คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : from report heroine cho kyuhyun
ใบรายงานตัว
รายงานตัววันที่? ; 12 มีนาคม 2553
ชื่อตัวละครของคุณ ; ฮวัง ซองอึน ค่ะ
พระเอกของคุณล่ะ? ;โจว คยูฮยอน =.,=
รู้สึกยังไงออดิชั่นผ่านด้วย >.< ;กรี๊ดโลกแตก แมวก็ตกใจ ตอนเปิดบทความเข้ามาแบบใจเต้นมาก! เพราะนางเอกยังร้ายไม่พอใช่ไหม สุขุมไป แบบว่าร้ายลึก - -“ ขอบคุณที่เลือกเจ้ค่ะ เจ้จะไม่ลืมเลย~ กรี๊ด >[]< โจวคยูฮยอนหล่อมาก !!!!
แอดเมลไรเตอร์ด้วยได้มั้ยคะ fic-hunyujin@hotmail.com ; ได้ค่ะ เดี๋ยวเจ้แอดไปหานะคะ !!
คำที่คุณใช้เรียกพระเอกจนติดปาก ; ‘คาสโนว่า’ เพราะคยูฮยอนเป็นคนที่จีบผู้หญิงไปทั่วแถมพวกสายตานั่นอีกต่างหาก แต่ที่ติดปากมากที่สุดคือ ‘หน้าม่อ’ แต่ถ้าเขากวนประสาทมาก็จะเป็น ‘ไอม่อ’ (ประมาณนางเอกปิดไม่มิดแล้ว)
สมติว่าคุณชอบพระเอกขึ้นมาแล้วจะทำยังไงล่ะ? ; ห๊ะ! อยู่ๆฉันก็มาชอบนายคาสโนว่าเนี่ยนะ ทั้งที่เกียจหน้ากันจะตายชัก !! แล้วนายนั่นน่ะคาสโนว่าซะด้วยจีบผู้หญิงเป็นว่าเล่น คิดว่าจะเก็บไว้คนเดียวดีกว่าแล้วบอกความรู้สึกนี้ให้คนในวงคนหนึ่งที่สนิทมากที่สุดแล้วกำชับว่าห้ามบอกใครเด็ดขาดโดยเฉพาะคยูฮยอน ก็ในเมื่อเค้าเป็นคาสโนว่านี่นาถ้าบอกไปแล้วเขาทิ้งเราขึ้นมาล่ะ ฉันไม่ชอบความเจ็บปวดแบบนั้นหรอกนะ เขาจะจีบใครก็แล้วแต่นั่นฉันเห็นจนชินแล้ว แต่ก็รู้สึกเจ็บใจอยู่บ้างเถอะนะ แต่ก็ต้องเก็บความลับนี้ไว้เพื่อไม่ให้เขารู้ว่า ‘ฉันรักเขา’
สมมติว่าคุณกับพระเอกเคยรักกันมาก่อน เมื่อเจอกันครั้งแรกคุณจะทำไงดี ; ฉันก็คงทักเขาตามมารยาทนั่นแหละ “สวัสดีโจวคยูฮยอน ไม่เจอกันซะนานเลยนะ นาย
เสนอเพลงทีเซอร์ของทั้งสองวงหน่อยสิจ้ะ ;
Moggy Queen – Bo peep Bo peep Tiara เป็นเหมือนแนวน้อยจอมยั่ว เพลงดูเซ็กซี่อย่างมากนั่นคือเพลงทีเซอร์ที่พอดูแล้วต้องมีคนติดใจมากแน่ๆ ไม่ว่าจะการแต่งตัวคล้ายๆแมว มีหูแมว หางเล็กๆดูน่ารักและเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน มันคือการผสมผสานอย่างดี
ตอนจบอยากได้แนวไหนเอ่ย(ให้เสนอดู) ; เพราะเรื่องข่าวนั่นอีกแล้วที่ทำให้คยูฮยอนต้องโดนสั่งเบ็ดเสร็จแรกก็พักงานอยู่หรอกแต่นี่มันเป็นข่าวที่ร้ายแรงเกินไป ท่านประธานบริษัทจึงต้องบอกให้เขาลาออกจากวงการทันที ไม่อย่างนั้นบริษัทนี้ต้องล่มแน่ๆ คยูฮยอนจึงต้องจำใจลาออกจากวงการนี้ เรื่องนี้เขาไม่ยอมบอกให้ฉันรู้เลยด้วยซ้ำ เขาบอกกับฉันแค่ว่า
