ”

“ไม่มีทาง เกมนี้ฉันโปร”

            “เกมนี้ฉันโปรรร” ฮโยยอนพูดล้อเลียนเพื่อนรักและหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบพร้อมกับหัวเราะลั่นใส่เพื่อนตัวเล็ก จ้าๆ โปรมากเลยพ่อคุณ ฮ่าๆ

            “ฉันแค่อ่อนให้เท่านั้นแหล่ะน่า”

            “โว้ะ เล่นมาจะ 3 ชั่วโมงฉันชนะทุกรอบเลยนะเว้ย” ฮโยยอนเถียง คนผมทองเงยหน้ามองนาฬิกาบนผนัง หยิบมันฝรั่งทอดขึ้นมาเคี้ยวกรอบแกรบ “บ่ายสองแล้วคุณเพื่อน ย้ายก้นออกจากบ้านฉันได้แล้ว”

            คิมแทยอนเขม่นใส่เพื่อนรัก วางจอยเกมลงด้วยใบหน้ายับยู่ยี่ “เออ แล้ว...แกจีบสาวคนนั้นวันไหน ยังไงวะ จะเอาไปใช้บ้าง” ร่างเล็กเอ่ยถามพร้อมกับเก็บข้าวของไปพร้อมๆกับการเงี่ยหูฟังเพื่อนพูด

            “เดินๆไปตามถนนวันศุกร์ เห็นสวยดี ก็เลยขอไลน์” คิมฮโยยอนยักไหล่ใส่สวยๆ

            คนตัวเล็กเบ้ปาก ยืนขึ้นเต็มความสูง โบกมือลาเพื่อนรักแล้วก็ขับรถออกจากบ้านหลังน้อยๆไป เรียวปากสีชมพูยู่เข้าหากันแล้วขับรถไปยังค่ายเพลงยักใหญ่แนวหน้าของประเทศ คาดแมสปิดปากสีขาว แล้วบอกกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ว่าเป็นเพื่อนของฮวังทิฟฟานี่ ยัดเงินไปสักนิดสักหน่อย

            ....ก็ได้มาแล้ว ตารางงานของศิลปินที่คุณเมเนเจอร์ฮวังคนสวยดูแลอยู่

            “ฮายย คนสวย” คิมแทยอนถือวิสาสะนั่งลงข้างๆทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ในกองถ่ายละคร คนข้างๆหันมาเลิกคิ้วใส่ด้วยใบหน้างงกับคนตัวขาวๆ ผมออกบลอนด์ คิ้วที่นับเส้นได้แล้วตามด้วยแมสปิดปากสีขาวที่ปิดเพียงแค่ปาก...แค่ปากจริงๆ

            “เอ่อ....ใครคะ”

            “จำฉันไม่ได้เหรอ” คนตัวเล็กถอดแมสออกแล้วพับมันเข้าใส่ในกระเป๋าเป้ใบเก่งให้ฮวังทิฟฟานี่ได้อ้าปากค้างใส่คนโรคจิตที่อยู่ๆก็มาขอนามบัตรเธอไปในขณะที่รถติดไฟแดง!!! “ทำไมคะ หลงรักฉันเหรอ ทำหน้าตางั้น”

            ....หลงรักบ้านคุณมึงสิคะ!!

            “ฉันไม่ว่างมาคุยกับคุณหรอกนะคะท่านประธานคิม”

            “อะไรกัน เมื่อกี้ฉันเห็นเธอสัปหงกด้วยนะ” แทยอนว่าพลางยิ้มกว้างๆเป็นการล้อเลียนคนหน้าหวาน “ฉันถ่ายรูปไว้ด้วยแหล่ะ เดี๋ยวเอาไปฟ้องประธานอีซะหรอก”ส่ายโทรศัพท์ที่มีรูปสาวตายิ้มนั่งสัปหงกให้ดูเป็นหลักฐาน

            “ประธานคงจะเชื่อคู่แข่งนะคะ” ทิฟฟานี่สะบัดมือไปมาเป็นเชิงรำคาญ “ฉันต้องดูยุนอาถ่ายละครค่ะประธาน คุณกลับไปเถอะ”

            “ฉันจะไม่กวน ถ้าเธอ...ไปเดทกับฉัน”

            “เดทวันแบล็คเดย์” ทิฟฟานี่ทวนคำพูดพร้อมกับเลิกคิ้วงามๆ “สุขสันต์ดีนะคะ”

            “งั้นเดททุกวันเลยเอาไหมล่ะ มีบริการเสริมด้วย ช้อปปิ้งหลังอาหารสามเวลา เช้ากลางวันเย็น ฉันเป็นแม่ศรีเรือนให้เธอได้ด้วย แต่จะอร่อยมั้ยก็อีกเรื่องนะ”

            “ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ วันก่อนฉันยังเห็นคุณมีข่าวกับคนอื่นอยู่เลย”

            “หึงรึไง ฉันก็แค่อยากได้คุณ มันไม่มีอะไรมากหรอก ไปนะๆๆๆ” แทยอนเร้าจะเอาคำตอบพร้อมกับทำใบหน้าออดอ้อน ส่งยิ้มกว้างจนเห็นรอยบุ๋มใต้คางอย่างน่ารัก ขมวดคิ้วแล้วแอ๊บใส่อย่างเต็มที่

            ทิฟฟานี่หัวเราะเบาๆกับท่าทางคนตรงหน้า “แค่เดทนะคะ” คำตอบเป็นการพยักหน้าใส่ ทำให้อีกคนโล่งใจไปมากโข แต่ประโยคต่อไปของคนตัวเล็ก ทำเอาเลือดสูบฉีดขึ้นมาข้างแก้มกะทันหันเสียอย่างนั้น

            “แต่ถ้าคุณติดใจ เราจะไปต่อที่อื่น ก็ไม่เสียหายนะคะที่รัก”

            “ค....ใครเป็นที่รักคุณกันล่ะ!!!!”

            ....คนบ้า!!!!

10หน้าA4 พอดิบพอดี จบแล้ววววย้อนหลังวันแห่งคนโสดนะคะ ใครที่กำลังแอบรักก็ขอให้สมหวัง แต่ถ้าแอบรักสาวๆทั้ง 9 ก็ได้แต่ภาวนาให้มาไทย T^Tปล.อย่าลากเข้าดราม่าสิคค่า เดี๋ยวยาว 55555

จะเปิดเรื่องสั้นเรื่องใหม่ แทนี่เหมือนเดิม แต่ ขอเปลี่ยนแนว เป็น ‘ชายชาย’ ??!!