HAHA!!!

เนื้อเรื่อง

ดีมั้ยๆ ขำๆ


เรื่องที่ 1 หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้าไปหาชายแก่ที่นั่งอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน
หญิงสาว-ขอโทษนะคะคุณลุงคือดิฉันเผอิญสังเกตเห็นว่าคุณลุงดูมีความสุขจังไม่
ทราบว่ามีเคล็ดลับสำหรับชีวิตที่ยืนยาวและแสนสุขมั๊ยคะ
ชายแก่-ผมสูบุหรี่วันละ 3 ซองดื่มเบียร์วันละลัง กินอาหารมันๆ
และไม่เค้ยไม่เคยออกกำลังกายเลย
หญิงสาว-ว๊าว!!! ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ คุณลุงอายุเท่าไหร่คะเนี่ย?

ชายแก่-26
-------------------------------------------------------------
เรื่องที่2
มีลายแทงแผ่นหนึ่งได้ไปตกบ้านของสมหมาย
สมหมายจึงพาเพื่อนๆไปตามลายแทงง
พอไปถึงก็เห็นเต่ายักษ์ตัวหนึ่งที่กระดองเขียนว่า
“จงพลิกกูขึ้นแล้วจะเจอสมบัติ่งท
ทุกคนก็ช่วยกันพลิกแต่กว่าจะพลิกได้ก็กินเวลาไป 2 ชม.
เมื่อพลิกแล้วก็เจอ......อักษรเขียนว่ิน
“จงคว่ำกูลงไว้หลอกคนต่อไป“

-------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 3
ลึกสุดลึกในป่าแห่งหนึ่ง
เจ้าเต่าน้อยกำลังปีนต้นไม้หลายชั่วโมงผ่านไปมันก็ปีนถึงยอด
แล้วมันก็กระโดดขึ้นไปในอากาศตีขาหน้าไปมา
แล้วก็ตกแอ็กลงบนพื้น...
หลังจากหายมึน มันก็ปีนต้นไม้ขึ้นไปอย่างเชื่องช้าอีก
กระโดดแล้วก็ตกแอ็กลงมาอีกตามเคย
แต่เต่าน้อยก็ไม่ละความพยายามปีนแล้วปีนอีกก็ตกแล้วตกอีก...
นก 2-3 ตัวเกาะอยู่บนกิ่งไม้ไกล้ๆ มองเต่าน้อยด้วยความสงสาร
และแล้วนกตัวเมียก็พูดกับนกตัวผู้ว่า: “ที่รักจ๊ะ ชั้นว่ามันถึงเวลาแล้ว
ที่เราจะต้องบอกลูกเต่าว่า...ลูกเป็นบุตรบุญธรรมของเรา“

-------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 4
ในงานแต่งงานของบ่าวสาวคู่หนึ่ง
ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของฝ่ายเจ้าสาว
ได้ถูกเชิญให้ขึ้นไปอวยพรบ่าวสาวท่านอวยพรว่า...
“ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมรู้จักเจ้าสาวเป็นอย่างดี
เพราะเธอเป็นเลขาของผมเอง ทำงานร่วมกันมาก็หลายปีา
จากการที่ได้ทำงานใกล้ชิดกันำ
ทำให้ผมได้เห็นนิสัยใจคอของเธอ ผมได้เห็นอะไรต่อมิอะไรดีๆในตัวเธอ
และผมกล้ายืนยันกับทุกๆคนในที่นี้ว่า จิ๋มเธอน่ารักมาก“
จบคำอวยพร เล่นเอาแขกเฮกันลั่นกันทั้งงานม
ปรัชญานี้สอนให้รู้ว่า หากคุณมีลูกสาว อย่าพยายาม ตั้งชื่อว่าจิ๋ม

-------------------------------------------------------------
เรื่องที่ 5
ในที่สุดผมก็ทำลงไปแล้ว! โอย! ผมทำลงไปได้ไงเนี่ย
ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะทำเรื่องอย่างนี้ลงไปได้สมชายคร่ำครวญอยู่ในใจ
อย่างรู้สึกผิดต่อการกระทำที่ตัวเองพึ่งทำลงไป
แต่ เอ๊ะ! เสียงหนึ่งก้องมาจากในหัวเขา “อย่ากังวลมากไปเลย สมชายู่
นายน่ะไม่ใช่คนแรกหรอกที่แอบมีอะไรกับคนไข้ของตัวเอง“
เสียงนี้ทำให้วูบหนึ่งเขาเกิดความเชื่อมั่นขึ้นมาอีกครั้ง
แต่แล้วก็เหมือนสายฟ้าฟาดใส่กลางกบาล
อีกเสียงจากส่วนลึกของหัวใจตวาดใส่เขา
“ไอ้สมชาย...เอ็งเป็นสัตวแพทย์นะโว้ย…