“ฉันจะไปอยู่ต่างประเทศน่ะ”
“แล้วไปเมื่อไหร่”
“คงประมาณอาทิตย์หน้า”
“แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่ล่ะ”
“คงสักพักเธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอกฉันไม่เป็นอะไร แค่โดนพักงาน”
“อย่ามาโกหกฉันนะ”
“ไม่หรอก ฉันแค่อยากเจอชีวิตใหม่ๆบ้าง แล้วก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม” เขาว่าไว้อย่างนั้นแล้วก็จากไป ฉันว่ารู้อีกทีตอนเพื่อนร่วมวงฉันบอกว่า คยูฮยอนไม่ได้ถูกพักงาน แต่กลับออกจากวงการการร้องเพลงนั่นไปเลย คยูฮยอนบ้า!! ไหนบอกว่าจะไม่ไปไหนไง ทำไมไม่ยอมไปแก้ข่าวนะ!!
“เห็นว่าเครื่องจะขึ้นตอน 10 โมงเช้านี้นี่นา” เพื่อนของฉันในวงว่าฉันมองเข็มนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลา 9 โมงครึ่ง นายนั่นคงกำลังเตรียมตัวอยู่ที่สนามบิน โดยที่ฉันไม่สนอะไรก่อนจะวิ่งออกไปทันที ฉันขับรถโดยไม่คิดชีวิต อีก 20 นาทีเข็จะขึ้นเครื่องแล้ว
“อย่าเพิ่งไปนะคยูฮยอน..”ฉันบ่นพึมพำอยู่ในรถคนเดียวก่อนจะจอดรถหน้าประตูโดยไม่สนยามที่เป่านกหวีดบอกฉันเลยสักนิด ฉันกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาที่ด่านกงสุลฯ อีก10นาทีเครื่องจะขึ้นแต่เธอกลับไม่เห็นร่างสูงของคนที่ชื่อคยูฮยอนเลยสักนิดหรือว่าเขาจะเข้าไปข้างในแล้ว ตอนนี้ฉันแทบไม่เหลือภาพพจน์ของตัวเองอีกแล้ว ก่อนที่จะคิดได้ฉันพยายามฝ่าเข้าไปเพื่อไปหาเขา
“คุณคะ เข้าไม่ได้นะคะ” แอร์ฮอตเตสคนหนึ่งกล่าวกับฉันก่อนจะกันฉันไม่ให้เข้าไปข้างใน แต่ฉันก็ยังจะขอเข้าไปให้เจอสักครั้งก่อนไปก็ยังดี สุดท้ายฉันก็ไม่ได้เข้าไปเมื่อเขาประกาศว่าเครื่องขึ้นไปแล้ว ฉันกลับมานั่งกุมมือทั้งสองข้างเอาไว้กั้นน้ำตาตัวเองสุดความสามารถแต่มันกลับไหลลงมาฉันไม่เข้าใจว่าตัวเองจะร้องไห้ทำไมในเมื่อฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขา
“มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้” เสียงคุ้นหูดังขึ้น คุ้นมากจนฉันต้องมองผู้มาพบฉัน
“คยูฮยอน..” ฉันพูดชื่อเขาเสียงแผ่ว เขายิ้มให้กับฉันเล็กน้อย
“ฉันถามว่าเธอมานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้” เขาว่าอีกรอบ
“น..นาย ไม่ได้ไป..” แทนที่ฉันจะตอบคำถามแต่กลับเป็นถามเขามากกว่า ฉันทั้งอึ้งทั้งตกใจก็ไหนบอกว่าเครื่องมันขึ้นแล้วไงล่ะ ทำไมนายมาอยู่ตรงนี้
“เครื่องบินที่ฉันจะไปมันติดขัดน่ะ มาส่งเหรอ” เขาว่าพร้อมยิ้มออกมาน้อยๆ ก่อนฉันจะลุกขึ้นยืน
“เพี๊ยะ!” เสียงผ่ามือของฉันกระทบกับใบหน้าของเขาอย่างดัง หยาดน้ำตาที่เมื่อครู่หายไปแล้วกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
“ทำไมนายไม่บอกว่านายจะลาออกจากวงการ ไอ่บ้า!! นายโกหกฉันได้ยังไงน่ะห๊ะ!!” ฉันว่าพร้อมกับทุบอกเขาอย่างแรงโดยไม่มีวันหยุด เขายืนนิ่งมองฉันที่สะอื้นแล้วก่นด่าเขาต่างๆนาๆ โดยไม่จับมือฉันให้หยุดทุบเขาไว้เลย
“ขอโทษ”
“ขอโทษ ขอโทษงั้นเหรอ!! แล้วสิ่งที่นายทำมาหลายปีนี่มันอะไรคยูฮยอน ทำไมนายไม่ยอมไปแก้ข่าว ถ้านายแก้ข่าวเรื่องก็จบไปนานแล้ว..”
“แก้ข่าวในเรื่องที่ฉันเป็นแฟนกับเธอน่ะเหรอ” เขาพูดแทรกฉันขึ้นมา ทำให้ฉันยืนอึ้งกับคำพูดของเขา ฉันเป็นแฟนกับเขางั้นเหรอ ทำไมถึงมีข่าวนี้ขึ้นมาได้ล่ะ
“เพราะไอ่บ้าเจ้าของบริษัทนั่นมันเป็นคู่แข่งกับบริษัทเธอไงล่ะ ฉันถึงต้องลาออกจากวงการ ฉันไม่อยากให้ใครเสียไปทั้งคู่ ทั้งเพื่อนในวงของฉัน และทั้งเธอจะไม่มีใครเสียสักคน” เขาว่า
“แล้วนายกลับซะเองเนี่ยนะ”
“ใช่! ยังไง Seoul Black ก็ยังเหมือนเดิมแค่ไม่มีฉันสักคน”
“มันจะกลายเป็น Seoul Black ไม่ได้ถ้าไม่มีนายคยูฮยอน” ฉันว่าออกไปตามความจริง ถ้าไม่มีเขาสักคนแล้วใครจะเป็นคนร้องนำ เขาเป็นเสียงหลักที่สุดของวง และเป็นตัวหลักด้วยถ้าขาดเขาไป Seoul Black จะไม่เป็น
“เป็นห่วงฉันหรือไง” เขาว่าพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
“อะ..อะไร ใครเป็นห่วงนายไม่มีสักหน่อย” ฉันว่าพลางหลบสีหน้าของเขา
“อะไรกัน ฉันอุตดส่าห์เป็นห่วงเธอนะเนี่ย นึกว่าเธอจะไม่มาซะแล้ว” เขาว่าออกมา
“หะ...ห่วงฉันทำไม ห่วงตัวเองก่อนเถอะ”
“ก็เธอเป็นข่าวว่าเป็นแฟนกับฉันนี่สิ ที่เธอไม่โดนไล่ออกเพราะฉันหรอกนะ ฉันต้องไปเองไง”
“ไอ่ประธานบริษัทงี่เงา” ฉันสบทด่าประธานบริษัททั้งสองคน
“นี่..ฉันเล่าให้ฟังแล้วนะ เรื่องเธอเป็นแฟนกับฉัน รู้ไหมทำไมฉันไม่อยากแก้ข่าว” เขาว่าทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมอง
“ถ้าเป็นคนอื่นฉันแก้ข่าวไปแล้วล่ะ แต่เพราะเป็นเธอฉันถึงไม่อยากแก้ข่าวไงล่ะ” คยูฮยอนว่าพลางยิ้มอยู่คนเดียว
“นายหมายความว่ายังไง” ฉันถามออกไป จริงๆแล้วก็รู้ความหมายอยู่หรอกแต่อยากจะมั่นใจมากกว่านี้
“ฉันพูดขนาดนี้เธอยังไม่รู้อีกเหรอซองอึน ฉันรักเธอ” คยูฮยอนว่าออกมาพร้อมกับยิ้ม ตอนนี้ฉันคงหน้าแดงไปหมดแล้วล่ะ เพราะความร้อนที่มารุมอยู่บนใบหน้านี่น่ะสิ
“........” ฉันเงียบกริบพูดอะไรไม่ออกทันที
“เธอจะไม่บอกอะไรฉันเลยหรือไง อย่างนี้ฉันก็‘อกหัก’สิ” เขาว่าออกมาทำตาละห้อย ทำให้ฉันยิ้มอออกมาเล็กน้อย
“นายนี่ทำหน้าอย่างกับลูกหมา” ฉันว่าพลางยีหัวเขาจนฟู
“แล้วนางฟ้าคนสวยจะรับเลี้ยงลูกหมาตัวนี้หรือเปล่าล่ะครับ” เขาว่าออกมา ให้ตายสิ เขาไปฝึกทำอย่างนี้มาจากไหนเนี่ย ฉันมองหน้าเขาสักพัก ก่อนจะพยักหน้าลงสองที
“พูดออกมาสิซองอึน อย่าพยักหน้าอย่างเดียว” คยูฮยอนว่ากับฉัน ตอนนี้ฉันน่าร้อนไปหมดแล้ว
“ก้มลงมาสิ” ฉันพูดออกไปเสียงแผ่ว เขาระบายยิ้มมาให้กอนจะก้มลงไปอย่างว่าง่าย ฉันยื่นตื่นตัวเข้าใกล้เขาก่อนจะเงียบลงสักพัก กระซิบบอกเขาเบาๆ
“ฉันรักนาย..” ฉันว่าเบาๆ ก่อนจะใช้มือเขกหัวคยูฮยอนเบาๆ แต่พอทำให้เจ็บอยู่บ้างจนเขาร้องโอ๊ยออกมา สักพักหนึ่งเสียงปรบมือและเสียงแสดงความยินดีก็ดังขึ้นมา นั่นมันวงฉันนี่ แล้วนั่นก็ด้วยวงของนายคยูฮยอน
“สมหวังกันสักทีนะคะ” เสียงของเพื่อนร่วมวงคนหนึ่งตะโกนมาทางฉัน ก่อนจะมีเสียงแซวตามมาเป็นระลอก นายคยูฮยอนอยู่ๆเขาก็ช้อนตัวฉันขึ้นอุ้มทันที
“เฮ้! ยังไม่ทันได้แต่งเลยจะเอาเข้าห้องหอเลยหรือไงคยูฮยอน” คนในวง Seoul Black พูดขึ้นมาพร้อมกลั้วหัวเราะ
“ท้องก่อนแต่งก็ดีไปอย่าง จริงไหมที่รัก” เขาตะโกนประโยคหน้าก่อนจะก้มลงจุ๊บปากฉันเบาๆ
“คยูฮยอนปล่อยฉันนะ !!”
“ปล่อยไปให้โง่น่ะสิ ไปมีลูกกันเถอะที่รัก”
“ไอ่บ้า ปล่อย ปล่อยฉันนะ”
=w= มีพิเศษต่อตามใจไรเตอร์ คึคึคึคึ
ต้องมาให้กำลังใจไรเตอร์บ่อยๆด้วยนะ ; จะมาทุกครั้งเลยค่ะ ไม่ทิ้งไรเตอร์โดยเด็ดขาด!!
เราอาจจะให้คุณช่วยแต่งเรื่องนี้ด้วยแหละถ้ามีโอกาส อาจเป็นตอนพิเศษหรืออะไรก็ได้ OK มั้ย? ;
แต่งด้วยเหรอ >o< โอเคเลย !! เจ้ชอบแต่งอยู่แล้ววว !!
ความคิดเห็น